Trojka Italië, Letland, Luxemburg

De drie achtereenvolgende EU-voorzitterschappen i Italië i, Letland i en Luxemburg i werkten van 1 juli 2014 tot en met 31 december 2015 samen als trojka i voor de duur van 18 maanden. Ze hadden een gezamenlijk beleidsprogramma opgesteld waar zij als voorzittende landen aan werkten.

Italië was voorzitter van 1 juli tot en met 31 december 2014, Letland was van 1 januari tot en met 30 juni 2015 voorzitter en Luxemburg was van 1 juli tot en met 31 december 2015 voorzitter.

Op 17 juni 2014 werd het gezamenlijke beleidsprogramma gepresenteerd. Het hoofddoel van de landen was het volledig overkomen van de economische crisis, het faciliteren van economische groei in de EU, het creëren van werkgelegenheid, het benutten van digitale mogelijkheden, het verdedigen van fundamentele rechten en de rol van de EU als internationale speler in een snel veranderende wereld. Dit was onderverdeeld in de volgende prioriteiten:

• - 

  De trojka wilde nieuwe impulsen geven aan de Europese 2020-strategie i voor een duurzame en inclusieve groei. Hiernaast zullen de drie landen zich richten op het creëren van financiële stabiliteit en een gezond macro-economisch klimaat door het aanpakken van economische en financiële problemen.
• - 

  Het bevorderen van groei in de EU door het faciliteren van concurrentievermogen, het versterken van industrieel beleid, het voltooien van de gezamenlijke markt en het versterken van Europese industrie en buitenlandse handel.
• - 

  Het creëren van nieuwe banen (in het bijzonder voor jongeren), onder andere door in te zetten op duurzaamheid en ICT. Hiernaast wilde de trojka zich inzetten om armoede en sociale uitsluiting terug te dringen.
• - 

  Benutten van kansen die ontstaan door de steeds verdere digitalisering van de samenleving; onder andere het voltooien van de gezamenlijke digitale markt. Aan de andere kant wilde de trojka optreden tegen de steeds maar toenemende cybercriminaliteit en de digitale tweedeling die steeds meer ontstaat in Europa.
• - 

  De voltooiing van de interne markt van de EU door te werken aan een volledige harmonisatie. Hiernaast wilde de trojka werken aan de voltooiing van de gezamenlijke digitale markt zodat het internet en andere digitale technieken gebruikt kunnen worden om de economie en werkomstandigheden in de EU te moderniseren.
• - 

  Het verdiepen van de Europese Monetaire Unie i en toewerken naar een economische en fiscale Unie.
• - 

  Met het oog op een gezamenlijke ruimte van vrijheid, veiligheid en recht, wilden de drie presidentschappen zich richten op de migratie-issues en het managen van de Europese grenzen. De activiteiten van FRONTEX i moesten hiervoor verder uitgebreid worden en samenwerkingovereenkomsten met landen buiten de EU afgesloten en geïmplementeerd worden.
• - 

  De EU moest haar rol als internationale speler behouden en verder versterken, te beginnen met de relaties met buurlanden. Dit omdat de ontwikkelingen op economisch en democratisch gebied tijdens de trjoka werden bedreigd door politieke onrust en conflicten. Door het buurlandenbeleid en het uitbreiden van de EU moesten spanningen in de toekomst worden voorkomen. Hiernaast moesten vrede, democratie en veiligheid binnen en voorbij de grenzen van Europa bevorderd worden.

Naast deze gezamenlijke beleidsdoelen hadden de afzonderlijke voorzitterschappen ook eigen thema's.

Italië

Het vergroten van economische groei en werkgelegenheid in de EU was de eerste prioriteit van het Italiaans voorzitterschap. Hiervoor wilde Italië een raamwerk creëren dat andere lidstaten zou aanmoedigen om structurele hervormingen door te voeren. Het land zette zich hiernaast in voor een 'industriële renaissance', met een bijzondere focus op zowel het midden- en kleinbedrijf, als het ontwikkelen van een energie- en klimaatbeleid voor 2030. Het Italiaans voorzitterschap wilde zich ook richten op het versterken van de Economische en Monetaire Unie en ondersteunde investeringen die gericht waren op groeimarkten zoals milieubescherming en ICT.

In verband met de groeiende ontevredenheid in de EU over het gebrek aan invloed, wilde Italië zich inzetten om obstakels en procedures die actief burgerschap zinloos maakten, weg te nemen. Op gebieden waar EU initiatief juist meerwaarde heeft, zoals bescherming van fundamentele rechten of migratie- en asielbeleid, werd een actieve rol juist gepromoot. Hiermee wilde het voorzitterschap oprechte solidariteit bewerkstelligen en een gezamenlijk Europees migratiebeleid promoten.

Om hoofd te bieden aan globale en regionale veranderingen streefde Italië naar de ontwikkeling van nieuwe instrumenten en buitenlandbeleid. Zo was uitbreiding van de EU een van strategische prioriteiten van het presidentschap. Onderhandelingen met landen van de Westerse Balkan werden aangemoedigd en er werd gekeken naar nieuwe impulsen voor de onderhandelingen met Turkije.

Letland

Een van de eerste taken die Letland op zich nam was het succesvol uitrollen van het nieuwe Europees Fonds voor strategische investeringen (EFSI i). Hiervoor werd zo snel mogelijk een constructieve discussie over wetgeving tussen de lidstaten en het Europees Parlement i tot stand gebracht .

Het voltooien van een gezamenlijke digitale markt in 2015 was essentieel voor de groei en het concurrentievermogen van de Europese Unie. Letland wilde hiervoor de digitale infrastructuur in de hele EU verbeteren en werk maken van bescherming van netwerken en informatie. Hiernaast moest de tweedeling in digitale toegang in Europa teruggedrongen worden. Onbeperkte digitale toegang voor iedere EU-burger moest hiermee de nieuwe standaard worden.

Onder het Lets voorzitterschap wilde de EU werken aan het versterken van de rol van de EU in de wereld. Prioriteiten hierbij waren het Oostelijk Partnerschap i en het versterken van de banden met landen in Centraal-Azië. Tevens had de EU te maken met de conflicten aan de oostgrenzen van Europa. Door diplomatie en politieke dialoog moest de situatie in Oekraïne verbeterd worden. Hiernaast was de situatie in Syrië en Irak en de bijkomende vluchtelingenstroom een belangrijk thema. De diverse strategische partnerschappen moesten hiervoor verder uitgebouwd worden.

Luxemburg

De migratieproblematiek was de eerste prioriteit van het Luxemburgs voorzitterschap. Het doel van Luxemburg was om een resolute aanpak op Europees niveau te bewerkstelligen, een effectief en rechtvaardig immigratiebeleid te handhaven en verdere slachtoffers te voorkomen.

In het kader van een gezamenlijke ruimte van vrijheid, veiligheid en recht zette het Luxemburgs voorzitterschap zich in voor het opzetten van een Europees Openbaar Ministerie i, dat verantwoordelijk moet worden voor het onderzoeken en tegengaan van fraude met Europees geld.

Een andere taak die Luxemburg op zich nam was het bevorderen van duurzame ontwikkeling. Luxemburg wilde de overgang naar een groene en duurzame economie versnellen. In het kader van het Europees Jaar van Ontwikkelingshulp en de klimaatconferentie i die later dat jaar in Parijs plaats vond, wilde Luxemburg zich inspannen voor de doelstellingen die door Europa zijn vastgesteld, zoals op het gebied van luchtkwaliteit en CO₂-reductie.