Bij crises staat de impopulaire boodschap van bestuurders onder druk

In een initiatief van de Vereniging voor Bestuurskunde bespreken hoogleraren bestuurskunde uit Nederland en Vlaanderen wat de coronacrisis betekent voor de bestuurswetenschap en omgekeerd wat de bestuurswetenschap betekent voor het begrip van de crisis en voor handelingsgevolgen. Op de website van Binnenlands Bestuur wordt de bijdrage van Sandra Groenveld uitgelicht.

Sandra Groeneveld, hoogleraar bestuurskunde aan de Universiteit Leiden, verkent de principes van effectieve samenwerking in de publieke sector, vooral voor teams waarin professionele, organisatorische en/of sectorale grenzen worden overschreden.

Sandra beschrijft dat op grond van onderzoek blijkt dat vier principes leidend zijn: doelgerichte samenwerking, taakgerichte samenwerking, sociale veiligheid, en het management van grenzen. ‘Dat is niet zozeer een kwestie van structuren en regels, maar van gedrag en leiderschap’, aldus Groeneveld. Met name waar het gaat om het bieden van sociale veiligheid in teams ligt er een rol voor managers. Teamleden moeten zich veilig voelen om bijvoorbeeld met onwelkome boodschappen te komen. ‘Dan pas kan nieuwe kennis ontstaan, vooral bij problemen die zich nog nooit hebben voorgedaan,’ zegt Groeneveld.

Probleem is echter dat juist die boodschappen in crisissituaties onder druk kunnen komen te staan. Dan kan leiderschap het verschil maken door inclusief te zijn en níet directief, zoals vaak de neiging is bij crises. Zaak is het juist het belang van ieders bijdrage te benadrukken.

Voor het originele artikel, klik hier.