Verordening 2019/2033 - Prudentiële vereisten voor beleggingsondernemingen

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 314/1

Robuuste prudentiële vereisten maken integraal deel uit van de regelgeving waaronder financiële instellingen binnen de Unie diensten verrichten. Beleggingsondernemingen vallen, samen met kredietinstellingen, wat prudentiële behandeling en toezicht betreft, onder Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad (4) en Richtlijn 2013/36/EU van het Europees Parlement en de Raad (5), terwijl regels voor de verlening van hun vergunningen en de andere vereisten op het gebied van organisatie en bedrijfsvoering in Richtlijn 2014/65/EU van het Europees Parlement en de Raad (6) zijn opgenomen.

De krachtens Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU vigerende prudentiële regimes zijn voornamelijk gebaseerd op het overnemen van de door het Bazels Comité voor bankentoezicht (BCBS) voor grote bankengroepen vastgelegde internationale reguleringsnormen en ondervangen slechts gedeeltelijk de specifieke risico's die verbonden zijn aan de verschillende activiteiten van een groot aantal beleggingsondernemingen. Daarom moeten de specifieke kwetsbaarheden en risico's die inherent zijn aan beleggingsondernemingen worden geadresseerd in de vorm van gepaste en proportionele prudentiële regelingen op Unieniveau.

De risico's die beleggingsondernemingen zelf lopen en vormen voor hun cliënten en de ruimere markten waarop zij actief zijn, zijn afhankelijk van de aard en de omvang van hun activiteiten, zoals de vraag of beleggingsondernemingen handelen als agent voor hun cliënten en zelf geen partij zijn bij de daaruit resulterende transacties, dan wel of zij bij de betrokken transacties als opdrachtgever handelen.

Deugdelijke prudentiële vereisten moeten waarborgen dat beleggingsondernemingen ordelijk en in het belang van hun cliënten worden bestuurd. Die vereisten moeten rekening houden met de mogelijkheid dat beleggingsondernemingen en hun cliënten buitensporige risico's aangaan, en met de mate waarin beleggingsondernemingen risico's nemen en inhouden. Ook moeten die prudentiële vereisten buitensporige regeldruk voor beleggingsondernemingen trachten te voorkomen.

Veel van de prudentiële vereisten die voortvloeien uit het kader van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU zijn ontworpen om de meest gangbare risico's aan te pakken waarmee kredietinstellingen te maken hebben. Bijgevolg zijn de bestaande vereisten grotendeels zodanig geijkt dat de kredietverleningsmogelijkheden van kredietinstellingen doorheen conjunctuurcycli veilig worden gesteld en dat depositohouders en belastingbetalers worden beschermd tegen eventuele faillissementen, en zijn ze niet afgestemd op alle verschillende risicoprofielen van beleggingsondernemingen. Beleggingsondernemingen hebben geen grote portefeuilles particuliere leningen en bedrijfsleningen, en trekken geen deposito's aan. De kans dat hun faillissement kwalijke gevolgen heeft voor de algemene financiële stabiliteit is kleiner dan bij kredietinstellingen. De risico's die de meeste beleggingsondernemingen lopen en inhouden, verschillen dus aanzienlijk van de risico's die kredietinstellingen lopen en inhouden, en die verschillen moet duidelijk tot uiting komen in het prudentiële kader van de Unie.

De prudentiële vereisten waaraan beleggingsondernemingen uit hoofde van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU moeten voldoen, zijn gebaseerd op de vereisten voor kredietinstellingen. Voor beleggingsondernemingen waarvan de vergunning beperkt is tot specifieke beleggingsdiensten die binnen het bestaande prudentiële kader niet in beeld komen, gelden talrijke vrijstellingen van die vereisten. Met die vrijstellingen wordt erkend dat die beleggingsondernemingen in die hoedanigheid niet hetzelfde soort risico's lopen als kredietinstellingen. Beleggingsondernemingen die activiteiten verrichten waarop het bestaande prudentiële kader is toegespitst en waarbij het in beperkte mate gaat om de handel in financiële instrumenten zijn wat kapitaal betreft onderworpen aan de overeenkomstige vereisten van het kader, maar komen wel in aanmerking voor vrijstellingen op andere gebieden zoals liquiditeit, grote blootstellingen en hefboomwerking. Voor beleggingsondernemingen met een vergunning zonder dit soort beperkingen gelden dezelfde prudentiële vereisten als voor kredietinstellingen.

Het verhandelen van financiële instrumenten, of dat nu gebeurt met het oog op risicobeheer, afdekking of liquiditeitsbeheer, dan wel om gerichte posities in te nemen ten aanzien van de waarde van de instrumenten op termijn, is een activiteit die zowel kredietinstellingen als beleggingsondernemingen met een vergunning om voor eigen rekening te handelen, kunnen verrichten en die al wordt geregeld door het prudentiële kader van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU. Om te vermijden dat er op dit gebied een ongelijk speelveld tussen kredietinstellingen en beleggingsondernemingen tot stand komt dat kan leiden tot reguleringsarbitrage, moeten de uit die regels voortvloeiende eigenvermogensvereisten die het risico adresseren derhalve ook blijven gelden voor die beleggingsondernemingen. De blootstellingen van die beleggingsondernemingen aan hun tegenpartijen bij specifieke transacties en de overeenkomstige eigenvermogensvereisten vallen ook onder de regels en moeten dus in vereenvoudigde vorm blijven gelden voor beleggingsondernemingen. Indien de handelsblootstellingen van die beleggingsondernemingen aan specifieke tegenpartijen bijzonder groot zijn en de wanbetaling van de tegenpartij zodoende voor een beleggingsonderneming een overmatig geconcentreerd risico oplevert, zijn ten slotte ook de regels inzake grote blootstellingen van het bestaande prudentiële kader relevant. Ook die regels moeten dus in vereenvoudigde vorm blijven gelden voor beleggingsondernemingen.

Verschillen tussen lidstaten in de toepassing van het bestaande prudentiële kader vormen een bedreiging voor het gelijke speelveld voor beleggingsondernemingen in de Unie. Die verschillen vloeien voort uit de algemene complexiteit van de toepassing van het kader op verschillende beleggingsondernemingen afhankelijk van de diensten die zij verrichten, waarbij bepaalde nationale autoriteiten die toepassing in hun nationale wetgeving of in de praktijk aanpassen of stroomlijnen. Aangezien het bestaande prudentiële kader niet ingaat op alle risico's die sommige soorten beleggingsondernemingen lopen en inhouden, zijn in sommige lidstaten hoge kapitaalopslagen toegepast op bepaalde beleggingsondernemingen. Om een geharmoniseerd prudentieel toezicht op beleggingsondernemingen in de gehele Unie te verzekeren, moeten eenvormige voorschriften voor het aanpakken van die risico's worden vastgesteld.

Voor beleggingsondernemingen die, gezien hun omvang en hun verwevenheid met andere financiële en economische spelers, niet systeemrelevant zijn, is er dan ook een specifiek prudentieel regime nodig. Systeemrelevante beleggingsondernemingen moeten daarentegen onder het bestaande prudentiële kader van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU blijven vallen. Die beleggingsondernemingen zijn een subgroep van de beleggingsondernemingen waarop het kader van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU thans van toepassing is, en genieten geen bijzondere vrijstelling van de belangrijkste vereisten ervan. De grootste en meest verweven beleggingsondernemingen hebben bedrijfsmodellen en risicoprofielen die vergelijkbaar zijn met die van significante kredietinstellingen. Zij verrichten "bankachtige" diensten en nemen op grote schaal risico's over. Voorts zijn systeemrelevante beleggingsondernemingen dusdanig groot, en hebben zij dusdanige bedrijfsmodellen en risicoprofielen, dat zij een even grote bedreiging vormen voor de stabiele en ordelijke werking van financiële markten als grote kredietinstellingen. Daarom moeten die beleggingsondernemingen onderworpen blijven aan de in Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU bepaalde regels.

Het specifieke prudentiële kader voor beleggingsondernemingen die, gezien hun omvang en verwevenheid met andere financiële en economische spelers, niet als systeemrelevant gelden, moet worden afgestemd op de specifieke zakelijke praktijken van verschillende soorten beleggingsondernemingen. Met name voor beleggingsondernemingen waarbij de kans het grootst is dat zij risico's doen ontstaan voor cliënten, markten of het ordelijke functioneren van de beleggingsondernemingen zelf, moeten duidelijke en doeltreffende prudentiële vereisten gelden die op die specifieke risico's zijn toegesneden. Die prudentiële vereisten moeten zodanig worden geijkt dat ze proportioneel zijn met het soort beleggingsonderneming, het belang van de cliënten van die soorten beleggingsondernemingen en het bevorderen van de goede en ordelijke werking van de markten waarop dat soort beleggingsondernemingen actief is. Zij moeten welbepaalde risicogebieden onder controle houden en ervoor helpen zorgen dat, indien een beleggingsonderneming failliet gaat, zij ordelijk kan worden afgewikkeld met minimale verstoring van de stabiliteit van de financiële markten.

Het bij deze verordening geregelde kader mag geen afbreuk doen aan de verplichting die overeenkomstig Richtlijn 2014/65/EU op aangewezen market makers op handelsplatforms rust om doorlopend noteringen te verstrekken en aanwezig te zijn op de markt.

Het prudentiële kader voor beleggingsondernemingen die, gezien hun omvang en verwevenheid met andere financiële en economische spelers, niet als systeemrelevant worden beschouwd, moet voor iedere beleggingsonderneming op individuele basis gelden. Teneinde evenwel de toepassing van de prudentiële vereisten voor beleggingsondernemingen in de Unie die deel uitmaken van bankgroepen te versoepelen zodat bepaalde bedrijfsmodellen waarvan de risico's al door de toepassing van prudentiële regels worden ondervangen, niet worden verstoord, moet het beleggingsondernemingen zijn toegestaan, in voorkomend geval en behoudens goedkeuring door de bevoegde autoriteiten, de vereisten van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU toe te passen, op voorwaarde dat hun beslissing om dit te doen niet is ingegeven door redenen van reguleringsarbitrage. Aangezien de risico's die kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen lopen, grotendeels beperkt zijn, moeten zij voorts de mogelijkheid krijgen gebruik te maken van een vrijstelling van de specifieke prudentiële vereisten voor beleggingsondernemingen indien zij deel uitmaken van een bankgroep of beleggingsondernemingsgroep die in dezelfde lidstaat haar hoofdkantoor heeft en onderworpen is aan geconsolideerd toezicht krachtens Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU of krachtens deze verordening en Richtlijn (EU) 2019/2034 van het Europees Parlement en de Raad (7), naargelang het geval, aangezien die prudentiële kaders die risico’s in dergelijke gevallen toereikend moeten dekken.

