Zeeuwse onvrede: een geschiedenis van de achterstelling van Zeeland

Met dank overgenomen van Centrum voor Parlementaire Geschiedenis van de Radboud Universiteit Nijmegen i, gepubliceerd op vrijdag 21 februari 2020, 17:00.

In 2012 besloot het toenmalige kabinet de marinierskazerne van Doorn naar Vlissingen te verplaatsen. De Zeeuwen investeerden tientallen miljoenen in het plan voor de komst van zo’n 1800 mariniers en hun familie naar hun provincie, maar veel militairen vonden Zeeland te ver van familie en vrienden en zegden hun baan op. Deze leegloop was de voornaamste reden voor staatssecretaris van Defensie Barbara Visser i (VVD) om naar een alternatieve locatie te zoeken, zonder Zeeland daarvan op de hoogte te stellen. De Zeeuwen vinden dat ze door de landelijke politiek worden achtergesteld.

Dat is niet voor het eerst. Kort na afloop van de Duitse bezetting, in november 1945, besloot de Nederlandse regering het openbaar vervoer over de Westerschelde gratis te maken om het geïsoleerde Zeeuws-Vlaanderen nauwer aan Nederland te hechten. Al drie jaar later besloot de regering de veergelden weer in te voeren vanwege de penibele financiële positie waarin het land verkeerde. Deze geschiedenis is beschreven door Carla van Baalen i in Regio versus Randstad. Jaarboek Parlementaire Geschiedenis 2018.

Meer over ...