Artikel 189: Rechtsinstrumenten
Voor de vervulling van hun taak stellen de Raad en de Commissie verordeningen en richtlijnen vast, geven beschikkingen en brengen aanbevelingen of adviezen uit, onder de in dit Verdrag vervatte voorwaarden.
Een verordening heeft een algemene strekking. Zij is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke Lid-Staat.
Een richtlijn is verbindend ten aanzien van het te bereiken resultaat voor elke Lid-Staat waarvoor zij bestemd is, doch aan de nationale instanties wordt de bevoegdheid gelaten vorm en middelen te kiezen.
Een beschikking is verbindend in al haar onderdelen voor degenen tot wie zij uitdrukkelijk is gericht.
Aanbevelingen en adviezen zijn niet verbindend.
Inhoudsopgave van deze pagina:
Aanbevelingen en adviezen hebben geen rechtens bindende werking. Zij kunnen in een enkel geval indirect een rechtseffect veroorzaken; aldus b.v. in het geval van artikel 102, tweede lid i.
Ten aanzien van de voor de deelnemende Staten, c.q. voor de individuele personen en ondernemingen bindende besluiten is een onderscheid gemaakt tussen
-
-beschikkingen, die bindend zijn voor de uitdrukkelijk daarin genoemde adressanten,
-
-"richtlijnen", die alleen tot Staten gericht kunnen zijn en die verplichten tot het bereiken van een bepaald resultaat, doch vrijheid van keuze laten voor wat betreft de wijze, waarop dit resultaat wordt bereikt, en
-
-"verordeningen", die algemene voorschriften bevatten, welke directe gelding hebben binnen de deelnemende Staten.
De betekenis van artikel 189 is, zoals gezegd, die van een wettelijke definitie. Wanneer in een bepaling van het Verdrag b.v. aan de Raad de bevoegdheid wordt verleend om een "richtlijn" vast te stellen, wordt de omvang van de bevoegdheid mede bepaald door artikel 189.
Het artikel geeft niet een volledige inventaris van alle besluiten, die de Raad of de Commissie kan nemen. Niet genoemd zijn b.v.
-
-de benoemingsbesluiten,
-
-de besluiten, waarbij verdragsbepalingen worden gewijzigd,
-
-de vergunningen.
Het rechtseffect van deze besluiten volgt reeds zonder meer uit de bijzondere bepalingen, waarin de bevoegdheid tot het nemen van deze besluiten is omschreven.
Voor de vervulling van hun taak stellen de Raad en de Commissie verordeningen en richtlijnen vast, geven beschikkingen en brengen aanbevelingen of adviezen uit, onder de in dit Verdrag vervatte voorwaarden.
Een verordening heeft een algemene strekking. Zij is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke Lid-Staat.
Een richtlijn is verbindend ten aanzien van het te bereiken resultaat voor elke Lid-Staat waarvoor zij bestemd is, doch aan de nationale instanties wordt de bevoegdheid gelaten vorm en middelen te kiezen.
Een beschikking is verbindend in al haar onderdelen voor degenen tot wie zij uitdrukkelijk is gericht.
Aanbevelingen en adviezen zijn niet verbindend.
Voor de vervulling van hun taak en onder de in dit Verdrag vervatte voorwaarden stellen het Europees Parlement en de Raad gezamenlijk, de Raad en de Commissie verordeningen en richtlijnen vast, geven zij beschikkingen en brengen zij aanbevelingen of adviezen uit.
Een verordening heeft een algemene strekking. Zij is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.
Een richtlijn is verbindend ten aanzien van het te bereiken resultaat voor elke lidstaat waarvoor zij bestemd is, doch aan de nationale instanties wordt de bevoegdheid gelaten vorm en middelen te kiezen.
Een beschikking is verbindend in al haar onderdelen voor degenen tot wie zij uitdrukkelijk is gericht.
Aanbevelingen en adviezen zijn niet verbindend.