Verordening (EU) nr. 517/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 16 april 2014 betreffende gefluoreerde broeikasgassen en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 842/2006 Voor de EER relevante tekst

Inhoudsopgave van deze pagina:

1. Tekst
2. Verwante dossiers
3. Uitgebreide versie
4. EU Monitor

VERORDENING (EU) Nr. 517/2014 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

van 16 april 2014

betreffende gefluoreerde broeikasgassen en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 842/2006

(Voor de EER relevante tekst)

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 192, lid 1,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité (1),

Na raadpleging van het Comité van de Regio’s,

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure (2),

Overwegende hetgeen volgt:

HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

HOOFDSTUK I

ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 1

Voorwerp

Doel van deze verordening is het milieu te beschermen door de uitstoot van gefluoreerde broeikasgassen te verminderen. Bijgevolg wordt in deze verordening het volgende vastgelegd:

Artikel 2

Definities

Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder:

• 1. 

  „gefluoreerde broeikasgassen”: fluorkoolwaterstoffen, perfluorkoolstoffen, zwavelhexafluoride en andere broeikasgassen die fluor bevatten, als opgenomen in de lijst van bijlage I, en mengsels die een van deze stoffen bevatten;

• 2. 

  „fluorkoolwaterstoffen” of „HFK’s”: de in bijlage I, deel 1, opgenomen stoffen en mengsels die een van deze stoffen bevatten;

• 3. 

  „perfluorkoolstoffen” of „PFK’s”: de in bijlage I, deel 2, opgenomen stoffen en mengsels die een van deze stoffen bevatten;

• 4. 

  „zwavelhexafluoride” of „SF6”: de in bijlage I, deel 3, opgenomen stoffen mengsels die deze stof bevatten;

• 5. 

  „mengsel”: een vloeistof die uit twee of meer stoffen is samengesteld, waarvan er ten minste één stof van de lijst van bijlage I of bijlage II is;

• 6. 

  „aardopwarmingsvermogen” of „GWP”: het klimaatopwarmingsvermogen van een broeikasgas in verhouding tot dat van koolstofdioxide („CO2”), berekend in termen van het opwarmingsvermogen in een periode van 100 jaar van één kilogram van een broeikasgas in verhouding tot één kilogram CO2, als opgenomen in de bijlagen I, II en IV of, voor mengsels, berekend overeenkomstig bijlage IV;

• 7. 

  „ton CO2-equivalent”: een hoeveelheid broeikasgassen, uitgedrukt als het product van het gewicht van de broeikasgassen in metrische ton en het aardopwarmingsvermogen ervan;

• 8. 

  „exploitant”: de natuurlijke of de rechtspersoon die de feitelijke macht over het technisch functioneren van de onder deze verordening vallende producten en apparatuur uitoefent; een lidstaat kan, in omschreven, specifieke gevallen, de eigenaar aanwijzen als verantwoordelijke voor de verplichtingen van de exploitant;

• 9. 

  „gebruik”: het gebruikmaken van gefluoreerde broeikasgassen bij de productie, het onderhoud of de service, inclusief de navulling, van producten en apparatuur, of bij andere in deze verordening bedoelde processen;

• 10. 

  „op de markt brengen”: het voor het eerst in de Unie, al dan niet tegen betaling, leveren of beschikbaar stellen aan derden, of gebruiken voor eigen rekening in geval van een producent; dit begrip omvat vrijgave door de douane voor vrij verkeer in de Unie;

• 11. 

  „hermetisch afgesloten apparatuur”: apparatuur waarin alle onderdelen die gefluoreerde broeikasgassen bevatten, zijn afgedicht door lassen, solderen of een soortgelijke permanente verbinding, met inbegrip van afgeschermde kleppen of afgeschermde toegangspunten, die reparatie of verwijdering op adequate wijze mogelijk maken, en die een geteste lekkage van minder dan 3 g per jaar hebben onder een druk van minstens een vierde van de maximaal toegestane druk;

• 12. 

  „houder”: een voornamelijk voor het vervoer of de opslag van gefluoreerde broeikasgassen ontworpen product;

• 13. 

  „een niet-navulbare houder”: een houder die niet kan worden nagevuld zonder daartoe te zijn aangepast of die op de markt is gebracht zonder dat erin is voorzien dat deze voor navulling worden teruggezonden;

• 14. 

  „terugwinning”: het verzamelen en opslaan van gefluoreerde broeikasgassen uit producten, waaronder houders, en apparatuur gedurende het onderhoud of de service, dan wel voorafgaand aan de verwijdering van de producten of de apparatuur;

• 15. 

  „recycling”: het hergebruik van een teruggewonnen gefluoreerd broeikasgas na een eenvoudig reinigingsproces;

• 16. 

  „regeneratie”: de opwerking van een teruggewonnen gefluoreerd broeikasgas zodat het gas, gelet op het beoogde gebruik, aan een vergelijkbare prestatienorm voldoet als een nieuw geproduceerde stof;

• 17. 

  „vernietiging”: het proces waarbij het gefluoreerde broeikasgas in zijn geheel of grotendeels definitief wordt omgezet of ontleed in één of meer stabiele stoffen die geen gefluoreerde broeikasgassen zijn;

• 18. 

  „buitendienststelling”: het definitieve stilleggen en buiten werking of gebruik stellen van een product of deel van de apparatuur dat gefluoreerde broeikasgassen bevat;

• 19. 

  „reparatie”: het herstel van beschadigde of lekkende producten of apparatuur die gefluoreerde broeikasgassen bevatten of nodig hebben voor de werking ervan, en waarvan een onderdeel zulke gassen bevat dan wel daartoe ontworpen is;

• 20. 

  „installatie”: het samenvoegen van twee of meer delen van apparatuur of circuits die gefluoreerde broeikasgassen bevatten of daartoe ontworpen zijn, teneinde een systeem te monteren op de plaats waar het zal worden geëxploiteerd, dat met zich meebrengt dat gastransporterende geleiders van een systeem worden samengevoegd om een circuit te voltooien, ongeacht of het systeem na montage moet worden gevuld of niet;

• 21. 

  „onderhoud of service”: alle activiteiten, met uitsluiting van terugwinning overeenkomstig artikel 8 en controles op lekken overeenkomstig artikel 4 en artikel 10, lid 1, onder b), van deze verordening, die met zich brengen dat de circuits die gefluoreerde broeikasgassen bevatten of daartoe ontworpen zijn, worden geopend, met name het toevoegen aan het systeem van gefluoreerde broeikasgassen, het verwijderen van één of meer onderdelen van het circuit of de apparatuur, het opnieuw monteren van twee of meer onderdelen van het circuit of de apparatuur, alsook het repareren van lekkages;

• 22. 

  „nieuw geproduceerde stof”: een stof die niet eerder is gebruikt;

• 23. 

  „stationair”: wordt gewoonlijk niet verplaatst tijdens de werking en omvat verplaatsbare klimaatregelingsapparatuur voor gebouwen;

• 24. 

  „mobiel”: wordt gewoonlijk verplaatst tijdens de werking;

• 25. 

  „ééncomponentschuim”: een schuimsamenstelling in één spuitbus in een vloeibare toestand die niet gereageerd heeft of gedeeltelijk gereageerd heeft, en die uitzet en verhardt wanneer zij de spuitbus verlaat;

• 26. 

  „koelwagen”: een motorvoertuig met een gewicht van meer dan 3,5 ton dat primair bestemd en gebouwd is om goederen te vervoeren en dat met een koeleenheid is uitgerust;

• 27. 

  „koelaanhangwagen”: een voertuig dat bestemd en gebouwd is om door een vrachtwagen of een trekker te worden gesleept, primair om goederen te vervoeren en dat met een koeleenheid is uitgerust;

• 28. 

  „technisch aerosol”: een aerosol dat wordt gebruikt bij het onderhoud, repareren, reinigen, testen, desinfecteren en vervaardigen van producten en apparatuur, de installatie van apparatuur en bij andere toepassingen;

• 29. 

  „lekkagedetectiesysteem”: een geijkt mechanisch, elektrisch of elektronisch apparaat om lekkage van gefluoreerde broeikasgassen op te sporen dat, bij detectie, de exploitant waarschuwt;

• 30. 

  „onderneming”: elke natuurlijke of rechtspersoon die:

• 31. 

  „grondstof”: elk gefluoreerd broeikasgas, of in de lijst in bijlage II opgenomen stof, die chemische transformatie ondergaat in een proces waarbij de oorspronkelijke samenstelling ervan volledig wordt omgezet en de uitstoot ervan onbeduidend is;

• 32. 

  „commercieel gebruik”: gebruikt voor het opslaan, uitstallen of de distributie van producten in de detailhandel en catering die te koop zijn voor eindgebruikers;

• 33. 

  „brandbeveiligingsapparatuur”: de apparatuur en de systemen die worden gebruikt bij brandbeveiligings- en brandblustoepassingen; dit omvat brandblussers;

• 34. 

  „organische rankinecyclus”: cyclus die condenseerbare gefluoreerde broeikasgassen bevat, waarbij warmte van een warmtebron wordt omgezet in kracht om elektrische of mechanische energie op te wekken;

• 35. 

