EU-gasinvoer: nieuwe regels voor pijplijnen uit landen buiten de EU
Ontdek waar Europa gas vandaan haalt en voor welke veranderingen nieuwe EU-regels zorgen voor gaspijplijnen zoals Nord Stream 2.
Op donderdag 4 april keurden Parlementsleden de uitbreiding van de EU-regels voor de gasmarkt goed. De nieuwe regels betreffen pijplijnen afkomstig uit niet-EU-landen. Hieronder valt Nord Stream 2, een pijpleiding van 1.200 km die Rusland en Duitsland met elkaar verbindt en die momenteel via de Oostzee wordt aangelegd.
De delen van die importpijplijnen die zich op het grondgebied van EU-landen bevinden, inclusief territoriale wateren, zullen moeten voldoen aan de eisen die momenteel gelden voor de interne pijpleidingen van de EU.
Dit betekent dat de gastoevoer en de productie gescheiden moet worden van de transportactiviteiten, andere exploitanten toegang moeten krijgen tot pijplijncapaciteit en er een transparante regelgeving voor transittarieven moet zijn. Vrijstellingen zijn mogelijk, mits ze goedgekeurd zijn door de Europese Commissie.
'Gasvoorziening wordt te vaak als een politiek wapen gebruikt. We kunnen de onzuivere bedoelingen van anderen niet weerhouden, maar we kunnen ons wel wapenen met volledige juridische duidelijkheid en consistentie van de bestaande wetgeving. Dit is waar zowel onze energie-unie en deze gewijzigde richtlijn voor staan', aldus het Poolse EVP-lid Jerzy Buzek, voorzitter van de commissie voor industrie, onderzoek en energie.
Gasverbruik en invoer
Gas wordt voornamelijk gebruikt om huizen te verwarmen en elektriciteit op te wekken. Een kwart van het energieverbruik van de EU is afkomstig van aardgas. Veel EU-landen zijn voornamelijk afhankelijk van gasinvoer. Meer dan 70% wordt geïmporteerd, wat naar verwachting verder zal toenemen.
Belangrijkste leveranciers en routes
EU-landen importeren gas vanuit verschillende plaatsen blijkt uit gegevens uit het derde kwartaal van 2018.
Rusland was de grootste leverancier (47%), gevolgd door Noorwegen (34%), Algerije en Libië (8,6% samen).
De belangrijkste aanvoerroute voor Russisch gas was Oekraïne (Brotherhood Pipeline en de Balkanroute), dat bijna de helft van de totale invoer uit Rusland omvat, gevolgd door Wit-Rusland (Yamal-pijplijn) van ongeveer 20% en de Nord Stream 1-pijpleiding (30%).
Zo'n 89% van het gas wordt geïmporteerd via pijplijnen, de rest wordt vervoerd per schip, zoals LNG.