Verordening 2008/146 - Wijziging van Verordening (EG) nr. 1782/2003 tot vaststelling van gemeenschappelijke voorschriften voor regelingen inzake rechtstreekse steunverlening in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid en tot vaststelling van bepaalde steunregelingen voor landbouwers en van Verordening (EG) nr. 1698/2005 inzake steun voor plattelandsontwikkeling uit het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling (ELFPO)

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 46/1

Uit ervaring blijkt dat er behoefte is aan een tolerantiemaatregel voor geringe gevallen van niet-naleving van de randvoorwaarden, waar de ernst, de omvang of het permanente karakter van de niet-naleving geen rechtvaardiging zouden zijn voor een onmiddellijke verlaging van de rechtstreekse betalingen. Wel dient een dergelijke tolerantiemaatregel te voorzien in een passend vervolgonderzoek door de bevoegde nationale autoriteit totdat de niet-naleving is gecorrigeerd. Bovendien kan het verlagen van zeer lage oorspronkelijke rechtstreekse betalingen een onevenredig grote inspanning zijn in verhouding tot het beoogde afschrikkend effect. Daarom dient een passende drempel te worden vastgesteld, waaronder de lidstaten kunnen besluiten de genoemde betalingen niet te verlagen, mits de bevoegde nationale autoriteit de nodige maatregelen neemt om ervoor te zorgen dat de landbouwer de betrokken geconstateerde niet-naleving corrigeert.

In artikel 44, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 (2) van de Raad is bepaald dat de percelen die overeenstemmen met subsidiabele hectaren gedurende een periode van ten minste tien maanden ter beschikking van de landbouwers blijven. De ervaring leert dat deze voorwaarde de werking van de grondmarkt dreigt te bemoeilijken, en een aanzienlijke administratieve belasting vormt voor de betrokken landbouwers en overheidsdiensten. Ter voorkoming van dubbele aanvragen voor dezelfde grond moet echter wel een datum worden vastgesteld waarop de percelen ter beschikking van de landbouwer moeten staan. Het zou dienstig zijn dat de lidstaten deze datum vaststellen, met als uiterste termijn de datum die is vastgesteld voor wijziging van de steunaanvraag. Dezelfde bepaling moet ook gelden voor de lidstaten die de regeling inzake één enkele areaalbetaling toepassen.

Ten gevolge van de beperking tot één dag van de periode gedurende welke de percelen die overeenstemmen met subsidiabele hectaren ter beschikking van de landbouwer blijven staan voor zowel de bedrijfstoeslagregeling als de regeling inzake één enkele areaalbetaling, moeten de regels inzake aansprakelijkheid in het kader van de randvoorwaarden, met name in het geval van overdracht van grond gedurende het betrokken kalenderjaar, worden verduidelijkt. Derhalve moet duidelijk worden gemaakt dat de landbouwer die een steunaanvraag indient, gedurende het betrokken kalenderjaar voor alle in de steunaanvraag opgegeven landbouwgrond ten aanzien van de bevoegde autoriteit aansprakelijk is in geval van niet-naleving van de randvoorwaarden. Dit sluit niet uit dat de betrokken landbouwer en de persoon aan of door wie de landbouwgrond is overgedragen, privaatrechtelijke regelingen kunnen treffen.

In artikel 71 nonies van Verordening (EG) nr. 1782/2003 is bepaald dat de nieuwe lidstaten in de zin van artikel 2, onder g), van die verordening in het kader van de bedrijfstoeslagregeling verschillende eenheidsbedragen van de toeslagrechten kunnen vaststellen voor hectaren grasland of blijvend grasland, en voor andere subsidiabele...