Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2016 betreffende indices die worden gebruikt als benchmarks voor financiële instrumenten en financiële overeenkomsten of om de prestatie van beleggingsfondsen te meten en tot wijziging van Richtlijnen 2008/48/EG en 2014/17/EU en Verordening (EU) nr. 596/2014 (Voor de EER relevante tekst)

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 171/1

De prijsstelling van veel financiële instrumenten en financiële overeenkomsten is afhankelijk van de nauwkeurigheid en integriteit van benchmarks. Ernstige gevallen van manipulatie van rentevoetbenchmarks, zoals Libor en Euribor, evenals beschuldigingen dat energie-, olie- en valutawisselingsbenchmarks zijn gemanipuleerd, tonen aan dat benchmarks kunnen blootstaan aan belangenconflicten. Het gebruik van discretionaire en zwakke governanceregelingen verhogen de vatbaarheid van benchmarks voor manipulatie. Tekortkomingen in of twijfels over de nauwkeurigheid en integriteit van als benchmarks gebruikte indices kunnen het vertrouwen in de markt ondermijnen, kunnen leiden tot verliezen bij consumenten en beleggers en kunnen de reële economie verstoren. Om die reden is het noodzakelijk om de nauwkeurigheid, degelijkheid en integriteit van benchmarks en het benchmarkvaststellingsproces te waarborgen.

Richtlijn 2014/65/EU van het Europees Parlement en de Raad (4) bevat bepaalde vereisten met betrekking tot de betrouwbaarheid van benchmarks die worden gebruikt voor de prijsstelling van een genoteerd financieel instrument. Richtlijn 2003/71/EG van het Europees Parlement en de Raad (5) bevat bepaalde vereisten voor benchmarks die worden gebruikt door uitgevende instellingen. Richtlijn 2009/65/EG van het Europees Parlement en de Raad (6) bevat bepaalde vereisten voor het gebruik van benchmarks door instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe's). Verordening (EU) nr. 1227/2011 van het Europees Parlement en de Raad (7) bevat een aantal bepalingen die manipulatie verbieden van benchmarks die worden gebruikt voor energieproducten in de groothandel. Die wetgevende handelingen hebben echter slechts betrekking op bepaalde aspecten van bepaalde benchmarks en pakken niet alle zwakke punten aan in het vaststellingsproces van alle benchmarks, noch hebben zij betrekking op alle wijzen van gebruik van financiële benchmarks in de financiële sector.

Benchmarks zijn van cruciaal belang voor de prijsstelling van grensoverschrijdende transacties en bevorderen zo de goede werking van de interne markt voor een veelheid aan financiële instrumenten en diensten. Veel benchmarks die als referentie worden gebruikt in financiële overeenkomsten, in het bijzonder hypotheken, worden aangeboden in één lidstaat, maar gebruikt door kredietinstellingen en consumenten in andere lidstaten. Daarnaast dekken die kredietinstellingen hun risico's vaak af of verkrijgen zij financiering voor de gunning van die financiële overeenkomsten op de grensoverschrijdende interbancaire markt. Slechts enkele lidstaten hebben nationale regels vastgesteld over benchmarks, maar hun respectieve rechtskaders over benchmarks laten reeds verschillen zien wat bepaalde aspecten betreft, zoals het toepassingsgebied. Bovendien heeft de International Organisation of Securities Commissions (IOSCO) op 17 juli 2013 overeenstemming bereikt over beginselen inzake financiële benchmarks („IOSCO-beginselen voor financiële benchmarks”) en op 5 oktober 2012 over beginselen voor bureaus voor olieprijsnoteringen („IOSCO-beginselen voor PRA's”) (tezamen: „de IOSCO-beginselen”), en aangezien die beginselen een bepaalde flexibiliteit toestaan wat betreft het precieze toepassingsgebied en de wijze van uitvoering, zullen de lidstaten geneigd zijn nationale regels vast te stellen waarin deze beginselen op uiteenlopende wijze ten uitvoer worden gelegd.

Die uiteenlopende benaderingen zouden leiden tot versnippering van de interne markt, aangezien beheerders en gebruikers van benchmarks in verschillende lidstaten aan verschillende regels zouden worden onderworpen. Bijgevolg zouden benchmarks die in één lidstaat worden aangeboden, mogelijk niet kunnen worden gebruikt in andere lidstaten. Bij gebrek aan een geharmoniseerd kader om de nauwkeurigheid en integriteit van benchmarks die worden gebruikt in financiële instrumenten en financiële overeenkomsten in de Unie, te waarborgen, of om de prestatie van beleggingsfondsen te meten, is het derhalve waarschijnlijk dat verschillen tussen de regelingen van de lidstaten belemmeringen zullen vormen voor de goede werking van de interne markt wat het aanbieden van benchmarks betreft.

De Unieregels over consumentenbescherming bestrijken niet de specifieke kwestie van adequate informatie over benchmarks in financiële overeenkomsten. Als gevolg van klachten en geschillen van consumenten over het gebruik van benchmarks in verschillende lidstaten, is het waarschijnlijk dat op nationaal niveau uiteenlopende voorschriften worden vastgesteld, die ingegeven zijn door legitieme overwegingen van consumentenbescherming, hetgeen kan leiden tot versnippering van de interne markt als gevolg van uiteenlopende mededingingsvoorwaarden die verbonden zijn met verschillende niveaus van consumentenbescherming.

Om de juiste werking van de interne markt te garanderen en de omstandigheden van die werking te verbeteren, in het bijzonder met betrekking tot financiële markten, en om een hoog niveau van consumenten- en beleggersbescherming te waarborgen, is het dan ook passend om op Unieniveau een regelgevend kader vast te stellen voor benchmarks.

Het is passend en noodzakelijk dat dat kader de vorm heeft van een verordening, om ervoor te zorgen dat de bepalingen die directe verplichtingen opleggen aan personen die betrokken zijn bij het aanbieden van, gegevens aanleveren voor en gebruiken van benchmarks, op uniforme wijze in de gehele Unie worden toegepast. Aangezien een rechtskader voor het aanbieden van benchmarks noodzakelijkerwijs maatregelen impliceert die nauwkeurige vereisten bevatten met betrekking tot de aspecten die met het aanbieden van benchmarks samenhangen, kunnen zelfs kleine verschillen in de benadering van een van die aspecten leiden tot aanzienlijke belemmeringen voor het grensoverschrijdend aanbieden van benchmarks. Daarom zou het gebruik van een verordening, die rechtstreeks toepasselijk is, de bevoegde autoriteiten op nationaal niveau minder mogelijkheden mogen bieden om uiteenlopende maatregelen te nemen, te zorgen voor een consistente aanpak en voor meer rechtszekerheid, en aanzienlijke belemmeringen voor het grensoverschrijdend aanbieden van benchmarks te voorkomen.

Het toepassingsgebied van deze verordening moet zo breed zijn als nodig is om een preventief regelgevend kader te vormen. Het aanbieden van benchmarks impliceert keuzevrijheid bij de vaststelling ervan en is inherent blootgesteld aan bepaalde soorten belangenconflicten, hetgeen betekent dat er mogelijkheden en stimulansen zijn om benchmarks te manipuleren. Alle benchmarks hebben die risicofactoren gemeen en moeten worden onderworpen aan adequate voorschriften inzake governance en controle. De omvang van de risico's varieert echter, waardoor steeds voor een op de specifieke situatie toegesneden benadering moet worden gekozen. Aangezien de vatbaarheid en het belang van een benchmark variëren in de tijd, zou een beperking van het toepassingsgebied tot indices die thans belangrijk of vatbaar zijn, geen oplossing bieden voor de risico's die benchmarks in de toekomst kunnen vormen. Meer bepaald kunnen benchmarks die momenteel niet op grote schaal worden gebruikt, in de toekomst meer worden gebruikt zodat zelfs een kleine manipulatie ervan grote gevolgen kan hebben.

Het cruciale element om het toepassingsgebied van deze verordening te bepalen, is de vraag of de outputwaarde van de benchmark de waarde van een financieel instrument of van een financiële overeenkomst bepaalt of de prestatie van een beleggingsfonds meet. Derhalve mag het toepassingsgebied niet afhangen van de aard van de inputgegevens. Benchmarks die worden berekend aan de hand van economische inputgegevens, zoals de aandelenkoersen en niet-economische cijfers of waarden zoals meteorologische parameters, moeten er dus onder vallen. Het kader waarin deze verordening voorziet, moet tevens een groot aantal benchmarks erkennen en de verschillende effecten die zij hebben op de financiële stabiliteit en de reële economie. Deze verordening moet ook een evenredig antwoord bieden op de risico's die andere benchmarks vormen. Deze verordening moet derhalve van toepassing zijn op benchmarks die worden gebruikt voor de prijsstelling van op gereglementeerde markten genoteerde of verhandelde financiële instrumenten.

Een groot aantal consumenten is partij bij financiële overeenkomsten, in het bijzonder overeenkomsten voor consumentenkrediet met een hypothecaire zekerstelling, waarin wordt verwezen naar benchmarks die onderworpen zijn aan dezelfde risico's. Deze verordening moet om die reden van toepassing zijn op kredietovereenkomsten zoals omschreven in Richtlijnen 2008/48/EG (8) en 2014/17/EU (9) van het Europees Parlement en de Raad.

Veel beleggingsindices brengen aanzienlijke belangenconflicten met zich en worden gebruikt voor de meting van de prestaties van een fonds zoals een icbe-fonds. Sommige van die benchmarks worden bekendgemaakt en andere worden, gratis of tegen betaling, ter beschikking gesteld van het publiek of een deel van het publiek en de manipulatie ervan kan negatieve gevolgen hebben voor beleggers. Deze verordening moet derhalve betrekking hebben op de indices of referentiepercentages die worden gebruikt om de prestaties van een beleggingsfonds te meten.

Alle contribuanten van inputgegevens voor benchmarks kunnen keuzevrijheid uitoefenen en kunnen zich potentieel in een situatie van belangenconflict bevinden en dus een bron van manipulatie zijn. Gegevens aanleveren voor een benchmark is een vrijwillige activiteit. Indien een initiatief van contribuanten een significante wijziging in hun bedrijfsmodellen vereist, kunnen zij ophouden gegevens aan te leveren. Voor entiteiten die reeds aan reglementering en toezicht zijn onderworpen, zal het opleggen van behoorlijke governance en controlesystemen echter naar verwachting niet leiden tot aanzienlijke kosten of onevenredige administratieve lasten. Daarom worden bij deze verordening bepaalde verplichtingen opgelegd aan onder toezicht staande contribuanten. Wanneer een benchmark wordt vastgesteld op basis van onmiddellijk beschikbare gegevens, mag de bron van de gegevens niet als contribuant worden beschouwd.

Financiële benchmarks worden niet enkel gebruikt bij de afgifte en vervaardiging van financiële instrumenten en overeenkomsten. De financiële industrie vertrouwt eveneens op benchmarks om de prestaties van beleggingsfondsen te meten, teneinde het rendement te monitoren, de activatoewijzing van een portfolio te bepalen of de prestatievergoedingen te berekenen. Een bepaalde benchmark kan direct worden gebruikt als referentie in financiële instrumenten en financiële overeenkomsten of om de prestatie van beleggingsfondsen te meten, dan wel indirect binnen een combinatie van benchmarks. In het laatste geval komt de vaststelling en evaluatie van het gewicht dat aan de diverse indices binnen een combinatie wordt toegekend voor het bepalen van de uitbetaling of de waarde van een financieel instrument of een financiële overeenkomst, of voor het meten van de prestaties van een beleggingsfonds, neer op gebruik, aangezien een dergelijke activiteit, in tegenstelling tot de activiteit van het aanbieden van benchmarks, geen keuzevrijheid inhoudt. Het bezit van financiële instrumenten die naar een bepaalde benchmark verwijzen, wordt niet als gebruik van de benchmark beschouwd.

Centrale banken voldoen reeds aan beginselen, normen en procedures die waarborgen dat zij hun activiteiten integer en op onafhankelijke wijze uitoefenen. Daarom is het niet nodig centrale banken aan deze verordening te onderwerpen. Indien centrale banken benchmarks aanbieden, met name wanneer die benchmarks bedoeld zijn voor transactiedoeleinden, is het hun verantwoordelijkheid om passende interne procedures in te stellen om de nauwkeurigheid, integriteit, betrouwbaarheid en onafhankelijkheid van die benchmarks te waarborgen, in het bijzonder met betrekking tot transparantie van governance en berekeningsmethode.

Voorts dienen overheidsinstanties, waaronder nationale statistische diensten, niet onder deze verordening te vallen voor zover zij gegevens voor benchmarks aanleveren, benchmarks aanbieden of controle hebben over het aanbieden van benchmarks voor overheidsbeleid, met inbegrip van maatregelen voor werkgelegenheid, economische activiteit en inflatie.

Een beheerder is de natuurlijke persoon of rechtspersoon die de controle heeft over het aanbieden van een benchmark en met name de regelingen voor het vaststellen van de benchmark beheert, de inputgegevens verzamelt en analyseert, de benchmark vaststelt en deze publiceert. Een beheerder moet een of meer van die taken, waaronder de berekening of publicatie van de benchmark, of andere relevante diensten en activiteiten bij het aanbieden van benchmarks kunnen uitbesteden aan een derde. Degene die slechts een benchmark publiceert of ernaar verwijst in het kader van zijn journalistieke activiteiten, maar geen controle heeft over de aanbieding van die benchmark, mag echter niet worden onderworpen aan de vereisten die deze verordening aan beheerders oplegt.

Een index wordt berekend aan de hand van een formule of een andere soort methodologie op basis van onderliggende waarden. Bij het opstellen van deze formule, de uitvoering van de berekening en de bepaling van de inputgegevens bestaat een keuzevrijheid die een risico op manipulatie meebrengt. Om die reden moeten alle benchmarks die deze keuzevrijheid in zich dragen, binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallen.

Wanneer echter een enkele prijs of waarde wordt gebruikt als referentie voor een financieel instrument, bijvoorbeeld wanneer de prijs van één effect de referentieprijs is voor een optie of future, is er geen sprake van berekening, inputgegevens of keuzevrijheid. Daarom dienen referentieprijzen met een enkele prijs of een enkele waarde voor de toepassing van deze verordening niet als benchmarks te worden beschouwd.

Referentieprijzen of vereffeningsprijzen die worden samengesteld door centrale tegenpartijen (CTP's) mogen niet worden beschouwd als benchmarks omdat zij worden gebruikt voor de bepaling van vereffening, winsten en risicobeheer en dus niet worden gebruikt om het overeenkomstig een financieel instrument te betalen bedrag of de waarde van een financieel instrument te bepalen.