Opdat de bestaande behandeling van beleggingsondernemingsgroepen krachtens Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU wordt overgenomen voor groepen die uitsluitend uit beleggingsondernemingen bestaan of waarop consolidatie krachtens Verordening (EU) nr. 575/2013 niet van toepassing is, moet de moederonderneming van dergelijke groepen worden verplicht om op basis van de geconsolideerde situatie van de groep te voldoen aan de vereisten van deze verordening. Ook kunnen de bevoegde autoriteiten bij beleggingsondernemingsgroepen met eenvoudigere structuren en risicoprofielen, in plaats van prudentiële consolidatie, de moederonderneming in de groep toestaan over voldoende kapitaal te beschikken om de boekwaarde van haar deelnemingen in de dochterondernemingen te stutten. Indien zij deel uitmaken van een verzekeringsgroep, moeten kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen de mogelijkheid krijgen gebruik te maken van een vrijstelling van de openbaarmakingsvereisten.

Opdat beleggingsondernemingen hun bestaande eigen vermogen blijven gebruiken om te voldoen aan hun eigenvermogensvereisten in het kader van het prudentiële kader dat specifiek voor beleggingsondernemingen geldt, moeten de definitie en de samenstelling van het eigen vermogen in overeenstemming worden gebracht met Verordening (EU) nr. 575/2013. Dit betekent onder meer het volledig aftrekken van posten op de balans van het eigen vermogen overeenkomstig Verordening (EU) nr. 575/2013, zoals uitgestelde belastingvorderingen en aangehouden kapitaalinstrumenten van andere entiteiten uit de financiële sector. Wel moeten beleggingsondernemingen niet-significante aangehouden kapitaalinstrumenten van entiteiten uit de financiële sector kunnen vrijstellen van aftrekkingen indien deze worden aangehouden voor handelsdoeleinden om marketmaking voor die instrumenten te ondersteunen. Om de samenstelling van eigen vermogen in overeenstemming te brengen met Verordening (EU) nr. 575/2013 zijn de overeenkomstige ratio's van de soorten eigenvermogensvereisten in het kader van de onderhavige verordening overgenomen. Opdat de vereisten in verhouding staan tot de aard, omvang en complexiteit van de activiteiten van de beleggingsondernemingen en opdat die vereisten gemakkelijk toegankelijk zijn voor beleggingsondernemingen binnen deze verordening, moet de Commissie evalueren of het dienstig is de definitie en de samenstelling van eigen vermogen met die van Verordening (EU) nr. 575/2013 in overeenstemming te houden.

Opdat beleggingsondernemingen steeds opereren met het voor hun vergunning vereiste niveau aan eigen vermogen, moeten alle beleggingsondernemingen te allen tijde voldoen aan een permanent minimumkapitaalvereiste dat gelijk is aan het overeenkomstig Richtlijn (EU) 2019/2034 vastgelegde aanvangskapitaal dat vereist is om een vergunning te krijgen voor het verrichten van de betrokken beleggingsdiensten.

Met het oog op een eenvoudige toepassing van het minimumeigenvermogensvereiste voor kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen moeten die ondernemingen een kapitaal aanhouden dat, naargelang wat het hoogste is, overeenkomt met hun permanente minimumkapitaalvereiste of met een kwart van hun vaste kosten, gemeten op basis van hun activiteiten in het voorafgaande jaar. Kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen die er de voorkeur aan geven meer voorzichtigheid aan de dag te leggen om cliff-effecten in geval van herindeling te voorkomen, mogen er niet van worden weerhouden meer eigen kapitaal aan te houden, of strengere maatregelen te treffen dan bij deze Verordening wordt vereist.

Om rekening te houden met de hogere risico's van beleggingsondernemingen die geen kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen zijn, moet het minimumeigenvermogensvereiste voor die beleggingsondernemingen gelijk zijn aan, naargelang wat het hoogste is, hun permanente minimumkapitaalvereiste, een kwart van hun vaste kosten voor het voorafgaande jaar, of de som van hetgeen voor hen vereist is volgens het stel op beleggingsondernemingen toegesneden risicofactoren ("K‐factoren") waarmee het kapitaal wordt bepaald in verhouding tot de risico's in specifieke zakelijke activiteiten van beleggingsondernemingen.

Beleggingsondernemingen moeten voor de toepassing van de specifieke prudentiële vereisten voor beleggingsondernemingen als klein en niet-verweven worden beschouwd indien zij geen beleggingsdiensten uitvoeren die een hoog risico inhouden voor cliënten, markten of henzelf en indien, gezien hun omvang, de kans kleiner is dat zij tot verreikende negatieve gevolgen zullen leiden voor cliënten en markten indien zich bij hun activiteiten inherente risico's voordoen of indien zij failliet gaan. Bijgevolg moeten kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen worden omschreven als beleggingsondernemingen die niet voor eigen rekening handelen of geen risico's lopen door het verhandelen van financiële instrumenten, die geen activa of gelden van hun cliënten aanhouden, die minder dan 1,2 miljard EUR activa onder beheer hebben in het kader van zowel discretionaire vermogensbeheerregelingen als niet-discretionaire (advies)regelingen, die per dag cliëntenorders verwerken voor minder dan 100 miljoen EUR in contante transacties of minder dan 1 miljard EUR in derivaten, en die een balanstotaal hebben van minder dan 100 miljoen EUR, posten buiten de balanstelling inbegrepen, en waarvan de totale jaarlijkse bruto-inkomsten uit beleggingsdiensten minder dan 30 miljoen EUR bedragen.

Om reguleringsarbitrage tegen te gaan en om het voor beleggingsondernemingen minder aantrekkelijk te maken om hun activiteiten zodanig te herstructureren dat zij niet uitkomen boven de drempels waarboven zij niet langer als kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen worden aangemerkt, moeten de drempels voor activa onder beheer, verwerkte cliëntenorders, balansomvang en totale jaarlijkse bruto-inkomsten op gecombineerde wijze worden toegepast op alle beleggingsondernemingen die onderdeel zijn van dezelfde groep. De andere voorwaarden, met name of een beleggingsonderneming gelden van cliënten aanhoudt, cliëntenactiva beheert of bewaart, financiële instrumenten verhandelt en markt- of tegenpartijrisico loopt, zijn binair en laten geen ruimte voor dit soort herstructurering en dienen daarom individueel te worden beoordeeld. Om vat te krijgen op evoluerende bedrijfsmodellen en de risico's die deze doorlopend inhouden, moeten die voorwaarden en drempels op end-of-day-basis worden beoordeeld, behalve waar het gaat om het aanhouden van gelden van cliënten, hetgeen moet worden beoordeeld op intradaybasis, en balansomvang en totale jaarlijkse bruto-inkomsten, die moeten worden beoordeeld op basis van de positie van de beleggingsonderneming aan het eind van het voorafgaande boekjaar.

Een beleggingsonderneming die de reguleringsdrempel overschrijdt of niet aan de andere voorwaarden voldoet, mag niet als klein en niet-verweven worden aangemerkt en moet worden onderworpen aan de voor andere beleggingsondernemingen geldende vereisten, met inachtneming van de specifieke overgangsbepalingen die in deze verordening zijn vastgesteld. Dit zou beleggingsondernemingen ertoe moeten aanzetten hun bedrijfsactiviteiten zo te plannen dat zij duidelijk als kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen kunnen worden aangemerkt. Om als beleggingsonderneming die niet voldoet aan de vereisten om als kleine en niet-verweven beleggingsonderneming aangemerkt te worden, in aanmerking te komen voor die behandeling, moet worden voorzien in een monitoringfase gedurende welke die beleggingsonderneming voor ten minste zes opeenvolgende maanden aan de voorwaarden voldoet en onder de betrokken drempels blijft.

Alle beleggingsondernemingen moeten hun eigenvermogensvereisten berekenen aan de hand van een stel K‐factoren die het risico voor de cliënt (Risk-To-Client - "RtC"), het risico voor de markt (Risk-To-Market - "RtM") en het risico voor de onderneming zelf (Risk-To-Firm - "RtF") vatten. De K‐factoren onder RtC vatten cliëntenactiva onder beheer en doorlopend advies (K‐AUM), aangehouden gelden van cliënten (K‐CMH), activa onder bewaring en beheer (K‐ASA) en verwerkte orders van cliënten (K‐COH).

De K‐factor onder RtM vat het nettopositierisico (K‐NPR) volgens de marktrisicobepalingen van Verordening (EU) nr. 575/2013 of, met de toestemming van de bevoegde autoriteit in het geval van specifieke soorten beleggingsondernemingen die voor eigen rekening handelen via clearingleden, op basis van de totale door het clearinglid van een beleggingsonderneming vereiste marges (K‐CMG). Beleggingsondernemingen moeten de mogelijkheid hebben K‐NPR en K‐CMG tegelijkertijd toe te passen op portefeuillebasis.

Bij de K‐factoren onder RtF gaat het om het vatten van de blootstelling van een beleggingsonderneming aan de wanbetaling van hun tegenpartijen bij transacties (K‐TCD) volgens vereenvoudigde bepalingen voor tegenpartijrisico op basis van Verordening (EU) nr. 575/2013, concentratierisico bij grote blootstellingen van een beleggingsonderneming aan specifieke tegenpartijen op basis van de bepalingen van die verordening die gelden voor grote blootstellingen in de handelsportefeuille (K‐CON) en operationele risico's, voortvloeiend uit de dagelijkse transactiestroom van een beleggingsonderneming (K‐DTF).

Het totale eigenvermogensvereiste volgens de K‐factoren is de som van de vereisten van de K‐factoren onder RtC, RtM en RtF. K‐AUM, K‐ASA, K‐CMH, K‐COH en K‐DTF betreffen het volume van de activiteit waarop elke K‐factor ziet. De volumes voor K‐CMH, K‐ASA en K‐DTF worden berekend als het voortschrijdende gemiddelde over de voorafgaande negen maanden. Het volume voor K‐COH wordt berekend als het voortschrijdende gemiddelde over de voorafgaande zes maanden, terwijl dat voor K‐AUM op basis van de voorafgaande 15 maanden gebeurt. Om het eigenvermogensvereiste te bepalen, worden de volumes vermenigvuldigd met de toepasselijke coëfficiënten die in deze verordening zijn vastgesteld. De eigenvermogensvereisten voor K‐NPR zijn afgeleid van Verordening (EU) nr. 575/2013, terwijl bij de eigenvermogensvereisten voor K‐CON en K‐TCD gebruik wordt gemaakt van een vereenvoudigde toepassing van de toepasselijke vereisten van die verordening voor, respectievelijk, de behandeling van grote blootstellingen in de handelsportefeuille en van tegenpartijkredietrisico. Een K‐factor bedraagt nul indien een beleggingsonderneming de betrokken activiteit niet uitoefent.