  „militaire apparatuur”: voor specifiek militaire doeleinden bedoelde wapens, munitie en oorlogsmaterieel die nodig zijn voor de bescherming van de wezenlijke veiligheidsbelangen van de lidstaten;

• 36. 

  „elektrische schakelinrichtingen”: schakeltoestellen en combinaties daarvan met de bijbehorende controle-, meet-, beschermings- en reguleringsapparatuur, en samenstellingen van dergelijke toestellen en apparatuur met de bijbehorende koppelingen, accessoires, behuizingen en ondersteunende structuren, die bedoeld zijn voor gebruik in verband met het opwekken, het overbrengen, de distributie en omzetting van elektrische energie;

• 37. 

  „koelsysteem met centraal opgestelde compressoren”: systeem met twee of meer parallel werkende compressoren, die op een of meer gemeenschappelijke condensors en op een aantal koelvoorzieningen zoals vriestoonkasten, vrieskasten, diepvriezer of gekoelde ruimten, zijn aangesloten;

• 38. 

  „primair koelmiddelcircuit van cascadesystemen”: het primair circuit van een indirect middentemperatuursysteem waarbij een combinatie van twee of meer afzonderlijke koelmiddelcircuits in serie verbonden zijn zodat het bovenste systeem de condensorwarmte van het onderste systeem absorbeert;

• 39. 

  „single-split airconditioningsysteem”: systeem voor kamerklimaatregeling dat bestaat uit een buiten- en een binnentoestel verbonden door koelmiddelleidingen, die geïnstalleerd moeten worden op de plaats van gebruik.

HOOFDSTUK II

INSLUITING

Artikel 3

Preventie van emissies van gefluoreerde broeikasgassen

• 1. 

  Het opzettelijk uitstoten van gefluoreerde broeikasgassen in de atmosfeer is verboden indien voor het beoogde gebruik de emissie technisch niet noodzakelijk is.

• 2. 

  De exploitanten van apparatuur die gefluoreerde broeikasgassen bevat, treffen voorzorgsmaatregelen om de onopzettelijke emissie van (hierna „lekkage”) van deze gassen te voorkomen. Zij nemen alle technisch en economisch haalbare maatregelen om lekkage van gefluoreerde broeikasgassen tot een minimum te beperken.

• 3. 

  Indien een lekkage van gefluoreerde broeikasgassen wordt vastgesteld, zorgen de exploitanten ervoor dat de apparatuur zonder nodeloos uitstel wordt gerepareerd.

Indien apparatuur ingevolge artikel 4, lid 1, op lekken moet worden gecontroleerd, zorgen de exploitanten ervoor dat, wanneer een lek in de apparatuur is gerepareerd, de apparatuur binnen één maand na de reparatie door gecertificeerde natuurlijke personen wordt gecontroleerd om na te gaan of de reparatie doeltreffend is geweest.

• 4. 

  Natuurlijke personen die de in artikel 10, lid 1, onder a) tot en met c), bedoelde taken uitvoeren, worden gecertificeerd overeenkomstig artikel 10, leden 4 en 7, en nemen voorzorgsmaatregelen om lekkage van gefluoreerde broeikasgassen te voorkomen.

Ondernemingen die de in artikel 4, lid 2, onder a) tot en met d), bedoelde apparatuur installeren, servicen, onderhouden, repareren of buiten dienst stellen, worden gecertificeerd overeenkomstig artikel 10, leden 6 en 7, en nemen voorzorgsmaatregelen om lekkage van gefluoreerde broeikasgassen te voorkomen.

Artikel 4

Lekcontroles

• 1. 

  Exploitanten van apparatuur die niet in schuimen opgenomen gefluoreerde broeikasgassen bevat in hoeveelheden van 5 ton CO2-equivalent of meer zorgen ervoor dat de apparatuur op lekken wordt gecontroleerd.

Hermetisch afgesloten apparatuur die gefluoreerde broeikasgassen bevat in hoeveelheden van minder dan 10 ton CO2-equivalent is echter niet aan lekkagecontroles volgens dit artikel onderworpen, mits dergelijke apparatuur als hermetisch afgesloten is geëtiketteerd.

Een elektrische schakelinrichting is niet aan lekkagecontroles uit hoofde van dit artikel onderworpen mits zij voldoet aan één van de volgende voorwaarden:

• 2. 

  Lid 1 geldt voor exploitanten van de volgende gefluoreerde broeikasgassen bevattende apparatuur:

Wat betreft de in de eerste alinea, onder a) tot en met e), genoemde apparatuur worden de controles verricht door natuurlijke personen die gecertificeerd zijn overeenkomstig de voorschriften in artikel 10.

Bij wijze van afwijking van de eerste alinea van lid 1 is, tot en met 31 december 2016, apparatuur die minder dan 3 kg gefluoreerde broeikasgassen bevat of hermetisch afgesloten apparatuur die als zodanig is geëtiketteerd en minder dan 6 kg gefluoreerde broeikasgassen bevat, niet onderworpen aan de voorschriften betreffende controle op lekken.

• 3. 

  De controles op lekken ingevolge lid 1 worden uitgevoerd met de volgende frequentie:

• 4. 

  Aan de verplichtingen van lid 1 met betrekking tot brandbeveiligingsapparatuur als bedoeld in lid 2, onder d), worden geacht te zijn voldaan indien aan de volgende twee voorwaarden is voldaan:

• 5. 

  De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen vereisten vaststellen voor de controles op lekken die overeenkomstig lid 1 van dit artikel voor elk type apparatuur als in dit lid bedoeld moeten worden uitgevoerd, tot bepaling van die apparatuuronderdelen die het meest waarschijnlijk zullen lekken en tot intrekking van handelingen die zijn aangenomen uit hoofde van artikel 3, lid 7, van Verordening (EG) nr. 842/2006. Deze uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 5

Lekkagedetectiesystemen

• 1. 

  De exploitanten van de in artikel 4, lid 2, onder a) tot en met d), genoemde apparatuur die gefluoreerde broeikasgassen bevat in hoeveelheden van 500 ton CO2-equivalent of meer, zorgen ervoor dat de apparatuur is voorzien van een lekkagedetectiesysteem dat de exploitant of een onderhoudsbedrijf voor elke lekkage waarschuwt.

• 2. 

  De exploitanten van de in artikel 4, lid 2, onder f) en g), genoemde apparatuur die gefluoreerde broeikasgassen bevat in hoeveelheden van 500 ton CO2-equivalent of meer en die na 1 januari 2017 geïnstalleerd is, zorgen ervoor dat deze apparatuur is voorzien van een lekkagedetectiesysteem dat de exploitant of een onderhoudsbedrijf voor elke lekkage waarschuwt.

• 3. 

  De exploitanten van de in artikel 4, lid 2, onder a) tot en met d) en g), genoemde apparatuur waarop lid 1 of 2 van dit artikel van toepassing is, zorgen ervoor dat lekkagedetectiesysteem ten minste om de twaalf maanden worden gecontroleerd, teneinde de goede werking ervan te garanderen.

• 4. 

  De exploitanten van de in artikel 4, lid 2, onder f), genoemde apparatuur waarop lid 2 van dit artikel van toepassing is, zorgen ervoor dat lekkagedetectiesystemen ten minste om de zes jaar worden gecontroleerd, teneinde de goede werking ervan te garanderen.

Artikel 6

Bijhouden van registers

• 1. 

  Exploitanten van apparatuur die ingevolge artikel 4, lid 1, op lekken moet worden gecontroleerd, belasten zich voor elk hieronder vallend apparaat met het verrichten en bijhouden van registraties waarin de volgende informatie wordt gespecificeerd:

• 2. 

  Tenzij de in lid 1 bedoelde registraties in een door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten opgezette databank worden opgenomen, gelden de volgende regels:

De in lid 1 bedoelde registraties worden op verzoek ter beschikking gesteld van de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat of de Commissie. Voor zover dergelijke registraties informatie in verband met het milieu bevatten, is naargelang het geval Richtlijn 2003/4/EG van het Europees Parlement en de Raad (18) of Verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad (19) van toepassing.

• 3. 

  Voor de toepassing van artikel 11, lid 4, moeten ondernemingen die gefluoreerde broeikasgassen leveren, relevante informatie over de kopers van gefluoreerde broeikasgassen registreren, met inbegrip van de volgende gegevens:

De ondernemingen die gefluoreerde broeikasgassen leveren houden deze registraties ten minste vijf jaar bij.

De ondernemingen die gefluoreerde broeikasgassen leveren stellen dergelijke registraties op verzoek ter beschikking van de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat of de Commissie. Voor zover de registraties informatie in verband met het milieu bevatten, is naargelang het geval Richtlijn 2003/4/EG of Verordening (EG) nr. 1367/2006 van toepassing.

• 4. 

  De Commissie mag door middel van een uitvoeringshandeling het formaat van de in de leden 1 en 3 van dit artikel bedoelde registraties bepalen en aangeven hoe deze moeten worden verricht en bijgehouden. Die uitvoeringshandeling wordt vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 7

Emissies van gefluoreerde broeikasgassen in relatie tot de productie

• 1. 

  Producenten van gefluoreerde verbindingen treffen alle nodige voorzorgsmaatregelen die noodzakelijk zijn om emissies van gefluoreerde broeikasgassen zoveel mogelijk te beperken tijdens:

Dit artikel geldt ook wanneer gefluoreerde broeikasgassen als nevenproducten worden geproduceerd.

• 2. 

  Onverminderd artikel 11, lid 1, is het op de markt brengen van gefluoreerde broeikasgassen en van de in de lijst van bijlage II opgenomen gassen verboden, tenzij producenten of importeurs op het ogenblik van het op de markt brengen in voorkomend geval het bewijs leveren dat trifluormethaan (HFC-23), dat als bijproduct wordt geproduceerd tijdens het fabricageproces, inclusief tijdens het fabricageproces van hun grondstoffen, volgens de beste beschikbare technieken wordt vernietigd of voor later gebruik wordt teruggewonnen.

Deze vereiste is van toepassing met ingang van 11 juni 2015.

Artikel 8

Terugwinning

• 1. 

  De exploitanten van stationaire apparatuur, of van koeleenheden op koelwagens en koelaanhangwagens, die niet in schuimen opgenomen gefluoreerde broeikasgassen bevat, zorgen ervoor dat de terugwinning van die gassen wordt uitgevoerd door natuurlijke personen die houder zijn van de relevante certificaten als bedoeld in artikel 10 zodat die gassen worden gerecycled, geregenereerd of vernietigd.

Deze verplichting is van toepassing op exploitanten van alle volgende apparatuur:

• 2. 

  De onderneming die een houder van gefluoreerde broeikasgassen onmiddellijk vóór verwijdering ervan heeft gebruikt, organiseert de terugwinning van alle restgassen om ervoor te zorgen dat deze worden gerecycled, geregenereerd of vernietigd.

• 3. 

  Exploitanten van producten en apparatuur die niet in lid 1 zijn opgenomen, met inbegrip van mobiele apparatuur, en die gefluoreerde broeikasgassen bevatten, organiseren voor zover dit technisch uitvoerbaar is en geen buitensporige kosten met zich meebrengt, de terugwinning van de gassen door natuurlijke personen die over passende kwalificaties beschikken, zodat deze gassen worden gerecycled, geregenereerd of vernietigd, of organiseren de vernietiging ervan zonder voorafgaande terugwinning.

De terugwinning van gefluoreerde broeikasgassen afkomstig uit klimaatregelingssystemen in motorvoertuigen die buiten het toepassingsgebied van Richtlijn 2006/40/EG van het Europees Parlement en de Raad (20) vallen, wordt uitgevoerd door natuurlijke personen die over passende kwalificaties beschikken.

Voor de terugwinning van gefluoreerde broeikasgassen afkomstig uit klimaatregelingsapparatuur in motorvoertuigen die onder Richtlijn 2006/40/EG van het Europees Parlement en de Raad vallen, worden uitsluitend natuurlijke personen die houder zijn van minimaal een opleidingsgetuigschrift overeenkomstig artikel 10, lid 2, beschouwd als personen die over passende kwalificaties beschikken.

Artikel 9

Regelingen voor producentenverantwoordelijkheid

Onverminderd de bestaande Uniewetgeving moedigen de lidstaten de ontwikkeling aan van regelingen voor producentenverantwoordelijkheid op het gebied van terugwinning van gefluoreerde broeikasgassen en de recycling, regeneratie en vernietiging ervan.

De lidstaten informeren de Commissie over de maatregelen die overeenkomstig de eerste alinea worden genomen.

Artikel 10

Opleiding en certificering

• 1. 

  De lidstaten stellen op basis van de in lid 5 bedoelde minimumvoorschriften, certificeringsprogramma’s vast, met inbegrip van evaluatieprocedures, of passen deze aan.

De lidstaten zorgen ervoor dat er opleiding beschikbaar is voor natuurlijke personen die de volgende taken verrichten:

• 2. 

  De lidstaten zorgen ervoor dat er opleidingsprogramma’s beschikbaar zijn voor natuurlijke personen die gefluoreerde broeikasgassen terugwinnen uit klimaatregelingsapparatuur in motorvoertuigen die onder Richtlijn 2006/40/EG vallen, en dat die programma’s voldoen aan de in lid 5 bedoelde minimumvoorschriften.

• 3. 

  De in leden 1 en 2 bedoelde certificeringsprogramma’s en opleidingen hebben betrekking op het volgende:

• 4. 

  Certificaten op grond van de certificeringsprogramma’s bepaald in lid 1 worden afgegeven op voorwaarde dat de aanvrager een overeenkomstig de leden 1, 3 en 5, vastgestelde evaluatieprocedure met succes heeft voltooid.

• 5. 

  De minimumvoorschriften voor certificeringsprogramma’s zijn die welke zijn vastgelegd in de Verordeningen (EG) nr. 303/2008 tot en met (EG) nr. 306/2008 en uit hoofde van lid 12. De minimumvoorschriften voor opleidingsattesten zijn die welke zijn vastgelegd in Verordening (EG) nr. 307/2008 en uit hoofde van lid 12. In deze minimumvoorschriften wordt voor elk in de leden 1 en 2 vermeld type apparatuur bepaald welke praktische vaardigheden en theoretische kennis vereist is, en wordt, waar nodig, een onderscheid gemaakt tussen de verschillende te bestrijken activiteiten; alsook worden hierin de voorwaarden voor de wederzijdse erkenning van certificaten en opleidingsattesten opgenomen.

• 6. 

  De lidstaten stellen certificeringsprogramma’s vast of passen deze aan op basis van de in lid 5 bedoelde minimumvoorschriften, voor ondernemingen die voor derden de in artikel 4, lid 2, onder a) tot en met d), bedoelde apparatuur installeren, servicen, onderhouden, repareren of buiten dienst stellen.

• 7. 

  Bestaande certificaten en opleidingsattesten die zijn afgegeven overeenkomstig Verordening (EG) nr. 842/2006 blijven geldig, in overeenstemming met de voorwaarden waaronder zij oorspronkelijk zijn afgegeven.

• 8. 

  De lidstaten zorgen ervoor dat alle natuurlijke personen die houder zijn van certificaten op grond van certificeringsprogramma’s bepaald in leden 1 en 7, toegang hebben tot informatie met betrekking tot:

• 9. 

  De lidstaten zorgen ervoor dat er opleidingsprogramma’s beschikbaar zijn voor natuurlijke personen die hun kennis over de in lid 3 bedoelde aangelegenheden willen bijwerken.

• 10. 

  De lidstaten stellen de Commissie uiterlijk op 1 januari 2017 in kennis van de certificerings- en opleidingsprogramma’s.

Lidstaten erkennen certificaten en opleidingsattesten die overeenkomstig dit artikel in een andere lidstaat zijn afgegeven. Zij beperken de vrijheid om diensten te verrichten of de vrijheid van vestiging niet omdat een certificaat in een andere lidstaat is afgegeven.

• 11. 

  Elke onderneming die een in lid 1 bedoelde taak aan een andere onderneming toewijst, onderneemt redelijke stappen om na te gaan of deze laatste houder is van de certificaten die uit hoofde van dit artikel nodig zijn voor de verlangde taken.

• 12. 

  Indien bij de toepassing van dit artikel een meer geharmoniseerde aanpak ten aanzien van de opleiding en certificering nodig blijkt, stelt de Commissie uitvoeringshandelingen vast ter aanpassing en actualisering van de minimumvoorschriften voor de te bestrijken vaardigheden en kennis, ter nadere regeling van de certificering of attestering, van de voorwaarden voor wederzijdse erkenning en ter intrekking van uit hoofde van artikel 5, lid 1, van Verordening (EG) nr. 842/2006 vastgestelde handelingen. Deze uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure. Bij de uitoefening van de haar bij dit lid verleende bevoegdheid houdt de Commissie rekening met de desbetreffende bestaande kwalificatie- of certificeringsregelingen.

• 13. 

  De Commissie kan, door middel van uitvoeringshandelingen, het formaat van de in lid 10 van dit artikel bedoelde kennisgeving bepalen en kan uit hoofde van artikel 5, lid 5, van Verordening (EG) nr. 842/2006 vastgestelde handelingen intrekken. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

• 14. 

  Ingeval de verplichtingen van dit artikel met betrekking tot het verstrekken van certificering en opleiding voor een lidstaat tot buitensporige lasten zouden leiden vanwege de geringe bevolkingsomvang en het daaruit voortvloeiend gebrek aan vraag naar dergelijke opleiding en certificering, kan de naleving via de erkenning van in andere lidstaten afgegeven certificaten plaatsvinden.

De lidstaten die dit lid toepassen, geven hiervan kennis aan de Commissie, die de andere lidstaten informeert.

• 15. 

  Niets in dit artikel belet de lidstaten meer certificerings- en opleidingsprogramma’s in te stellen met betrekking tot andere dan de in lid 1 bedoelde apparatuur.

HOOFDSTUK III

OP DE MARKT BRENGEN EN REGULERING VAN HET GEBRUIK

Artikel 11

Beperkingen op het op de markt brengen

• 1. 

