Richtlijn 2011/61 - Beheerders van alternatieve beleggingsinstellingen

officiële titel

officiële Engelstalige titel

 

Rechtsinstrument	Richtlijn
Wetgevingsnummer	Richtlijn 2011/61
Origineel voorstel	COM(2009)207
Celex-nummer i	32011L0061

1.7.2011 NL Publicatieblad van de Europese Unie L 174/1

I

(Wetgevingshandelingen)

RICHTLIJN 2011/61/EU VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

van 8 juni 2011

inzake beheerders van alternatieve beleggingsinstellingen en tot wijziging van de Richtlijnen 2003/41/EG en 2009/65/EG en van de Verordeningen (EG) nr. 1060/2009 en (EU) nr. 1095/2010

(Voor de EER relevante tekst)

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 53, lid 1,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

financiele problemen, ook bepaalde risico’s door het financiele stelsel verspreiden of versterken. Ongecoordi-neerde nationale maatregelen bemoeilijken een efficient beheer van deze risico’s. Daarom heeft deze richtlijn tot doel voor de vergunningverlening aan en het toezicht op abi-beheerders gemeenschappelijke vereisten vast te stel-len en de desbetreffende risico’s en de gevolgen ervan voor de beleggers en markten in de Unie op samenhan-gende wijze aan te pakken.

Gezien het advies van de Europese Centrale Bank (¹),

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comite (²),

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure (³),

Overwegende hetgeen volgt:

• (1) 

  Beheerders van alternatieve beleggingsinstellingen (abi’s) zijn verantwoordelijk voor het beheer van een aanzienlijk deel van de belegde activa in de Unie, nemen een fors deel van de handel op de markten voor financiele instru-menten voor hun rekening en kunnen grote invloed uit-oefenen op de markten waarop en de ondernemingen waarin zij beleggen.

• (3) 

  Blijkens de recente problemen op de financiele markten kunnen talrijke strategieen van abi-beheerders grote ri-sico’s meebrengen voor beleggers, andere marktdeel-nemers en markten. Met het oog op een breed, gemeen-schappelijk toezicht moet een kader worden vastgesteld waarmee deze risico’s op basis van de uiteenlopende beleggingsstrategieen en -technieken van abi-beheerders kunnen worden aangepakt. Daarom moet de onderhavige richtlijn van toepassing zijn op alle abi-beheerders die het beheer verrichten van alle typen van instellingen die niet onder Richtlijn 2009/65/EG van het Europees Parlement en de Raad van 13 juli 2009 tot coordinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende bepaalde instellingen voor collectieve belegging in effec-ten (icbe’s) (⁴) vallen ongeacht de juridische of contractu-ele wijze waarop de abi-beheerder met deze verantwoor-delijkheid is belast. Abi-beheerders mogen niet het recht krijgen om icbe’s in de zin van Richtlijn 2009/65/EG te beheren op basis van een vergunning die hun uit hoofde van deze richtlijn is verleend.

• (2) 

  Abi-beheerders hebben met hun werkzaamheden over het geheel genomen een positieve werking op de mark-ten waarop zij opereren, maar kunnen, gezien de recente

• (1) 

  PB C 272 van 13.11.2009, blz. 1.

• (2) 

  PB C 18 van 19.1.2011, blz. 90.

• (3) 

  Standpunt van het Europees Parlement van 11 november 2010 (nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad) en besluit van de Raad van 27 mei 2011.

• (4) 

  Deze richtlijn beoogt de totstandbrenging van een interne markt voor abi-beheerders en van een geharmoniseerd en stringent regelgevings- en toezichtkader voor de werk-zaamheden binnen de Unie van alle abi-beheerders, zo-wel abi-beheerders waarvan de statutaire zetel zich in een lidstaat bevindt (EU abi-beheerders) als abi-beheerders waarvan de statutaire zetel zich in een derde land bevindt (niet-EU abi-beheerders). Aangezien de praktische gevol-gen en mogelijke problemen die voortvloeien uit een geharmoniseerd regelgevingskader en een interne markt

Deze wettekst is overgenomen van EUR-Lex.

Van deze pagina bestaat een uitgebreide versie met de samenvatting van wetgeving, de geconsolideerde versie, de juridische context, de Europese rechtsgrond, een overzicht van verwante dossiers, de betrokken zaken van het Europees Hof van Justitie en tot slot een overzicht van relevante raadplegingen.