De aanbieding van debetrentevoeten dient voor de toepassing van deze verordening niet te worden beschouwd als de aanbieding van benchmarks. Een door een kredietgever aangeboden debetrentevoet wordt ofwel vastgesteld bij intern besluit ofwel berekend als een spread of mark-up op een index (bijvoorbeeld Euribor). In het eerste geval is de kredietgever voor activiteiten met betrekking tot financiële overeenkomsten die de kredietgever met zijn eigen klanten heeft gesloten, van deze verordening vrijgesteld, terwijl in het laatste geval de kredietgever enkel een gebruiker is van een benchmark.

Om de integriteit van benchmarks te waarborgen, moeten benchmarkbeheerders verplicht worden om passende governanceregelingen te treffen om belangenconflicten te beheersen en om het vertrouwen in de integriteit van benchmarks te beschermen. Zelfs wanneer zij doeltreffend worden beheerst, hebben de meeste beheerders te maken met een vorm van belangenconflicten en zou het kunnen dat zij oordelen moeten vormen en besluiten nemen die van invloed zijn op een diverse groep belanghebbenden. Daarom is het belangrijk dat beheerders een integer werkende functie hebben om toe te zien op de tenuitvoerlegging en doeltreffendheid van de governanceregelingen die in effectief toezicht voorzien.

De manipulatie of onbetrouwbaarheid van benchmarks kan beleggers en consumenten schade berokkenen. Deze verordening moet dan ook een kader opzetten voor het bewaren van gegevens door beheerders en contribuanten en voor het bieden van transparantie over het doel van een benchmark en methodologie, hetgeen bevorderlijk is voor een efficiëntere en eerlijkere oplossing van eventuele claims overeenkomstig het nationaal recht of het recht van de Unie.

Voor controle en de doeltreffende handhaving van deze verordening zijn ex-postanalyse en onderbouwing noodzakelijk. Deze verordening moet dan ook voorschriften vaststellen voor het passend bijhouden van registers door benchmarkbeheerders met betrekking tot het opstellen van de benchmark voor een voldoende lange tijdsperiode. De realiteit die een benchmark beoogt te meten en de omgeving waarin deze wordt gemeten, zullen in de loop der tijd waarschijnlijk veranderen. Daarom is het noodzakelijk dat het proces en de methodologie van het aanbieden van benchmarks periodiek worden geëvalueerd om tekortkomingen en eventuele verbeteringen vast te stellen. Gebreken bij het aanbieden van benchmarks kunnen invloed hebben op veel belanghebbenden en zij kunnen helpen bij het vaststellen van deze tekortkomingen. Daarom moet deze verordening een kader omvatten voor de invoering door benchmarkbeheerders van een onafhankelijke klachtenprocedure, teneinde belanghebbenden in staat te stellen klachten bij de benchmarkbeheerder te melden en ervoor te zorgen dat de benchmarkbeheerder de gronden van een klacht op objectieve wijze beoordeelt.

Voor de aanbieding van benchmarks worden belangrijke taken vaak uitbesteed, zoals de berekening van de benchmark, de verzameling van inputgegevens en de verspreiding van de benchmark. Om de doeltreffendheid van de governanceregelingen te waarborgen, moet ervoor worden gezorgd dat die uitbesteding benchmarkbeheerders niet van hun verplichtingen en verantwoordelijkheden ontheft en zodanig wordt uitgevoerd dat er geen invloed wordt uitgeoefend op het vermogen van beheerders om te voldoen aan hun verplichtingen of verantwoordelijkheden, noch op de bekwaamheid van de relevante bevoegde autoriteit om daarop toezicht te houden.

De benchmarkbeheerder is de centrale ontvanger van inputgegevens en is in staat om de integriteit en nauwkeurigheid van inputgegevens op consistente wijze te beoordelen. Daarom moet deze verordening van beheerders eisen dat zij bepaalde maatregelen, waaronder maatregelen tot wijziging van de inputgegevens, de contribuanten of de methodologie dan wel tot stopzetting van de aanbieding van die benchmark, nemen wanneer een beheerder van mening is dat inputgegevens niet representatief zijn voor de markt of de economische realiteit die een benchmark beoogt te meten. Voorts moet een beheerder, als onderdeel van zijn toezichtkader, maatregelen nemen, in voorkomend geval met inbegrip van historische vergelijking, om indien mogelijk inputgegevens voor de publicatie van de benchmark te monitoren en na de publicatie te valideren.

Eventuele keuzevrijheid die kan worden uitgeoefend bij het aanleveren van inputgegevens, creëert de mogelijkheid om een benchmark te manipuleren. Wanneer de inputgegevens bestaan uit op transacties gebaseerde gegevens, is er minder keuzevrijheid en wordt derhalve de mogelijkheid tot manipulatie van de gegevens verminderd. Als algemene regel moeten benchmarkbeheerders daarom, waar mogelijk, gebruikmaken van werkelijke transactiegebaseerde inputgegevens, terwijl andere gegevens kunnen worden gebruikt indien de transactiegegevens niet volstaan of ongeschikt zijn om de integriteit en nauwkeurigheid van de benchmark te waarborgen.

De nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van een benchmark bij het meten van de economische realiteit die deze zou moeten bijhouden, zijn afhankelijk van de gebruikte methodologie en inputgegevens. Daarom is het noodzakelijk om een transparante methodologie vast te stellen die de betrouwbaarheid en nauwkeurigheid van de benchmark waarborgt. Die transparantie houdt niet in dat de formule die toegepast wordt voor de vaststelling van een bepaalde benchmark moet worden gepubliceerd, maar veeleer dat die elementen worden bekendgemaakt op grond waarvan belanghebbenden kunnen begrijpen waaruit de benchmark is afgeleid en de representativiteit, relevantie en geschiktheid daarvan voor het bestemde gebruik kunnen beoordelen.

Het kan noodzakelijk worden om de methodologie te wijzigen om ervoor te zorgen dat de benchmark nauwkeurig blijft, maar eventuele veranderingen in de methodologie hebben gevolgen voor gebruikers en belanghebbenden van de benchmark. Daarom moet worden aangegeven welke procedures moeten worden gevolgd bij de wijziging van de benchmarkmethodologie, met inbegrip van de noodzaak tot raadpleging, zodat gebruikers en belanghebbenden in het licht van die wijzigingen de benodigde maatregelen kunnen nemen of de beheerder op de hoogte kunnen brengen van eventuele bezorgdheid over die wijzigingen.

Werknemers van de beheerder kunnen mogelijke inbreuken op deze verordening of mogelijke zwakke punten vaststellen die kunnen leiden tot manipulatie of pogingen tot manipulatie. Daarom moet deze verordening een kader bieden om werknemers in staat te stellen op vertrouwelijke wijze beheerders in te lichten over mogelijke inbreuken op deze verordening.

De integriteit en nauwkeurigheid van benchmarks is afhankelijk van de integriteit en nauwkeurigheid van de inputgegevens die door contribuanten worden aangeleverd. Het is van essentieel belang dat de verplichtingen van contribuanten met betrekking tot die inputgegevens duidelijk zijn gespecificeerd, dat kan worden uitgegaan van naleving van die verplichtingen en dat de verplichtingen stroken met de controles en methodologie van de benchmarkbeheerder. Daarom is het noodzakelijk dat de benchmarkbeheerder een gedragscode opstelt waarin die verplichtingen en de verantwoordelijkheden van de contribuanten ten aanzien van het aanleveren van inputgegevens zijn opgenomen. De beheerder moet zich ervan vergewissen dat contribuanten de gedragscode naleven. In geval van in derde landen gevestigde contribuanten dient de beheerder hiervoor zo veel mogelijk te zorgen.

Contribuanten kunnen worden geconfronteerd met belangenconflicten en kunnen keuzevrijheid uitoefenen bij de vaststelling van inputgegevens. Daarom is het van belang dat contribuanten onderworpen zijn aan governanceregelingen om te waarborgen dat die belangenconflicten worden beheerst en dat de inputgegevens nauwkeurig zijn, stroken met de vereisten van de beheerder en kunnen worden gevalideerd.

Veel benchmarks worden vastgesteld met behulp van een formule die gebruikmaakt van inputgegevens die afkomstig zijn van de volgende entiteiten: handelsplatformen, goedgekeurde publicatieregelingen, verstrekkers van een „consolidated tape”, erkende rapporteringsmechanismen, energiebeurzen of veilingplatformen voor emissierechten. In bepaalde gevallen is de verzameling van gegevens uitbesteed aan een dienstverlener die de gegevens volledig en direct ontvangt van die entiteiten. In die gevallen waarborgen bestaande reglementering en toezicht de integriteit en transparantie van de inputgegevens en voorzien zij in governancevereisten en procedures voor de melding van inbreuken. Daarom zijn die benchmarks minder vatbaar voor manipulatie, zijn zij onderworpen aan onafhankelijke controles en worden de betrokken beheerders dienovereenkomstig vrijgesteld van bepaalde in deze verordening neergelegde verplichtingen.

Verschillende typen benchmarks en verschillende benchmarksectoren hebben verschillende kenmerken, zwakke punten en risico's. De bepalingen van deze verordening moeten nader worden gespecificeerd voor specifieke benchmarksectoren en -typen. Rentevoetbenchmarks zijn benchmarks die een belangrijke rol spelen bij de overdracht van monetair beleid, zodat het noodzakelijk is om in deze verordening specifieke bepalingen op te nemen voor die benchmarks.

Fysieke grondstoffenmarkten hebben unieke kenmerken waarmee rekening moet worden gehouden. Grondstoffenbenchmarks worden vaak gebruikt en kunnen sectorspecifieke eigenschappen vertonen, zodat het noodzakelijk is om in deze verordening specifieke bepalingen op te nemen voor die benchmarks. Bepaalde grondstoffenbenchmarks zijn vrijgesteld van deze verordening, maar dienen toch te voldoen aan de toepasselijke IOSCO-beginselen. Grondstoffenbenchmarks kunnen cruciaal worden aangezien de regeling niet beperkt is tot benchmarks die gebaseerd zijn op indieningen van contribuanten die voor het merendeel onder toezicht staande entiteiten zijn. De voorschriften van deze verordening betreffende verplicht aanleveren en colleges zijn niet van toepassing op cruciale grondstoffenbenchmarks die onder bijlage II vallen.

Het falen van cruciale benchmarks kan gevolgen hebben voor de marktintegriteit, de financiële stabiliteit, de consumenten, de reële economie of de financiering van huishoudens en bedrijven in de lidstaten. Die potentieel destabiliserende effecten van het onjuist functioneren van cruciale benchmarks kunnen zich in een of meer lidstaten doen gevoelen. Het is dan ook noodzakelijk dat deze verordening zorgt voor een procedure voor het vaststellen van die benchmarks die als cruciaal moeten worden beschouwd en dat aanvullende vereisten van toepassing zijn om de integriteit en degelijkheid van dergelijke benchmarks te waarborgen.

Het cruciale karakter van een benchmark kan worden vastgesteld met gebruikmaking van een kwantitatief criterium of een combinatie van kwantitatieve en kwalitatieve criteria. Voorts, ingeval een benchmark niet voldoet aan de betreffende kwantitatieve drempel, kan deze benchmark niettemin als cruciaal worden erkend indien er geen of zeer weinig marktgestuurde vervangers voor zijn en het bestaan en de nauwkeurigheid ervan van belang zijn voor de marktintegriteit, de financiële stabiliteit of de consumentenbescherming in een of meer lidstaten, en indien alle relevante bevoegde autoriteiten overeenkomen dat een dergelijke benchmark moet worden erkend als cruciaal. Indien de relevante bevoegde autoriteiten niet tot overeenstemming komen, is de beslissing van de bevoegde autoriteit van de beheerder over het al dan niet als cruciaal erkennen van een dergelijke benchmark, doorslaggevend. In dat geval moet de Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA), opgericht bij Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad (10), een advies kunnen publiceren met betrekking tot de beoordeling van de bevoegde autoriteit van de beheerder. Voorts kan een bevoegde autoriteit op basis van bepaalde kwalitatieve criteria een benchmark als cruciaal aanwijzen indien de beheerder en het merendeel van de contribuanten aan de benchmark in haar lidstaat zijn gevestigd. Alle cruciale benchmarks moeten worden opgenomen in een bij uitvoeringshandeling van de Commissie vastgestelde lijst, die stelselmatig wordt geëvalueerd en bijgewerkt.

De stopzetting door een beheerder van het beheer van een cruciale benchmark kan de ongeldigheid van financiële overeenkomsten of financiële instrumenten tot gevolg hebben, tot verliezen leiden voor consumenten en beleggers en invloed hebben op de financiële stabiliteit. Om het bestaan van de betrokken benchmark te waarborgen, is het daarom noodzakelijk een bevoegdheid op te nemen voor de relevante bevoegde autoriteit om het beheer van cruciale benchmarks op te leggen. Ingeval een beheerder van cruciale benchmarks in een insolventieprocedure is verwikkeld, moet de bevoegde autoriteit voor de bevoegde rechterlijke instantie een beoordeling verrichten van de vraag of en hoe de cruciale benchmark op ordelijke wijze kan overgaan naar een nieuwe beheerder dan wel niet langer kan worden aangeboden.

Onverminderd de toepassing van het mededingingsrecht van de Unie en de mogelijkheid voor de lidstaten om maatregelen te treffen die naleving vereenvoudigen, is het noodzakelijk om beheerders van cruciale benchmarks, waaronder cruciale grondstoffenbenchmarks, te verplichten de nodige stappen te zetten om ervoor te zorgen dat licenties voor en informatie betreffende de benchmarks aan alle gebruikers op een eerlijke, redelijke, transparante en niet-discriminerende wijze worden geleverd.

Contribuanten die het aanleveren van inputgegevens voor cruciale benchmarks staken, kunnen de geloofwaardigheid van die benchmarks ondermijnen, aangezien het vermogen van die benchmarks om de onderliggende markt of de economische realiteit te meten daardoor zou worden aangetast. Bijgevolg moet worden voorzien in een bevoegdheid voor de relevante bevoegde autoriteit om onder toezicht staande entiteiten het aanleveren van gegevens op te leggen, teneinde de geloofwaardigheid van de betrokken benchmarks te waarborgen. Het verplicht aanleveren van inputgegevens is niet bedoeld om onder toezicht staande entiteiten te verplichten tot deelname aan, of tot toezegging tot deelname aan, transacties.