  Het op de markt brengen van de in bijlage III vermelde producten en apparatuur, met een vrijstelling voor militaire apparatuur, is met ingang van de in die bijlage vastgestelde datum verboden, waarbij, in voorkomend geval, wordt gedifferentieerd naargelang van het type of het aardopwarmingsvermogen van het gefluoreerde broeikasgas.

• 2. 

  Het in lid 1 bedoelde verbod geldt niet voor apparatuur waarvoor in op grond van Richtlijn 2009/125/EG vastgestelde eisen inzake ecologisch ontwerp is vastgesteld dat als gevolg van een hogere energie-efficiëntie tijdens de werking van de apparatuur de CO2-equivalente emissies tijdens de levenscyclus ervan lager zijn dan die van equivalente apparatuur die aan de desbetreffende eisen inzake ecologisch ontwerp voldoet en geen fluorkoolwaterstoffen bevat.

• 3. 

  Op grond van een onderbouwd verzoek van een bevoegde autoriteit van een lidstaat en rekening houdend met de doelstellingen van deze verordening kan de Commissie, bij wijze van uitzondering, door middel van uitvoeringshandelingen, een vrijstelling van maximaal vier jaar toestaan teneinde het op de markt brengen mogelijk te maken van de in lijst van bijlage III vermelde producten en apparatuur die gefluoreerde broeikasgassen bevatten of nodig hebben voor de werking ervan, indien is aangetoond dat:

Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

• 4. 

  Voor het verrichten van de installatie, de service, het onderhoud of de reparatie van apparatuur die gefluoreerde broeikasgassen bevat of die voor de werking ervan gassen nodig heeft waarvoor overeenkomstig artikel 10 certificaten of opleidingsattesten vereist zijn, worden gefluoreerde broeikasgassen alleen verkocht aan en aangekocht door ondernemingen die houder zijn van de desbetreffende certificaten of opleidingscertificaten overeenkomstig artikel 10 of door ondernemingen die personen in dienst hebben die houder zijn van een certificaat of opleidingsattest overeenkomstig artikel 10, lid 2 en lid 5. Dit lid belet niet-gecertificeerde ondernemingen, die niet de in de eerste zin van dit lid bedoelde activiteiten verrichten, niet om gefluoreerde broeikasgassen in te zamelen, te vervoeren of af te leveren.

• 5. 

  Niet-hermetisch afgesloten, met gefluoreerde broeikasgassen gevulde apparatuur wordt uitsluitend aan de eindgebruiker verkocht indien wordt aangetoond dat de installatie wordt verricht door een overeenkomstig artikel 10 gecertificeerde onderneming.

• 6. 

  De Commissie verzamelt, op basis van de beschikbare gegevens van de lidstaten, informatie over nationale codes, normen of wetgeving van lidstaten met betrekking tot vervangingstechnologieën die gebruikmaken van alternatieve voor gefluoreerde broeikasgassen in koel- en klimaatregelingsapparatuur, in warmtepompapparatuur en in schuimen.

De Commissie maakt uiterlijk op 1 januari 2017 een samenvattend rapport over de op grond van de eerste alinea ingezamelde informatie bekend.

Artikel 12

Etikettering en product- en apparatuurinformatie

• 1. 

  Producten en apparatuur die gefluoreerde broeikasgassen bevatten of nodig hebben voor de werking ervan, mogen niet op de markt worden gebracht, tenzij ze geëtiketteerd zijn. Dit geldt uitsluitend voor:

• 2. 

  De producten of apparatuur waarvoor een vrijstelling geldt uit hoofde van artikel 11, lid 3, worden dienovereenkomstig geëtiketteerd en er wordt op vermeld dat die producten of apparatuur uitsluitend mogen worden gebruikt voor het doel waarvoor een vrijstelling uit hoofde van dat artikel is verleend.

• 3. 

  Op het overeenkomstig lid 1 vereiste etiket wordt het volgende vermeld:

Op het overeenkomstig lid 1 vereiste etiket wordt in voorkomend geval het volgende vermeld:

• 4. 

  Het etiket is duidelijk leesbaar en onuitwisbaar, en is aangebracht:

Het etiket is gesteld in de officiële talen van de lidstaat waarin het op de markt wordt gebracht.

• 5. 

  Schuimen en vooraf gemengde polyolen die gefluoreerde broeikasgassen bevatten, mogen niet op de markt worden gebracht, tenzij de gefluoreerde broeikasgassen zijn aangegeven op een etiket waarop de door de industrie aanvaarde benaming of, bij gebreke van een dergelijke benaming, de chemische naam is vermeld. Op het etiket is duidelijk aangegeven dat het schuim of de vooraf gemengde polyolen gefluoreerde broeikasgassen bevat.

Bij schuimplaten wordt deze informatie duidelijk en onuitwisbaar op de boards vermeld.

• 6. 

  Geregenereerde of gerecyclede gefluoreerde broeikasgassen worden geëtiketteerd met een vermelding dat de stof is geregenereerd of gerecycled, informatie over het nummer van de partij en de naam en het adres van de regeneratie- of recyclinginrichting.

• 7. 

  Voor vernietiging op de markt gebrachte gefluoreerde broeikasgassen worden geëtiketteerd met een vermelding dat de inhoud van de houder uitsluitend mag worden vernietigd.

• 8. 

  Voor rechtstreekse uitvoer op de markt gebrachte gefluoreerde broeikasgassen worden geëtiketteerd met een vermelding dat de inhoud van de houder uitsluitend rechtstreeks mag worden uitgevoerd.

• 9. 

  Voor gebruik in militaire apparatuur op de markt gebrachte gefluoreerde broeikasgassen worden geëtiketteerd met een vermelding dat de inhoud van de houder uitsluitend voor dit doel mag worden gebruikt.

• 10. 

  Gefluoreerde broeikasgassen die op de markt worden gebracht voor het etsen van halfgeleidermateriaal en het reinigen van kamers voor chemische dampafzetting in de sector fabricage van halfgeleiders moeten worden geëtiketteerd met een vermelding dat de inhoud van de houder uitsluitend voor dit doel mag worden gebruikt.

• 11. 

  Voor gebruik als grondstof op de markt gebrachte gefluoreerde broeikasgassen worden geëtiketteerd met een vermelding dat de inhoud van de houder uitsluitend als grondstof mag worden gebruikt.

• 12. 

  Voor de vervaardiging van doseerinhalatoren voor de toediening van geneesmiddelen op de markt gebrachte gefluoreerde broeikasgassen worden geëtiketteerd met een vermelding dat de inhoud van de houder uitsluitend voor dit doel mag worden gebruikt.

• 13. 

  De in de leden 3 en 5 bedoelde informatie wordt opgenomen in de handleiding van de betrokken producten en apparatuur.

Bij producten en apparatuur die gefluoreerde broeikasgassen bevatten met een aardopwarmingsvermogen van 150 of meer, wordt deze informatie ook in beschrijvingen voor reclamedoeleinden opgenomen.

• 14. 

  De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen het format van de in lid 1 en de leden 4 tot en met 12 bedoelde etiketten vaststellen, en kan handelingen die op grond van artikel 7, lid 3, van Verordening (EG) nr. 842/2006 zijn aangenomen, intrekken. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

• 15. 

  De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 22 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van de in de leden 4 tot en met 12 vastgestelde etiketteringsvoorschriften, indien zulks passend is in het licht van de commerciële of technologische ontwikkeling.

Artikel 13

Regulering van het gebruik

• 1. 

  Het gebruik van zwavelhexafluoride bij het spuitgieten van magnesium en bij de terugwinning van spuit-gietlegeringen van magnesium is verboden.

Voor installaties waarbij de gebruikte hoeveelheid zwavelhexafluoride kleiner is dan 850 kg per jaar, bij het spuitgieten van magnesium en de terugwinning van spuit-gietlegeringen van magnesium, geldt dit verbod pas met ingang van 1 januari 2018.

• 2. 

  Het gebruik van zwavelhexafluoride voor het vullen van autobanden is verboden.

• 3. 

  Het gebruik van gefluoreerde broeikasgassen, met een aardopwarmingsvermogen van 2 500 of meer voor de service of het onderhoud van koelapparatuur met een hoeveelheid koelmiddelvulling van 40 ton CO2-equivalent of meer, is met ingang van 1 januari 2020 verboden.

Dit lid geldt niet voor militaire apparatuur of apparatuur die bedoeld is voor toepassingen die ontworpen zijn om producten te koelen tot temperaturen onder – 50 °C.

Tot 1 januari 2030 is het in de eerste alinea bedoelde verbod niet van toepassing op de volgende twee categorieën gefluoreerde broeikasgassen:

Het in de eerste alinea bedoelde verbod is niet van toepassing op koelapparatuur waarvoor een vrijstelling is toegestaan ingevolge artikel 11, lid 3.

Artikel 14

Voorvullen van apparatuur met fluorkoolwaterstoffen

• 1. 

