Coronacrisis: solidariteit in de Europese Unie? Een debat
De uitbraak en de verspreiding van het coronavirus heeft een grote en blijvende impact gehad op de Europese Unie. Het virus raakte de lidstaten op verschillende manieren en in verschillende gradaties, en de getroffen maatregelen varieerden ook per land. Met name Zuid-Europese lidstaten als Italië en Spanje zijn hard getroffen, met vele slachtoffers tot gevolg. Ook op economisch vlak heeft de coronacrisis er bij deze landen hard ingeslagen.
De rol van de Europese Unie op het gebied van volksgezondheid is in eerste instantie vooral ondersteunend. In de coronacrisis trachtte de EU de aanpak van het virus en de maatregelen van lidstaten van bovenaf te coördineren. De EU had vooral een rol te spelen bij het opvangen van de economische gevolgen van het virus, om de toekomst van de euro, en misschien wel de hele EU, te garanderen. In hoeverre de EU haar lidstaten economisch in een dergelijke crisis kan ondersteunen, is echter in grote mate afhankelijk van de goedkeuring van regeringsleiders en nationale overheden.
Veel noordelijke landen, met name Nederland en Duitsland, hebben zich sinds het begin van de coronacrisis terughoudend getoond om de zuidelijke lidstaten economisch te hulp te komen. Zij eisen strenge voorwaarden aan de steunmaatregelen. Over deze maatregelen is lang onderhandeld door de Eurogroep en de Europese Raad, met name over de inzet van het Europees Stabiliteitsmechanisme i en van eurobonds i. Italië en Nederland stonden in deze onderhandelingen lijnrecht tegenover elkaar. Uiteindelijk is er een akkoord bereikt over een steunpakket van 540 miljard euro i en een Europees Herstelfonds i, waardoor er 750 miljard euro bijkwam.
Het is de vraag of deze noordelijke terughoudendheid terecht was, of dat de EU bij uitstek een unie is waarbinnen de lidstaten elkaar moeten ondersteunen in crisistijden. In dit forum staat het solidariteitsvraagstuk in aanloop naar het bereikte steunpakket centraal, zowel vanuit het perspectief van economisch en monetair beleid als vanuit een volksgezondheidsoogpunt.
Inhoudsopgave van deze pagina:
Dit forum bood ruimte voor auteurs om hun visie te belichten op de houding van Europese lidstaten ten tijde van de coronacrisis. Zij reflecteerden op de vraag of het gezamenlijk lidmaatschap van de EU leidt tot onderlinge steun tussen de lidstaten, of dat de coronacrisis hen juist uit elkaar drijft. In deze rubriek had het economisch en monetair beleid als uitgangspunt.
Nederland: een eiland in Europa?
Prof. mr. Aalt Willem Heringa betoogt dat Europese solidariteit het bestaansrecht vormt van de EU. Hij keurt de Nederlandse houding in deze coronacrisis sterk af en ziet deze als gevaarlijk voor de toekomst van de EU.
Het gelijk van Rutte en Hoekstra
Volgens dr. Jan Werts is de kritiek op Nederlandse terughoudendheid te gemakkelijk. Niet door de coronacrisis maar door het niet naleven van het Stabiliteits- en Groeipact zitten de Zuid-Europese landen nu in de problemen.
De lange schaduw van het Verdrag van Maastricht
Tijdens noodsituaties is wantrouwen binnen de EU en de Eurozone onvermijdelijk, stelt drs. Jan Marinus Wiersma. Sinds het Verdrag van Maastricht, met de oprichting van de EMU zonder een begrotingsunie, is Brusselse bemoeienis met nationale begrotingen een twistpunt, dat ook tijdens de coronacrisis leidt tot interne onenigheid.
De Europese financiële politiek in en na het corona-tijdperk
Volgens dr. Jan Postma tast de Nederlandse afkeer van Europese politiek-bestuurlijke integratie al jarenlang de daadkracht van Europese politiek aan. De coronacrisis laat zien dat de eurosceptische houding van Nederland moet veranderen in steun voor een sterkere EU.
