Uitvoeringsverordening 2019/363 - Technische uitvoeringsnormen met betrekking tot het formaat en de frequentie van de rapportage over de nadere gegevens over effectenfinancieringstransacties (SFT's) aan transactieregisters overeenkomstig Verordening 2015/2365 en tot wijziging van Uitvoeringsverordening 1247/2012 met betrekking tot het gebruik van rapportagecodes in de rapportage over derivatencontracten

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 81/85

De nadere gegevens die door tegenpartijen van effectenfinancieringstransacties (hierna „SFT's” genoemd) aan transactieregisters of de Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA) worden gerapporteerd, moeten worden ingediend in een geharmoniseerd formaat om de verzameling, aggregatie en vergelijking van gegevens tussen transactieregisters te faciliteren. Om de kosten voor de rapporterende tegenpartijen te beperken, moet het formaat voor rapportage over SFT's in de mate van het mogelijke stroken met het formaat dat is voorgeschreven voor de rapportage over derivatencontracten krachtens artikel 9 van Verordening (EU) nr. 648/2012. Deze verordening stelt dus het formaat vast voor elk van de velden die moeten worden gerapporteerd, en standaardiseert de rapportage door te verwijzen naar een ISO-norm die in de financiële sector op grote schaal wordt gebruikt.

Het mondiale systeem van identificatiecodes voor juridische entiteiten (LEI) is nu volledig geïmplementeerd en elke tegenpartij bij een SFT mag daarom alleen dat systeem gebruiken om een juridische entiteit in een rapportage te identificeren. Opdat het gebruik van het LEI-systeem door een tegenpartij doeltreffend is, moet die tegenpartij ervoor zorgen dat de referentiegegevens van haar LEI worden verlengd in overeenstemming met de voorwaarden van een geaccrediteerde LEI-emittent („local operating unit”). Momenteel wordt een uitbreiding van het mondiale LEI-systeem ontwikkeld voor de identificatie van bijkantoren van juridische entiteiten. Totdat die uitbreiding is afgerond en voor rapportage over SFT's geschikt is verklaard, en totdat deze verordening dienovereenkomstig is gewijzigd, moet de ISO-code van het land waar het bijkantoor is gevestigd, voor de identificatie van dat bijkantoor worden gebruikt wanneer een SFT is gesloten via een bijkantoor van een tegenpartij.

Er wordt ook een mondiaal systeem van unieke transactie-identificatiecodes („unique trade identifier”, afgekort UTI) ontwikkeld voor de identificatie van SFT's. Totdat dat mondiale UTI-systeem is afgerond en voor rapportage over SFT's geschikt is verklaard, en totdat deze verordening dienovereenkomstig wordt gewijzigd, moet voor de identificatie van een SFT een UTI worden gebruikt die door de tegenpartijen is overeengekomen.

Artikel 4 bis van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 1247/2012 van de Commissie (3) bevat een procedure voor het bepalen van de entiteit die verantwoordelijk is voor het genereren van een UTI voor de rapportage over derivatencontracten indien de tegenpartijen het niet eens worden over de entiteit die verantwoordelijk is voor het genereren van de UTI. Om te zorgen voor samenhang tussen de rapportage over...