  Met ingang van 1 januari 2017 wordt met fluorkoolwaterstoffen gevulde koel-, klimaatregelings- en warmtepompapparatuur niet op de markt gebracht, tenzij de fluorkoolwaterstoffen waarmee deze apparatuur is gevuld, zijn opgenomen in de in hoofdstuk IV bedoelde quotumregeling.

• 2. 

  Bij het op de markt brengen van de in lid 1 bedoelde voorgevulde apparatuur moeten fabrikanten en invoerders van apparatuur ervoor zorgen dat de naleving van lid 1 volledig gedocumenteerd is en stellen zij in dit verband een conformiteitsverklaring op.

Indien in de apparatuur aanwezige fluorkoolwaterstoffen niet vóór het vullen van de apparatuur op de markt zijn gebracht, zorgen de invoerders van die apparatuur er met ingang van 1 januari 2018 voor dat de nauwkeurigheid van de documentatie en de conformiteitsverklaring elk jaar uiterlijk op 31 maart wordt gecontroleerd, voor het voorafgaande kalenderjaar, door een onafhankelijke auditor. De auditor is:

Fabrikanten en invoerders van in lid 1 bedoelde apparatuur bewaren de documentatie en de conformiteitsverklaring gedurende een periode van minstens vijf jaar na het op de markt brengen van die apparatuur. Invoerders van apparatuur die voorgevulde apparatuur op de markt brengen waarbij de fluorkoolwaterstoffen in die apparatuur niet vóór het vullen van de apparatuur op de markt zijn gebracht, zorgen ervoor dat zij overeenkomstig artikel 17, lid 1, onder e), worden geregistreerd.

• 3. 

  Door de opstelling van de conformiteitsverklaring nemen de fabrikanten en invoerders van in lid 1 bedoelde apparatuur de verantwoordelijkheid op zich voor de naleving van de leden 1 en 2.

• 4. 

  De Commissie bepaalt, door middel van uitvoeringshandelingen, de nadere regelingen met betrekking tot de conformiteitsverklaring en de controle door een onafhankelijke auditor als bedoeld in lid 2, tweede alinea, van dit artikel. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

HOOFDSTUK IV

VERMINDERING VAN DE OP DE MARKT GEBRACHTE HOEVEELHEID FLUORKOOLWATERSTOFFEN

Artikel 15

Vermindering van de op de markt gebrachte hoeveelheid fluorkoolwaterstoffen

• 1. 

  De Commissie draagt er zorg voor dat de hoeveelheid fluorkoolwaterstoffen die producenten en invoerders elk jaar in de Unie op de markt mogen brengen, de overeenkomstig bijlage V berekende maximumhoeveelheid voor het desbetreffende jaar niet overschrijdt.

Iedere producent en invoerder ziet erop toe dat de overeenkomstig bijlage V berekende hoeveelheid fluorkoolwaterstoffen die elk van hen op de markt brengt, het quotum niet overschrijdt dat hem overeenkomstig artikel 16, lid 5, is toegewezen of dat overeenkomstig artikel 18 aan hem is overgedragen.

• 2. 

  Dit artikel is niet van toepassing op producenten of invoerders van minder dan 100 ton CO2-equivalent gefluoreerde broeikasgassen per jaar.

Dit artikel is niet van toepassing op de volgende categorieën van gefluoreerde broeikasgassen:

• 3. 

  Dit artikel en de artikelen 16, 18, 19 en 25 zijn ook van toepassing op fluorkoolwaterstoffen in vooraf gemengde polyolen.

• 4. 

  Op grond van een onderbouwd verzoek van een bevoegde autoriteit van een lidstaat en rekening houdend met de doelstellingen van deze verordening kan de Commissie, bij wijze van uitzondering, door middel van uitvoeringshandelingen, een in de tijd beperkte vrijstelling van maximaal vier jaar verlenen om fluorkoolwaterstoffen voor gebruik in specifieke toepassingen, of specifieke categorieën producten of apparatuur van de in lid 1 vastgelegde quotumvereiste uit te sluiten, indien is aangetoond dat:

Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 16

Toewijzing van quota voor het op de markt brengen van fluorkoolwaterstoffen

• 1. 

  Uiterlijk op 31 oktober 2014 stelt de Commissie door middel van uitvoeringshandelingen voor iedere producent of invoerder die overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 842/2006 gegevens heeft gerapporteerd, een referentiewaarde vast die is gebaseerd op het jaargemiddelde van de hoeveelheden fluorkoolwaterstoffen die de betrokken producent of invoerder volgens de door hem gerapporteerde gegevens van 2009 tot en met 2012 op de markt heeft gebracht. De referentiewaarden worden berekend overeenkomstig bijlage V bij deze verordening.

Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

• 2. 

  Producenten en invoerders die het op de markt brengen van fluorkoolwaterstoffen voor de in lid 1 bedoelde referentieperiode niet hebben gerapporteerd overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 842/2006, kunnen verklaren voornemens te zijn het volgende jaar fluorkoolwaterstoffen op de markt te brengen.

In deze verklaring, die aan de Commissie wordt toegezonden, wordt melding gemaakt van de typen en hoeveelheden fluorkoolwaterstoffen die naar verwachting op de markt zullen worden gebracht.

De Commissie publiceert een kennisgeving met de uiterste termijn voor de indiening van deze verklaringen. Voordat ondernemingen overeenkomstig de leden 2 en 4 van dit artikel een verklaring indienen, registreren zij zich in het register waarin artikel 17 voorziet.

• 3. 

  Uiterlijk op 31 oktober 2017 en vervolgens om de drie jaar herberekent de Commissie de referentiewaarden voor de in de leden 1 en 2 van dit artikel bedoelde producenten en invoerders op basis van het jaargemiddelde van de overeenkomstig artikel 19 gerapporteerde hoeveelheden fluorkoolwaterstoffen die na 1 januari 2015 rechtmatig op de markt zijn gebracht, voor de beschikbare jaren. De Commissie stelt deze referentiewaarden vast door middel van uitvoeringshandelingen.

Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

• 4. 

  Producenten en invoerders voor wie referentiewaarden zijn vastgesteld, kunnen verwachte extra hoeveelheden volgens de in lid 2 beschreven procedure declareren.

• 5. 

  Voor elk jaar met ingang van het jaar 2015 wijst de Commissie volgens het in bijlage VI vastgestelde toewijzingsmechanisme aan iedere producent en invoerder quota voor het op de markt brengen van fluorkoolwaterstoffen toe.

Quota worden uitsluitend toegewezen aan producenten of invoerders die in de Unie zijn gevestigd, of die met het oog op naleving van de voorschriften van deze verordening een enige, in de Unie gevestigde vertegenwoordiger hebben aangewezen. De enige vertegenwoordiger kan dezelfde zijn als die welke is aangewezen uit hoofde van artikel 8 van Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad (22).

De enige vertegenwoordiger voldoet aan alle verplichtingen van producenten en invoerders uit hoofde van deze verordening.

Artikel 17

Register

• 1. 

  De Commissie stelt uiterlijk op 1 januari 2015 een elektronisch quotaregister (het „register”) voor het op de markt brengen van fluorkoolwaterstoffen in en zorgt voor de werking ervan.

Registratie in het register is verplicht voor:

Registratie vindt plaats middels een aanvraag bij de Commissie overeenkomstig de door de Commissie vastgestelde voorschriften.

• 2. 

  De Commissie kan, voor zover dit noodzakelijk is, door middel van uitvoeringshandelingen de vlotte werking van het register verzekeren. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

• 3. 

  De Commissie draagt er zorg voor dat de geregistreerde producenten en invoerders via dit register in kennis worden gesteld van het quotum dat is toegewezen en van alle wijzigingen die er tijdens de toewijzingsperiode in worden aangebracht.

• 4. 

  De bevoegde instanties, waaronder douaneautoriteiten, van de lidstaten hebben voor informatiedoeleinden toegang tot het register.

Artikel 18

Overdracht van quota en vergunning om quota te gebruiken voor het op de markt brengen van fluorkoolwaterstoffen in ingevoerde apparatuur

• 1. 

  Iedere producent of invoerder voor wie overeenkomstig artikel 16, lid 1 of 3, een referentiewaarde is vastgesteld en aan wie overeenkomstig artikel 16, lid 5, een quotum is toegewezen, mag dit quotum in het in artikel 17, lid 1, bedoelde register voor alle of bepaalde hoeveelheden overdragen aan een andere producent of invoerder in de Unie of aan een andere producent of invoerder die in de Unie wordt vertegenwoordigd door een enige vertegenwoordiger bedoeld in de tweede en derde alinea van artikel 16, lid 5.

• 2. 

  Iedere producent of invoerder die zijn quotum heeft ontvangen overeenkomstig artikel 16, leden 1 en 3, of aan wie ingevolge lid 1 van dit artikel een quotum is overgedragen, kan een andere onderneming toestemming verlenen om gebruik te maken van zijn quotum voor de toepassing van artikel 14.

Iedere producent of invoerder die zijn quotum uitsluitend op grond van een verklaring ingevolge artikel 16, lid 2, heeft ontvangen, kan een andere onderneming alleen toestemming verlenen om voor de toepassing van artikel 14 van zijn quotum gebruik te maken, op voorwaarde dat de desbetreffende hoeveelheden fluorkoolwaterstoffen fysiek door de toestemming verlenende producent of invoerder worden geleverd.

