EU durft geen blufpoker te spelen
Auteur: Johan Huizinga
De regeringsleiders van de Europese Unie praten even niet meer over samenwerking totdat de Russen hun troepen in Georgië hebben teruggetrokken. Dat is het bescheiden maar eensgezinde resultaat van de ingelaste EU-top in Brussel.
Russische media vol lof
De Russische kranten zien het resultaat van de EU-top over Georgië als een overwinning. 'Europa kan onze olie en gas blijven opzuigen', schrijft de krant Tvoi Den. Volgens het blad heeft Europa 'niet toegegeven aan de hysterische aanvallen'' van de Britse premier Gordon Brown en de Poolse president Lech Kaczynski.
De regeringskrant Rossiiskaya Gazeta schrijft dat de uitkomst van het beraad aantoont dat Rusland en de Europese Unie zo van elkaar afhankelijk zijn dat er geen ruimte is voor iets anders dan nauwe betrekkingen. (ANP)
Geen plan B
Het is de vraag wat de EU gaat doen als de Russische beer straks nog steeds niet wil luisteren. Vooralsnog is daarvoor nog geen scenario en helemaal geen plan B. De Rus uitdagen en het conflict laten escaleren is iets dat de EU te allen tijde wil vermijden.
Op 8 september gaat de Franse president en huidig EU-voorzitter Nicolas Sarkozy samen met de EU buitenlandcoördinator Javier Solana en de voorzitter van de Europese Commissie Jose Barroso naar Moskou. Daar zal de eensgezinde stellingname van de EU de Russen nog eens onder de neus worden gewreven. Maar het is totaal onduidelijk met welke minimale toezegging Sarkozy wil thuiskomen.
Aan de terugtrekking van de Russische troepen is geen enkele deadline gesteld. Er wordt simpelweg niet over het samenwerkingsakkoord gepraat zolang de Russen zich niet hebben teruggetrokken. Maar of dat veel indruk zal maken, moet ernstig worden betwijfeld.
Spierballentaal
Dus de EU wacht hoopvol af tot de Russen eindelijk beseffen dat hun spierballentaal en wapengekletter zich uiteindelijk tegen hen zal keren. Ze kunnen namelijk niet van de ene dag op de andere een groot deel van hun gasexport verplaatsen van West-Europa naar Azië. Niet alleen wordt de gasmarkt nog altijd gekenmerkt door lange termijn contracten, maar ook door een kostbare infrastructuur van gasleidingen. En de aanleg van zo'n netwerk kost tijd.
Per saldo heeft Rusland Europa dus net zo hard nodig als omgekeerd. De EU beseft dat wel, maar waagt zich traditioneel niet aan het blufpoker dat de Russen zo goed ligt. Moskou houdt het initiatief en daarmee de regie van deze crisis in handen. Want in Europa durft niemand het aan om Moskou uit te dagen om de troeven op tafel te leggen.
