Verordening 2020/460 - Wijziging van Verordeningen (EU) nr. 1301/2013, (EU) nr. 1303/2013 en (EU) nr. 508/2014 wat betreft specifieke maatregelen om investeringen in de gezondheidszorgstelsels van de lidstaten en in andere sectoren van hun economieën vrij te maken als antwoord op de COVID-19-uitbraak (Investeringsinitiatief Coronavirusrespons)

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 99/5

De lidstaten zijn op een uitzonderlijke manier getroffen door de gevolgen van de COVID-19-uitbraak. De huidige volksgezondheidscrisis belemmert de groei in de lidstaten, wat op zijn beurt de ernstige liquiditeitskrapte verergert omdat plotseling veel meer publieke investeringen in de gezondheidszorgstelsels en andere sectoren van hun economie nodig zijn. Daardoor is een buitengewone situatie ontstaan die specifieke maatregelen vereist.

Het is van cruciaal belang dat de krapte van liquiditeiten en overheidsmiddelen in de lidstaten niet in de weg staat aan investeringen in het kader van programma’s die worden ondersteund door het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling (EFRO), het Europees Sociaal Fonds (ESF) en het Cohesiefonds (CF) (samen “de Fondsen” genoemd) en het Europees Fonds voor maritieme zaken en visserij (EFMZV) en die nodig zijn om de COVID-19-uitbraak te bestrijden.

Om de gevolgen van de volksgezondheidscrisis op te vangen, moet het EFRO de financiering van bedrijfskapitaal voor het midden- en kleinbedrijf (het “mkb”) ondersteunen waar zulks nodig is als tijdelijke maatregel om de volksgezondheidscrisis doeltreffend te beantwoorden.

Om de gevolgen van de volksgezondheidscrisis op te vangen, moet de investeringsprioriteit van het EFRO ter versterking van onderzoek, technologische ontwikkeling en innovatie ook betrekking hebben op investeringen in producten en diensten die nodig zijn om de crisisresponscapaciteit in de gezondheidsdiensten te versterken.

Om soepeler te kunnen inspelen op de COVID-19-uitbraak, moeten de lidstaten meer flexibiliteit krijgen om de programma’s uit te voeren en gebruik kunnen maken van een vereenvoudigde procedure waarbij geen besluit van de Commissie vereist is om operationele programma’s te wijzigen. Er dient te worden verduidelijkt welke informatie over dergelijke wijzigingen aan de Commissie moet worden verstrekt.

Om de gevolgen van de volksgezondheidscrisis op te vangen, moeten uit de Fondsen gefinancierde financieringsinstrumenten ook steun verstrekken in de vorm van bedrijfskapitaal voor kleine en middelgrote ondernemingen waar zulks nodig is als tijdelijke maatregel om de volksgezondheidscrisis doeltreffend te beantwoorden.

Om een onmiddellijke respons op de gevolgen van de volksgezondheidscrisis mogelijk te maken, moeten uitgaven voor maatregelen ter versterking van de crisisresponscapaciteit subsidiabel zijn met ingang van 1 februari 2020.

Om te garanderen dat de lidstaten over voldoende financiële middelen beschikken om onverwijld de nodige investeringen te doen, is het passend dat de Commissie geen invorderingsopdrachten doet uitgaan voor van de lidstaten terugvorderbare bedragen betreffende de in 2020 ingediende jaarrekeningen. De lidstaten dienen de niet teruggevorderde bedragen te gebruiken om versneld investeringen in verband met de COVID-19-uitbraak te doen die subsidiabel zijn op grond van Verordening (EU) nr. 1303/2013 van het Europees Parlement en de Raad (2) en de fondsspecifieke voorschriften.

De in 2020 niet teruggevorderde bedragen moeten worden verrekend of het voorwerp van invorderingsopdrachten uitmaken bij de afsluiting van de programma’s.

Om de gevolgen van de volksgezondheidscrisis op te vangen, moet uit het EFMZV steun worden verstrekt voor onderlingebijstandsfondsen en aquacultuurbestandsverzekeringen om het inkomen van door de volksgezondheidscrisis getroffen vissers en aquacultuurexploitanten te beschermen.

