Policy coherence for development: Council adopts conclusions
De Raad i heeft vandaag conclusies aangenomen over beleidscoherentie voor ontwikkeling.
De Raad brengt in herinnering dat het Verdrag voorschrijft dat in al het interne en externe beleid rekening wordt gehouden met de doelstellingen van ontwikkelingssamenwerking, en onderstreept het belang van beleidscoherentie voor ontwikkeling als fundamenteel onderdeel van de bijdrage van de EU i aan de verwezenlijking van de Agenda 2030 en de duurzameontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s).
De Raad geeft zich rekenschap van de voortgang die met beleidscoherentie voor ontwikkeling is geboekt, en pleit voor verdere inspanningen om te verzekeren dat op andere beleidsterreinen dan het ontwikkelingsbeleid rekening met de ontwikkelingsdoelstellingen van partnerlanden wordt gehouden, teneinde negatieve gevolgen te minimaliseren. De Raad acht het noodzakelijk dat de focus ligt op duurzaamheid, dat er win-winsituaties worden gecreëerd en dat de positieve impact van EU-beleid op ontwikkelingslanden wordt vergroot, onder meer door te zorgen voor meer synergieën en minder uitruil tussen verschillende beleidsopties.
De Raad onderkent tevens dat beleidscoherentie voor ontwikkeling staat of valt met de politieke wil om die te verwezenlijken. Hij herhaalt zijn politieke vastbeslotenheid om in te zetten op overheidsbrede benaderingen, te zorgen voor politieke controle en coördinatie op alle niveaus en steun te verlenen bij empirisch onderbouwde SDG-beleidsvorming en -besluitvorming.
-
-Lees de volledige tekst van de conclusies van de Raad
×
Dit document is momenteel alleen beschikbaar in de volgende talen:
Achtergrond
Beleidscoherentie voor ontwikkeling is erop gericht tegenstrijdigheden tot een minimum te beperken en synergieën tussen de verschillende beleidsdomeinen van de EU te creëren, zodat het beleid ten goede komt aan ontwikkelingslanden en de doeltreffendheid van ontwikkelingssamenwerking vergroot. Beleidscoherentie integreert economische, sociale en milieuaspecten van duurzame ontwikkeling in de beleidsvorming op alle niveaus. Beleidscoherentie werd in 1992 bij het Verdrag van Maastricht opgenomen in de fundamentele EU-wetgeving, en werd in 2009 wettelijk versterkt door het Verdrag van Lissabon.