Gezien het bestaan van een grote verscheidenheid aan typen en omvang van benchmarks is het van belang om evenredigheid in deze verordening op te nemen en buitensporige administratieve lasten te voorkomen voor beheerders van benchmarks waarvan de stopzetting een mindere bedreiging vormt voor het bredere financiële stelsel. Derhalve moeten, naast de regeling voor cruciale benchmarks, twee verschillende regelingen worden ingevoerd: een regeling voor significante benchmarks en een regeling voor niet-significante benchmarks.

Beheerders van significante benchmarks zouden moeten kunnen kiezen om een beperkt aantal gedetailleerde voorschriften van deze verordening niet toe te passen. Bevoegde autoriteiten dienen echter het recht te behouden om de toepassing van die voorschriften te eisen, in overeenstemming met in deze verordening opgenomen criteria. Gedelegeerde handelingen en uitvoeringshandelingen die van toepassing zijn op beheerders van significante benchmarks, moeten naar behoren rekening houden met het evenredigheidsbeginsel en erop gericht zijn, waar mogelijk, de administratieve lasten te voorkomen.

Beheerders van niet-significante benchmarks vallen onder een minder gedetailleerde regeling op grond waarvan zij moeten kunnen kiezen om sommige voorschriften van deze verordening niet toe te passen. In dat geval moet de betrokken beheerder in een te publiceren en aan de bevoegde autoriteiten van de beheerder te verstrekken nalevingsverklaring toelichten waarom het passend is deze voorschriften niet toe te passen. Die bevoegde autoriteit moet de nalevingsverklaring evalueren en moet om aanvullende informatie kunnen verzoeken of wijzigingen kunnen vereisen teneinde naleving van deze verordening te waarborgen. Niet-significante benchmarks zouden weliswaar nog steeds vatbaar voor manipulatie kunnen zijn, maar ze zijn gemakkelijker te vervangen; transparantie moet dan ook het belangrijkste hulpmiddel zijn voor marktdeelnemers om geïnformeerde keuzes te maken tussen te gebruiken benchmarks. Om die reden mogen de gedelegeerde handelingen in titel II niet van toepassing zijn op beheerders van niet-significante benchmarks.

Om benchmarkgebruikers in staat te stellen passend te kiezen tussen de benchmarks, en de risico's van benchmarks te begrijpen, moeten zij op de hoogte zijn van wat de benchmark beoogt te meten en van de vatbaarheid ervan voor manipulatie. Derhalve moet de benchmarkbeheerder een benchmarkverklaring bekendmaken waarin die elementen worden vermeld. Om uniforme toepassing te waarborgen en te zorgen voor een redelijke lengte van benchmarkverklaringen die tegelijkertijd gericht zijn op het verstrekken van belangrijke, voor gebruikers gemakkelijk toegankelijke informatie, moet ESMA nader specificeren waaraan de inhoud van de benchmarkverklaringen moet voldoen, met een gepast onderscheid tussen de verschillende soorten en kenmerken van de benchmarks en de beheerders daarvan.

Deze verordening moet rekening houden met de IOSCO-beginselen die fungeren als wereldwijde normen voor regelgevingsvereisten voor benchmarks. Om de bescherming van beleggers te waarborgen, moet als overkoepelend beginsel gelden dat toezicht en regulering in een derde land gelijk moeten staan aan toezicht en regulering van benchmarks in de Unie. Daarom kunnen uit dat derde land afkomstige benchmarks door onder toezicht staande entiteiten in de Unie worden gebruikt wanneer de Commissie bij besluit heeft vastgesteld dat de regeling in het derde land gelijkwaardig is. Bevoegde autoriteiten moeten in dergelijke omstandigheden een samenwerkingsregeling sluiten met toezichthoudende instanties in derde landen. ESMA moet de ontwikkeling coördineren van dergelijke samenwerkingsregelingen evenals de uitwisseling tussen bevoegde autoriteiten van informatie die afkomstig is uit derde landen. Om negatieve gevolgen van een mogelijke abrupte stopzetting van het gebruik van benchmarks in de Unie te voorkomen, stelt deze verordening echter enkele andere mechanismen vast (met name erkenning en bekrachtiging), op grond waarvan uit derde landen afkomstige benchmarks kunnen worden gebruikt door onder toezicht staande entiteiten in de Unie.

Deze verordening voert ook een procedure in voor de erkenning van in een derde land gevestigde beheerders door de bevoegde autoriteit van de referentielidstaat. Erkenning moet worden verleend aan beheerders die aan de voorschriften van deze verordening voldoen. Gezien de erkende rol van de IOSCO-beginselen als een wereldwijde norm voor het aanbieden van benchmarks, moet de bevoegde autoriteit van de referentielidstaat een erkenning kunnen verlenen aan beheerders die de IOSCO-beginselen toepassen. Hiertoe moet de bevoegde autoriteit een beoordeling verrichten van de toepassing van de IOSCO-beginselen door een specifieke beheerder en bepalen of deze toepassing voor de betrokken beheerder gelijkstaat met de naleving van de verschillende voorschriften van deze verordening, en houdt daarbij rekening met de bijzondere kenmerken van de erkenningsregeling in vergelijking met de gelijkwaardigheidsregeling.

Deze verordening voert ook een bekrachtigingsregeling in die het in de Unie gevestigde beheerders of onder toezicht staande entiteiten onder bepaalde voorwaarden mogelijk maakt om uit een derde land afkomstige benchmarks te bekrachtigen en in de Unie te gebruiken. Hiertoe moet de bevoegde autoriteit rekening houden met het feit of in het geval van de te bekrachtigen benchmark de naleving van de IOSCO-beginselen gelijkstaat met naleving van deze verordening, waarbij wordt gelet op de bijzondere kenmerken van de bekrachtigingsregeling in vergelijking met de gelijkwaardigheidsregeling. Een beheerder of een onder toezicht staande entiteit die een uit een derde land afkomstige benchmark heeft bekrachtigd, moet de volledige verantwoordelijkheid dragen voor dergelijke bekrachtigde benchmarks en voor de naleving van de desbetreffende voorwaarden in deze verordening.

Alle benchmarkbeheerders kunnen keuzevrijheid uitoefenen, kunnen zich in een situatie van belangenconflict bevinden en kunnen over inadequate governance- en controlesystemen beschikken. Aangezien beheerders de controle uitoefenen over het benchmarkvaststellingsproces, is het opleggen van een vergunning of registratie voor en toezicht op beheerders de doeltreffendste manier om de integriteit van benchmarks te waarborgen.

Bepaalde beheerders moeten een vergunning krijgen bij en onder het toezicht staan van de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de betrokken beheerder is gevestigd. Reeds onder toezicht staande entiteiten die andere financiële benchmarks dan cruciale benchmarks aanbieden, moeten voor de toepassing van deze verordening worden geregistreerd door en onder toezicht staan van de bevoegde autoriteit. Entiteiten die enkel indices aanbieden die niet-significante benchmarks uitmaken, moeten ook door de relevante bevoegde autoriteit worden geregistreerd. Vergunningverlening en registratie moeten verschillende procedures zijn waarbij de vergunningverlening een meer uitgebreide beoordeling vereist van de aanvraag van de beheerder. Of een beheerder al dan niet over een vergunning beschikt of geregistreerd is, mag geen gevolgen hebben voor het toezicht dat de relevante bevoegde autoriteiten over die beheerder uitoefenen. Voorts moet worden voorzien in een overgangsregeling op grond waarvan personen geregistreerd kunnen worden die niet-cruciale en niet op grote schaal in een of meer lidstaten gebruikte benchmarks aanbieden, teneinde de eerste fase van de uitvoering van deze verordening te faciliteren. ESMA moet op Unieniveau een register van beheerders bijhouden dat informatie bevat over vergunde of geregistreerde beheerders, over benchmarks en de beheerders die deze benchmarks krachtens een positief besluit onder de gelijkwaardigheidsregeling dan wel onder de bekrachtigingsregeling aanbieden, over in de Unie gevestigde beheerders of onder toezicht staande entiteiten die benchmarks van een derde land hebben bekrachtigd, en over dergelijke bekrachtigde benchmarks en hun in een derde land gevestigde beheerders.

In sommige omstandigheden biedt iemand een index aan, maar is hij zich er niet van bewust dat de betrokken index wordt gebruikt als referentie voor een financieel instrument, een financiële overeenkomst of een beleggingsfonds. Dat is met name het geval wanneer de gebruikers en de benchmarkbeheerder in verschillende lidstaten gevestigd zijn. Daarom is het noodzakelijk om meer transparantie te bieden over welke benchmark wordt gebruikt. Die transparantie kan worden bereikt door de inhoud van de prospectussen of de essentiële informatiedocumenten die Unierechtelijk zijn vereist en de inhoud van de kennisgevingen die op grond van Verordening (EU) nr. 596/2014 van het Europees Parlement en de Raad (11) zijn vereist, te verbeteren.

Een pakket doeltreffende hulpmiddelen, bevoegdheden en middelen voor de bevoegde autoriteiten van de lidstaten waarborgt de doeltreffendheid van toezicht. Daarom moet deze verordening in het bijzonder voorzien in een pakket aan minimale toezichthoudende en onderzoeksbevoegdheden die overeenkomstig het nationale recht aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaten moeten worden toegekend. Bij de uitoefening van hun bevoegdheden uit hoofde van deze verordening handelen de bevoegde autoriteiten en ESMA op objectieve en onpartijdige wijze en blijven zij autonoom bij het nemen van een beslissing.

Om inbreuken op deze verordening te kunnen vaststellen, moeten de bevoegde autoriteiten naar nationaal recht de toegang kunnen hebben tot de gebouwen van rechtspersonen om documenten in beslag te nemen. De toegang tot dergelijke gebouwen is noodzakelijk wanneer er een redelijk vermoeden bestaat dat documenten en andere gegevens die verband houden met het onderwerp van de inspectie of het onderzoek, bestaan en relevant kunnen zijn om een inbreuk op deze verordening te bewijzen. Daarnaast is toegang tot dergelijke gebouwen noodzakelijk wanneer de persoon die reeds een verzoek tot informatie heeft ontvangen, hieraan niet voldoet, of wanneer er redelijke gronden zijn om aan te nemen dat mocht een verzoek worden gedaan, dat hieraan niet zou worden meegewerkt of dat de documenten of informatie waarop het verzoek betrekking heeft, zouden worden verwijderd, aangepast of vernietigd. Indien naar nationaal recht voorafgaande toestemming van de rechterlijke instantie van de betrokken lidstaat is vereist, moet toegang tot de gebouwen plaatsvinden na het verkrijgen van die voorafgaande rechterlijke toestemming.

Bestaande opnamen van telefoongesprekken en registers van gegevensverkeer van onder toezicht staande entiteiten kunnen cruciaal en soms het enige bewijs vormen om het bestaan van inbreuken op deze verordening, en met name de naleving van de vereisten inzake governance en controle, op te sporen en te bewijzen. Dergelijke registers en opnamen kunnen helpen de identiteit te controleren van de persoon die verantwoordelijk is voor de indiening van inputgegevens, van degenen die verantwoordelijk zijn voor het verlenen van goedkeuring, en om na te gaan of de organisatorische scheiding van werknemers wordt gehandhaafd. Daarom moeten de bevoegde autoriteiten bestaande opnamen van telefoongesprekken, elektronische communicatie en registers van gegevensverkeer kunnen verkrijgen die in het bezit zijn van onder toezicht staande entiteiten, indien er een redelijk vermoeden bestaat dat die opnamen of registers die betrekking hebben op het voorwerp van het onderzoek of de opsporing, relevant kunnen zijn om inbreuken op deze verordening aan te tonen.

In deze verordening worden de in het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie erkende grondrechten en beginselen in acht genomen, in het bijzonder het recht op eerbiediging van het privéleven en het familie- en gezinsleven, de bescherming van persoonsgegevens, het recht op vrijheid van meningsuiting en van informatie, de vrijheid van ondernemerschap, het recht op eigendom, het recht op consumentenbescherming, het recht op een doeltreffende voorziening in rechte en het recht van verdediging. Derhalve dient deze verordening in het licht van deze rechten en beginselen te worden uitgelegd en toegepast.

Het recht van verdediging van de betrokkenen moet ten volle worden geëerbiedigd. Meer bepaald moet personen die het voorwerp vormen van een procedure inzage worden verleend in de bevindingen waarop de bevoegde autoriteiten hun beslissing hebben gebaseerd en het recht worden verleend om te worden gehoord.

Transparantie met betrekking tot benchmarks is noodzakelijk voor de stabiliteit van de financiële markten en de bescherming van beleggers. Uitwisseling of doorgifte van informatie door de bevoegde autoriteiten dient in overeenstemming te zijn met de voorschriften betreffende de doorgifte van persoonsgegevens die zijn neergelegd in Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad (12). Uitwisseling of doorgifte van informatie door ESMA dient in overeenstemming te zijn met de voorschriften betreffende de doorgifte van persoonsgegevens die zijn neergelegd in Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad (13).

Rekening houdend met de beginselen die zijn vastgesteld in de mededeling van de Commissie van 8 december 2010 inzake het versterken van sanctieregelingen in de financiële sector, en de rechtshandelingen van de Unie die als gevolg van die mededeling zijn aangenomen, moeten lidstaten ter waarborging van een gemeenschappelijke benadering en een afschrikkend effect regels vaststellen over administratieve sancties en andere administratieve maatregelen, waaronder geldboeten, die van toepassing zijn op inbreuken op de bepalingen van deze verordening en ervoor zorgen dat deze ten uitvoer worden gelegd. Die administratieve sancties en andere administratieve maatregelen moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

Administratieve sancties en andere administratieve maatregelen die in specifieke gevallen worden toegepast, moeten worden vastgesteld met inachtneming, waar passend, van factoren zoals de terugbetaling van vastgestelde financiële voordelen, de ernst en de duur van de inbreuk, eventuele verzwarende of verzachtende omstandigheden, de noodzaak van een afschrikkend effect van administratieve geldboeten en, waar passend, een vermindering voor samenwerking met de bevoegde autoriteit. In het bijzonder moet het werkelijke bedrag van de administratieve geldboeten die in een specifiek geval worden opgelegd, de maximale hoogte kunnen bereiken zoals voorzien in deze verordening, of het hogere bedrag zoals voorzien in het nationale recht, voor zeer ernstige inbreuken, terwijl administratieve geldboeten die aanzienlijk lager zijn dan de maximale hoogte, moeten kunnen worden toegepast op lichte inbreuken of in het geval van een schikking. De bevoegde autoriteit moet over de mogelijkheid beschikken om een tijdelijk verbod op te leggen om leidinggevende functies uit te oefenen bij benchmarkbeheerders of contribuanten.

