Tusk: 'Onze vijanden willen de grondvesten van onze gemeenschap ondermijnen'

Verklaring van voorzitter Donald Tusk voor de aanvang van zijn ontmoeting met de Amerikaanse president Barack Obama in Washington

Goedemiddag. Ik wil president Obama graag bedanken voor de uitnodiging. Het is voor het eerst dat ik in mijn functie als voorzitter van de Europese Raad i in Washington ben. We hebben veel te bespreken, maar ik wil graag bijzondere aandacht vragen voor drie onderwerpen: de kritieke betrekkingen met Rusland wat Oekraïne betreft; de terroristische dreiging en acties van de zogenoemde Islamitische Staat in Libië; en ten slotte onze onderhandelingen over het TTIP, het trans-Atlantisch partnerschap voor handel en investeringen. Hoewel het om drie erg uiteenlopende uitdagingen gaat, kunnen we ze onder een gemeenschappelijke noemer plaatsen: de behoefte aan eensgezindheid tussen Europa en de Verenigde Staten, die groter is dan ooit. We zien vandaag dat onze fundamentele waarden - vrijheid, welvaart, liberale democratie, geopolitiek evenwicht - ter discussie worden gesteld en steeds vaker worden aangevallen.

Onze tegenstanders trachten met alle mogelijke middelen - propaganda, geweld, schending van de soevereiniteit van onze buren - de grondvesten van de politieke gemeenschap van westerse landen te ondermijnen. Het is overduidelijk dat zij verdeeldheid willen zaaien, zowel binnen Europa als tussen Europa en Amerika. Alleen als we elkaar steunen, kunnen we een halt toeroepen aan het agressieve beleid van Rusland tegen zijn buurlanden. De geschiedenis leert dat we alleen door verenigd op te treden succes kunnen boeken in de strijd tegen terrorisme. Die eendracht moet er ook zijn op het gebied van economie en handel.

Wat het TTIP betreft, zal het bereiken van een akkoord minder moeite kosten dan men denkt. Het TTIP zal niet alleen de welvaart van beide partijen vergroten, maar er ook voor zorgen dat Amerika en Europa sterke mondiale spelers blijven. Het resultaat moet evenwichtig zijn. We moeten de mensen aan beide zijden van de oceaan mee zien te krijgen. Ten tweede moeten we voorkomen dat gewelddadig extremisme Afrika in haar greep krijgt. We moeten Libië helpen. We mogen niet toestaan dat op amper 150 kilometer van de zuidkust van Europa een mislukte staat, geleid door krijgsheren en fanatici, afglijdt in anarchie. Tot slot is er Oekraïne. Ik weet dat we het erover eens zijn dat de akkoorden van Minsk ten volle moeten worden nageleefd en dat we, zolang dat niet gebeurt, de sancties tegen Rusland willen behouden.

Anders dan sommigen voorspeld hadden, worden we opnieuw geconfronteerd met een bijzonder brute vorm van politiek. Steeds vaker gaat het om een politiek van voldongen feiten. Daarom is het zo belangrijk dat Europa en de VS niet alleen met dezelfde stem spreken, maar ook eendrachtig handelen. Wie wij morgen zijn, hangt namelijk af van wat wij vandaag doen.

Staat u mij tot slot toe te herhalen wat wij nu aan beide zijden van de oceaan nodig hebben: een hernieuwd geloof in ons verbond. Jullie, Amerikanen, verwoorden dat idee op de meest overtuigende manier die ik ken: United We Stand, Divided We Fall. Ik dank u.