De ECB is een smet op de Europese democratie
De ECB neemt verregaande maatregelen om de economische gevolgen van de coronacrisis op te vangen. Dr. Marijn van der Sluis wijst op het gebrek aan democratisch controle dat de EU en de lidstaten over dit beleid kunnen uitoefenen.
Wel consequent, maar ook behulpzaam...?
Nederland is consequent in het hameren op een strikte begrotingspolitiek, zowel tijdens de coronacrisis als bij de Caraïbische delen van het koninkrijk. Deze moraal is echter weinig behulpzaam of politiek verstandig, beargumenteert prof. dr. Joop van den Berg.
Hoe ‘Britse’ Rutte EU uitgaven-explosie afremt
Na een marathon vergaderen hebben de Europese regeringsleiders op 21 juli een akkoord bereikt over een Europees Herstelfonds met 750 miljard euro aan leningen en subsidies. Dr. Jan Werts blikt terug op de afgelopen periode en analyseert de uitkomst van deze Europese top.
Hoewel de discussie op Europees niveau het felst werd gevoerd over de economische maatregelen, riep de coronacrisis ook de vraag op of de EU voldoende bevoegdheden heeft op het gebied van volksgezondheid. In deze rubriek buigen de auteurs zich over deze kwestie.
De uitbouw van de Europese zorgunie
Op het gebied van gezondheidszorg heeft de EU met name ondersteunende bevoegdheden, maar die zijn over de tijd wel uitgebreid. Dr. Hans Vollaard biedt een overzicht van deze ontwikkeling, waarin crises vaak een stimulans boden. Ook de coronacrisis kan het Europese zorgbeleid weer een stapje verder brengen.
Corona: op weg naar een Europese Gezondheidsunie?
Hoewel een Europese Gezondheidsunie er nooit is gekomen, laat de coronacrisis zien dat dit wellicht wel wenselijk en noodzakelijk is. Anne Pieter van der Mei stelt de vraag of een aanval op de Europese volksgezondheid, zoals het coronavirus, een nationale of een supranationale respons vereist.
Tackling the COVID-19 pandemic: Are the EU's current competences used to their full potential?
Is het wenselijk en haalbaar om de EU meer bevoegdheden te geven op het gebied van volksgezondheid? Dr. Mária Éva Földes beargumenteert dat de EU meer gebruik kan maken van bestaande bevoegdheden en dit ook in het verleden al heeft gedaan.
Om een context te bieden bij deze discussie is hieronder ruimte gemaakt voor achtergrondartikelen met een breder Europees perspectief. Deze stukken sluiten minder direct aan bij het solidariteitsvraagstuk, maar bieden een inkijkje in de ruimere gevolgen van de coronacrisis.
De gevolgen van het coronavirus voor de euro
Dr. Marijn van der Sluis zet kort uiteen welke financieel-economische maatregelen de Europese Unie heeft getroffen en schetst de uiteenlopende posities in het debat over verdere maatregelen.
Haperend Europa maakt oude belofte waar
Sinds het begin van de coronacrisis krijgt de EU veel kritiek te verduren voor het uitblijven van een gecoördineerde aanpak. Ruben Sansom vraagt zich af of de EU in deze crisis daadwerkelijk zo nalatig is als ze soms wordt afgeschilderd.
Lesbos bewijst dat de EU toe is aan herijking, voor het te laat is
De EU ziet zichzelf als een waardengemeenschap, die gebouwd is op onderlinge solidariteit. De coronacrisis laat volgens dr. Bert Pol zien dat die waarde in de praktijk weinig inhoudt. Hij stelt dat de EU zich moet herbezinnen over de betekenis van de gemeenschappelijke waarden en dat de lidstaten zich daar ook naar moeten gedragen.
De coronacrisis en economische maatregelen van de EU
In de Europese Raad en de Eurogroep hebben regeringsleiders en ministers van Financiën van de eurolanden fel gediscussieerd over economische maatregelen tegen de gevolgen van het coronavirus. Welke instrumenten zijn er allemaal en waarom verschillen de lidstaten hierover zo sterk van mening?
Meer informatie