Stemming over toezicht op schaduwbankieren
Schaduwbankieren heeft betrekking op financiële instanties die financiële werkzaamheden verrichten zonder onderworpen te zijn aan standaard bancaire regelgeving. Hoewel dit heeft geleid tot financiële innovatie en een beter rendement, heeft het gebrek aan toezicht geleid tot bezorgdheid over systeemrisico's en ongepaste praktijken. Een verslag van de Belgische sociaaldemocraat Saïd El Khadraoui pleit voor meer transparantie en regulering. De leden gaan hierover in debat op 19 november.
Schaduwbankieren vindt plaats via entiteiten zoals hedgefondsen, speciale beleggingsfondsen en financiële contracten. Het is een systeem dat de overdracht van risico in het wereldwijde financiële systeem vergemakkelijkt. Volgens een schatting van de Financial Stability Board (FSB) bedroeg de omvang van het mondiale schaduwbanksysteem in 2011 ongeveer 51 biljoen euro bedroeg, tegenover 21 biljoen euro in 2002.
Behoefte aan meer transparantie
Tijdens de financiële crisis waren de banken zwaar getroffen door hun blootstelling aan het systeem van schaduwbankieren en ondanks nieuwe wetgeving, zijn de leden zijn nog steeds bezorgd over de risico's die voortvloeien uit de banden tussen banken en niet-gereglementeerde entiteiten. Europarlementslid El Khadraoui schreef zijn initiatiefverslag in reactie op een Groenboek van de Commissie over het onderwerp. Hij stelt dat schaduwbankieren alleen gunstig is voor de reguliere economie als er volledige transparantie is en als het niet tot een hoger systeemrisico leidt. Daarom moeten het toezicht en de regels worden verbeterd.
Maatregelen voorgesteld in het verslag
Het verslag suggereert verschillende manieren om het identificeren van systeemrisico's te vergemakkelijken.
Het creëren van een centrale gegevensbank van de EU, eventueel beheerd door de Europese Centrale Bank op repo-transacties in alle valuta, om een volledig beeld van de repo-markt te krijgen. Een repo is een financieel contract waarbij A een financieel goed verkoopt aan B en akkoord gaat met het terugkopen op een later tijdstip tegen een vooraf vastgestelde prijs.
Daarnaast is een vollediger zicht op risico-overdrachten door financiële instellingen, met inbegrip van derivatentransacties, noodzakelijk om te kunnen bepalen wie wat van wie heeft gekocht en hoe de overgedragen risico's worden gedragen.
Andere suggesties in het rapport zijn het vaststellen van een risicogrens van 25% van het eigen vermogen van banken voor alle niet-gereguleerde entiteiten en de vereiste dat alle schaduwbankentiteiten gesponsord door of gelieerd aan een bank op de balans van de bank moeten worden opgenomen. Er moet ook een limiet worden gesteld aan het aantal keren dat een financieel product kan worden gesecuritiseerd (een financiële techniek waarbij activa worden samengevoegd en verkocht als verhandelbare effecten).
In het verslag wordt ook gewezen op de voordelen en mogelijke risico's van het hebben van zowel retail- en beleggingsactiviteiten van banken onder één dak. In toelichting van het verslag heeft El Khadraoui de Commissie verzocht om een wetgevingsvoorstel in te dienen voor de scheiding van de retail- en de beleggingsactiviteiten van banken.
REF. : 20121109STO55255