Sluit de grenzen!

Met dank overgenomen van R.J.L. (Remi) Poppe i, gepubliceerd op maandag 16 maart 2015, column.

Maar waar denken ze dan toch aan met ‘de grenzen sluiten’? Ik heb een idee.

Mijn moeder vluchtte in 1917 (geboren in 1900) voor het oorlogsgeweld in België, met haar moeder en drie broers, onder door de Duitsers aangelegde ‘dodendraad’ (Grenzhochspannungshindernis) door. Gelukkig maar, anders had ik niet bestaan.

Het was maar een primitieve ‘dodendraad’, gewoon 5 draden onder hoogspanning met isolatoren bevestigt op houten palen. Een oorlog later zijn dit soort ‘dodendraden’ sterk verbetert. Hoge betonnen palen met schuin naar binnen gerichte bovenkant, met draden onder hoogspanning en op regelmatige afstand torens met mitrailleurposten en schijnwerpers.

Langst de kust bunkers, op het strand scherpe palen tegen landingen en voor de kust en in havenmonden zeemijnen. Bedoelen ze dat? Of meer zoiets als de hoge betonnen Israëlische muur met op wegen naar de grens roadblocks en checpoints, of ‘De Muur’ uit de DDR tijd? Voor Nederland zou dat neer komen op 577 km muur voor de oostgrens en 450 km muur voor de grens met België. Veel anders kan het niet worden wil je de grenzen sluiten, veel gekker ook niet. Laten we maar betere antwoorden op reëel bestaande problemen zoeken.