De K‐factoren onder RtC zijn benaderende maatstaven die de bedrijfsactiviteiten van beleggingsondernemingen bestrijken die cliënten in het geval van problemen mogelijk schade kunnen opleveren. K‐AUM vat het risico van schade aan cliënten als gevolg van een verkeerd discretionair beheer van cliëntenportefeuilles of gebrekkige uitvoering en biedt zekerheid en voordelen voor cliënten wat betreft continuïteit van de verlening, doorlopend vermogensbeheer en beleggingsadvies. K‐ASA vat het risico van het bewaren en beheren van cliëntenactiva en zorgt ervoor dat beleggingsondernemingen kapitaal aanhouden in verhouding tot die saldi, ongeacht of die op haar eigen balans staan dan wel op derdenrekeningen. K‐CMH vat het risico van mogelijke schade indien een beleggingsonderneming gelden van haar cliënten aanhoudt, er rekening mee houdend of die op haar eigen balans staan dan wel op derdenrekeningen, en of regelingen volgens toepasselijk nationaal recht bepalen dat de gelden van cliënten veilig zijn in geval van faillissement, insolventie of afwikkeling of plaatsing onder beheer van de beleggingsonderneming. K‐CMH omvat geen gelden van cliënten die voor rekening van de cliënt zelf zijn gedeponeerd op een bankrekening (van een bewaarnemer), indien de beleggingsonderneming via een mandaat van derden toegang heeft tot de gelden van cliënten. K‐COH vat het potentiële risico voor cliënten van een beleggingsonderneming die orders uitvoert (namens de cliënt, en niet in eigen naam), bijvoorbeeld in het kader van execution-only-diensten aan cliënten of indien een beleggingsonderneming onderdeel is van een keten voor cliëntenorders.

De K‐factor voor RtM voor beleggingsondernemingen die voor eigen rekening handelen, is gebaseerd op de regels voor marktrisico voor posities in financiële instrumenten, in valuta en in grondstoffen overeenkomstig Verordening (EU) nr. 575/2013. Zo kunnen beleggingsondernemingen ervoor kiezen de standaardbenadering, de alternatieve standaardbenadering op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013 toe te passen, of de internemodellenbenadering, zodra die twee laatste benaderingen niet alleen voor rapportagedoeleinden maar ook voor eigenvermogensvereisten op kredietinstellingen van toepassing worden. In de tussentijd, en ten minste gedurende vijf jaar na de datum van toepassing van deze verordening, moeten beleggingsondernemingen voor het berekenen van hun K‐NPR het kader voor marktrisico van Verordening (EU) nr. 575/2013 toepassen (de standaardbenadering of, indien toepasselijk, interne modellen). Indien de bepalingen van deel drie, titel IV, hoofdstukken 1 bis en 1 ter, van Verordening (EU) nr. 575/2013, als gewijzigd bij Verordening (EU) 2019/876 van het Europees Parlement en de Raad (8), niet van toepassing worden op kredietinstellingen met het oog op eigenvermogensvereisten, moeten beleggingsondernemingen voor het berekenen van K‐NPR de vereisten van deel drie, titel IV, van Verordening (EU) nr. 575/2013 blijven toepassen. Anderzijds kan het eigenvermogensvereiste van beleggingsondernemingen die in financiële instrumenten handelen met onder clearing vallende posities, behoudens goedkeuring door de bevoegde autoriteit en onder bepaalde voorwaarden, worden gelijkgesteld aan het bedrag van de totale door hun clearinglid vereiste marges, vermenigvuldigd met een vaste factor.

Het gebruik van K‐CMG moet voornamelijk afhankelijk zijn van de vraag of de handelsactiviteiten van een beleggingsonderneming geheel of in aanzienlijke mate onder deze benadering vallen. De bevoegde autoriteit van de beleggingsonderneming kan de beleggingsonderneming evenwel ook toestaan gedeeltelijk gebruik te maken van de K‐CMG-benadering, mits deze benadering wordt gebruikt voor alle onder clearing of margining vallende posities en er op niet onder clearing vallende portefeuilles een van de drie alternatieve methoden voor K‐NPR wordt toegepast. Opdat de vereisten in verhouding staan tot de aard, omvang en complexiteit van de activiteiten van de beleggingsondernemingen en opdat zij gemakkelijk toegankelijk zijn voor beleggingsondernemingen in deze verordening, moet in elke evaluatie betreffende de toepassing van de methoden voor het berekenen van de K‐factoren die daarna plaatsvindt, worden nagegaan of het gepast is de berekening van K‐NPR te blijven afstemmen op de regels voor marktrisico voor handelsportefeuilleposities in financiële instrumenten, in valuta en in grondstoffen overeenkomstig Verordening (EU) nr. 575/2013.

Voor beleggingsondernemingen die voor eigen rekening handelen, vormen de K‐factoren onder RtF voor K‐TCD en K‐CON een vereenvoudigde toepassing van de regels die zijn vastgelegd in Verordening (EU) nr. 575/2013 betreffende respectievelijk tegenpartijkredietrisico en risico van grote blootstellingen. K‐TCD vat het risico dat voor een beleggingsonderneming uitgaat van aan hun verplichtingen verzakende tegenpartijen bij over-the-counter (OTC) derivaten, retrocessietransacties, transacties inzake verstrekte of opgenomen effecten- of grondstoffenleningen, transacties met afwikkeling op lange termijn, margeleningstransacties en andere effectenfinancieringstransacties, alsmede van aan hun verplichtingen verzakende begunstigden van door de beleggingsonderneming als nevendienst in het kader van een beleggingsdienst verleende kredieten, zulks door de waarde van de blootstellingen op basis van vervangingskosten en een opslag voor potentiële toekomstige blootstelling te vermenigvuldigen met risicofactoren die op Verordening (EU) nr. 575/2013 zijn gebaseerd, rekening houdend met de mitigerende effecten van effectieve verrekening en de uitwisseling van zekerheden. Om de behandeling van tegenpartijkredietrisico verder in overeenstemming te brengen met Verordening (EU) nr. 575/2013 moet ook een vaste vermenigvuldigingsfactor van 1,2 worden toegevoegd, alsmede een vermenigvuldigingsfactor voor de aanpassing van kredietwaarderingen (credit valuation adjustment; “CVA”) om de huidige marktwaarde van het kredietrisico weer te geven dat voor de beleggingsonderneming uitgaat van de tegenpartij in specifieke transacties. K‐CON vat het concentratierisico met betrekking tot individuele of sterk verweven tegenpartijen uit de particuliere sector waaraan ondernemingen blootstellingen van meer dan 25 % van hun eigen vermogen hebben, of specifieke alternatieve drempels met betrekking tot kredietinstellingen of andere beleggingsondernemingen, door conform Verordening (EU) nr. 575/2013 een kapitaalopslag op te leggen voor blootstellingen die die limieten overschrijden. Ten slotte vat K‐DTF de operationele risico's voor een beleggingsonderneming van grote volumes transacties voor binnen één dag voor eigen rekening of voor cliënten in hun eigen naam aangegane transacties die het gevolg kunnen zijn van ongeschikte of falende interne processen, personeelsleden of systemen of van externe gebeurtenissen, op basis van de notionele waarde van dagelijkse transacties, gecorrigeerd voor de tijd tot de vervaldatum van rentederivaten, teneinde verhogingen van de eigenvermogensvereisten te beperken, met name voor kortetermijncontracten waarbij de gepercipieerde operationele risico's lager liggen.

Alle beleggingsondernemingen moeten hun concentratierisico monitoren en beheersen, ook ten aanzien van hun cliënten. Desalniettemin moeten alleen beleggingsondernemingen waarvoor op grond van de K‐factoren een minimumeigenvermogensvereiste geldt, hun concentratierisico's rapporteren aan de bevoegde autoriteiten. Voor beleggingsondernemingen die gespecialiseerd zijn in grondstoffenderivaten of emissierechten, of derivaten daarvan, en die sterk geconcentreerde blootstellingen hebben aan niet-financiële tegenpartijen, mogen de limieten voor concentratierisico worden overschreden zonder extra kapitaal onder K‐CON zolang dit dient voor commerciële, treasury of risicobeheerdoeleinden.

Alle beleggingsondernemingen moeten beschikken over interne procedures om hun liquiditeitsvereisten te monitoren en te beheren. Het doel van die procedures is ervoor te helpen zorgen dat beleggingsondernemingen op termijn ordelijk kunnen functioneren, zonder dat hiervoor speciaal voor tijden van stress liquiditeit moet worden opzijgezet. Daartoe moeten alle beleggingsondernemingen te allen tijde een minimum van één derde van hun vastekostenvereiste in liquide activa aanhouden. De bevoegde autoriteiten moeten evenwel kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen kunnen vrijstellen van dat vereiste. Die liquide activa moeten van hoge kwaliteit zijn en zijn afgestemd op de activa genoemd in Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/61 van de Commissie (9), samen met de reductiefactoren welke op grond van die gedelegeerde verordening voor die activa gelden. Om rekening te houden met het verschil in liquiditeitsprofiel tussen beleggingsondernemingen en kredietinstellingen, moet de lijst van geschikte liquide activa worden aangevuld met de onbezwaarde eigen contante geldmiddelen en kortetermijndeposito's van de beleggingsonderneming (die geen gelden of financiële instrumenten van cliënten mogen omvatten), en met bepaalde financiële markten waarvoor er een liquide markt is. Indien zij niet zijn vrijgesteld van de liquiditeitsvereisten, zouden kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen, alsmede beleggingsondernemingen die geen vergunning hebben om handels- of overnemingsactiviteiten te verrichten, ook vorderingen op handelsdebiteuren en binnen 30 dagen te ontvangen vergoedingen of provisies kunnen opnemen als liquide activa, op voorwaarde dat deze posten niet meer bedragen dan één derde van het minimumliquiditeitsvereiste, niet meetellen voor door de bevoegde autoriteit opgelegde aanvullende liquiditeitsvereisten, en daarop een reductiefactor van 50 % wordt toegepast.

In uitzonderlijke omstandigheden moet het beleggingsondernemingen zijn toegestaan om de verplichte drempel te onderschrijden door hun liquide activa te gelde te maken om hun liquiditeitsvereisten te dekken, op voorwaarde dat zij hun bevoegde autoriteit daarvan onmiddellijk in kennis stellen. Voor alle financiële garanties aan cliënten die kunnen leiden tot hogere liquiditeitsbehoeften indien deze garanties worden uitgewonnen, moet het bedrag aan beschikbare liquide activa worden verlaagd met ten minste 1,6 % van het totale bedrag van die garanties. Opdat de vereisten in verhouding staan tot de aard, omvang en complexiteit van de activiteiten van de beleggingsondernemingen en opdat zij gemakkelijk toegankelijk zijn voor beleggingsondernemingen die onder deze verordening vallen, moet daarna een evaluatie worden verricht betreffende de geschiktheid van de liquide activa die in aanmerking komen om te voldoen aan het minimumliquiditeitsvereiste en de vraag of deze in overeenstemming moeten worden gehouden met de liquide activa, genoemd in Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/61, alsmede van de geschiktheid van de reductiefactoren die gelden voor die activa krachtens die gedelegeerde verordening.

In samenhang met het nieuwe prudentiële regime moet een evenredig overeenkomstig kader voor toezichtsrapportage worden uitgewerkt dat zorgvuldig moet worden toegesneden op de activiteiten van beleggingsondernemingen en de vereisten van het prudentiële kader. Rapportagevereisten voor beleggingsondernemingen moeten betrekking hebben op de hoogte en de samenstelling van hun eigen vermogen, hun eigenvermogensvereisten, de berekeningsgrondslag voor hun eigenvermogensvereisten, hun activiteitenprofiel en hun omvang met betrekking tot de parameters om beleggingsondernemingen als klein en niet-verweven te beschouwen, hun liquiditeitsbehoeften en de mate waarin zij zich houden aan de bepalingen inzake concentratierisico. Kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen moeten worden vrijgesteld van de rapportage over concentratierisico en mogen slechts worden verplicht te rapporteren over liquiditeitsvereisten indien dergelijke vereisten op hen van toepassing zijn. De Europese Toezichthoudende Autoriteit (Europese Bankautoriteit) die is opgericht bij Verordening (EU) nr. 1093/2010 van het Europees Parlement en de Raad (10) ("EBA"), moet de opdracht krijgen ontwerpen van technische uitvoeringsnormen op te stellen tot nadere bepaling van de gedetailleerde templates en regelingen voor die toezichtsrapportage en tot vaststelling van de templates voor openbaarmaking van het eigen vermogen. Die normen moeten in verhouding staan tot de omvang en de complexiteit van verschillende beleggingsondernemingen en moeten met name rekening houden met de vraag of beleggingsondernemingen als klein en niet-verweven worden beschouwd.

Om hun beleggers en de ruimere markten transparantie te bieden, moeten beleggingsondernemingen die niet als klein en niet-verweven worden beschouwd, hun niveaus aan eigen vermogen, hun eigenvermogensvereisten, hun governanceregelingen en hun beloningsbeleid en -praktijken openbaar maken. Voor kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen dienen de openbaarmakingsvereisten niet te gelden, behalve wanneer zij aanvullend-tier 1‐instrumenten uitgeven om de beleggers in die instrumenten transparantie te bieden.

Beleggingsondernemingen moeten een genderneutraal beloningsbeleid toepassen overeenkomstig het in artikel 157 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) neergelegde beginsel. De openbaarmakingen over beloningen moeten hier en daar worden verduidelijkt. De in deze verordening vastgestelde openbaarmakingsvereisten voor beloningen moeten verenigbaar zijn met de doelstellingen van de beloningsregels, hetgeen inhoudt dat ten behoeve van categorieën medewerkers wier beroepsactiviteiten een wezenlijke invloed hebben op het risicoprofiel van beleggingsondernemingen, een beloningsbeleid en een beloningspraktijk worden bepaald en gehandhaafd die in overeenstemming zijn met een doeltreffend risicobeheer. Voorts moet van beleggingsondernemingen die een afwijking genieten van bepaalde regels inzake beloningen, worden verlangd dat ze informatie over dit soort afwijking openbaar maken.

Om voor beleggingsondernemingen een soepele overgang van de vereisten van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU naar de vereisten op grond van deze verordening en van Richtlijn (EU) 2019/2034te faciliteren, is het passend in geschikte overgangsmaatregelen te voorzien. In het bijzonder moeten beleggingsondernemingen waarvoor de eigenvermogensvereisten op grond van deze verordening meer dan het dubbele zouden betreffen ten opzichte van hun eigenvermogensvereisten op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU, voor een periode van vijf jaar vanaf de datum van toepassing van deze verordening de effecten van potentiële stijgingen kunnen mitigeren door het eigenvermogensvereiste te beperken tot tweemaal hun toepasselijke eigenvermogensvereisten op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU.

Om nieuwe beleggingsondernemingen met vergelijkbare profielen als bestaande beleggingsondernemingen niet te benadelen, moeten beleggingsondernemingen waarvoor nooit eigenvermogensvereisten op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU hebben gegolden, voor een periode van vijf jaar vanaf de datum van toepassing van deze verordening hun eigenvermogensvereisten op grond van deze verordening kunnen beperken tot tweemaal hun vastekostenvereiste.

Evenzo moeten beleggingsondernemingen waarvoor alleen een vereiste voor aanvangskapitaal gold op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU en waarvoor eigenvermogensvereisten op grond van deze verordening meer dan het dubbele zouden betreffen ten opzichte van hun eigenvermogensvereiste op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU, voor een periode van vijf jaar vanaf de datum van toepassing van deze verordening hun vereisten inzake aanvangskapitaal op grond van deze verordening kunnen beperken tot tweemaal hun vereiste inzake aanvangskapitaal op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU, uitgezonderd plaatselijke ondernemingen als bedoeld in artikel 4, lid 1, punt 2, onder b), van Verordening (EU) nr. 575/2013, als gewijzigd bij Verordening (EU) 2019/876, die moeten vallen onder een specifiek overgangseigenvermogensvereiste dat hun hoger risiconiveau weergeeft. Met het oog op evenredigheid moet ook worden voorzien in specifieke overgangseigenvermogensvereisten voor kleinere beleggingsondernemingen en beleggingsondernemingen die een beperkt assortiment aan beleggingsdiensten verrichten, indien zij niet vallen onder de in deze verordening vastgestelde beperking van het eigenvermogensvereiste tot tweemaal hun vereiste inzake aanvangskapitaal op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013, als gewijzigd bij Verordening (EU) 2019/630 van het Europees Parlement en de Raad (11), en Richtlijn 2013/36/EU, als gewijzigd bij Richtlijn (EU) 2019/878 van het Europees Parlement en de Raad (12), maar op grond van deze verordening in hun situatie onder een hoger bindend eigenvermogensvereiste zouden vallen dan op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013, als gewijzigd bij Verordening (EU) 2019/630.

Die overgangsmaatregelen moeten, in voorkomend geval, ook beschikbaar zijn voor beleggingsondernemingen als bedoeld in artikel 498 van Verordening (EU) nr. 575/2013, waarin wordt bepaald dat die beleggingsondernemingen worden vrijgesteld van de in die verordening vervatte eigenvermogensvereisten aangezien de vereisten inzake aanvangskapitaal ten aanzien van die beleggingsondernemingen afhangen van de beleggingsdiensten of -activiteiten die zij verrichten. Voor een periode van vijf jaar vanaf de datum van toepassing van deze verordening moeten hun eigenvermogensvereisten op grond van de overgangsbepalingen van deze verordening worden berekend in het licht van die toepasselijke niveaus.

Voor een periode van vijf jaar vanaf de datum van toepassing van deze verordening of, als die later komt, tot de datum van toepassing van de wijzigingen aan Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU wat betreft eigenvermogensvereisten voor marktrisico overeenkomstig deel drie, titel IV, hoofdstukken 1 bis en 1 ter, van Verordening (EU) nr. 575/2013, als gewijzigd bij Verordening (EU) 2019/876, moeten beleggingsondernemingen die onder de overeenkomstige bepalingen van deze verordening vallen, hun eigenvermogensvereisten voor de handelsportefeuille blijven berekenen overeenkomstig Verordening (EU) nr. 575/2013, als gewijzigd bij Verordening (EU) 2019/630.

De grootste beleggingsondernemingen die cruciale wholesalemarkt- en zakenbankdiensten verrichten (waarbij zij voor eigen rekening handelen in financiële instrumenten, financiële instrumenten overnemen of financiële instrumenten plaatsen met plaatsingsgarantie) hebben bedrijfsmodellen en risicoprofielen die vergelijkbaar zijn met die van belangrijke kredietinstellingen. Hun activiteiten stellen hen bloot aan kredietrisico, vooral in de vorm van tegenpartijkredietrisico, alsmede aan marktrisico voor posities die zij voor eigen rekening innemen, al dan niet in verband met cliënten. Als dusdanig vormen zij, gezien hun omvang en hun systeemrelevantie, een risico voor de financiële stabiliteit.

Die grote beleggingsondernemingen vormen een bijkomende uitdaging met betrekking tot het daadwerkelijke prudentiële toezicht daarop door nationale bevoegde autoriteiten. Ook al bieden de grootste beleggingsondernemingen op grote schaal grensoverschrijdende diensten voor zakenbankieren aan, toch zijn zij als beleggingsonderneming onderworpen aan prudentieel toezicht door de krachtens Richtlijn 2014/65/EU aangewezen autoriteiten, die niet noodzakelijkerwijs dezelfde bevoegde autoriteiten zijn als die welke krachtens Richtlijn 2013/36/EU zijn aangewezen. Dat kan resulteren in een ongelijk speelveld bij de toepassing van de bepalingen van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU binnen de Unie en de toezichthouders verhinderen een breed prudentieel overzicht te krijgen, wat nochtans van essentieel belang is om de risico's die verbonden zijn aan grote grensoverschrijdende beleggingsondernemingen, doeltreffend aan te pakken. Daardoor kan het prudentiële toezicht aan slagkracht inboeten en kan het ook de mededinging binnen de Unie verstoren. De grootste beleggingsondernemingen moeten daarom de status van kredietinstelling krijgen om zo synergie-effecten tot stand te brengen met betrekking tot het toezicht op grensoverschrijdende wholesalemarktactiviteiten binnen een groep van soortgelijke entiteiten, hetgeen tot een gelijk speelveld bijdraagt en coherent toezicht tussen verschillende groepen mogelijk maakt.

Derhalve moeten die beleggingsondernemingen, doordat zij kredietinstellingen worden, op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU onderworpen blijven aan toezicht van voor kredietinstellingen bevoegde autoriteiten, met inbegrip van de Europese Centrale Bank in het kader van het gemeenschappelijk toezichtsmechanisme. Dat moet ervoor zorgen dat het prudentiële toezicht op kredietinstellingen coherent en effectief verloopt en dat het single rulebook voor financiële diensten op dezelfde wijze wordt toegepast op alle kredietinstellingen in het licht van hun systeemrelevantie. Om reguleringsarbitrage te voorkomen en het risico op omzeiling te verminderen, moeten de bevoegde autoriteiten ernaar streven situaties te voorkomen waarbij potentieel systeemrelevante groepen hun activiteiten zodanig structureren dat de drempels van artikel 4, lid 1, punt 1, onder b), van Verordening (EU) nr. 575/2013, niet worden overschreden en dat de verplichting om overeenkomstig artikel 8 bis van Richtlijn 2013/36/EU een vergunning als kredietinstelling aan te vragen, wordt omzeild.