Voor de toepassing van de artikelen 15, 16 en 19, leden 1 en 6, worden de respectieve hoeveelheden fluorkoolwaterstoffen geacht door de toestemming verlenende producent of invoerder op het tijdstip van toestemming op de markt te zijn gebracht. De Commissie kan van de toestemming verlenende producent of invoerder verlangen dat deze werkzaam is op het gebied van levering van fluorkoolwaterstoffen.

HOOFDSTUK V

RAPPORTAGE

Artikel 19

Rapportage over productie, invoer, uitvoer, gebruik als grondstof en vernietiging van de stoffen van de lijst van bijlagen I en II

• 1. 

  Uiterlijk op 31 maart 2015 en vervolgens elk jaar rapporteert iedere producent, invoerder en uitvoerder die tijdens het voorgaande kalenderjaar een metrische ton of 100 ton CO2-equivalent of meer gefluoreerde broeikasgassen en in bijlage II vermelde gassen heeft geproduceerd, ingevoerd of uitgevoerd, aan de Commissie de in bijlage VII beschreven gegevens over elk van deze stoffen voor het betrokken kalenderjaar. Deze bepaling is ook van toepassing op ondernemingen die een quotum ontvangen ingevolge artikel 18, lid 1.

• 2. 

  Uiterlijk op 31 maart 2015 en vervolgens elk jaar rapporteert elke onderneming die tijdens het voorgaande kalenderjaar een metrisch ton of 1 000 ton CO2-equivalent of meer gefluoreerde broeikasgassen en in bijlage II vermelde gassen heeft vernietigd, aan de Commissie de in bijlage VII beschreven gegevens over elk van deze stoffen voor het betrokken kalenderjaar.

• 3. 

  Uiterlijk op 31 maart 2015 en vervolgens elk jaar rapporteert elke onderneming die tijdens het voorgaande kalenderjaar 1 000 ton CO2-equivalent of meer gefluoreerde broeikasgassen als grondstof heeft gebruikt, aan de Commissie de in bijlage VII beschreven gegevens over elk van deze stoffen voor het betrokken kalenderjaar.

• 4. 

  Uiterlijk op 31 maart 2015 en vervolgens elk jaar rapporteert elke onderneming die tijdens het voorgaande kalenderjaar 500 ton CO2-equivalent of meer gefluoreerde broeikasgassen en in bijlage II vermelde gassen in producten of apparatuur op de markt heeft gebracht, aan de Commissie de in bijlage VII beschreven gegevens over elk van deze stoffen voor het betrokken kalenderjaar.

• 5. 

  Iedere invoerder van apparatuur die voorgevulde apparatuur op de markt brengt, waarbij de fluorkoolwaterstoffen in deze apparatuur niet vóór het vullen van de apparatuur op de markt zijn gebracht, dient bij de Commissie een ingevolge artikel 14, lid 2, afgegeven verificatiedocument in.

• 6. 

  Elke onderneming die op grond van lid 1, rapporteert over het op de markt brengen tijdens het voorgaande kalenderjaar van 10 000 ton of meer CO2-equivalent gefluoreerde broeikasgassen, ziet er bovendien op toe dat uiterlijk op 30 juni 2015 en vervolgens elk jaar de juistheid van de gegevens wordt geverifieerd door een onafhankelijke auditor. De auditor is:

De onderneming bewaart het verificatieverslag ten minste vijf jaar. Het verificatieverslag wordt op verzoek ter beschikking gesteld van de bevoegde instantie van de betrokken lidstaat en de Commissie.

• 7. 

  De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen de vorm en indieningswijze van de in dit artikel bedoelde verslagen vaststellen.

Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 24 bedoelde onderzoeksprocedure.

• 8. 

  De Commissie neemt passende maatregelen om het vertrouwelijke karakter van de overeenkomstig dit artikel bij haar ingediende informatie te beschermen.

Artikel 20

Verzameling van emissiegegevens

De lidstaten stellen rapportagesystemen voor de in deze verordening bedoelde relevante sectoren in, met als doel in de mate van het mogelijke gegevens over emissies te verzamelen.

HOOFDSTUK VI

SLOTBEPALINGEN

Artikel 21

Evaluatie

• 1. 

  De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 22 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot actualisering van de bijlagen I, II en IV op basis van nieuwe evaluatierapporten van het Intergouvernementeel Panel over klimaatverandering of nieuwe verslagen van de wetenschappelijke beoordelingsgroep (SAP) van het Protocol van Montreal wat het aardopwarmingsvermogen van de in de lijst vermelde stoffen betreft.

• 2. 

  Op basis van de overeenkomstig artikel 19 gerapporteerde informatie over het op de markt brengen van de in de lijst van bijlagen I en II genoemde gassen en de overeenkomstig artikel 20 beschikbaar gestelde informatie over emissies van gefluoreerde broeikasgassen, en op basis van eventuele van de lidstaten ontvangen relevante informatie, monitort de Commissie de toepassing en gevolgen van deze verordening.

Uiterlijk op 31 december 2020 publiceert de Commissie een rapport over de beschikbaarheid van fluorkoolwaterstoffen op de markt van de Unie.

Uiterlijk op 31 december 2022 publiceert zij een uitgebreid rapport over de gevolgen van deze verordening, dat onder meer het volgende bevat:

• 3. 

  De Commissie publiceert uiterlijk op 1 juli 2017 een rapport waarin het verbod ingevolge bijlage III, punt 13, wordt beoordeeld, en zij houdt daarbij in het bijzonder rekening met de beschikbaarheid van kosteneffectieve, technisch haalbare, energie-efficiënte en betrouwbare alternatieven voor de in die bepaling vermelde koelsystemen met centraal opgestelde compressoren. In het licht van dit rapport dient de Commissie, indien aangewezen, een wetgevingsvoorstel in bij het Europees Parlement en de Raad met het oog op de wijziging van de bepaling ingevolge bijlage III, punt 13.

• 4. 

  De Commissie publiceert uiterlijk op 1 juli 2020 een rapport waarin wordt beoordeeld of kosteneffectieve, technisch haalbare, energie-efficiënte en betrouwbare alternatieven bestaan die de vervanging van gefluoreerde broeikasgassen in nieuwe secundaire middenspanningsschakelinrichtingen en nieuwe single-split airconditioningsystemen mogelijk maken, en dient, indien aangewezen, een wetgevingsvoorstel in bij het Europees Parlement en de Raad met het oog op de wijziging van de lijst in bijlage III.

• 5. 

  De Commissie publiceert uiterlijk op 1 juli 2017 een rapport waarin de methode voor quotumtoewijzing wordt beoordeeld, met inbegrip van de impact van het toewijzen van kosteloze quota en de kosten van de uitvoering van deze verordening in de lidstaten, en van een mogelijke internationale overeenkomst inzake fluorkoolwaterstoffen, in voorkomend geval. In het licht van dit verslag dient de Commissie, indien aangewezen, een wetgevingsvoorstel in bij het Europees Parlement en de Raad met het oog op:

• 6. 

  De Commissie publiceert uiterlijk op 1 januari 2017 een rapport waarin de Uniewetgeving wordt bestudeerd met betrekking tot de opleiding van natuurlijke personen inzake het veilig omgaan met alternatieve koelmiddelen ter vervanging of vermindering van het gebruik van gefluoreerde broeikasgassen, en dient, indien aangewezen, een wetgevingsvoorstel in bij het Europees Parlement en de Raad met het oog op de wijziging van de desbetreffende Uniewetgeving.

Artikel 22

Uitoefening van de bevoegdheidsdelegatie

• 1. 

  De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

• 2. 

  De in artikel 12, lid 15, en artikel 21, lid 1, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van 10 juni 2014. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden voor het einde van de termijn van vijf jaar een verslag over de bevoegdheidsdelegatie op. De bevoegdheidsdelegatie wordt telkens met termijnen van vijf jaar stilzwijgend verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

• 3. 

  Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 12, lid 15, en artikel 21, lid 1, bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

• 4. 

  Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

• 5. 

  Een overeenkomstig artikel 12, lid 15, en artikel 21, lid 1, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van de termijn van twee maanden de Commissie heeft medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

Artikel 23

Overlegforum

Bij de tenuitvoerlegging van deze verordening zorgt de Commissie voor een evenwichtige deelname van vertegenwoordigers van de lidstaten en vertegenwoordigers uit de maatschappij, inclusief milieuorganisaties, vertegenwoordigers van fabrikanten, exploitanten en gecertificeerde personen. Te dien einde zal zij een overlegforum oprichten waar deze partijen elkaar kunnen ontmoeten en de Commissie advies en expertise kunnen verlenen met betrekking tot de uitvoering van deze verordening, in het bijzonder wat betreft de beschikbaarheid van alternatieven voor gefluoreerde broeikasgassen, met inbegrip van de technische, economische, milieu- en veiligheidsaspecten van het gebruik ervan. Het reglement van orde van het overlegforum wordt door de Commissie vastgesteld en gepubliceerd.

Artikel 24

Comitéprocedure

• 1. 

