Council agreement on 2018 fishing quotas in the Atlantic and North Sea

Met dank overgenomen van Raad van de Europese Unie (Raad) i, gepubliceerd op woensdag 13 december 2017.

Op 13 december 2017 bereikte de Raad Landbouw en Visserij i na een hele nacht onderhandelen een politiek akkoord over een verordening betreffende de vangstmogelijkheden in 2018 voor de belangrijkste commerciële visbestanden in de Atlantische Oceaan en de Noordzee.

Als resultaat van dit besluit van de Raad zal het aantal visbestanden dat op het niveau van de maximale duurzame opbrengst (MDO) wordt beheerd, volgend jaar toenemen tot 53, dat wil zeggen 9 meer dan in 2017. Het akkoord bevat ook in oplossingen voor de kritieke toestand van de aal- en de zeebaarsbestanden.

"2018 wordt een cruciaal jaar voor het verwezenlijken van de doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid. Met dit besluit hebben wij een duidelijke stap gezet in de richting van duurzaam beheer van onze visbestanden en er tegelijk voor gezorgd dat de overeenkomst onze vissers en onze kustgemeenschappen ten goede komt."

Siim Kiisler, minister van Milieubeheer van Estland

Gezien de kritieke toestand van de aalvisserij, is het verboden in Uniewateren van ICES-gebieden, waaronder de Oostzee, te vissen op Europese aal met een totale lengte van 12 cm of meer gedurende een periode van 3 opeenvolgende maanden, die elke lidstaat zelf moet kiezen tussen 1 september 2018 en 31 januari 2019. In die periode migreert de aal en is hij dus het kwetsbaarst. De lidstaten moeten uiterlijk op 1 juni 2018 meedelen welke periode zij hebben gekozen.

Het besluit wordt aangevuld met een gezamenlijke verklaring van de Europese Commissie en de lidstaten over verdere bescherming van het bestand van Europese aal, bijvoorbeeld in de binnenwateren, door aanscherping van de beheersplannen voor aal in alle fasen van de levenscyclus van de soort.

De Raad onderkende de slechte toestand van de zeebaarsbestanden in de Keltische Zee, het Kanaal, de Ierse Zee en het zuidelijke deel van de Noordzee, en het belang ervan voor veel landen. Daarom besloot hij extra maatregelen te treffen door in die gebieden slechts beperkte visserij met bepaald vistuig toe te laten, en de visserij gedurende 2 maanden te sluiten om scholen paaiende vis te beschermen. De recreatievisserij wordt verder beperkt, waarbij gevangen vis het hele jaar door moet worden teruggezet. Er wordt ook een lagere meeneemlimiet per dag vastgesteld voor de recreatievisserij in de Golf van Biskaje.

Achtergrond

Het akkoord in de Raad bevestigt grotendeels het oorspronkelijke Commissievoorstel, dat uitging van vangstmogelijkheden in de vorm van jaarlijkse totaal toegestane vangsten (TAC’s) en quota per visbestand in de verschillende visserijgebieden. De TAC's en quota gelden voor bestanden die de EU hetzij autonoom, hetzij gezamenlijk met derde landen beheert, bijvoorbeeld met Noorwegen in de Noordzee en het Skagerrak, en in verband met het overleg met kuststaten van de Visserijcommissie voor het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan (NEAFC), alsook voor bestanden die zijn vastgesteld door middel van overeenkomsten in het kader van regionale organisaties voor visserijbeheer (ROVB's).

Op basis van het wetenschappelijk advies van de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES), en het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) had de Commissie voor 2018 voorgesteld de huidige vangstbeperkingen voor 53 bestanden te verhogen of te handhaven en de vangstbeperkingen voor 25 bestanden te verlagen. De Commissie had ook een verbod voorgesteld voor de visserij op aal in de Oostzee, de Noordzee en de Atlantische Oceaan.

Een van de voornaamste doelstellingen van het hervormd gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) is voor alle bestanden in 2015, indien mogelijk, en uiterlijk in 2020 te zorgen voor hoge visserijopbrengsten (MDO's) voor de lange termijn. In december 2016 werden 44 bestanden op MDO-niveau bevist.

Samen met de MDO is een andere belangrijke doelstelling ongewenste vangsten te beperken en geleidelijk een aanlandingsverplichting in te voeren. Vanaf 1 januari 2019 vallen alle bestanden waarvoor vangstbeperkingen gelden, onder de aanlandingsverplichting.

De vaststelling van de TAC’s en quota is een jaarlijkse beheersexercitie waartoe alleen door de Raad wordt besloten overeenkomstig artikel 43, lid 3, van het VWEU. De vangstmogelijkheden voor de Zwarte Zee worden tezelfdertijd vastgesteld, en vooraf worden, op dezelfde wijze, in november (om de 2 jaar) de TAC's voor diepzeebestanden vastgesteld, en in oktober de TAC's voor de bestanden in de Oostzee.

Volgende stappen

Wanneer de juristen-vertalers de laatste hand hebben gelegd aan de definitieve tekst, zal de aanneming van deze verordening worden opgenomen onder de A-punten van de agenda van een komende Raadszitting.

  • Commissievoorstel

Naar de bladzijde "Vergaderingen" Download als PDF


1.

Relevante EU dossiers