Tot kredietinstellingen omgevormde grote beleggingsondernemingen moeten pas deposito's of andere terugbetaalbare gelden van het publiek kunnen ontvangen en voor eigen rekening krediet verstrekken als zij voor die activiteiten overeenkomstig Richtlijn 2013/36/EU een vergunning hebben verkregen. Het verrichten van al die activiteiten, waaronder deposito's of andere terugbetaalbare gelden van het publiek ontvangen en voor eigen rekening krediet verstrekken, mag volgens de gewijzigde definitie geen noodzakelijk vereiste zijn voor het beschouwen van ondernemingen als kredietinstellingen. De bij deze verordening geïntroduceerde verandering in de definitie van kredietinstelling mag derhalve geen afbreuk doen aan de nationale, overeenkomstig Richtlijnen 2013/36/EU en (EU) 2019/2034 door de lidstaten toegepaste vergunningverleningsregimes, waaronder bepalingen die lidstaten gepast kunnen achten om de activiteiten die onder de gewijzigde definitie van kredietinstelling vallende grote beleggingsondernemingen mogen verrichten, te verduidelijken.

Daarnaast strekt het toezicht op kredietinstellingen op geconsolideerde basis er onder meer toe te zorgen voor de stabiliteit van het financiële stelsel en moet het, om effectief te zijn, worden toegepast op alle groepen, met inbegrip van de groepen waarvan de moederondernemingen geen kredietinstellingen of beleggingsondernemingen zijn. Daarom moeten alle kredietinstellingen, met inbegrip van die welke voordien de status van beleggingsonderneming hadden, worden onderworpen aan de regels inzake individueel en geconsolideerd toezicht op de moederonderneming door de bevoegde autoriteiten overeenkomstig titel VII, hoofdstuk 3, afdeling I, van Richtlijn 2013/36/EU.

Voorts is het mogelijk dat grote beleggingsondernemingen die niet systeemrelevant zijn maar voor eigen rekening handelen in financiële instrumenten, financiële instrumenten overnemen of financiële instrumenten plaatsen met plaatsingsgarantie, bedrijfsmodellen en risicoprofielen hebben die vergelijkbaar zijn met die van andere systeemrelevante kredietinstellingen. Gezien hun omvang en activiteiten is het mogelijk dat dergelijke beleggingsondernemingen toch bepaalde risico's inhouden voor de financiële stabiliteit, en dus moeten zij, hoewel het omvormen ervan tot kredietinstellingen gezien hun aard en complexiteit niet passend wordt geacht, onderworpen blijven aan dezelfde prudentiële behandeling als kredietinstellingen. Om reguleringsarbitrage te voorkomen en het risico op omzeiling te verminderen, moeten de bevoegde autoriteiten ernaar streven situaties te voorkomen waarbij beleggingsondernemingen hun activiteiten zodanig structureren dat de drempel van 15 miljard EUR met betrekking tot de totale waarde van de activa op individueel of groepsniveau niet wordt overschreden, of dat de discretionaire bevoegdheid van bevoegde autoriteiten om beleggingsondernemingen te onderwerpen aan de vereisten van Verordening (EU) nr. 575/2013 en aan de naleving van de prudentiële vereisten van Richtlijn 2013/36/EU overeenkomstig artikel 5 van Richtlijn (EU) 2019/2034 op onrechtmatige wijze wordt ingeperkt.

Met Verordening (EU) nr. 600/2014 van het Europees Parlement en de Raad (13) is een op Unieniveau geharmoniseerd regime ingevoerd om toegang te verlenen aan ondernemingen uit derde landen die beleggingsdiensten verlenen of beleggingsactiviteiten verrichten voor in aanmerking komende tegenpartijen en professionele cliënten die in de Unie zijn gevestigd. Voorwaarden voor toegang tot de interne markt zijn dat de Commissie een gelijkwaardigheidsbesluit vaststelt en dat de Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor Effecten en Markten) die is opgericht bij Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad (14) ("ESMA"), de onderneming uit een derde land registreert. Het is belangrijk dat de gelijkwaardigheid wordt beoordeeld op grond van het desbetreffende toepasselijke Unierecht en dat doeltreffende instrumenten beschikbaar zijn om de voorwaarden waarop gelijkwaardigheid wordt toegekend, te monitoren. Om die redenen moet van in derde landen geregistreerde ondernemingen worden verlangd dat zij ESMA jaarlijks verslag doen over de omvang en de reikwijdte van de diensten en activiteiten die zij in de Unie verrichten. Ook moet de samenwerking tussen toezichthouders met betrekking tot monitoring, handhaving en inachtneming van de gelijkwaardigheidsvoorwaarden worden verbeterd.

Teneinde een gelijk speelveld te garanderen en de transparantie van de Uniemarkt te bevorderen moet Verordening (EU) nr. 600/2014 worden gewijzigd om koersen, prijsverbeteringen en gerealiseerde prijzen van beleggingsondernemingen met systematische interne afhandeling onder de verhandelingseenheidregeling te laten vallen wanneer gehandeld wordt in alle eenheden. De momenteel vigerende technische reguleringsnormen betreffende de verhandelingseenheidregeling moeten daarom ook gelden voor het uitgebreide toepassingsgebied van Verordening (EU) nr. 600/2014.

Ter waarborging van de bescherming van beleggers, maar ook van de integriteit en de stabiliteit van financiële markten in de Unie, moet de Commissie bij het vaststellen van een gelijkwaardigheidsbesluit rekening houden met de potentiële risico's die uitgaan van de diensten en de activiteiten die ondernemingen uit dat derde land naar aanleiding van dat besluit in de Unie zouden kunnen verrichten. Hun systeemrelevantie moet worden onderzocht aan de hand van criteria zoals de te verwachten omvang en reikwijdte van de diensten en activiteiten die door ondernemingen uit het betrokken derde land worden verricht. Met hetzelfde doel voor ogen dient de Commissie er rekening mee te kunnen houden of het derde land krachtens het toepasselijke Uniebeleid al dan niet is aangemerkt als een jurisdictie die niet coöperatief is op belastinggebied of als een derde land met een hoog risico in de zin van artikel 9, lid 2, van Richtlijn (EU) 2015/849 van het Europees Parlement en de Raad (15). De Commissie moet specifieke prudentiële vereisten, organisatorische vereisten of vereisten inzake bedrijfsvoering slechts als gelijkwaardig beschouwen indien hetzelfde effect wordt bereikt. Voorts dient de Commissie, in voorkomend geval, gelijkwaardigheidsbesluiten te kunnen vaststellen die beperkt zijn tot specifieke diensten en activiteiten of categorieën van diensten en activiteiten als genoemd in afdeling A van bijlage I bij Richtlijn 2014/65/EU.

EBA heeft, in samenwerking met ESMA, op basis van een grondige achtergrondanalyse, gegevensverzameling en raadpleging een verslag uitgebracht over een prudentiële regeling op maat voor alle niet-systeemrelevante beleggingsondernemingen, die als basis dient voor het herziene prudentiële kader voor beleggingsondernemingen.

Teneinde de geharmoniseerde toepassing van deze verordening te waarborgen, moet EBA ontwerpen voor technische normen ontwikkelen tot nadere bepaling van het toepassingsgebied en de methoden voor prudentiële consolidatie van beleggingsondernemingsgroepen, de berekening van de vaste kosten, het meten van de K‐factoren, ter bepaling van het concept van gescheiden rekeningen in verband met gelden van cliënten, aanpassing van de coëfficiënten voor K-DTF in geval van gespannen marktomstandigheden, de berekening voor het gelijkstellen van de eigenvermogensvereisten met de door clearingleden verlangde totale marge, de templates voor de in het kader van deze verordening verplichte openbaarmakingen, waaronder met betrekking tot het beleggingsbeleid van de beleggingsondernemingen en toezichtsrapportage uit hoofde van deze Verordening en de aan de bevoegde autoriteiten te verstrekken informatie in verband met de drempels voor het vereisen van een vergunning als een kredietinstelling. Aan de Commissie dient de bevoegdheid te worden toegekend om deze verordening aan te vullen door de door EBA opgestelde technische reguleringsnormen vast te stellen door middel van gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 290 VWEU en overeenkomstig de artikelen 10 tot en met 14 van Verordening (EU) nr. 1093/2010. De Commissie en EBA moeten ervoor zorgen dat die technische reguleringsnormen door alle betrokken beleggingsondernemingen kunnen worden toegepast op een wijze die in verhouding staat tot de aard, omvang en complexiteit van die beleggingsondernemingen en hun activiteiten.

Aan de Commissie moet tevens de bevoegdheid worden toegekend om door EBA en ESMA ontwikkelde technische uitvoeringsnormen vast te stellen door middel van uitvoeringshandelingen overeenkomstig artikel 291 VWEU en overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1093/2010 en artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

Teneinde de eenvormige toepassing van deze verordening te waarborgen en rekening te houden met ontwikkelingen op financiële markten, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen teneinde deze verordening aan te vullen door de definities in deze verordening te verduidelijken. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (16). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.

Ter wille van de rechtszekerheid en ter voorkoming van overlappingen tussen het bestaande prudentiële kader dat voor zowel kredietinstellingen als beleggings-ondernemingen geldt, en deze verordening, moeten Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU worden gewijzigd om beleggingsondernemingen uit het toepassingsgebied van die handelingen te lichten. Beleggingsondernemingen die deel uitmaken van een bankgroep moeten evenwel blijven vallen onder de voor de bankgroep geldende bepalingen van Verordening (EU) nr. 575/2013 en Richtlijn 2013/36/EU, zoals de bepalingen inzake de intermediaire EU-moederonderneming als bedoeld in artikel 21 ter van Richtlijn 2013/36/EU en de regels inzake prudentiële consolidatie vervat in deel één, titel II, hoofdstuk 2, van Verordening (EU) nr. 575/2013.