  De Commissie wordt bijgestaan door een comité. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

• 2. 

  Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing. Indien het comité geen advies uitbrengt, neemt de Commissie de ontwerpuitvoeringshandeling niet aan en is artikel 5, lid 4, derde alinea, van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

Artikel 25

Sancties

• 1. 

  De lidstaten stellen de regels vast voor de sancties die van toepassing zijn op inbreuken op deze verordening, en nemen alle nodige maatregelen om te waarborgen dat zij worden toegepast. De sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

De lidstaten delen de Commissie de desbetreffende bepalingen uiterlijk op 1 januari 2017 mee en stellen haar onverwijld in kennis van alle eventuele latere wijzigingen.

• 2. 

  Afgezien van de in lid 1 bedoelde sancties mag aan ondernemingen die zich schuldig hebben gemaakt aan een overschrijding van het quotum voor het op de markt brengen van fluorkoolwaterstoffen dat hun overeenkomstig artikel 16, lid 5, is toegewezen of dat overeenkomstig artikel 18 aan hen is overgedragen, slechts een gereduceerd quotum worden toegewezen voor de toewijzingsperiode die volgt na de ontdekking van de overschrijding.

De omvang van de reductie wordt bepaald op 200 % van de hoeveelheid waarmee het quotum is overschreden. Indien de omvang van de reductie groter is dan de overeenkomstig artikel 16, lid 5, toe te wijzen omvang als quotum voor de toewijzingsperiode die volgt na de ontdekking van de overschrijding, wordt voor deze toewijzingsperiode geen quotum toegewezen en wordt het quotum voor de volgende toewijzingsperioden op dezelfde manier gereduceerd totdat de volledige omvang in mindering is gebracht.

Artikel 26

Intrekking

Verordening (EG) nr. 842/2006 wordt ingetrokken met ingang van 1 januari 2015, onverminderd de naleving van de voorschriften van die verordening overeenkomstig het daarin vermelde tijdschema.

De Verordeningen (EG) nr. 1493/2007, (EG) nr. 1494/2007, (EG) nr. 1497/2007, (EG) nr. 1516/2007, (EG) nr. 303/2008, (EG) nr. 304/2008, (EG) nr. 305/2008, (EG) nr. 306/2008, (EG) nr. 307/2008 en (EG) nr. 308/2008 blijven evenwel van kracht en van toepassing tenzij en totdat zij worden ingetrokken bij op grond van de onderhavige verordening door de Commissie vastgestelde gedelegeerde of uitvoeringshandelingen.

Verwijzingen naar Verordening (EG) nr. 842/2006 gelden als verwijzingen naar de onderhavige verordening en worden gelezen volgens de concordantietabel in bijlage VIII.

Artikel 27

Inwerkingtreding en datum van toepassing

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van 1 januari 2015.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.

Gedaan te Straatsburg, 16 april 2014.

Voor het Europees Parlement

De voorzitter

• M. 

  SCHULZ

Voor de Raad

De voorzitter

• D. 

  KOURKOULAS

• (1) 

  PB C 271 van 19.9.2013, blz. 138.

• (2) 

  Standpunt van het Europees Parlement van 12 maart 2014 (nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad) en besluit van de Raad van 14 april 2014.

• (3) 

  Besluit 94/69/EG van de Raad van 15 december 1993 betreffende de sluiting van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (PB L 33 van 7.2.1994, blz. 11).

• (4) 

  Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 17 mei 2006 inzake bepaalde gefluoreerde broeikasgassen (PB L 161 van 14.6.2006, blz. 1).

• (5) 

  Verordening (EU) nr. 525/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 21 mei 2013 betreffende een bewakings- en rapportagesysteem voor de uitstoot van broeikasgassen en een rapportagemechanisme voor overige informatie op nationaal niveau en op het niveau van de unie met betrekking tot klimaatverandering, en tot intrekking van Beschikking nr. 280/2004/EG (PB L 165 van 18.6.2013, blz. 13).

• (6) 

  Richtlijn 2009/125/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 oktober 2009 betreffende de totstandbrenging van een kader voor het vaststellen van eisen inzake ecologisch ontwerp voor energieverbruikende producten (PB L 285 van 31.10.2009, blz. 10).

• (7) 

  Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13).

• (8) 

  Verordening (EG) nr. 1493/2007 van de Commissie van 17 december 2007 tot vaststelling, ingevolge Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad, van de vorm van het verslag dat door producenten, importeurs en exporteurs van bepaalde gefluoreerde broeikasgassen moet worden ingediend (PB L 332 van 18.12.2007, blz. 7).

• (9) 

  Verordening (EG) nr. 1494/2007 van de Commissie van 17 december 2007 tot vaststelling, ingevolge Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad, van de vorm van etiketten en aanvullende etiketteringseisen betreffende producten en apparatuur die bepaalde gefluoreerde broeikasgassen bevatten (PB L 332 van 18.12.2007, blz. 25)

• (10) 

  Verordening (EG) nr. 1497/2007 van de Commissie van 18 december 2007 tot vaststelling, ingevolge Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad, van basisvoorschriften inzake controle op lekkage van stationaire brandbeveiligingssystemen die bepaalde gefluoreerde broeikasgassen bevatten (PB L 333 van 19.12.2007, blz. 4).

• (11) 

  Verordening (EG) nr. 1516/2007 van de Commissie van 19 december 2007 tot vaststelling, ingevolge Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad, van basisvoorschriften inzake controle op lekkage van stationaire koel-, klimaatregelings- en warmtepompapparatuur die bepaalde gefluoreerde broeikasgassen bevat (PB L 335 van 20.12.2007, blz. 10).

• (12) 

  Verordening (EG) nr. 303/2008 van de Commissie van 2 april 2008 tot instelling, ingevolge Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad, van minimumeisen en de voorwaarden voor wederzijdse erkenning voor de certificering van bedrijven en personeel betreffende stationaire koel-, klimaatregelings- en warmtepompapparatuur die bepaalde gefluoreerde broeikasgassen bevat (PB L 92 van 3.4.2008, blz. 3).

• (13) 

  Verordening (EG) nr. 304/2008 van de Commissie van 2 april 2008 tot vaststelling, ingevolge Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad, van minimumeisen en de voorwaarden voor wederzijdse erkenning van de certificering van bedrijven en personeel op het gebied van stationaire brandbeveiligingssystemen en brandblusapparaten die bepaalde gefluoreerde broeikasgassen bevatten (PB L 92 van 3.4.2008, blz. 12).

• (14) 

  Verordening (EG) nr. 305/2008 van de Commissie van 2 april 2008 tot vaststelling, ingevolge Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad, van minimumeisen en de voorwaarden voor wederzijdse erkenning van de certificering van personeel voor de terugwinning van bepaalde gefluoreerde broeikasgassen uit hoogspanningsschakelaars (PB L 92 van 3.4.2008, blz. 17).

• (15) 

  Verordening (EG) nr. 306/2008 van de Commissie van 2 april 2008 tot vaststelling, ingevolge Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad, van minimumeisen en de voorwaarden voor wederzijdse erkenning van de certificering van personeel voor de terugwinning van bepaalde oplosmiddelen op basis van gefluoreerde broeikasgassen uit apparatuur (PB L 92 van 3.4.2008, blz. 21).

• (16) 

  Verordening (EG) nr. 307/2008 van de Commissie van 2 april 2008 tot vaststelling, ingevolge Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad, van minimumeisen voor opleidingsprogramma’s en de voorwaarden voor wederzijdse erkenning van opleidingsgetuigschriften voor personeel op het gebied van bepaalde gefluoreerde broeikasgassen bevattende klimaatregelingssystemen in bepaalde motorvoertuigen (PB L 92 van 3.4.2008, blz. 25).

• (17) 

  Verordening (EG) nr. 308/2008 van de Commissie van 2 april 2008 tot vaststelling, ingevolge Verordening (EG) nr. 842/2006 van het Europees Parlement en de Raad, van het model voor de kennisgeving van opleidings- en certificeringsprogramma’s van de lidstaten (PB L 92 van 3.4.2008, blz. 28).

• (18) 

  Richtlijn 2003/4/EG van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2003 inzake de toegang van het publiek tot milieu-informatie en tot intrekking van Richtlijn 90/313/EEG van de Raad (PB L 41 van 14.2.2003, blz. 26).

• (19) 

  Verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 6 september 2006 betreffende de toepassing van de bepalingen van het Verdrag van Aarhus betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden op de communautaire instellingen en organen (PB L 264 van 25.9.2006, blz. 13).

• (20) 

  Richtlijn 2006/40/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 mei 2006 betreffende emissies van klimaatregelingsapparatuur in motorvoertuigen en houdende wijziging van Richtlijn 70/156/EEG van de Raad (PB L 161 van 14.6.2006, blz. 12).

• (21) 

  Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad van 13 oktober 2003 tot vaststelling van een regeling voor de handel in broeikasgasemissierechten binnen de Gemeenschap en tot wijziging van Richtlijn 96/61/EG van de Raad (PB L 275 van 25.10.2003, blz. 32).