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk de gevolgen van de volksgezondheidscrisis op te vangen, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en de gevolgen van het voorgestelde optreden, beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (“VEU”) neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

Gezien de urgentie waarmee de steun moet worden verstrekt, moet deze verordening op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie in werking treden.

Gezien de COVID-19-uitbraak en de urgentie waarmee de hiermee gepaard gaande volksgezondheidscrisis aangepakt moet worden, is het nodig gebleken een uitzondering te maken op de periode van acht weken bedoeld in artikel 4 van Protocol nr. 1 betreffende de rol van de nationale parlementen in de Europese Unie, gehecht aan het VEU, aan het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en aan het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie.

Verordeningen (EU) nr. 1301/2013 (3), (EU) nr. 1303/2013 en (EU) nr. 508/2014 van het Europees Parlement en de Raad (4) dienen derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

In artikel 3, lid 1, wordt de volgende alinea toegevoegd:

“Bovendien kan het EFRO de financiering van bedrijfskapitaal voor het mkb ondersteunen waar zulks nodig is als tijdelijke maatregel om een volksgezondheidscrisis doeltreffend te beantwoorden.”.

In artikel 5, punt 1, wordt punt b) vervangen door:

In artikel 30 wordt het volgende lid toegevoegd:

“5.   In afwijking van de leden 1 en 2 kunnen de lidstaten voor de door het EFRO, het Cohesiefonds en het ESF ondersteunde programma’s tijdens de programmeringsperiode een bedrag van maximaal 8 % van de toewijzing per 1 februari 2020 van een prioriteit en maximaal 4 % van het programmabudget overschrijven naar een andere prioriteit van hetzelfde fonds voor hetzelfde programma.

Dergelijke overschrijvingen hebben geen gevolgen voor eerdere jaren. Zij worden niet als essentieel beschouwd en er is geen besluit van de Commissie tot wijziging van het programma voor vereist. Zij moeten evenwel aan alle wettelijke voorschriften voldoen en van tevoren door het toezichtcomité worden goedgekeurd. De lidstaten delen de herziene financiële tabellen aan de Commissie mee.”.

In artikel 37, lid 4, wordt de volgende alinea toegevoegd:

“Door middel van financieringsinstrumenten kan ook steun worden verleend in de vorm van bedrijfskapitaal voor het mkb waar zulks nodig is als tijdelijke maatregel om een volksgezondheidscrisis doeltreffend te beantwoorden.”.

In artikel 65, lid 10, wordt de volgende alinea toegevoegd:

“Als afwijking van lid 9 komen uitgaven voor maatregelen ter versterking van de crisisresponscapaciteit in het kader van de COVID-19-uitbraak in aanmerking voor steun met ingang van 1 februari 2020.”.

In artikel 96 wordt lid 10 vervangen door:

“10.   Onverminderd artikel 30, lid 5, stelt de Commissie door middel van uitvoeringshandelingen een besluit vast houdende goedkeuring van alle elementen, inclusief eventuele toekomstige wijzigingen ervan, van het operationele programma dat door dit artikel wordt bestreken, met uitzondering van de elementen die vallen onder lid 2, eerste alinea, onder b), vi), c), v), en e), de leden 4 en 5, lid 6, onder a) en c), en lid 7, waarvoor de lidstaten verantwoordelijk blijven.”.

In artikel 139, lid 7, worden de volgende alinea’s toegevoegd:

“Als afwijking van de eerste alinea doet de Commissie geen invorderingsopdracht uitgaan voor van de lidstaat terugvorderbare bedragen betreffende de in 2020 ingediende rekeningen. Niet teruggevorderde bedragen worden gebruikt ter bespoediging van investeringen die verband houden met de COVID-19-uitbraak en die op grond van deze verordening en de fondsspecifieke voorschriften voor steun in aanmerking komen.

De niet teruggevorderde bedragen worden bij de afsluiting verrekend of ingevorderd.”.

Artikel 35 wordt als volgt gewijzigd:

In artikel 57, lid 1, wordt het volgende punt toegevoegd: