Besluit 2004/915 - Wijziging van Beschikking 2001/497/EG betreffende de invoering van alternatieve modelcontractbepalingen voor de doorgifte van persoonsgegevens naar derde landen

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 385/74

Teneinde het gegevensverkeer vanuit de Gemeenschap te vergemakkelijken, is het wenselijk dat de voor de verwerking verantwoordelijken voor de wereldwijde doorgifte van gegevens over één stel regels inzake gegevensbescherming kunnen beschikken. Bij gebrek aan mondiale normen voor gegevensbescherming zijn modelcontractbepalingen een belangrijk instrument waarmee persoonsgegevens vanuit alle lidstaten volgens een gemeenschappelijk stel regels kunnen worden doorgegeven. In Beschikking 2001/497/EG van de Commissie van 15 juni 2001 betreffende modelcontractbepalingen voor de doorgifte van persoonsgegevens naar derde landen krachtens Richtlijn 95/46/EG (2) is daarom een stel modelcontractbepalingen vastgelegd waarmee passende garanties worden geboden voor de doorgifte van gegevens naar derde landen.

Sinds de goedkeuring van deze beschikking is veel ervaring opgedaan. Daarnaast heeft een coalitie van organisaties uit het bedrijfsleven (3) een stel alternatieve modelcontractbepalingen voorgesteld om te komen tot een zelfde niveau van persoonsgegevensbescherming als dat geboden door de modelcontractbepalingen van Beschikking 2001/497/EG, maar met gebruikmaking van andere mechanismen.

Aangezien het gebruik van modelcontractbepalingen voor de internationale doorgifte van gegevens vrijwillig is (er zijn volgens Richtlijn 95/46/EG immers nog diverse andere mogelijkheden voor de rechtmatige doorgifte van persoonsgegevens naar een derde land), moeten de gegevensexporteurs in de Gemeenschap en de gegevensimporteurs in een derde land de vrijheid hebben om te kiezen voor om het even welke reeks modelcontractbepalingen, of te opteren voor een andere wettelijke grondslag voor de doorgifte van gegevens. Aangezien echter elke reeks als geheel een model vormt, mogen de gegevensexporteurs deze reeks niet aanpassen en ook niet helemaal of gedeeltelijk met een andere op enigerlei wijze samenvoegen.

De modelcontractbepalingen die door het bedrijfsleven zijn voorgesteld beogen het gebruik van contractbepalingen door bedrijven aan te moedigen door mechanismen als meer flexibele auditvereisten en gedetailleerdere regels voor het recht van toegang.

Als alternatief voor het systeem van de hoofdelijke aansprakelijkheid waarin is voorzien bij Beschikking 2001/497/EG, biedt de hier voorgestelde reeks een aansprakelijkheidssysteem op basis van het beginsel van de „nodige zorgvuldigheid” („due diligence”-verplichtingen), waarbij de gegevensexporteur en de gegevensimporteur in geval van een inbreuk op hun contractuele verplichtingen aansprakelijk zijn jegens de betrokkenen; de gegevensexporteur is ook aansprakelijk indien hij geen redelijke inspanning doet om zich ervan te vergewissen dat de gegevensimporteur in staat is om aan zijn wettelijke verplichtingen volgens de contractbepalingen te voldoen („culpa in eligendo”); eventueel kan in dit geval de betrokkene een zaak aanspannen tegen de gegevensexporteur. De handhaving van bepaling I, punt b), van de nieuwe reeks modelcontractbepalingen is in dit verband van...