Deze verordening mag de lidstaten niet beperken in hun mogelijkheden om hogere administratieve sancties vast te leggen en dient alle in de wetgeving van de lidstaten voorkomende bepalingen met betrekking tot strafrechtelijke sancties onverlet te laten.

Hoewel niets de lidstaten belet regels voor zowel administratieve als strafrechtelijke sancties voor dezelfde inbreuken vast te stellen, mag van de lidstaten niet worden verlangd dat zij regels voor administratieve sancties vaststellen voor overtredingen van deze verordening die onder hun nationale strafrecht vallen. Overeenkomstig hun nationale recht zijn de lidstaten niet verplicht zowel administratieve als strafrechtelijke sancties voor dezelfde inbreuk op te leggen, maar zij moeten dit wel kunnen doen indien hun nationaal recht zulks toestaat. Het handhaven van strafrechtelijke sancties in plaats van administratieve sancties voor overtredingen van deze verordening mag de bevoegde autoriteiten evenwel niet beperken of anderszins beïnvloeden in hun vermogen om voor de toepassing van deze verordening tijdig met bevoegde autoriteiten in andere lidstaten samen te werken, toegang te hebben tot informatie en informatie uit te wisselen, ook nadat de betreffende inbreuken naar de bevoegde rechterlijke instanties zijn verwezen voor strafrechtelijke vervolging.

Het is noodzakelijk om de bepalingen betreffende de gegevensuitwisseling tussen bevoegde autoriteiten aan te scherpen en de verplichtingen inzake wederzijdse bijstand en samenwerking tussen deze autoriteiten te versterken. Wegens toenemende grensoverschrijdende activiteiten dienen de bevoegde autoriteiten elkaar alle informatie te verstrekken die van belang is voor de uitoefening van hun taken, teneinde een doeltreffende handhaving van deze verordening te garanderen, ook in situaties waarin een inbreuk of een vermoedelijke inbreuk de autoriteiten in twee of meer lidstaten aangaat. Bij de uitwisseling van gegevens is een strikte inachtneming van het beroepsgeheim onontbeerlijk om een vlotte uitwisseling van deze informatie en de eerbiediging van de rechten van de betrokken personen te waarborgen.

Om ervoor te zorgen dat door de bevoegde autoriteiten genomen beslissingen om een administratieve sanctie of een andere administratieve maatregel op te leggen een afschrikwekkend effect hebben op het grote publiek, moeten zij worden gepubliceerd. De publicatie van beslissingen om een administratieve sanctie of een andere administratieve maatregel op te leggen, is ook een belangrijk hulpmiddel voor de bevoegde autoriteiten om marktdeelnemers te informeren over het type gedrag wordt geacht een inbreuk op deze verordening te vormen en op bredere schaal goed gedrag te stimuleren onder marktdeelnemers. Indien een dergelijke publicatie onevenredige schade dreigt toe te brengen aan de betrokkenen of afbreuk doet aan de stabiliteit van de financiële markten of een lopend onderzoek, publiceert de bevoegde autoriteit de administratieve sanctie of andere administratieve maatregelen geanonimiseerd of wordt de publicatie ervan uitgesteld. Voorts moeten de bevoegde autoriteiten de mogelijkheid hebben een beslissing tot oplegging van een administratieve sanctie of een andere administratieve maatregel niet te publiceren wanneer geanonimiseerde of uitgestelde publicatie wordt geacht niet te volstaan ter voorkoming van afbreuken aan de stabiliteit van de financiële markten. De bevoegde autoriteiten zijn evenmin verplicht administratieve sancties of andere administratieve maatregelen te publiceren die van geringe aard worden beschouwd, indien de publicatie onevenredig zou zijn.

Bij cruciale benchmarks kunnen contribuanten, beheerders en gebruikers in meer dan één lidstaat betrokken zijn. De stopzetting van de aanbieding van een dergelijke benchmark of elke gebeurtenis die de integriteit daarvan aanzienlijk kan aantasten, kan dan ook gevolgen hebben in meer dan één lidstaat, waardoor het toezicht op een dergelijke benchmark door de bevoegde autoriteit van de lidstaat waarin de benchmarkbeheerder is gevestigd, alleen niet doeltreffend en efficiënt is qua aanpak van de risico's die de cruciale benchmark vormt. In een dergelijk geval, teneinde de doeltreffende uitwisseling van toezichtinformatie onder bevoegde autoriteiten en de coördinatie van hun activiteiten en toezichtmaatregelen te waarborgen, moeten colleges, met inbegrip van bevoegde autoriteiten en ESMA, worden ingesteld. De activiteiten van de colleges moeten bijdragen aan een geharmoniseerde toepassing van de regels volgens deze verordening en aan de convergentie van de toezichtpraktijken. De bevoegde autoriteit van de beheerder moet schriftelijke regelingen opstellen voor informatie-uitwisseling, voor het besluitvormingsproces, waaronder eventueel regels betreffende stemprocedures, voor samenwerking met het oog op de toepassing van maatregelen voor verplicht aanleveren en voor de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten elkaar moeten raadplegen. De juridisch bindende bemiddelingsrol van ESMA is een sleutelelement voor de totstandbrenging van coördinatie, consistent toezicht en de convergentie van toezichtpraktijken.

Benchmarks kunnen referenties zijn voor financiële instrumenten en financiële overeenkomsten die een lange looptijd hebben. In bepaalde gevallen kunnen dergelijke benchmarks niet langer zijn toegestaan zodra deze verordening in werking treedt, omdat zij kenmerken vertonen die niet in overeenstemming kunnen worden gebracht met de voorschriften van deze verordening. Tegelijk kan een verbod om dergelijke benchmarks te blijven aanbieden, leiden tot de beëindiging of frustratie van de financiële instrumenten of financiële overeenkomsten en op die manier beleggers schaden. Daarom is het noodzakelijk om te voorzien in een overgangsperiode waarin dergelijke benchmarks nog kunnen worden aangeboden.

Ingeval deze verordening geldt of mogelijk geldt voor onder toezicht staande entiteiten en markten die onder Verordening (EU) nr. 1227/2011 vallen, kan ESMA het Agentschap voor de samenwerking tussen energieregulators (ACER) moeten raadplegen om profijt te kunnen trekken van de deskundigheid van ACER inzake energiemarkten, alsook om iedere vorm van dubbele regulering te beperken.

Teneinde de technische aspecten van deze verordening nader te specificeren, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ten aanzien van de specificatie van technische elementen van definities en de berekening van de nominale waarde van financiële instrumenten, de notionele waarde van derivaten en de intrinsieke waarde van beleggingsfondsen die verwijzen naar een benchmark om vast te stellen of een dergelijke benchmark cruciaal is, ten aanzien van de evaluatie van de berekeningsmethode die wordt gebruikt om de drempel te bepalen voor de vaststelling van cruciale of significante benchmarks, de vaststelling van de objectieve gronden om een benchmark of benchmarkgroep die in een derde land wordt aangeboden, te bekrachtigen, de vaststelling van de elementen voor de beoordeling of de stopzetting of de wijziging van een bestaande benchmark redelijkerwijze kan leiden tot een geval van overmacht of de voorwaarden van een financiële overeenkomst of een financieel instrument dan wel de regels van een beleggingsfonds, welke die benchmark als referentie gebruiken, zou bemoeilijken of anderszins schenden, en ten aanzien van de verlenging van de periode van 24 maanden voor de registratie van in plaats van vergunningverlening aan bepaalde beheerders. Bij de opstelling van voorstellen voor deze handelingen houdt de Commissie rekening met de technologische of marktontwikkelingen en de internationale convergentie van de toezichtpraktijk met betrekking tot benchmarks, en met name met de resultaten van de werkzaamheden van de IOSCO. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord tussen het Europees Parlement, de Raad van de Europese Unie en de Europese Commissie over beter wetgeven (14) van 13 april 2016. In het bijzonder, om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen, ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.

Technische normen moeten zorgen voor een consistente harmonisatie van de vereisten inzake het aanbieden of aanleveren van voor benchmarks gebruikte indices en een afdoende consumentenbescherming in de hele Unie. Het is efficiënt en passend om ESMA, als orgaan met hooggespecialiseerde expertise, te belasten met de uitwerking van aan de Commissie voor te leggen ontwerpen van technische reguleringsnormen die geen beleidskeuzen inhouden. De Commissie moet door ESMA ontwikkelde ontwerpen van technische reguleringsnormen vaststellen door middel van gedelegeerde handelingen uit hoofde van artikel 290 VWEU en overeenkomstig de artikelen 10 tot en met 14 van Verordening (EU) nr. 1095/2010, ten aanzien van de procedures en de kenmerken van de toezichtfunctie, om ervoor te zorgen dat de inputgegevens passend en verifieerbaar zijn alsmede de interne toezicht- en verificatieprocedures van een contribuant, de door de beheerder te verstrekken informatie over de benchmarkgegevens en -methodologie, de elementen van de gedragscode, de vereisten inzake systemen en controles, de criteria die de bevoegde autoriteit in aanmerking moet nemen bij zijn besluit om al dan niet bepaalde aanvullende eisen te stellen, de inhoud van de benchmarkverklaring en de gevallen waarin een dergelijke verklaring moet worden geactualiseerd, de minimale inhoud van de samenwerkingsregelingen tussen de bevoegde autoriteiten en ESMA, de vorm en inhoud van de aanvraag tot erkenning van een beheerder uit een derde land en de presentatie van de informatie die bij een dergelijke aanvraag verstrekt moet worden, en de bij de vergunning- of registratieaanvraag te verstrekken informatie.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend teneinde een lijst van overheidsinstanties in de Unie op te stellen en te evalueren, een lijst van cruciale benchmarks op te stellen en te evalueren en de gelijkwaardigheid vast te stellen van het rechtskader waaraan aanbieders van benchmarks van derde landen onderworpen zijn met het oog op volledige of gedeeltelijke gelijkwaardigheid. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (15).

De Commissie moet ook de bevoegdheid krijgen om door ESMA ontwikkelde ontwerpen van technische uitvoeringsnormen, modellen voor nalevingsverklaringen, procedures en formulieren voor de uitwisseling van informatie tussen bevoegde autoriteiten vast te stellen, door middel van uitvoeringshandelingen uit hoofde van artikel 291 VWEU en in overeenstemming met artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

Daar de doelstellingen van deze verordening, met name een consistent en doeltreffend stelsel vaststellen voor de aanpak van de zwakke punten van benchmarks, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar vanwege het feit dat de totale impact van de problemen die met benchmarks verband houden alleen in de context van de Unie ten volle kunnen worden ingeschat, maar vanwege de omvang en de gevolgen van deze verordening beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie vastgestelde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

Gezien de dringende noodzaak om het vertrouwen in benchmarks te herstellen en eerlijke en transparante financiële markten te bevorderen, moet deze verordening in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan.

Consumenten kunnen financiële overeenkomsten sluiten, in het bijzonder hypotheken en consumentenkredietovereenkomsten die verwijzen naar een benchmark, maar ongelijke onderhandelingsmogelijkheden en het gebruik van standaardvoorwaarden impliceren dat zij een beperkte keuze hebben wat de gebruikte benchmark betreft. Daarom is het noodzakelijk dat ten minste wordt gewaarborgd dat kredietgevers en kredietbemiddelaars adequate informatie aan consumenten verstrekken. Daartoe moeten Richtlijnen 2008/48/EG en 2014/17/EU dienovereenkomstig worden gewijzigd.

Verordening (EU) nr. 596/2014 vereist van personen met leidinggevende verantwoordelijkheid en van nauw met hen verbonden personen dat zij de uitgevende instelling en de bevoegde autoriteit op de hoogte stellen van alle transacties voor hun eigen rekening met betrekking tot financiële instrumenten die zelf gekoppeld zijn aan aandelen en schuldinstrumenten van hun uitgevende instelling. Niettemin bestaat er een veelheid aan financiële instrumenten die gekoppeld zijn aan aandelen of schuldinstrumenten van uitgevende instellingen. Dergelijke financiële instrumenten bevatten rechten van deelneming in instellingen voor collectieve belegging, gestructureerde producten of financiële instrumenten die een derivaat behelzen, die afhankelijk is van de prestaties van aandelen of schuldinstrumenten van de uitgevende instelling. Iedere transactie binnen dergelijke financiële instrumenten die de de-minimisdrempelwaarde overschrijdt, moet bij de bevoegde autoriteit worden gemeld. Een uitzondering moet worden gemaakt wanneer het gekoppelde financiële instrument zorgt voor een blootstelling van niet meer dan 20 % aan de aandelen of schuldinstrumenten van de uitgevende instelling of wanneer de persoon met leidinggevende verantwoordelijkheid of een persoon die nauw met hem is verbonden, niet op de hoogte was en kon zijn van de beleggingssamenstelling van het gekoppelde financiële instrument. Om die reden moet Verordening (EU) nr. 596/2014 worden gewijzigd,

een centrale bank;

een overheidsinstantie, voor zover zij gegevens voor benchmarks aanlevert, benchmarks aanbiedt of controle heeft over het aanbieden van benchmarks die in dienst staan van het overheidsbeleid, met inbegrip van maatregelen voor werkgelegenheid, economische activiteit en inflatie;

een centrale tegenpartij (CTP), voor zover zij referentieprijzen of vereffeningsprijzen aanbiedt voor CTP-doeleinden van risicobeheer en vereffening;

het aanbieden van één enkele referentieprijs voor financiële instrumenten die zijn vermeld in bijlage I, deel C, bij Richtlijn 2014/65/EU;

de pers, andere media en journalisten, voor zover zij uitsluitend in het kader van hun journalistieke activiteiten een benchmark publiceren of ernaar verwijzen, zonder dat zij controle hebben over het aanbieden van die benchmark;

een natuurlijke persoon of rechtspersoon, die in het kader van de uitoefening van zijn handels-, bedrijfs- of beroepsactiviteiten krediet verleent of toezegt, uitsluitend voor zover die persoon zijn eigen variabele of vaste debetrentevoeten publiceert of voor het publiek beschikbaar stelt, die bij intern besluit zijn vastgesteld en uitsluitend van toepassing zijn op financiële overeenkomsten die door deze persoon of door een bedrijf binnen dezelfde groep met hun respectieve klanten zijn afgesloten;

een grondstoffenbenchmark die is gebaseerd op indieningen van contribuanten die voor het merendeel geen onder toezicht staande entiteiten zijn en waarop de twee volgende voorwaarden van toepassing zijn:

een aanbieder van een index wat een door hem of haar aangeboden index betreft, wanneer die aanbieder zich niet bewust is en zich redelijkerwijs niet bewust kon zijn van het feit dat die index wordt gebruikt voor in artikel 3, lid 1, punt 3, vermelde doeleinden.