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk het opzetten van een effectief en evenredig prudentieel kader dat waarborgt dat beleggingsondernemingen met een vergunning om binnen de Unie te opereren, actief zijn op een solide financiële basis en worden bestuurd op ordelijke wijze, onder meer, in voorkomend geval, in het belang van hun cliënten, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en de gevolgen van het optreden beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstelling te verwezenlijken,

eigenvermogensvereisten met betrekking tot kwantificeerbare, eenvormige en gestandaardiseerde elementen van risico voor de onderneming zelf, risico voor cliënten en risico voor de markt;

vereisten ter beperking van concentratierisico;

liquiditeitsvereisten met betrekking tot kwantificeerbare, eenvormige en gestandaardiseerde elementen van liquiditeitsrisico;

rapportagevereisten met betrekking tot de punten a), b) en c);

openbaarmakingsvereisten.

de totale waarde van de geconsolideerde activa van de beleggingsonderneming is gelijk aan of bedraagt meer dan 15 miljard EUR, berekend als het gemiddelde over de voorafgaande twaalf maanden met uitsluiting van de waarde van de afzonderlijke activa van eventuele buiten de Unie gevestigde dochterondernemingen die een van de in deze alinea genoemde activiteiten verrichten;

de totale waarde van de geconsolideerde activa van de beleggingsonderneming bedraagt minder dan 15 miljard EUR, en de beleggingsonderneming maakt deel uit van een groep waarvan de totale waarde van de geconsolideerde activa van alle ondernemingen binnen de groep die elk afzonderlijk minder dan 15 miljard EUR aan totale activa bezitten en die de in de punten 3 en 6 van deel A van bijlage I bij Richtlijn 2014/65/EU bedoelde activiteiten verrichten, gelijk is aan of meer bedraagt dan 15 miljard EUR, alle berekend als het gemiddelde over de voorafgaande twaalf maanden met uitsluiting van de waarde van de afzonderlijke activa van eventuele buiten de Unie gevestigde dochterondernemingen die een van de in deze alinea genoemde activiteiten verrichten; of

de beleggingsonderneming is onderworpen aan een besluit van de bevoegde autoriteit overeenkomstig artikel 5 van Richtlijn (EU) 2019/2034.

de beleggingsonderneming is een dochteronderneming en wordt meegenomen in het toezicht op geconsolideerde basis op een kredietinstelling, een financiële holding of een gemengde financiële holding, overeenkomstig de bepalingen van deel één, titel II, hoofdstuk 2, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

de beleggingsonderneming stelt, overeenkomstig deze verordening, de bevoegde autoriteit en de consoliderend toezichthouder in kennis, waar toepasselijk;

de bevoegde autoriteit heeft zich ervan vergewist dat de toepassing van de eigenvermogensvereisten van Verordening (EU) nr. 575/2013 op individuele basis op de beleggingsonderneming en op geconsolideerde basis op de groep, naargelang het geval, prudentieel solide is, niet resulteert in een vermindering van de eigenvermogensvereisten voor de beleggingsonderneming overeenkomstig deze verordening, en niet wordt verricht met het oog op reguleringsarbitrage.

"nevendiensten verrichtende onderneming": een onderneming waarvan de hoofdactiviteit bestaat uit het bezit of het beheer van onroerend goed, het beheer van gegevensverwerkingsdiensten of uit een andere soortgelijke activiteit die ten opzichte van de hoofdactiviteit van een of meer beleggingsondernemingen het karakter van een ondersteunende activiteit heeft;

"vermogensbeheerder": een vermogensbeheerder in de zin van artikel 4, lid 1, punt 19, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"clearinglid": een in een lidstaat gevestigde onderneming die onder de definitie valt van artikel 2, punt 14, van Verordening (EU) nr. 648/2012 van het Europees Parlement en de Raad (17);

"cliënt": een cliënt in de zin van artikel 4, lid 1, punt 9, van Richtlijn 2014/65/EU, behalve dat voor de toepassing van deel vier van deze verordening onder cliënt elke tegenpartij van de beleggingsonderneming wordt verstaan;

"grondstoffen- en emissierechtenhandelaar": een grondstoffen- en emissierechtenhandelaar in de zin van artikel 4, lid 1, punt 150, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"grondstoffenderivaten": grondstoffenderivaten in de zin van artikel 2, lid 1, punt 30, van Verordening (EU) nr. 600/2014;

"bevoegde autoriteit": een bevoegde autoriteit in de zin van artikel 3, lid 1, punt 5, van Richtlijn (EU) 2019/2034;

"kredietinstelling": een kredietinstelling in de zin van artikel 4, lid 1, punt 1, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"handelen voor eigen rekening": handelen voor eigen rekening in de zin van artikel 4, lid 1, punt 6, van Richtlijn 2014/65/EU;

"derivaten": derivaten in de zin van artikel 2, lid 1, punt 29, van Verordening (EU) nr. 600/2014;

"geconsolideerde situatie": de situatie die overeenkomstig artikel 7 resulteert uit de toepassing van de vereisten van deze verordening op een EU-moederbeleggingsonderneming, een EU-moederbeleggingsholding of een gemengde financiële EU-moederholding alsof die onderneming samen met alle beleggingsondernemingen, financiële instellingen, nevendiensten verrichtende ondernemingen en verbonden agenten in de beleggingsondernemingsgroep één enkele beleggingsonderneming vormde; voor de toepassing van deze definitie zijn de termen "beleggingsonderneming", "financiële instelling", "nevendiensten verrichtende onderneming" en "verbonden agent" ook van toepassing op ondernemingen in derde landen die, indien zij in de Unie waren gevestigd, aan de definities van die termen zouden beantwoorden;

"op geconsolideerde basis": op basis van de geconsolideerde situatie;

"uitvoering van orders voor rekening van cliënten": uitvoering van orders voor rekening van cliënten in de zin van artikel 4, lid 1, punt 5, van Richtlijn 2014/65/EU;

"financiële instelling": een onderneming die geen kredietinstelling of beleggingsonderneming en evenmin een zuiver industriële holding is en waarvan de hoofdwerkzaamheid bestaat in het verwerven van deelnemingen of in het uitoefenen van een of meer van de in de punten 2 tot en met 12 en punt 15 van bijlage I bij Richtlijn 2013/36/EU genoemde werkzaamheden, met inbegrip van een financiële holding, een gemengde financiële holding, een beleggingsholding, een betalingsinstelling in de zin van Richtlijn (EU) 2015/2366 van het Europees Parlement en de Raad (18), en een vermogensbeheerder, maar met uitsluiting van verzekeringsholdings en gemengde verzekeringsholdings in de zin van artikel 212, lid 1, punt g), van Richtlijn 2009/138/EG van het Europees Parlement en de Raad (19);

"financieel instrument": een financieel instrument in de zin van artikel 4, lid 1, punt 15, van Richtlijn 2014/65/EU;

"financiële holding": een financiële holding in de zin van artikel 4, lid 1, punt 20, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"entiteit uit de financiële sector": een entiteit uit de financiële sector in de zin van artikel 4, lid 1, punt 27, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"aanvangskapitaal": aanvangskapitaal in de zin van artikel 3, lid 1, punt 18, van Richtlijn (EU) 2019/2034;

"groep van verbonden cliënten": een groep van verbonden cliënten in de zin van artikel 4, lid 1, punt 39, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"beleggingsadvies": beleggingsadvies in de zin van artikel 4, lid 1, punt 4, van Richtlijn 2014/65/EU;

"doorlopend beleggingsadvies": de herhaaldelijke verstrekking van beleggingsadvies, alsmede de aanhoudende of periodieke beoordeling en monitoring of evaluatie van de portefeuille van financiële instrumenten van een cliënt, onder meer van de door de cliënt op basis van een contractuele regeling verrichte beleggingen;

"beleggingsonderneming": een beleggingsonderneming in de zin van artikel 4, lid 1, punt 1, van Richtlijn 2014/65/EU;

"beleggingsholding": een financiële instelling waarvan de dochterondernemingen uitsluitend of hoofdzakelijk beleggingsondernemingen of financiële instellingen zijn, die onder haar dochterondernemingen ten minste één beleggingsonderneming telt, en die geen financiële holding is in de zin van artikel 4, lid 1, punt 20, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"beleggingsdiensten en -activiteiten": beleggingsdiensten en -activiteiten in de zin van artikel 4, lid 1, punt 2, van Richtlijn 2014/65/EU;

"beleggingsondernemingsgroep": groep van ondernemingen die bestaat uit een moederonderneming en haar dochterondernemingen of uit ondernemingen die voldoen aan de in artikel 22 van Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en de Raad (20) beschreven voorwaarden, waarvan ten minste één onderneming een beleggingsonderneming is en die geen kredietinstellingen omvat;

"K‐factoren": eigenvermogensvereisten als beschreven in deel drie, titel II, voor risico's die een beleggingsonderneming vormt voor cliënten, markten en haarzelf;

"activa onder beheer" of "AUM": de waarde van de activa die een beleggingsonderneming voor haar cliënten beheert volgens zowel discretionaire vermogensbeheerregelingen als niet-discretionaire regelingen die doorlopend beleggingsadvies behelzen;

"aangehouden gelden van cliënten" of "CMH": het bedrag aan gelden van cliënten dat een beleggingsonderneming aanhoudt, rekening houdend met de wettelijke regelingen met betrekking tot de scheiding van activa en ongeacht het nationale boekhoudstelsel dat geldt voor de door de beleggingsonderneming aangehouden gelden van cliënten;

"activa onder bewaring en beheer" of "ASA": de waarde van de activa die een beleggingsonderneming bewaart en beheert voor cliënten, ongeacht of de activa op de eigen balans van de beleggingsonderneming staan dan wel op derdenrekeningen;

"verwerkte orders van cliënten" of "COH": de waarde van orders die een beleggingsonderneming verwerkt voor cliënten door het ontvangen en doorgeven van orders van cliënten en door het uitvoeren van orders voor rekening van cliënten;

"concentratierisico" of "CON": de blootstellingen in de handelsportefeuille van een beleggingsonderneming aan een cliënt of aan een groep van verbonden cliënten waarvan de waarde de limieten in artikel 37, lid 1, overschrijdt;

"verleende clearingmarge" of "CMG": het bedrag van de totale door een clearinglid of gekwalificeerde centrale tegenpartij vereiste marge, indien de uitvoering en afwikkeling van transacties van een beleggingsonderneming die voor eigen rekening handelt, plaatsvinden onder de verantwoordelijkheid van een clearinglid of een gekwalificeerde centrale tegenpartij;

"dagelijkse transactiestroom" of "DTF": de dagelijkse waarde van transacties die een beleggingsonderneming aangaat door voor eigen rekening te handelen of door het in eigen naam uitvoeren van orders voor rekening van cliënten, met uitzondering van de waarde van orders die een beleggingsonderneming afhandelt voor cliënten door de ontvangst en doorgifte van cliëntenorders en door de uitvoering van orders namens cliënten waarmee reeds rekening is gehouden in de verwerkte orders van cliënten;

"nettopositierisico" of "NPR": de waarde van transacties die zijn opgenomen in de handelsportefeuille van een beleggingsonderneming;

"wanbetaling van een tegenpartij bij een transactie" of "TCD": de blootstellingen in de handelsportefeuille van een beleggingsonderneming in instrumenten en transacties als bedoeld in artikel 25 die aanleiding geven tot het risico op wanbetaling van een tegenpartij bij een transactie;

"actuele marktwaarde" of "CMV": de nettomarktwaarde van de portefeuille van transacties of effectengedeelten die overeenkomstig artikel 31 onder verrekening vallen, waarbij zowel positieve als negatieve marktwaarden worden gebruikt voor het berekenen van de CMV;

"transacties met afwikkeling op lange termijn": transacties met afwikkeling op lange termijn in de zin van artikel 272, punt 2, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"margeleningstransactie": margeleningstransacties in de zin van artikel 3, punt 10, van Verordening (EU) 2015/2365 van het Europees Parlement en de Raad (21);

