Parlementaire commissies: het hart van de Europese politiek
De EP-leden i zullen binnenkort hun functie in het nieuwe parlement opnemen en één van de eerste dingen om te doen, is bekijken tot welke commissies zij zullen toetreden. Het is een belangrijke beslissing, want het zal bepalen op welke gebieden zij het grootste deel van hun inspanningen gaan richten. De parlementaire commissies hebben een cruciale rol in de beleidsvorming, aangezien zij de standpunten van het Europees Parlement i opstellen op de dossiers waarvoor zij bevoegd zijn.
De EP-leden besteden gemiddeld 2 weken per maand in de commissievergaderingen, waar zij wetgevende en niet- wetgevende verslagen opstellen, voorstellen bespreken, over amendementen i stemmen en de onderhandelingen met de Raad i over wetgeving opvolgen. De commissies kunnen verder hoorzittingen organiseren met deskundigen de EU-instellingen i en organen en verslagen op eigen initiatief opstellen die niet juridisch bindend zijn maar het standpunt van het Parlement over een bepaald onderwerp weergeven.
Er waren 20 vaste commissies in het uitgaande Parlement (2009-2014), waarin het hele scala van EU- bevoegdheden van internationale handel tot consumentenbescherming en gendergelijkheid aan bod kwamen. Het Parlement kan ook bijzondere commissies in het leven roepen (hiervan waren er drie in de vorige legislatuur: over beleidsuitdagingen, de financiële crisis en georganiseerde criminaliteit ) of onderzoekscommissies die kijken naar schendingen van het EU-recht i.
De grootte van commissies varieert sterk, maar de samenstelling ervan weerspiegelt het gewicht die elke fractie heeft in het Parlement als geheel.
Om een verslag te schrijven, benoemen de commissies een afgevaardigde uit hun midden die de positie van het Parlement opstelt. Dit parlementslid wordt hiermee de rapporteur. De fracties kunnen vervolgens wijzigingen voorstellen en proberen overeenstemming te bereiken over een compromistekst die ter goedkeuring aan de plenaire vergadering wordt voorgelegd.
REF. : 20140604STO48904