Antall, Brandt, Adenauer en Politkovskaya geven hun naam aan het Parlement

Eerder deze maand besloten de leiders van het Europees Parlement i om de nieuwe gebouwen in Brussel te noemen naar de Hongaar József Antall, de eerste postcommunistische premier van Hongarije en naar Willi Brandt, Duitse Bondskanselier, winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede en parlementslid. De Duitse bondskanselier Konrad Adenauer en de vermoorde Russische journalist Anna Politkovskaya worden ook op deze manier geëerd. Wij werpen een blik op hun leven en de invloed die zij hebben gehad.

Het gebouw aan de rechterzijde van het voormalige station Brussel-Leopoldswijk, gezien vanaf het Luxemburgplein, zal worden vernoemd naar József Antall, die van 1990 tot 1993 minister-president van Hongarije was.

József Antall, die   in 1993 stierf, speelde een rol in de Hongaarse opstand van 1956 en hij onderhandelde in de late jaren tachtig met de communistische overheid van Hongarije om een vreedzame overgang naar democratie te brengen. In 1990 werd hij de eerste democratisch verkozen premier in het voormalige Oostblok. Hij gebruikte zijn mandaat om als eerste een oproep te doen om het Warschaupact te beëindigen en probeerde om Hongarije's blik naar de toenmalige Europese Gemeenschap en naar de NAVO te richten.

Als eerste socialistische naoorlogse Bondskanselier maakte Willy Brandt naam in het begin van de jaren zeventig met zijn 'Ostpolitik': een dialoog om de relatie met Oost-Duitsland en andere landen in het Oostblok te openen. In 1971 kreeg hij de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn 'Ostpolitik'. Tussen 1979 en 1983 was hij lid van het eerste direct gekozen Europees Parlement.

Willy Brandt was zijn politieke carrière in 1930 begonnen als lid van de socialistisch SPD van Duitsland. Vier jaar later werd hij als dissident gedwongen om Duitsland te verlaten. In 1945 keerde hij naar Duitsland terug om als journalist de processen van Neurenberg te verslaan. In 1948 werd hij opnieuw Duits staatsburger en het jaar daarop werd hij als parlementslid gekozen in de Duitse Bondsdag. Hij stierf in 1992.

Het Parlementsgebouw dat naar Willy Brandt wordt genoemd, staat aan de linkerzijde van het voormalige station Brussel-Leopoldswijk, gezien vanaf het Luxemburgplein.

Konrad Adenauer was één van de belangrijkste figuren in de naoorlogse Duitse geschiedenis. Als bondskanselier van West-Duitsland heeft hij geprobeerd om zowel de reputatie als de positie van Duitsland in het naoorlogse tijdperk weer op te bouwen. Hij was bonskanselier tijdens de enorme economische groei in Duitsland: het 'Wirtschaftswunder'.

Hij speelde een belangrijke rol voor de oprichting van de Europese Economische Gemeenschap in 1957 van aanvankelijk zes landen. Dit stemde met zijn beleid van verzoening met Frankrijk overeen, iets waar zijn goede relatie met Charles de Gaulle aan heeft bijgedragen. Adenauer geloofde ook in een nauwe relatie met en rol in Europa voor de Verenigde Staten.

De brug die de gebouwen Antall en Brandt met oudere parlementsgebouwen verbindt, zal de naam van Konrad Adenaur dragen. Een parlementsgebouw in Luxemburg draagt momenteel ook zijn naam.

Haar carrière als journalist die over de oorlog in Tsjetsjenië in de jaren negentig rapporteert, heeft Anna Politkovskaya veel bewonderaars en veel vijanden opgeleverd. Haar artikelen en boeken werden door een internationaal publiek voor de eerlijkheid erkend en voor de moed die nodig is om van een dergelijke oorlogssituatie verslag te doen.

Na talrijke doodsbedreigingen en één mislukte poging om haar om het leven te brengen, werd zij op 7 oktober 2006 in de lift van haar flatgebouw in Moskou doodgeschoten. Anna Politkovskaya één van de drie finalisten van de Sacharovprijs voor de Vrijheid van Gedachte van het Europees Parlement in 2007. Het Parlement heeft een ruimte waar persconferenties worden gehouden naar haar vernoemd.

Via onderstaande link kunt u zien waar de gebouwen zijn gevestigd. Het D4 gebouw is het gebouw Brandt en D5 is het gebouw Antall.