Verordening 2010/265 - Wijziging van de Overeenkomst ter uitvoering van het te Schengen gesloten akkoord en Verordening (EG) nr. 562/2006 wat het verkeer van personen met een visum voor verblijf van langere duur betreft

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 85/1

In de Overeenkomst ter uitvoering van het te Schengen gesloten akkoord van 14 juni 1985 tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen (2) („de Schengenovereenkomst”) zijn met betrekking tot visa voor verblijf van langere duur regels vastgesteld waardoor de houder van een dergelijk visum het recht van doorreis over het grondgebied van de lidstaten heeft. Verordening (EG) nr. 562/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 15 maart 2006 tot vaststelling van een communautaire code betreffende de overschrijding van de grenzen door personen (Schengengrenscode) (3) stelt toegangsvoorwaarden voor onderdanen van derde landen vast. Om het vrije verkeer van onderdanen van derde landen die houder zijn van een nationaal visum voor verblijf van langere duur op het grondgebied van lidstaten die het Schengenacquis volledig uitvoeren („het Schengengebied”), te vergemakkelijken, moeten verdere maatregelen worden genomen.

De lidstaten moeten na de toegang tot hun grondgebied van onderdanen van derde landen die er op grond van een visum voor verblijf van langere duur legaal verblijven, tijdig dit visum door een verblijfstitel vervangen zodat deze onderdanen van derde landen tijdens hun verblijf naar andere lidstaten kunnen reizen of over het grondgebied van andere lidstaten kunnen doorreizen wanneer zij naar hun land van herkomst terugkeren. Nadat de onderdaan van een derde land toegang tot hun grondgebied is verleend, vervangen de lidstaten echter meer en meer het visum voor verblijf van langere duur niet door een verblijfstitel of slechts met aanzienlijke vertraging. Deze juridische en praktische situatie heeft belangrijke negatieve gevolgen voor het vrije verkeer binnen het Schengengebied van onderdanen van derde landen die legaal in een lidstaat verblijven op grond van een visum voor verblijf van langere duur.

Om de problemen van onderdanen van derde landen die verblijven op grond van een visum voor verblijf van langere duur te verhelpen, breidt deze verordening het beginsel van gelijkwaardigheid van verblijfstitels en visa voor kort verblijf die zijn afgegeven door de lidstaten die het Schengenacquis volledig ten uitvoer leggen, uit tot visa voor verblijf van langere duur. Wat het vrije verkeer in het Schengengebied van de houder ervan betreft, dient een visum voor verblijf van langere duur bijgevolg dezelfde effecten te hebben als een verblijfstitel.

Een onderdaan van een derde land die houder is van een visum voor verblijf van langere duur dat door een lidstaat is afgegeven, dient daarom onder dezelfde voorwaarden als de houder van een verblijfstitel gedurende drie maanden per periode van zes maanden naar de overige lidstaten te kunnen reizen. Deze verordening is niet van invloed op de regels inzake de voorwaarden voor afgifte van visa voor verblijf van langere duur.

In lijn met de huidige praktijk van de lidstaten verplicht deze verordening de lidstaten om visa voor verblijf van langere duur af te geven volgens het uniform visummodel...