"leidinggevend orgaan": een leidinggevend orgaan in de zin van artikel 4, lid 1, punt 36, van Richtlijn 2014/65/EU;

"gemengde financiële holding": een gemengde financiële holding in de zin van artikel 2, punt 15, van Richtlijn 2002/87/EG van het Europees Parlement en de Raad (22);

"post buiten de balanstelling": elke post als bedoeld in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 575/2013;

"moederonderneming": een moederonderneming in de zin van artikel 2, punt 9, en artikel 22 van Richtlijn 2013/34/EU;

"deelneming": een deelneming in de zin van artikel 4, lid 1, punt 35, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"winst": winst in de zin van artikel 4, lid 1, punt 121, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"gekwalificeerde centrale tegenpartij" of "GCTP": een gekwalificeerde centrale tegenpartij in de zin van artikel 4, lid 1, punt 88, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"vermogensbeheer": vermogensbeheer in de zin van artikel 4, lid 1, punt 8, van Richtlijn 2014/65/EU;

"gekwalificeerde deelneming": een gekwalificeerde deelneming in de zin van artikel 4, lid 1, punt 36, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

"effectenfinancieringstransactie" of "SFT": een SFT in de zin van artikel 3, punt 11, van Verordening (EU) 2015/2365;

"gescheiden rekeningen": voor de toepassing van tabel 1 in artikel 15, lid 2, rekeningen bij entiteiten waarbij door een beleggingsonderneming aangehouden gelden van cliënten zijn gedeponeerd overeenkomstig artikel 4 van Gedelegeerde Richtlijn (EU) 2017/593 (23) en, waar van toepassing, waar nationale wetgeving bepaalt dat, indien de beleggingsonderneming insolvent is of in afwikkeling of onder beheer wordt geplaatst, de gelden van cliënten niet kunnen worden aangewend om andere vorderingen in verband met de beleggingsonderneming te voldoen dan vorderingen van de cliënt;

"retrocessietransactie": een retrocessietransactie in de zin van artikel 3, punt 9, van Verordening (EU) 2015/2365;

"dochteronderneming": een dochteronderneming in de zin van artikel 2, punt 10, en artikel 22 van Richtlijn 2013/34/EU, met inbegrip van dochterondernemingen van een dochteronderneming van een moederonderneming die aan het hoofd van deze ondernemingen staat;

"verbonden agent": een verbonden agent in de zin van artikel 4, lid 1, punt 29, van Richtlijn 2014/65/EU;

"totale bruto-inkomsten": de jaarlijkse bedrijfsopbrengsten van een beleggingsonderneming, met betrekking tot de beleggingsdiensten en ‐activiteiten die de beleggingsonderneming gemachtigd is te verrichten, met inbegrip van de opbrengsten afkomstig uit rentebaten, uit aandelen en andere vast‐/variabelrentende waardepapieren, uit provisies en vergoedingen, winst en verlies die de beleggingsonderneming maakt op haar handelsactiva, tegen reële waarde gehouden activa, of uit afdekkingsactiviteiten, maar met uitsluiting van alle opbrengsten die geen verband houden met de uitgevoerde beleggingsdiensten en ‐activiteiten;

"handelsportefeuille": alle posities in financiële instrumenten en grondstoffen die door een beleggingsonderneming worden ingenomen, hetzij met de intentie om te handelen, hetzij ter afdekking van posities die worden ingenomen met de intentie om te handelen;

"posities die met de intentie om te handelen worden ingenomen": een van de volgende posities:

"EU-moederbeleggingsonderneming": een beleggingsonderneming in een lidstaat die deel uitmaakt van een beleggingsondernemingsgroep en die een beleggingsonderneming of een financiële instelling als dochteronderneming heeft, of die een deelneming heeft in een dergelijke beleggingsonderneming of financiële instelling en zelf geen dochteronderneming is van een andere beleggingsonderneming waaraan in een lidstaat een vergunning is verleend, of van een in een lidstaat opgerichte beleggingsholding of gemengde beleggingsholding;

"EU-moederbeleggingsholding": een beleggingsholding in een lidstaat die deel uitmaakt van een beleggingsondernemingsgroep en die zelf geen dochteronderneming is van een beleggingsonderneming waaraan in een van de lidstaten vergunning is verleend, of van een andere beleggingsholding in een lidstaat;

"gemengde financiële EU-moederholding": een moederonderneming van een beleggingsondernemingsgroep die een gemengde financiële holding is in de zin van artikel 2, punt 15, van Richtlijn 2002/87/EG.

een eenvormige toepassing van deze verordening te waarborgen;

bij de toepassing van deze verordening rekening te houden met de ontwikkelingen op financiële markten.

de beleggingsonderneming voldoet aan de in artikel 12, lid 1, bepaalde voorwaarden om gekwalificeerd te worden als een kleine en niet-verweven beleggingsonderneming;

een van de volgende voorwaarden is vervuld:

zowel de beleggingsonderneming als haar moederonderneming valt onder de vergunningvereisten en het toezicht van dezelfde lidstaat;

de autoriteiten die bevoegd zijn voor het toezicht op een geconsolideerde basis overeenkomstig Verordening (EU) nr. 575/2013 of overeenkomstig artikel 7 van onderhavige verordening stemmen in met deze vrijstelling;

het eigen vermogen is adequaat verdeeld tussen de moederonderneming en de beleggingsonderneming, en aan elk van de volgende voorwaarden is voldaan:

de beleggingsonderneming voldoet aan de in artikel 12, lid 1, bepaalde voorwaarden om gekwalificeerd te worden als een kleine en niet-verweven beleggingsonderneming;

de beleggingsonderneming is een dochteronderneming en wordt meegenomen in het toezicht op geconsolideerde basis op een verzekerings- of herverzekeringsonderneming overeenkomstig artikel 228 van Richtlijn 2009/138/EG;

zowel de beleggingsonderneming als haar moederonderneming valt onder de vergunningvereisten en het toezicht van dezelfde lidstaat;

de autoriteiten die bevoegd zijn voor het toezicht op geconsolideerde basis overeenkomstig Richtlijn 2009/138/EG stemmen in met deze vrijstelling;

het eigen vermogen is adequaat verdeeld tussen de moederonderneming en de beleggingsonderneming en aan elk van de volgende voorwaarden is voldaan:

de beleggingsonderneming wordt meegenomen in het toezicht op geconsolideerde basis overeenkomstig deel één, titel II, hoofdstuk 2, van Verordening (EU) nr. 575/2013 of maakt deel uit van een beleggingsondernemingsgroep waarop artikel 7, lid 3, van deze verordening van toepassing is, en de in artikel 7, lid 4, geregelde vrijstelling is niet van toepassing;

de moederonderneming houdt op geconsolideerde basis voortdurend toezicht op de liquiditeitsposities van alle instellingen en beleggingsondernemingen binnen de groep of subgroep die onder een vrijstelling vallen, en staat garant voor een toereikend liquiditeitsniveau van al die instellingen en beleggingsondernemingen;

de moederonderneming en de beleggingsonderneming zijn ten genoegen van de bevoegde autoriteiten overeenkomsten aangegaan die voorzien in het vrije verkeer van middelen tussen de moederonderneming en de beleggingsonderneming om hen in staat te stellen aan hun individuele verplichtingen en gezamenlijke verplichtingen te voldoen wanneer deze opeisbaar worden;

er zijn momenteel of naar verwachting in de toekomst geen materiële, praktische of juridische belemmeringen voor de nakoming van de in punt c) bedoelde overeenkomsten;

de autoriteiten die bevoegd zijn voor het toezicht op geconsolideerde basis overeenkomstig Verordening (EU) nr. 575/2013 of overeenkomstig artikel 7 van onderhavige verordening stemmen in met deze vrijstelling.

onder "eigenvermogensinstrumenten" wordt eigen vermogen verstaan in de zin van artikel 9 van deze verordening zonder toepassing van de in artikel 36, lid 1, punt i), artikel 56, punt d), en artikel 66, punt d), van Verordening (EU) nr. 575/2013 bedoelde aftrekkingen;

de termen "beleggingsonderneming", "financiële instelling", "nevendiensten verrichtende onderneming" en "verbonden agent" zijn ook van toepassing op ondernemingen in derde landen die, indien zij in de Unie waren gevestigd, aan de definities van die termen in artikel 4 zouden beantwoorden.

de som van de volledige boekwaarde van al hun deelnemingen, achtergestelde vorderingen en in artikel 36, lid 1, punt i), artikel 56, punt d), en artikel 66, punt d), van Verordening (EU) nr. 575/2013 bedoelde instrumenten ten aanzien van beleggingsondernemingen, financiële instellingen, nevendiensten verrichtende ondernemingen en verbonden agenten binnen de beleggingsondernemingsgroep; en

het totaal van al hun voorwaardelijke verplichtingen ten aanzien van beleggingsondernemingen, financiële instellingen, nevendiensten verrichtende ondernemingen en verbonden agenten in de beleggingsondernemingsgroep.

,

,

,

tier 1‐kernkapitaal wordt gedefinieerd overeenkomstig deel twee, titel I, hoofdstuk 2, van Verordening (EU) nr. 575/2013, aanvullend-tier 1‐kapitaal overeenkomstig deel twee, titel I, hoofdstuk 3, van Verordening (EU) nr. 575/2013 en tier 2‐kapitaal overeenkomstig deel twee, titel I, hoofdstuk 4, van Verordening (EU) nr. 575/2013; en

D wordt gedefinieerd in artikel 11.

zijn de in artikel 36, lid 1, punt c), van Verordening (EU) nr. 575/2013 bedoelde aftrekkingen volledig van toepassing, zonder dat de artikelen 39 en 48 van die verordening worden toegepast;

zijn de in artikel 36, lid 1, punt e), van Verordening (EU) nr. 575/2013 bedoelde aftrekkingen volledig van toepassing, zonder dat artikel 41 van die verordening wordt toegepast;

zijn de aftrekkingen, bedoeld in artikel 36, lid 1, punt h), artikel 56, punt c), en artikel 66, punt c), van Verordening (EU) nr. 575/2013, voor zover zij betrekking hebben op aangehouden kapitaalinstrumenten die niet in de handelsportefeuille worden aangehouden, volledig van toepassing, zonder dat (de mechanismen van) de artikelen 46, 60 en 70 van die verordening worden toegepast;

zijn de in artikel 36, lid 1, punt i), van Verordening (EU) nr. 575/2013 bedoelde aftrekkingen volledig van toepassing, zonder dat artikel 48 van die verordening wordt toegepast;

zijn voor het bepalen van het eigen vermogen van beleggingsondernemingen de volgende bepalingen niet van toepassing:

er zijn momenteel of naar verwachting in de toekomst geen materiële, praktische of juridische belemmeringen voor een onmiddellijke overdracht van kapitaal of terugbetaling van vreemd vermogen door de moederonderneming;

de entiteit uit de financiële sector wordt in de risicobeoordelings-, de risicometings- en de risicobeheersingsprocedure van de moederonderneming betrokken;

de in artikel 8 geregelde afwijking wordt niet door de bevoegde autoriteiten gebruikt.