dat wordt gepubliceerd of beschikbaar wordt gemaakt voor het publiek;

dat regelmatig:

beheren van de regelingen voor het vaststellen van een benchmark;

verzamelen, analyseren of verwerken van inputgegevens voor het vaststellen van een benchmark, en

vaststellen van een benchmark door toepassing van een formule of een andere berekeningswijze of door middel van een evaluatie van inputgegevens die daartoe zijn verstrekt;

uitgifte van een financieel instrument dat verwijst naar een index of een combinatie van indices;

bepaling van het uit hoofde van een financieel instrument of een financiële overeenkomst te betalen bedrag door te verwijzen naar een index of een combinatie van indices;

partij zijn bij een financiële overeenkomst die naar een index of een combinatie van indices verwijst;

aanbieding van een debetrentevoet in de zin van artikel 3, onder j), van Richtlijn 2008/48/EG, berekend als een spread of mark-up op een index of een combinatie van indices en die uitsluitend wordt gebruikt als een referentie in een financiële overeenkomst waarbij de kredietgever partij is;

meting van de prestatie van een beleggingsfonds aan de hand van een index of een combinatie van indices teneinde het rendement van een dergelijke index of combinatie van indices te monitoren, de activatoewijzing van een portfolio te bepalen of de prestatievergoedingen te berekenen;

een kredietinstelling in de zin van artikel 4, lid 1, punt 1, van Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad (16);

een beleggingsonderneming in de zin van artikel 4, lid 1, punt 1, van Richtlijn 2014/65/EU;

een verzekeringsonderneming in de zin van artikel 13, punt 1, van Richtlijn 2009/138/EG van het Europees Parlement en de Raad (17);

een herverzekeringsonderneming in de zin van artikel 13, punt 4, van Richtlijn 2009/138/EG;

een icbe in de zin van artikel 1, lid 2, van Richtlijn 2009/65/EG of, indien toepasselijk, een beheermaatschappij inzake icbe's in de zin van artikel 2, lid 1, onder b), van die richtlijn;

een beheerder van een alternatieve beleggingsinstelling (abi) in de zin van artikel 4, lid 1, onder b), van Richtlijn 2011/61/EU van het Europees Parlement en de Raad (18);

een instelling voor bedrijfspensioenvoorziening in de zin van artikel 6, onder a), van Richtlijn 2003/41/EG van het Europees Parlement en de Raad (19);

een kredietgever in de zin van artikel 3, onder b), van Richtlijn 2008/48/EG ten behoeve van kredietovereenkomsten in de zin van artikel 3, onder c), van die richtlijn;

een niet-kredietinstelling in de zin van artikel 4, punt 10, van Richtlijn 2014/17/EU ten behoeve van kredietovereenkomsten in de zin van artikel 4, punt 3, van die richtlijn;

een marktexploitant in de zin van artikel 4, lid 1, punt 18, van Richtlijn 2014/65/EU;

een CTP in de zin van artikel 2, punt 1, van Verordening (EU) nr. 648/2012 van het Europees Parlement en de Raad (20);

een transactieregister in de zin van artikel 2, punt 2, van Verordening (EU) nr. 648/2012;

een beheerder;

een kredietovereenkomst in de zin van artikel 3, onder c), van Richtlijn 2008/48/EG;

een kredietovereenkomst in de zin van artikel 4, punt 3, van Richtlijn 2014/17/EU;

inputgegevens die volledig en direct worden aangeleverd en afkomstig zijn van:

de intrinsieke waarde van beleggingsfondsen;

een regeringsorgaan of ander overheidsorgaan, waaronder de entiteiten die belast zijn met of betrokken zijn bij het beheer van de overheidsschuld;

een entiteit of persoon die krachtens het nationaal recht openbare diensttaken verricht, of die openbare verantwoordelijkheden heeft, openbare functies bekleedt of voorziet in openbare dienstverlening, met inbegrip van maatregelen voor werkgelegenheid, economische activiteit en inflatie, onder toezicht van een entiteit in de zin van punt a).

de vertrouwelijkheid waarborgen van informatie die wordt aangeleverd aan of voortgebracht door de beheerder, zonder afbreuk te doen aan de bekendmakings- en transparantieverplichtingen uit hoofde van deze verordening, en

in het bijzonder belangenconflicten beperken als gevolg van de eigendom of controle van de beheerder of als gevolg van andere belangen in de groep van de beheerder of als gevolg van andere personen die invloed of controle kunnen uitoefenen op de beheerder in verband met het vaststellen van de benchmark.

beschikken over de benodigde vaardigheden, kennis en ervaring voor de aan hen toegewezen taken en onderworpen zijn aan doeltreffend beheer en toezicht;

niet onderworpen zijn aan ongepaste invloed of belangenconflicten en dat de beloning en prestatiebeoordeling van deze personen geen belangenconflicten veroorzaken of anderszins van invloed zijn op de integriteit van het benchmarkvaststellingsproces;

geen belangen of zakelijke relaties hebben die de activiteiten van de betrokken beheerder in gevaar brengen;

geen toestemming hebben om bij te dragen aan het vaststellen van een benchmark door deel te nemen aan biedingen, offertes en transacties op persoonlijke titel of namens marktdeelnemers, tenzij een dergelijke bijdrage uitdrukkelijk vereist is als onderdeel van de benchmarkmethodologie en aan daarin opgenomen specifieke regels gebonden is, en

onderworpen zijn aan effectieve procedures voor de controle van informatie-uitwisseling met andere werknemers die betrokken zijn bij activiteiten die een risico op belangenconflicten kunnen vormen of met derden, wanneer deze informatie van invloed kan zijn op de benchmark.

ten minste jaarlijkse evaluatie van de vaststelling en methodologie van de benchmark;

toezicht op wijzigingen in de methodologie van de benchmark en mogelijkheid de beheerder te verzoeken over deze wijzigingen een raadpleging te houden;

toezicht op het controlekader van de beheerder, het beheer en de exploitatie van de benchmark en, indien de benchmark gebaseerd is op inputgegevens van contribuanten, de in artikel 15 bedoelde gedragscode;

evaluatie en goedkeuring van procedures voor stopzetting van de benchmark, met inbegrip van raadpleging over een stopzetting;

toezicht op derde partijen die betrokken zijn bij het aanbieden van benchmarks, met inbegrip van medewerkers voor berekening of verspreiding;

beoordeling van interne en externe controles of evaluaties en toezicht op de tenuitvoerlegging van vastgestelde corrigerende acties;

indien de benchmark op inputgegevens van contribuanten is gebaseerd, toezicht op de inputgegevens en de contribuanten en het optreden van de beheerder bij het aanvechten of valideren van aangeleverde inputgegevens;

indien de benchmark op inputgegevens van contribuanten is gebaseerd, doeltreffende maatregelen met betrekking tot inbreuken op de in artikel 15 bedoelde gedragscode, en

rapportage aan de relevante bevoegde autoriteiten van eventuele misdragingen bij contribuanten, wanneer de benchmark op inputgegevens van contribuanten is gebaseerd, of beheerders waarvan de toezichtfunctie zich bewust wordt en eventuele afwijkende of verdachte inputgegevens.

beheer van operationele risico's;

passende en doeltreffende plannen voor bedrijfscontinuïteit en herstel in geval van problemen;

noodprocedures die gelden in geval van verstoring van het proces van het aanbieden van de benchmark.

om ervoor te zorgen dat contribuanten de in artikel 15 bedoelde gedragscode naleven en voldoen aan de toepasselijke normen voor inputgegevens;

voor het toezicht op de inputgegevens, met inbegrip van, waar mogelijk, het toezicht op inputgegevens voorafgaand aan de publicatie van de benchmark en de validatie van inputgegevens na de publicatie ervan, teneinde fouten en afwijkingen vast te stellen.

alle inputgegevens, inclusief het gebruik van dergelijke gegevens;

de methodologie die is gebruikt voor de vaststelling van een benchmark;

elke uitoefening van een beoordelings- of keuzevrijheid door de beheerder en, indien van toepassing, door beoordelaars bij het vaststellen van een benchmark, met inbegrip van alle redenen voor die beoordelings- of keuzevrijheid;

het buiten beschouwing laten van inputgegevens, in het bijzonder wanneer deze voldeden aan de vereisten van de benchmarkmethodologie, en de reden hiervoor;

andere wijzigingen in of afwijkingen van standaardprocedures en -methodologieën, onder meer tijdens perioden van marktstress of marktontwrichting;

de identiteit van de indieners en de natuurlijke personen die in dienst van de beheerder zijn voor het vaststellen van een benchmark;

alle documenten met betrekking tot klachten, met inbegrip van die welke door een klager zijn ingediend, en

telefoongesprekken of elektronische communicatie tussen personen die werken voor de beheerder en contribuanten of indieners met betrekking tot een benchmark.

de beheerder maakt het klachtenafhandelingsbeleid beschikbaar dat kan worden gebruikt voor de indiening van klachten over de representativiteit van een bepaalde benchmarkvaststelling voor de marktwaarde, een voorgestelde wijziging in het benchmarkvaststellingsproces, een toepassing van de methodologie in verband met een specifieke benchmarkvaststelling en andere besluiten in verband met het benchmarkvaststellingsproces;

klachten worden tijdig en eerlijk onderzocht en het resultaat van het onderzoek wordt binnen een redelijke termijn meegedeeld aan de indiener van de klacht, tenzij deze mededeling strijdig is met de doelstellingen van de openbare orde of met Verordening (EU) nr. 596/2014, en

het onderzoek wordt uitgevoerd onafhankelijk van medewerkers die betrokken kunnen zijn of kunnen zijn geweest bij het voorwerp van de klacht.

de dienstverlener beschikt over de bekwaamheid, capaciteit en wettelijk benodigde toestemming voor het op betrouwbare en professionele wijze uitvoeren van de uitbestede taken, diensten of activiteiten;

de beheerder deelt de relevante bevoegde autoriteiten de identiteit en de taken mee van de dienstverlener die betrokken is bij het benchmarkvaststellingsproces;

de beheerder onderneemt passende actie mocht blijken dat de dienstverlener de uitbestede taken niet efficiënt en met inachtneming van de toepasselijke wettelijke en bestuursrechtelijke voorschriften uitvoert;

de beheerder behoudt de benodigde deskundigheid voor het op doeltreffende wijze houden van toezicht op de uitbestede taken en het beheren van de risico's die zijn gekoppeld aan uitbesteding;

de dienstverlener stelt de beheerder in kennis van elke ontwikkeling die van wezenlijke invloed kan zijn op zijn vermogen om de uitbestede taken efficiënt en met inachtneming van de toepasselijke wettelijke en bestuursrechtelijke voorschriften uit te voeren;

de dienstverlener werkt samen met de relevante bevoegde autoriteit in verband met de uitbestede activiteiten en de beheerder en de relevante bevoegde autoriteit hebben effectieve toegang tot gegevens die verband houden met de uitbestede activiteiten, evenals tot de kantoren van de dienstverlener, en de relevante bevoegde autoriteit is in staat om dit recht op toegang uit te oefenen;

de beheerder kan de uitbestedingsregelingen, indien nodig, beëindigen;

de beheerder stelt al het redelijke in het werk, onder meer in de vorm van noodplannen, om overmatige operationele risico's in verband met de deelname van de dienstverlener aan het benchmarkvaststellingsproces te vermijden.

de inputgegevens moeten toereikend zijn om op nauwkeurige en betrouwbare wijze de economische realiteit weer te geven die de benchmark moet meten.

De inputgegevens hebben de vorm van transactiegegevens als deze beschikbaar en passend zijn. Indien de transactiegegevens niet toereikend of passend zijn om op nauwkeurige en betrouwbare wijze de markt of economische realiteit weer te geven die de benchmark moet meten, kunnen andere gegevens dan transactiegegevens worden gebruikt, inclusief geraamde prijzen, indicatieve bied- en laatkoersen en handelbare bied- en laatkoersen, of andere waarden;

de onder a) bedoelde inputgegevens zijn verifieerbaar;

de beheerder stelt duidelijke richtsnoeren op en maakt deze bekend met betrekking tot de soorten inputgegevens, de prioriteit die wordt gegeven aan het gebruik van de verschillende soorten inputgegeven en de uitvoering van een deskundige beoordeling, overeenkomstig punt a) en de methodologie;

als een benchmark gebaseerd is op inputgegevens van contribuanten, verkrijgt de beheerder, indien van toepassing, de inputgegevens van een betrouwbaar en representatief panel van of steekproef onder contribuanten om er zo voor te zorgen dat de verkregen benchmark betrouwbaar en representatief is voor de markt of de economische realiteit die de benchmark moet meten;

de beheerder gebruikt geen inputgegevens van een contribuant wanneer de beheerder beschikt over aanwijzingen dat die contribuant de in artikel 15 vermelde gedragscode niet naleeft, en verkrijgt in dat geval representatieve publiek beschikbare gegevens.

criteria waarmee wordt bepaald wie inputgegevens mag aanleveren bij de beheerder en een proces voor het selecteren van contribuanten;

een proces voor de evaluatie van de inputgegevens van een contribuant en voor het weerhouden van de contribuant van de verstrekking van meer inputgegevens of het toepassen van andere sancties voor niet-naleving op de contribuant, indien van toepassing, en

een proces voor het valideren van inputgegevens, onder meer tegen andere indicatoren of gegevens, om de integriteit en nauwkeurigheid te waarborgen.

gegevens van andere bronnen te verkrijgen die de inputgegevens bevestigen, en

ervoor te zorgen dat contribuanten beschikken over voldoende interne toezicht- en verificatieprocedures.

solide en betrouwbaar is;

duidelijke regels heeft die aangeven hoe en wanneer keuzevrijheid kan worden uitgeoefend bij het vaststellen van die benchmark;

zorgvuldig en continu is en kan worden gevalideerd, indien nodig met inbegrip van tests achteraf aan de hand van de beschikbare transactiegegevens;

veerkrachtig is en ervoor zorgt dat de benchmark kan worden berekend in de breedst mogelijke reeks van omstandigheden zonder de integriteit ervan in het gedrang te brengen;

traceerbaar en verifieerbaar is.

hij houdt rekening met factoren zoals de omvang en normale liquiditeit van de markt, de transparantie van de handel en de posities van de marktdeelnemers, de marktconcentratie, de marktdynamiek en de geschiktheid van steekproeven als afspiegeling van de markt of economische realiteit die de benchmark moet meten;

hij bepaalt wat ten behoeve van die benchmark een actieve markt vormt, en

hij stelt de prioriteit vast die wordt toegekend aan verschillende typen inputgegevens.

de essentiële aspecten van de methodologie die de beheerder gebruikt voor elke benchmark die is aangeboden en gepubliceerd of, indien van toepassing, voor elke benchmarkgroep die is aangeboden en gepubliceerd;

nadere gegevens betreffende de interne evaluatie en de goedkeuring van een bepaalde methodologie, evenals de frequentie van die evaluatie;

de procedures voor raadpleging met betrekking tot een voorgestelde materiële wijziging in methodologie van de beheerder en de achterliggende redenen voor die wijzigingen, met inbegrip van een definitie van wat een materiële wijziging inhoudt en de omstandigheden waarin de beheerder gebruikers informeert over die wijzigingen.

kennisgeving vooraf, met een duidelijk tijdsverloop, die de mogelijkheid biedt om de gevolgen van dergelijke voorgestelde materiële wijzigingen te analyseren en te becommentariëren, en

de onder a) van dit lid bedoelde opmerkingen en de reactie van de beheerder op deze opmerkingen, die na raadpleging toegankelijk worden, behalve wanneer de opsteller van de opmerkingen om vertrouwelijkheid heeft gevraagd.

een duidelijke beschrijving van de te verstrekken inputgegevens en de vereisten die nodig zijn om ervoor te zorgen dat inputgegevens worden verstrekt overeenkomstig de artikelen 11 en 14;

identificatie van de personen die inputgegevens mogen aanleveren aan de beheerder en de procedures voor de beoordeling van de identiteit van een contribuant en eventuele indieners, alsook de vergunning van eventuele indieners die namens een contribuant inputgegevens aanleveren;

beleid om ervoor te zorgen dat een contribuant alle relevante inputgegevens verstrekt;

de systemen en controles die een contribuant moet instellen, waaronder:

de onder toezicht staande contribuant zorgt ervoor dat het aanleveren van inputgegevens niet wordt beïnvloed door bestaande of mogelijke belangenconflicten en dat, wanneer keuzevrijheid noodzakelijk is, die op onafhankelijke en eerlijke wijze wordt uitgeoefend op basis van relevante informatie in overeenstemming met de in artikel 15 bedoelde gedragscode;

de onder toezicht staande contribuant beschikt over een controlekader dat de integriteit, nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van inputgegevens waarborgt en tevens dat inputgegevens worden aangeleverd in overeenstemming met deze verordening en de in artikel 15 bedoelde gedragscode.

controles met betrekking tot wie inputgegevens mag aanleveren aan een beheerder, waaronder, indien evenredig, een proces voor aftekening door een natuurlijke persoon die hiërarchisch in een hogere positie staat dan de indiener;

passende opleiding voor indieners die minstens betrekking heeft op deze verordening en op Verordening (EU) nr. 596/2014;

maatregelen voor beheer van belangenconflicten, met inbegrip van organisatorische scheiding van medewerkers, indien passend, en onderzoek hoe door het beloningsbeleid tot stand gebrachte stimulansen voor de manipulatie van benchmarks kunnen worden weggenomen;

het voor een passende periode bijhouden van een register van de communicatie in verband met het aanbieden van inputgegevens, van alle informatie die wordt gebruikt om de contribuant in staat te stellen tot het verrichten van elke indiening, en van alle bestaande of mogelijke belangenconflicten, inclusief, maar niet uitsluitend, de blootstelling van de contribuant aan financiële instrumenten die een benchmark als referentie gebruiken;

het bijhouden van gegevens inzake interne en externe controles.

de benchmark wordt direct of indirect gebruikt binnen een combinatie van benchmarks als referentie voor financiële instrumenten of financiële overeenkomsten of voor de meting van de prestatie van beleggingsfondsen met een totale waarde van minstens 500 miljard EUR op basis van alle looptijden van de benchmark, indien van toepassing;

de benchmark is gebaseerd op indieningen door contribuanten die voor het merendeel in één lidstaat gevestigd zijn en wordt erkend als cruciaal in die lidstaat overeenkomstig de procedure in de leden 2, 3, 4 en 5 van dit artikel;

de benchmark voldoet aan alle volgende criteria:

Indien een benchmark voldoet aan de criteria in punt c), ii) en iii), maar niet aan het criterium in punt c), i), kunnen de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaten samen met de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de beheerder gevestigd is, overeenkomen dat deze benchmark moet worden erkend als cruciaal overeenkomstig deze alinea. In elk geval raadpleegt de bevoegde autoriteit van de beheerder de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaten. Indien de bevoegde autoriteiten het niet eens worden, beslist de bevoegde autoriteit van de beheerder, rekening houdend met de redenen voor het ontbreken van overeenstemming, of de benchmark moet worden erkend als cruciaal in de zin van deze alinea. De bevoegde autoriteiten of, in geval van een gebrek aan overeenstemming, de bevoegde autoriteit van de beheerder zendt de beoordeling toe aan de Commissie. Na ontvangst van de beoordeling stelt de Commissie een uitvoeringshandeling vast in overeenstemming met dit lid. Bovendien zendt de bevoegde autoriteit van de beheerder haar beoordeling in geval van een gebrek aan overeenstemming toe aan ESMA, dat een advies kan publiceren.

de waarde van de financiële instrumenten en de financiële overeenkomsten die naar de benchmark verwijzen en de waarde van beleggingsfondsen die naar de benchmark verwijzen om hun prestatie binnen de lidstaat te meten, en de relevantie hiervan gezien de totale waarde van de financiële instrumenten en van de lopende financiële overeenkomsten en de totale waarde van beleggingsfondsen, in de lidstaat;

de waarde van de financiële instrumenten en de financiële overeenkomsten die naar de benchmark verwijzen en de waarde van beleggingsfondsen die naar de benchmark verwijzen om hun prestatie binnen de lidstaat te meten, en de relevantie daarvan gezien het bruto nationaal product van de lidstaat;

andere cijfers om op objectieve gronden het mogelijke effect te beoordelen van het niet langer aanbieden of de onbetrouwbaarheid van de benchmark op de marktintegriteit, de financiële stabiliteit, de consumenten, de reële economie of de financiering van huishoudens en bedrijven in de lidstaat.

te specificeren hoe de nominale waarde van andere financiële instrumenten dan derivaten, de notionele waarde van derivaten en de intrinsieke waarde van investeringsfondsen moeten worden beoordeeld, ook in geval van indirecte verwijzing naar een benchmark binnen een combinatie van benchmarks, om ze te vergelijken met de drempels in lid 1 en in artikel 24, lid 1, onder a);

een evaluatie te verrichten van de berekeningsmethode die wordt gebruikt voor de bepaling van de in lid 1 van dit artikel bedoelde drempels in het licht van de ontwikkelingen van de markt, de prijs en de regelgeving, alsmede de geschiktheid van de classificering van benchmarks met een totale waarde van financiële instrumenten, financiële overeenkomsten of beleggingsfondsen voor de verwijzing ernaar die dicht bij de drempels ligt. Die evaluatie wordt minstens om de twee jaar vanaf 1 januari 2018 verricht;

te specificeren hoe de criteria in lid 1 onder c), iii), van dit artikel moeten worden toegepast, rekening houdend met eender welke gegevens die ertoe bijdragen om op objectieve gronden het mogelijke effect te beoordelen van het niet langer aanbieden of de onbetrouwbaarheid van de benchmark op de marktintegriteit, de financiële stabiliteit, de consumenten, de reële economie of de financiering van huishoudens en ondernemingen in een of meer lidstaten.

zijn bevoegde autoriteit hiervan onmiddellijk in kennis te stellen, en

binnen vier weken na deze kennisgeving een beoordeling in te dienen over de manier waarop de benchmark:

zij informeert ESMA en indien van toepassing het krachtens artikel 46 opgerichte college, en

binnen vier weken stelt zij haar eigen beoordeling op over hoe de overgang van de benchmark naar een nieuwe beheerder moet plaatsvinden of hoe de aanbieding ervan moet worden stopgezet, met inachtneming van de procedure als vastgelegd in artikel 28, lid 1.

de aanbieding van de benchmark is overgegaan naar een nieuwe beheerder;

het aanbieden van de benchmark op ordelijke wijze kan worden stopgezet, of

de benchmark niet meer cruciaal is.

onder toezicht staande entiteiten die geselecteerd zijn overeenkomstig lid 7 van dit artikel, met inbegrip van entiteiten die nog geen contribuant zijn aan de betreffende cruciale benchmark, te verplichten inputgegevens aan te leveren aan de beheerder in overeenstemming met de methodologie van de beheerder, de in artikel 15 bedoelde gedragscode en andere regels. Deze vereiste geldt voor een passende periode van maximaal twaalf maanden na de datum waarop het aanvankelijke besluit tot verplichte aanlevering uit hoofde van lid 5 is genomen of, voor die entiteiten die nog geen contribuant zijn, na de datum waarop het besluit tot verplichte aanlevering uit hoofde van dit punt is genomen;

de periode van verplichte aanlevering te verlengen met een passende periode van maximaal twaalf maanden, na een evaluatie overeenkomstig lid 9 van de onder a) van dit lid opgelegde maatregelen;

te bepalen in welke vorm en op welk moment er inputgegevens moeten worden aangeleverd, zonder onder toezicht staande entiteiten te verplichten om handel te drijven of zich te verbinden tot het drijven van handel;

de beheerder te verplichten de methodologie, de in artikel 15 bedoelde gedragscode of andere regels van de cruciale benchmark te wijzigen.

de contribuanten waarschijnlijk nog minstens één jaar inputgegevens zullen blijven aanleveren indien de maatregel zou worden ingetrokken, hetgeen moet worden aangetoond door ten minste:

het aanbieden van de benchmark kan blijven voortbestaan nadat de tot aanlevering verplichte contribuanten hun aanlevering van inputgegevens hebben stopgezet;

een aanvaardbare vervangende benchmark beschikbaar is en gebruikers van de cruciale benchmark daarnaar kunnen overschakelen tegen minimale kosten, hetgeen wordt aangetoond door ten minste een schriftelijk verslag van de beheerder met specificatie van de middelen waarmee de overgang naar een vervangende benchmark plaatsvindt en van de mogelijkheden van en de kosten voor gebruikers om naar deze benchmark over te schakelen, of

er geen andere geschikte contribuanten kunnen worden vastgesteld en de stopzetting van de aanlevering door de relevante onder toezicht staande entiteiten tot een dusdanige verzwakking van de benchmark zou leiden dat de benchmark moet worden stopgezet.

hij direct of indirect wordt gebruikt binnen een combinatie van benchmarks als referentie voor financiële instrumenten of financiële overeenkomsten of voor de meting van de prestatie van beleggingsfondsen met een totale gemiddelde waarde van minstens 50 miljard EUR op basis van alle looptijden van de benchmark, indien van toepassing, over een periode van zes maanden, of

er voor de benchmark weinig of geen passende marktgestuurde vervangers zijn en het significante negatieve gevolgen heeft voor de marktintegriteit, de financiële stabiliteit, de consumenten, de reële economie of de financiering van huishoudens of ondernemingen in een of meer lidstaten, indien de benchmark niet meer wordt aangeboden of wordt aangeboden op basis van inputgegevens die niet meer volledig representatief zijn voor de onderliggende markt of economische realiteit of op basis van onbetrouwbare inputgegevens.

de vatbaarheid van de benchmark voor manipulatie;

de aard van de inputgegevens;

de mate waarin sprake is van belangenconflicten;

de omvang van de discretionaire bevoegdheid van de beheerder;

de impact van de benchmark op de markten;

de aard, omvang en complexiteit van het aanbieden van de benchmark;

het belang van de benchmark voor de financiële stabiliteit;

de waarde van financiële instrumenten, financiële overeenkomsten of beleggingsfondsen die de benchmark als referentie gebruiken;

de omvang, organisatievorm of structuur van de beheerder.

definieert duidelijk en ondubbelzinnig de markt of economische realiteit die de benchmark meet, alsook de omstandigheden waaronder die meting onbetrouwbaar kan worden;

bevat de technische specificaties waaruit duidelijk en ondubbelzinnig de berekeningselementen van de benchmark blijken waarbij sprake kan zijn van keuzevrijheid, de criteria die van toepassing zijn op de uitoefening van die keuzevrijheid en de positie van de personen die deze kunnen uitoefenen en hoe die keuzevrijheid na afloop kan worden geëvalueerd;

vermeldt de mogelijkheid dat factoren, met inbegrip van externe factoren waarop de beheerder geen invloed heeft, het noodzakelijk kunnen maken wijzigingen aan te brengen in de benchmark of deze geheel stop te zetten, en

informeert de gebruikers dat wijzigingen in de benchmark of de volledige stopzetting ervan gevolgen kunnen hebben voor financiële overeenkomsten en financiële instrumenten die naar de benchmark verwijzen of de meting van de prestatie van beleggingsfondsen.

de definities voor alle sleuteltermen in verband met de benchmark;

de achterliggende reden voor de keuze van de benchmarkmethodologie en procedures voor beoordeling en goedkeuring van de methodologie;

de voor de vaststelling van de benchmark gebruikte criteria en procedures, met inbegrip van een beschrijving van de inputgegevens, de minimale voor vaststelling van een benchmark benodigde gegevens, de prioriteit die wordt gegeven aan de verschillende soorten inputgegevens, het gebruik van extrapolatiemodellen of -methoden en elke procedure voor het weer in balans brengen van de onderdelen van de index van de benchmark;

de controles en voorschriften die van toepassing zijn op de uitoefening van beoordelings- of keuzevrijheid door de beheerder en contribuanten, ter verzekering van de consistentie in het gebruik van dergelijke beoordelings- of keuzevrijheid;

de procedures die van toepassing zijn op de vaststelling van de benchmark in perioden van stress of perioden waarin de bronnen voor transactiegegevens mogelijk onvoldoende, onnauwkeurig of onbetrouwbaar zijn en de mogelijke beperkingen van de benchmark in die perioden;

de procedures voor de afhandeling van fouten in inputgegevens of in de vaststelling van de benchmark, met inbegrip van wanneer het opnieuw vaststellen van de benchmark is vereist, en

de vaststelling van potentiële beperkingen van de benchmark, met inbegrip van exploitatie ervan op illiquide of gefragmenteerde markten en de mogelijke concentratie van input.

een gelijkwaardigheidsbesluit is vastgesteld door de Commissie in overeenstemming met lid 2 of lid 3 van dit artikel;

de beheerder beschikt over een vergunning of is geregistreerd in en is onderworpen aan toezicht in het betrokken derde land;

ESMA is door de beheerder in kennis gesteld van zijn instemming dat zijn huidige of geplande benchmarks kunnen worden gebruikt door onder toezicht staande entiteiten in de Unie, van de lijst van benchmarks waarvoor toestemming is verleend die in de Unie kunnen worden gebruikt, en van de bevoegde autoriteit die verantwoordelijk is voor het toezicht daarop in het derde land, en

de in lid 4 van dit artikel bedoelde samenwerkingsregelingen zijn operationeel.

beheerders die over een vergunning beschikken of geregistreerd zijn in dat derde land, voldoen aan bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten van deze verordening, in het bijzonder rekening houdend met de vraag of het rechtskader en de toezichtpraktijk van een derde land de naleving waarborgen van de IOSCO-beginselen voor financiële benchmarks of, indien van toepassing, van de IOSCO-beginselen voor PRA's, en

de bindende vereisten voortdurend onderworpen zijn aan effectief toezicht en effectieve handhaving in dat derde land.

bindende vereisten in een derde land met betrekking tot specifieke beheerders of specifieke benchmarks of benchmarkgroepen gelijkwaardig zijn aan de vereisten van deze verordening, in het bijzonder rekening houdend met de vraag of het rechtskader en de toezichtpraktijk van een derde land de naleving waarborgen van de IOSCO-beginselen voor financiële benchmarks of, indien van toepassing, van de IOSCO-beginselen voor PRA's, en

deze specifieke beheerders of specifieke benchmarks of benchmarkgroepen voortdurend zijn onderworpen aan effectief toezicht en effectieve handhaving in dat derde land.

het mechanisme voor de uitwisseling van informatie tussen ESMA en de bevoegde autoriteiten van de betrokken derde landen, inclusief toegang tot alle door ESMA gevraagde relevante informatie met betrekking tot de beheerder waaraan in dat derde land een vergunning is verleend;

het mechanisme voor directe kennisgeving aan ESMA wanneer een bevoegde autoriteit van een derde land van mening is dat de beheerder waaraan in dat derde land een vergunning is verleend en waarop zij toezicht uitoefent, de voorwaarden schendt van zijn vergunning of andere nationale wetgeving in het derde land;

de procedures betreffende de coördinatie van toezichthoudende activiteiten, met inbegrip van inspecties ter plaatse.

handelt op een wijze die duidelijk afbreuk doet aan de belangen van de gebruikers van zijn benchmarks of de ordelijke werking van markten, of

de nationale wetgeving of andere op hem toepasselijke bepalingen in het derde land ernstig heeft overtreden en op basis waarvan de Commissie het in artikel 30, lid 2 of lid 3, bedoelde uitvoeringsbesluit heeft vastgesteld.

ESMA heeft de zaak doorverwezen naar de bevoegde autoriteit van het derde land en die bevoegde autoriteit heeft niet de benodigde passende maatregelen genomen om beleggers te beschermen en de ordelijk werking van de markten in de Unie te waarborgen of heeft niet aangetoond dat de betrokken beheerder voldoet aan de op hem toepasselijke vereisten van het derde land;

ESMA heeft de bevoegde autoriteit van het derde land minstens dertig dagen voor de intrekking op de hoogte gesteld van zijn voornemen om de registratie van de beheerder in te trekken.

wanneer een beheerder deel uitmaakt van een groep die één onder toezicht staande entiteit bevat die is gevestigd in de Unie, is de referentielidstaat de lidstaat waar die onder toezicht staande entiteit is gevestigd. Deze onder toezicht staande entiteit wordt aangewezen als de wettelijke vertegenwoordiger in de zin van lid 3;

indien punt a) niet van toepassing is, wanneer een beheerder deel uitmaakt van een groep die meer dan één onder toezicht staande entiteit bevat die is gevestigd in de Unie, is de referentielidstaat de lidstaat waar het grootste aantal onder toezicht staande entiteiten is gevestigd of, wanneer er evenveel onder toezicht staande entiteiten zijn, is de referentielidstaat de lidstaat waar de waarde van de financiële instrumenten, financiële overeenkomsten of beleggingsfondsen die de benchmark als referentie gebruiken, het hoogst is. Eén van de onder toezicht staande entiteiten die zijn gevestigd in de referentielidstaat die overeenkomstig dit punt is vastgesteld, wordt aangewezen als de wettelijke vertegenwoordiger in de zin van lid 3;

indien noch punt a) noch punt b) van dit lid van toepassing is, wanneer een of meer door de beheerder aangeboden benchmarks als referentie worden gebruikt voor financiële instrumenten die zijn toegelaten tot de handel op een handelsplatform als gedefinieerd in artikel 4, lid 1, punt 24, van Richtlijn 2014/65/EU in een of meer lidstaten, is de referentielidstaat de lidstaat waar het financiële instrument dat een van deze benchmarks als referentie gebruikt, voor het eerst werd toegelaten tot de handel of op een handelsplatform werd verhandeld en nog steeds wordt verhandeld. Indien de betrokken financiële instrumenten gelijktijdig voor het eerst in verschillende lidstaten tot de handel werden toegelaten of op handelsplatformen werden verhandeld, en nog steeds worden verhandeld, is de referentielidstaat de lidstaat waar de waarde van de financiële instrumenten, financiële overeenkomsten of beleggingsfondsen die de benchmark als referentie gebruiken het hoogst is;

indien punten a), b) en c) niet van toepassing zijn, wanneer een of meer door de beheerder aangeboden benchmarks worden gebruikt door onder toezicht staande entiteiten in meer dan één lidstaat, is de referentielidstaat de lidstaat waar het grootste aantal van deze onder toezicht staande entiteiten is gevestigd of, wanneer er evenveel onder toezicht staande entiteiten zijn, is de referentielidstaat de lidstaat waar de waarde van de financiële instrumenten, financiële overeenkomsten of beleggingsfondsen die de benchmark als referentie gebruiken het hoogst is;

indien punten a), b), c) en d) niet van toepassing zijn en indien de beheerder met een onder toezicht staande entiteit een overeenkomst sluit om toestemming te verlenen voor het gebruik van een door hem aangeboden benchmark, is de referentielidstaat de lidstaat waar die onder toezicht staande entiteit is gevestigd.

wanneer de in een derde land gevestigde beheerder aan toezicht is onderworpen, bestaat er een passende samenwerkingsregeling tussen de bevoegde autoriteit van de referentielidstaat en de bevoegde autoriteit van het derde land waar de beheerder is gevestigd, in overeenstemming met de technische reguleringsnormen die overeenkomstig artikel 30, lid 5, worden vastgesteld, om een efficiënte informatie-uitwisseling te waarborgen zodat de bevoegde autoriteit haar taken overeenkomstig deze verordening kan uitoefenen;

de daadwerkelijke uitoefening door de bevoegde autoriteit van haar toezichtfuncties uit hoofde van deze verordening wordt niet verhinderd door de wetten, regelingen of administratieve bepalingen van het derde land waar de beheerder is gevestigd, noch, indien van toepassing, door beperkingen van de toezicht- en onderzoeksbevoegdheden van de toezichtautoriteit van dat derde land.

de bekrachtigende beheerder of een andere onder toezicht staande entiteit heeft nagegaan of, en kan op elk moment aan zijn bevoegde autoriteit aantonen dat de aangeboden benchmark of benchmarkgroep die moet worden bekrachtigd, op verplichte of vrijwillige basis voldoet aan vereisten die minstens even streng zijn als de in deze verordening gestelde vereisten;

de bekrachtigende beheerder of andere onder toezicht staande entiteit beschikt over de nodige deskundigheid om het aanbieden van benchmarks in een derde land doeltreffend te controleren en de daaraan verbonden risico's te beheren;

er is sprake van een objectieve reden om de benchmark of benchmarkgroep in een derde land aan te bieden en om genoemde benchmark of benchmarkgroep voor gebruik in de Unie te bekrachtigen.

een vergunning, indien hij indices aanbiedt of voornemens is aan te bieden die worden gebruikt of bestemd zijn om te worden gebruikt als benchmarks in de zin van deze verordening;

een registratie, indien hij een onder toezicht staande entiteit is, anders dan een beheerder, die indices aanbiedt of voornemens is aan te bieden die worden gebruikt of bestemd zijn om te worden gebruikt als benchmarks in de zin van deze verordening, op voorwaarde dat de onder toezicht staande entiteit op basis van de sectorale discipline niet wordt verhinderd om een benchmark aan te bieden en dat geen van de aangeboden indices als een cruciale benchmark wordt aangemerkt, of

een registratie, indien hij enkel indices aanbiedt of voornemens is aan te bieden die worden aangemerkt als niet-significante benchmarks.

onderzoekt de vergunningsaanvraag en neemt, binnen vier maanden na ontvangst van de volledige aanvraag, een besluit om de vergunning aan de aanvrager te verlenen of te weigeren;

onderzoekt de registratieaanvraag en neemt, binnen 45 werkdagen na ontvangst van de volledige aanvraag, een besluit om de registratie aan de aanvrager te verlenen of te weigeren.

expliciet afstand doet van de vergunning of registratie of in de voorgaande twaalf maanden geen benchmarks heeft aangeboden;

de vergunning of registratie heeft verkregen of een benchmark heeft bekrachtigd door het afleggen van valse verklaringen of door andere onrechtmatige middelen;

niet meer voldoet aan de voorwaarden waaronder hij de vergunning of registratie heeft verkregen, of

ernstig of herhaaldelijk de bepalingen van deze verordening heeft geschonden.

de identiteit van de beheerders met een vergunning of registratie krachtens artikel 34, en de bevoegde autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor het toezicht daarop;

de identiteit van beheerders die voldoen aan de in artikel 30, lid 1, neergelegde voorwaarden, de lijst van benchmarks als bedoeld in artikel 30, lid 1, onder c), en de bevoegde autoriteiten van het derde land die verantwoordelijk zijn voor het toezicht daarop;

de identiteit van de beheerders die zijn erkend overeenkomstig artikel 32, de lijst van benchmarks als bedoeld in artikel 32, lid 7, en, in voorkomend geval, de bevoegde autoriteiten van het derde land die verantwoordelijk zijn voor het toezicht daarop;

de overeenkomstig de procedure in artikel 33 bekrachtigde benchmarks, de identiteit van de beheerders ervan en de identiteit van de bekrachtigende beheerders of bekrachtigende onder toezicht staande entiteiten.

zij de schriftelijke toestemming heeft verkregen van die bevoegde autoriteit en de informatie alleen wordt bekendgemaakt voor de doeleinden waarvoor die bevoegde autoriteit haar toestemming heeft verleend, of

die bekendmaking noodzakelijk is voor gerechtelijke procedures.

de inspectie of het onderzoek ter plaatse zelf uitvoeren;

de bevoegde autoriteit die het verzoek heeft ingediend, toestaan deel te nemen aan de inspectie of het onderzoek ter plaatse;

controleurs of deskundigen aanwijzen om de inspectie of het onderzoek ter plaatse te ondersteunen of uit te voeren.

toegang tot documenten en andere gegevens in welke vorm dan ook en het recht een kopie daarvan te ontvangen of te nemen;

verzoeken om of vorderen van inlichtingen van eenieder die betrokken is bij de aanbieding van, en de aanlevering van gegevens voor een benchmark, met inbegrip van een dienstverlener waaraan taken of diensten of activiteiten voor het aanbieden van benchmarks zijn uitbesteed overeenkomstig artikel 10, evenals hun leidinggevenden en, indien nodig, het oproepen en verhoren van die personen teneinde inlichtingen te verkrijgen;

in verband met grondstoffenbenchmarks, inlichtingen vorderen van contribuanten over betreffende spotmarkten, indien van toepassing overeenkomstig genormaliseerde indelingen en verslagen van transacties, en directe toegang tot systemen van handelaren;

uitvoeren van inspecties of onderzoeken ter plaatse, met uitzondering van de woningen van natuurlijke personen;

onverminderd Verordening (EU) nr. 596/2014, toegang hebben tot de kantoren van rechtspersonen voor de inbeslagname van documenten en andere gegevens in welke vorm dan ook, indien er een redelijke verdenking bestaat dat documenten en andere gegevens die verband houden met het voorwerp van de inspectie of het onderzoek van belang kunnen zijn om een inbreuk op deze verordening aan te tonen. Indien volgens het nationale recht voorafgaande toestemming van de rechterlijke instantie van de betrokken lidstaat is vereist, wordt de bevoegdheid uitsluitend gebruikt na verkrijging van die voorafgaande toestemming;

vorderen van bestaande opnamen van telefoongesprekken, elektronische communicatie of andere overzichten van dataverkeer waar onder toezicht staande entiteiten over beschikken;

verzoeken om bevriezing of inbeslagname van activa of beide;

eisen dat elke praktijk die volgens de bevoegde autoriteit indruist tegen deze verordening, tijdelijk wordt beëindigd;

opleggen van een tijdelijk verbod op de uitoefening van beroepsactiviteiten;

alle noodzakelijke maatregelen nemen om te waarborgen dat het publiek juist wordt geïnformeerd over de het aanbieden van benchmarks, inclusief het opdragen van een verklaring tot correctie of het corrigeren van vorige input voor of cijfers van de benchmark aan de relevante beheerder of de persoon die de benchmark heeft bekendgemaakt of verspreid, of aan beide.

direct;

in samenwerking met andere autoriteiten of op de markt actieve ondernemingen;

onder hun verantwoordelijkheid middels delegatie aan dergelijke autoriteiten of op de markt actieve ondernemingen;

middels een verzoek aan de bevoegde rechterlijke instanties.

inbreuken op de artikelen 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 21, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29 en 34, indien van toepassing, en

verzuim om samen te werken of mee te werken aan een onderzoek of een inspectie of verzoek zoals bedoeld in artikel 41.

een bevel waarbij de voor de inbreuk verantwoordelijke beheerder of onder toezicht staande entiteit wordt verplicht de gedraging te staken en af te zien van herhaling van die gedraging;

een besluit strekkende tot afdracht van de als gevolg van de inbreuk behaalde winsten of tot vergoeding van de met de inbreuk vermeden verliezen, indien deze kunnen worden vastgesteld;

een openbare waarschuwing waarin de beheerder of onder toezicht staande entiteit die verantwoordelijk is voor en de aard van de inbreuk, worden vermeld;

de intrekking of schorsing van de vergunning of registratie van een beheerder;

een tijdelijk verbod voor natuurlijke personen die verantwoordelijk worden gehouden voor de inbreuk, op de uitoefening van leidinggevende functies bij beheerders of onder toezicht staande contribuanten;

maximale administratieve financiële sancties van ten minste driemaal het bedrag van de als gevolg van de inbreuk behaalde winsten of vermeden verliezen, indien deze kunnen worden vastgesteld;

met betrekking tot een natuurlijke persoon, maximale administratieve financiële sancties van ten minste:

met betrekking tot rechtspersonen, maximale administratieve financiële sancties van ten minste:

de ernst en duur van de inbreuk;

de mate waarin de benchmark cruciaal is voor de financiële stabiliteit en de reële economie;

de mate van verantwoordelijkheid van de verantwoordelijke persoon;

de financiële draagkracht van de verantwoordelijke persoon, zoals met name aangegeven door de totale jaaromzet van de verantwoordelijke rechtspersoon of het jaarinkomen van de verantwoordelijke natuurlijke persoon;

het niveau van de behaalde winst of het vermeden verlies door de verantwoordelijke persoon, voor zover dat kan worden vastgesteld;

de mate van samenwerking van de verantwoordelijke persoon met de bevoegde autoriteit, onverminderd de noodzaak de terugbetaling door die persoon van de behaalde winsten of vermeden verliezen te waarborgen;

eerdere inbreuken door de betrokkene;

maatregelen die de verantwoordelijke persoon na de inbreuk heeft genomen om herhaling van de inbreuk te voorkomen.

de bekendmaking van het besluit uitstellen tot het moment waarop de redenen voor dat uitstel niet langer aanwezig zijn;

het besluit overeenkomstig het nationale recht anoniem bekendmaken indien een dergelijke anonieme bekendmaking de doeltreffende bescherming van de betrokken persoonsgegevens waarborgt;

het besluit niet bekendmaken indien de bevoegde autoriteit van mening is dat de bekendmaking overeenkomstig punt a) of b) niet volstaat om te waarborgen:

de tussen de bevoegde autoriteiten uit te wisselen informatie;

het besluitvormingsproces tussen de bevoegde autoriteiten en de termijn waarbinnen elk besluit moet worden genomen;

de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten met elkaar moeten overleggen;

de uit hoofde van artikel 23, leden 7 en 8, te verlenen samenwerking.

een wijziging van de in artikel 15 bedoelde gedragscode, de methodologie of andere regels van de benchmark;

de invoering van een overgangsperiode tijdens welke de procedures als bedoeld in artikel 28, lid 2, van toepassing zijn.

een bevoegde autoriteit heeft essentiële informatie niet verstrekt;

wanneer, na een verzoek overeenkomstig lid 3, de bevoegde autoriteit van de beheerder de verzoekende autoriteit heeft meegedeeld dat niet aan de vereisten van dat lid is voldaan of wanneer zij niet binnen een redelijke termijn op een dergelijk verzoek heeft gereageerd;

wanneer de bevoegde autoriteiten geen overeenstemming hebben bereikt over de in lid 6 bedoelde aangelegenheden;

wanneer er onenigheid bestaat over de maatregelen die krachtens de artikelen 34, 35 en 42 moeten worden genomen;

wanneer er onenigheid bestaat over de maatregelen die krachtens artikel 23, lid 6, moeten worden genomen;

wanneer er onenigheid bestaat over de maatregelen die krachtens lid 8, derde alinea, van dit artikel moeten worden genomen.

de aanbieder van een index biedt geen cruciale benchmark aan;

de bevoegde autoriteit weet op een redelijke basis dat de index of indices die door de aanbieder van een index worden aangeboden, in de zin van deze verordening noch in de lidstaat waar de aanbieder van een index is gevestigd noch in andere lidstaten op grote schaal worden gebruikt.

de werking en de doeltreffendheid van de cruciale benchmark, verplicht beheer en het stelsel van verplichte aanlevering op grond van de artikelen 20, 21 en 23, en de definitie van een cruciale benchmark in artikel 3, lid 1, punt 25;

de doeltreffendheid van het stelsel van vergunning, registratie en toezicht voor beheerders uit hoofde van titel VI en de colleges uit hoofde van artikel 46, en de geschiktheid van het toezicht op bepaalde benchmarks door een orgaan van de Unie;

de werking en de doeltreffendheid van artikel 19, lid 2, met name het toepassingsgebied ervan.

Artikel 19 wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 35 wordt als volgt gewijzigd:

Aan artikel 38 worden de volgende alinea's toegevoegd:

„Uiterlijk op 3 juli 2019 dient de Commissie na raadpleging van ESMA een verslag in bij het Europees Parlement en de Raad over het niveau van de in artikel 19, lid 1 bis, onder a) en b), bedoelde drempels met betrekking tot transacties door leidinggevenden wanneer de aandelen of schuldinstrumenten van de uitgevende instelling deel uitmaken van een instelling voor collectieve belegging of blootstelling inhouden voor een portfolio van activa, teneinde te beoordelen of het niveau passend is of moet worden aangepast.

De Commissie is overeenkomstig artikel 35 bevoegd gedelegeerde handelingen vast te stellen om de in artikel 19, lid 1 bis, onder a) en b), bedoelde drempels aan te passen wanneer het in dat verslag constateert dat die drempels moeten worden aangepast.”.

In artikel 5, lid 1, wordt na de tweede alinea de volgende alinea ingevoegd:

„Indien de kredietovereenkomst verwijst naar een benchmark als gedefinieerd in artikel 3, lid 1, punt 3, van Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad (*), worden de naam van de benchmark en de beheerder daarvan, alsmede de mogelijke gevolgen voor de consument, door de kredietgever, of waar passend door de kredietbemiddelaar, aan de consument meegedeeld in een afzonderlijk document dat aan het formulier „Europese standaardinformatie inzake consumentenkrediet” kan worden gehecht.

(*)  Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2016 betreffende indices die worden gebruikt als benchmarks voor financiële instrumenten en financiële overeenkomsten of om de prestatie van beleggingsfondsen te meten en tot wijziging van Richtlijnen 2008/48/EG en 2014/17/EU en Verordening (EU) nr. 596/2014 (PB L 171 van 29.6.2016, blz. 1).”."

In artikel 27, lid 1, wordt na de tweede alinea de volgende alinea ingevoegd:

„Uiterlijk op 1 juli 2018 stellen de lidstaten de bepalingen vast die noodzakelijk zijn om te voldoen aan artikel 5, lid 1, derde alinea, publiceren zij deze en delen zij deze aan de Commissie mee. Zij passen die bepalingen toe vanaf 1 juli 2018.”.

In artikel 13, lid 1, tweede alinea, wordt het volgende punt ingevoegd:

(**)  Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2016 betreffende indices die worden gebruikt als benchmarks voor financiële instrumenten en financiële overeenkomsten of om de prestatie van beleggingsfondsen te meten en tot wijziging van Richtlijnen 2008/48/EG en 2014/17/EU en Verordening (EU) nr. 596/2014 (PB L 171 van 29.6.2016, blz. 1).”."

In artikel 42, lid 2, wordt na de eerste alinea de volgende alinea ingevoegd:

„Uiterlijk op 1 juli 2018 stellen de lidstaten de bepalingen vast die noodzakelijk zijn om te voldoen aan artikel 13, lid 1, tweede alinea, punt e bis), publiceren zij deze en delen zij deze aan de Commissie mee. Zij passen deze bepalingen toe vanaf 1 juli 2018.”.

Aan artikel 43, lid 1, wordt de volgende alinea toegevoegd:

„Artikel 13, lid 1, tweede alinea, punt e bis) is niet van toepassing op kredietovereenkomsten die reeds bestonden vóór 1 juli 2018.”.

1.

Voor de toepassing van artikel 11, lid 1, punten a) en c), wordt in het algemeen voorrang gegeven aan het gebruik van de volgende inputgegevens:

2.

Voor de toepassing van artikel 11, lid 1, onder a), en artikel 11, lid 4, kunnen inputgegevens worden aangepast.

De inputgegevens kunnen in het bijzonder worden aangepast door toepassing van de volgende criteria:

3.

De volgende vereisten zijn van toepassing in plaats van de vereisten van artikel 5, leden 4 en 5:

4.

De beheerder van een rentevoetbenchmark benoemt een onafhankelijke externe controleur voor de evaluatie van en rapportering over de naleving door de beheerder van de benchmarkmethodologie en deze verordening. De externe controle van de beheerder wordt een eerste keer zes maanden na de introductie van de gedragscode uitgevoerd, en daarna elke twee jaar.

Het toezichtcomité kan vragen om een externe controle van een contribuant aan een rentevoetbenchmark indien het comité niet tevreden is met aspecten van zijn gedrag.

5.

De volgende vereisten zijn van toepassing op contribuanten aan rentevoetbenchmarks in aanvulling op de in artikel 16 opgenomen vereisten. Artikel 16, lid 5, is niet van toepassing.

6.

Elke indiener van een contribuant en de directe managers van die indiener erkennen schriftelijk dat zij de gedragscode hebben gelezen en dat zij deze zullen naleven.

7.

De systemen en controles van een contribuant omvatten:

8.

Een contribuant aan een rentevoetbenchmark houdt gedetailleerde registers bij van:

9.

De registers worden bewaard op een medium dat de opslag van de informatie toegankelijk houdt voor toekomstige raadpleging met een gedocumenteerd controlespoor.

10.

De nalevingsfunctie van de contribuant aan een rentevoetbenchmark rapporteert regelmatig eventuele bevindingen, met inbegrip van omgekeerde transacties, aan het management.

11.

Inputgegevens en procedures zijn onderworpen aan regelmatige interne herzieningen.

12.

Een externe controle van de inputgegevens van een contribuant aan een rentevoetbenchmark, van de naleving van de gedragscode en van de bepalingen van deze verordening wordt een eerste keer zes maanden na de invoering van de gedragscode uitgevoerd, en daarna elke twee jaar.

1.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark formaliseert, documenteert en publiceert alle methoden die de beheerder gebruikt voor een benchmarkberekening. Die methodologie omvat en beschrijft ten minste:

2.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark gaat over tot bekendmaking of beschikbaarstelling van de essentiële aspecten van de methodologie die de beheerder gebruikt voor elke grondstoffenbenchmark die aangeboden en gepubliceerd is of, indien van toepassing, voor elke benchmarkgroep die aangeboden en gepubliceerd is.

3.

Tezamen met de in punt 2 bedoelde methodologie beschrijft en publiceert de beheerder van een grondstoffenbenchmark tevens al het volgende:

4.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark stelt expliciete procedures vast en maakt deze samen met de achterliggende redenen van een voorgestelde inhoudelijke wijziging van zijn methodologie bekend. Deze procedures zijn consistent met de overkoepelende doelstelling dat een beheerder de voortdurende integriteit moet waarborgen van zijn benchmarkberekeningen en wijzigingen ten uitvoer moet leggen voor de goede orde van de specifieke markt waarop dergelijke wijzigingen betrekking hebben. Dergelijke procedures bieden:

5.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark onderzoekt regelmatig zijn methoden om ervoor te zorgen dat zij een betrouwbare afspiegeling vormen van de beoordeelde werkelijke markt en hanteert hierbij een procedure om rekening te houden met de standpunten van relevante gebruikers.

6.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark:

7.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark beschrijft en publiceert voor elke berekening, voor zover redelijkerwijs mogelijk, onder voorbehoud van de juiste publicatie van de benchmark:

8.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark doet het volgende:

9.

Met betrekking tot de rol van een beoordelaar draagt de beheerder van een grondstoffenbenchmark zorg voor:

10.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark stelt voorschriften en procedures in om gelijktijdig relevante informatie te documenteren, waaronder:

11.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark stelt voorschriften en procedures in om ervoor te zorgen dat een controlespoor van relevante informatie minstens vijf jaar wordt behouden om de samenstelling van de berekening te documenteren.

12.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark voert passend beleid en passende procedures in om belangenconflicten vast te stellen, bekend te maken, te beheersen, te beperken of te vermijden en de integriteit en onafhankelijkheid van berekeningen te beschermen. Dat beleid en die procedures worden regelmatig geëvalueerd en bijgewerkt en:

13.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark zorgt ervoor dat zijn andere bedrijfsactiviteiten passende procedures en mechanismen hebben ingesteld die zijn ontworpen ter beperking van de kans dat een belangenconflict afbreuk doet aan de integriteit van benchmarkberekeningen.

14.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark zorgt ervoor dat er gescheiden rapportagelijnen zijn ingesteld tussen de managers, beoordelaars en andere werknemers en van de managers naar de hoogste leidinggevenden en het bestuur van de beheerder om te waarborgen:

15.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark maakt een belangenconflict bekend aan zijn gebruikers zodra hij kennis krijgt van een belangenconflict vanuit de eigendom van de beheerder.

16.

De beheerder van een grondstoffenbenchmark heeft een beleid inzake klachtenbehandelingen ingesteld en bekendgemaakt dat de procedures aangeeft voor het ontvangen, onderzoeken en bewaren van registers betreffende klachten over het berekeningsproces van een beheerder. Die klachtenmechanismen waarborgen dat:

17.

Geschillen met betrekking tot de dagelijkse prijsvaststelling, die geen formele klachten zijn, worden opgelost door de beheerder van een grondstoffenbenchmark onder verwijzing naar de relevante standaardprocedures. Indien een klacht leidt tot een prijswijziging, worden de nadere gegevens van die prijswijziging zo snel mogelijk meegedeeld aan de markt.

18.

Een beheerder van een grondstoffenbenchmark benoemt een onafhankelijke, externe controleur met passende ervaring en bekwaamheid voor het evalueren van en rapporteren over de wijze waarop de beheerder zich houdt aan de vastgestelde methodologische criteria en de vereisten van deze verordening. Controles vinden jaarlijks plaats en worden drie maanden na de afronding van elke controle gepubliceerd, waarbij zo nodig extra tussentijdse controles worden verricht.