• (22) 

  Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (REACH), tot oprichting van een Europees Agentschap voor chemische stoffen, houdende wijziging van Richtlijn 1999/45/EG en houdende intrekking van Verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad en Verordening (EG) nr. 1488/94 van de Commissie alsmede Richtlijn 76/769/EEG van de Raad en de Richtlijnen 91/155/EEG, 93/67/EEG, 93/105/EG en 2000/21/EG van de Commissie (PB L 396 van 30.12.2006, blz. 1).

BIJLAGE I

GEFLUOREERDE BROEIKASGASSEN ZOALS BEDOELD IN ARTIKEL 2, PUNT 1

• (1) 

  Gebaseerd op het vierde beoordelingsrapport dat is aangenomen door de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering, tenzij anders is aangegeven.

BIJLAGE II

ANDERE GEFLUOREERDE BROEIKASGASSEN DIE MOETEN WORDEN GERAPPORTEERD OVEREENKOMSTIG ARTIKEL 19

• (1) 

  Gebaseerd op het vierde beoordelingsrapport dat is aangenomen door de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering, tenzij anders is aangegeven.

• (2) 

  GWP overeenkomstig het Rapport van de beoordeling van 2010 van de wetenschappelijke beoordelingsgroep (SAP) van het Protocol van Montreal, tabellen 1-11, op basis van twee collegiaal getoetste wetenschappelijke publicaties. http://ozone.unep.org/Assessment_Panels/SAP/Scientific_Assessment_2010/index.shtml

• (3) 

  Standaardwaarde, aardopwarmingsvermogen nog niet beschikbaar.

• (4) 

  Minimumwaarde overeenkomstig het vierde beoordelingsrapport dat is aangenomen door de Intergouvernementele werkgroep inzake klimaatverandering.

BIJLAGE III

IN ARTIKEL 11, LID 1, BEDOELDE VERBODSBEPALINGEN INZAKE HET OP DE MARKT BRENGEN

BIJLAGE IV

METHODE VOOR DE BEREKENING VAN HET TOTALE GWP VAN EEN MENGSEL

Het GWP van een mengsel wordt berekend als een gewogen gemiddelde, afgeleid van de som van de massafracties van de individuele stoffen vermenigvuldigd met het GWP ervan, tenzij anders is aangegeven, met inbegrip van stoffen die geen gefluoreerde broeikasgassen zijn.

waarbij % de gewichtsbijdrage met een tolerantie in gewicht van ± 1 % is.

Bijvoorbeeld: toepassing van de formule op een gasmengsel bestaande uit 60 % dimethylether, 10 % HKF-152a en 30 % isobutaan:

→ totaal GWP = 13,9

Het GWP van de volgende niet-gefluoreerde stoffen wordt gebruikt om het GWP van mengsels te berekenen. Voor andere stoffen die niet in deze bijlage zijn opgenomen is de standaardwaarde 0 van toepassing.

• (1) 

  Gebaseerd op het vierde beoordelingsrapport dat is aangenomen door de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering, tenzij anders is aangegeven.

• (2) 

  Stof niet opgenomen in het vierde beoordelingsrapport dat is aangenomen door de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering, standaardwaarde op basis van het aardopwarmingsvermogen van andere koolwaterstoffen.

BIJLAGE V

BEREKENING VAN DE MAXIMUMHOEVEELHEID, REFERENTIEWAARDEN EN QUOTA VOOR HET OP DE MARKT BRENGEN VAN FLUORKOOLWATERSTOFFEN

De in artikel 15, lid 1, bedoelde maximumhoeveelheid wordt berekend door de volgende percentages toe te passen op het jaarlijks gemiddelde van de totale hoeveelheid die in de Unie op de markt is gebracht in de periode van 2009 tot en met 2012. Vanaf 2018 zal de in artikel 15, lid 1, bedoelde maximumhoeveelheid worden berekend door de volgende percentages toe te passen op het jaarlijks gemiddelde van de totale hoeveelheid die in de Unie op de markt is gebracht in de periode van 2009 tot en met 2012, en daar vervolgens de in artikel 15, lid 2, bedoelde hoeveelheden voor vrijgesteld gebruik van af te trekken, op basis van de beschikbare gegevens.

De maximumhoeveelheid, referentiewaarden en quota voor het op de markt brengen van fluorkoolwaterstoffen als bedoeld in de artikelen 15 en 16 worden berekend als de gecumuleerde hoeveelheden van alle soorten fluorkoolwaterstoffen, uitgedrukt in ton CO2-equivalent.

De berekening van de referentiewaarden en quota voor het op de markt brengen als bedoeld in de artikelen 15 en 16 wordt gebaseerd op de hoeveelheden fluorkoolwaterstoffen die producenten en invoerders gedurende de referentie- of toewijzingsperiode in de Unie op de markt hebben gebracht, maar met uitsluiting van de hoeveelheden fluorkoolwaterstoffen voor het in artikel 15, lid 2, bedoelde gebruik gedurende dezelfde periode, op basis van de beschikbare gegevens.

De in artikel 15, lid 2, onder c), bedoelde transacties worden geverifieerd overeenkomstig artikel 19, lid 6, ongeacht de hoeveelheden in kwestie.

BIJLAGE VI

TOEWIJZINGSMECHANISME ALS BEDOELD IN ARTIKEL 16

• 1. 

  Bepaling van de hoeveelheid die moet worden toegewezen aan ondernemingen waarvoor overeenkomstig artikel 16, leden 1 en 3, een referentiewaarde is vastgesteld

Elke onderneming waarvoor een referentiewaarde is vastgesteld, ontvangt een quotum dat overeenkomt met 89 % van de referentiewaarde vermenigvuldigd met het in bijlage V voor het respectieve jaar aangegeven percentage.

• 2. 

  Bepaling van de hoeveelheid die moet worden toegewezen aan ondernemingen die een verklaring hebben ingediend overeenkomstig artikel 16, lid 2

Ter bepaling van de hoeveelheid die moet worden toegewezen aan ondernemingen waarvoor geen referentiewaarde is vastgesteld en die geen verklaring hebben ingediend overeenkomstig artikel 16, lid 2, wordt de som van de krachtens punt 1 toegewezen quota afgetrokken van de in bijlage V voor een bepaald jaar vastgestelde maximumhoeveelheid (hoeveelheid toe te wijzen in stap 1 van de berekening).

2.1.   Stap 1 van de berekening

Elke onderneming ontvangt een toewijzing die overeenstemt met de in haar verklaring gevraagde hoeveelheid, die niet hoger is dan een proportioneel aandeel van de in fase 1 toe te wijzen hoeveelheid.

Het proportionele aandeel wordt berekend door 100 te delen door het aantal ondernemingen dat een verklaring heeft ingediend. De som van de in stap 1 toegewezen quota wordt afgetrokken van de in stap 1 toe te wijzen hoeveelheid om de in stap 2 toe te wijzen hoeveelheid te bepalen.

2.2.   Stap 2 van de berekening

Elke onderneming die niet 100 % van de in haar verklaring in stap 1 gevraagde hoeveelheid heeft verkregen, ontvangt een extra toewijzing die overeenstemt met het verschil tussen de gevraagde hoeveelheid en de in stap 1 verkregen hoeveelheid. Deze mag echter het proportionele aandeel van de in stap 2 toe te wijzen hoeveelheid niet overschrijden.

Het proportionele aandeel wordt berekend door het getal 100 te delen door het aantal ondernemingen dat in aanmerking komt voor toewijzing in stap 2. De som van de in stap 2 toegewezen quota wordt afgetrokken van de in stap 2 toe te wijzen hoeveelheid om de in stap 3 toe te wijzen hoeveelheid te bepalen.

2.3.   Stap 3 van de berekening

Stap 2 wordt herhaald tot aan alle verzoeken is voldaan of de in de volgende fase toe te wijzen resterende hoeveelheid minder dan 500 ton CO2-equivalent bedraagt.

• 3. 

  Bepaling van de hoeveelheid die moet worden toegewezen aan ondernemingen die een verklaring hebben ingediend krachtens artikel 16, lid 4

Voor de toewijzing van quota voor 2015 tot en met 2017 wordt de som van de krachtens de punten 1 en 2 toegewezen quota afgetrokken van de in bijlage V voor een bepaald jaar vastgestelde maximumhoeveelheid, ter bepaling van de hoeveelheid die moet worden toegewezen aan ondernemingen waarvoor een referentiewaarde is vastgesteld en die een verklaring hebben ingediend overeenkomstig artikel 16, lid 4.

Het krachtens de punten 2.1 en 2.2 vastgestelde toewijzingsmechanisme is van toepassing.

Voor de toewijzing van quota voor 2018 en elk jaar daarna worden ondernemingen die een verklaring overeenkomstig artikel 16, lid 4, hebben ingediend op dezelfde wijze behandeld als ondernemingen die een verklaring overeenkomstig artikel 16, lid 2, hebben ingediend.

BIJLAGE VII

KRACHTENS ARTIKEL 19 MEE TE DELEN GEGEVENS

BIJLAGE VIII

CONCORDANTIETABEL

Van deze pagina bestaat een uitgebreide versie met de juridische context.