een gekwalificeerde deelneming waarvan het bedrag hoger ligt dan 15 % van het eigen vermogen van de beleggingsonderneming als berekend overeenkomstig artikel 9 van deze verordening, maar zonder dat de in artikel 36, lid 1, punt k), onder i), van Verordening (EU) nr. 575/2013 bedoelde aftrekking wordt toegepast, in een onderneming die geen entiteit uit de financiële sector is;

het totale bedrag van de gekwalificeerde deelnemingen van een beleggingsonderneming in andere ondernemingen dan entiteiten uit de financiële sector, dat hoger ligt dan 60 % van haar eigen vermogen als berekend overeenkomstig artikel 9 van deze verordening, maar zonder dat de in artikel 36, lid 1, punt k), onder i), van Verordening (EU) nr. 575/2013 bedoelde aftrekking wordt toegepast.

die aandelen worden tijdelijk aangehouden tijdens een financiële bijstandsoperatie als bedoeld in artikel 79 van Verordening (EU) nr. 575/2013;

het aanhouden van die aandelen is een overnemingspositie die gedurende vijf werkdagen of minder wordt ingenomen;

die aandelen worden door de beleggingsonderneming aangehouden in eigen naam en namens anderen.

hun vastekostenvereiste, berekend overeenkomstig artikel 13;

hun permanente minimumkapitaalvereiste overeenkomstig artikel 14;

hun K‐factor-vereiste, berekend overeenkomstig artikel 15.

AUM gemeten overeenkomstig artikel 17 bedraagt minder dan 1,2 miljard EUR;

COH gemeten overeenkomstig artikel 20 bedraagt minder dan een van beide volgende waarden:

ASA gemeten overeenkomstig artikel 19 is nul;

CMH gemeten overeenkomstig artikel 18 is nul;

DTF gemeten overeenkomstig artikel 33 is nul;

NPR of CMG gemeten overeenkomstig de artikelen 22 en 23 is nul;

TCD gemeten overeenkomstig artikel 26 is nul;

het totaal van de posten binnen en buiten de balanstelling van de beleggingsonderneming bedraagt minder dan 100 miljoen EUR;

de totale jaarlijkse bruto-inkomsten uit beleggingsdiensten en -activiteiten van de beleggingsonderneming bedragen minder dan 30 miljoen EUR, berekend als een gemiddelde op basis van de jaarlijkse cijfers van de periode van twee jaar die onmiddellijk aan het betrokken boekjaar voorafgaat.

personeelsbonussen en andere beloningen, voor zover deze afhangen van de nettowinst van de beleggingsonderneming in het respectieve jaar;

winstdeelnemingen van werknemers, directeuren en partners;

andere bestemmingen van de winst en andere variabele beloningen, voor zover deze volledig discretionair zijn;

gedeelde te betalen provisies en vergoedingen die in direct verband staan met te ontvangen provisies en vergoedingen, welke in de totale inkomsten zijn opgenomen, en indien de betaling van de te betalen provisies en vergoedingen afhankelijk is van de werkelijke ontvangst van de te ontvangen provisies en vergoedingen;

vergoedingen aan verbonden agenten;

eenmalige kosten uit hoofde van ongewone activiteiten.

Risk-to-Client (RtC) K‐factoren, berekend overeenkomstig hoofdstuk 2;

Risk-to-Market (RtM) K‐factoren, berekend overeenkomstig hoofdstuk 3;

Risk-to-Firm (RtF) K‐factoren, berekend overeenkomstig hoofdstuk 4.

nadere bepaling van de methoden voor het meten van de K‐factoren in titel II van deel drie;

nadere bepaling van het begrip "gescheiden rekeningen" voor de toepassing van deze verordening wat betreft de voorwaarden om te waarborgen dat gelden van cliënten worden beschermd in geval van faillissement van een beleggingsonderneming;

nadere bepaling van de aanpassingen aan de in tabel 1 van lid 2 van dit artikel bedoelde K‐DTF-coëfficiënten voor het geval dat, in gespannen marktomstandigheden als bedoeld in Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/578 van de Commissie (25), de K‐DTF-vereisten al te restrictief en schadelijk voor de financiële stabiliteit lijken.

voor contante transacties: de waarde is het bedrag, betaald of ontvangen voor elke transactie;

voor derivaten: de waarde van de transactie is het notionele bedrag van het contract.

de standaardbenadering als beschreven in deel drie, titel IV, hoofdstukken 2, 3 en 4, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

de alternatieve standaardbenadering als beschreven in deel drie, titel IV, hoofdstuk 1 bis, van Verordening (EU) nr. 575/2013;

de alternatieve internemodellenbenadering als beschreven in deel drie, titel IV, hoofdstuk 1 ter, van Verordening (EU) nr. 575/2013.

de beleggingsonderneming is geen deel van een groep die een kredietinstelling omvat;

de clearing en de afwikkeling van die transacties vinden plaats onder de verantwoordelijkheid van een clearinglid van een GCTP, en dat clearinglid is een kredietinstelling of een beleggingsonderneming als bedoeld in artikel 1, lid 2, van deze verordening, en de transacties worden centraal gecleard in een GCTP of anders afgewikkeld op basis van levering-tegen-betaling onder de verantwoordelijkheid van dat clearinglid;

de berekening van de door het clearinglid vereiste totale marge is gebaseerd op een margemodel van het clearinglid;

de beleggingsonderneming heeft aan de bevoegde autoriteit aangetoond dat de keuze voor het berekenen van RtM met K‐CMG wordt verantwoord door bepaalde criteria, die de aard kunnen omvatten van de belangrijkste activiteiten van de beleggingsonderneming, die in essentie handelsactiviteiten zijn welke onderworpen zijn aan clearing en margestorting onder de verantwoordelijkheid van een clearinglid, en het feit dat andere door de beleggingsonderneming verrichte activiteiten niet‐wezenlijk zijn in vergelijking met die voornaamste activiteiten; en

de bevoegde autoriteit heeft vastgesteld dat de keuze van de aan K‐CMG onderworpen portefeuille(s) niet is gemaakt om met de eigenvermogensvereisten op onevenredige of prudentieel onverantwoorde wijze regelgevingsarbitrage te bedrijven.

derivatencontracten, genoemd in bijlage II bij Verordening (EU) nr. 575/2013, met uitzondering van de volgende:

transacties met afwikkeling op lange termijn;

retrocessietransacties;

transacties inzake verstrekte of opgenomen effecten- of grondstoffenleningen;

margeleningstransacties;

andere soorten SFT's;

kredieten en leningen als bedoeld in bijlage I, deel B, punt 2, bij Richtlijn 2014/65/EU indien de beleggingsonderneming voor rekening van de cliënt handelt of de order ontvangt en doorgeeft zonder deze uit te voeren.

centrale overheden en centrale banken, indien de onderliggende blootstellingen krachtens artikel 114 van Verordening (EU) nr. 575/2013 een risicogewicht van 0 % zouden krijgen;

de in artikel 117, lid 2, van Verordening (EU) nr. 575/2013 genoemde multilaterale ontwikkelingsbanken;

de in artikel 118 van Verordening (EU) nr. 575/2013 genoemde internationale organisaties.

de tegenpartij is een kredietinstelling, een beleggingsonderneming of een financiële instelling waarvoor passende prudentiële vereisten gelden;

de tegenpartij valt volledig onder dezelfde prudentiële consolidatie als de beleggingsonderneming, overeenkomstig Verordening (EU) nr. 575/2013 of artikel 7 van deze verordening, of de tegenpartij en de beleggingsonderneming staan onder toezicht wat betreft de naleving van het groepskapitaalcriterium overeenkomstig artikel 8 van deze verordening;

de tegenpartij is onderworpen aan dezelfde risicobeoordelings-, risicometings- en risicobeheersingsprocedures als de beleggingsonderneming;

de tegenpartij is gevestigd in dezelfde lidstaat als de beleggingsonderneming;

er zijn momenteel of naar verwachting in de toekomst geen materiële, praktische of juridische belemmeringen voor een onmiddellijke overdracht van eigen vermogen of terugbetaling van vreemd vermogen door de tegenpartij aan de beleggingsonderneming.

voor derivatencontracten als de CMV;

voor transacties met afwikkeling op lange termijn als het bij de afwikkeling door de beleggingsonderneming te betalen of te ontvangen afwikkelingsbedrag in contanten; een vordering wordt als een positief bedrag behandeld en een schuld wordt als een negatief bedrag behandeld;

voor retrocessietransacties en transacties inzake verstrekte of opgenomen effecten- of grondstoffenleningen als het verstrekte of opgenomen bedrag in contanten; door de beleggingsonderneming verstrekte contanten wordt als een positief bedrag behandeld en door de beleggingsonderneming opgenomen contanten wordt als een negatief bedrag behandeld;

voor effectenfinancieringstransacties waarbij beide gedeelten van de transactie effecten zijn, door de CMV van het effect dat door de beleggingsonderneming wordt verstrekt; de CMV wordt verhoogd door toepassing van de overeenkomstige volatiliteitsaanpassing in tabel 4 van artikel 30;

voor margeleningstransacties en kredieten en leningen als bedoeld in artikel 25, lid 1, punt g), door de boekwaarde van de activa overeenkomstig het toepasselijke kader voor financiële verslaggeving.

de effectieve notionele (EN) waarde van de transactie, bepaald overeenkomstig de leden 2 tot en met 6 van dit artikel; en

de factor voor toezichtsdoeleinden (SF), bepaald overeenkomstig lid 7 van dit artikel.

voor valutaderivatencontracten wordt de notionele waarde bepaald als de notionele waarde van het vreemde-valutagedeelte van het contract, omgerekend in de nationale valuta; indien beide gedeelten van een valutaderivaat zijn uitgedrukt in andere valuta's dan de nationale valuta, wordt de notionele waarde van elk gedeelte omgerekend in de nationale valuta en wordt het gedeelte met de hoogste waarde in de nationale valuta de notionele waarde;

voor aandelen- en grondstoffenderivatencontracten en emissierechten en derivaten daarvan wordt de notionele waarde bepaald als het product van de marktprijs van één eenheid van het voornoemde instrument en het aantal eenheden waarnaar de transactie verwijst;

voor transacties met meervoudige betalingen die state-contingent zijn zoals digitale opties of target redemption forwards, berekent een beleggingsonderneming de notionele waarde van iedere state en gebruikt zij de daaruit resulterende hoogste waarde;

indien de notionele waarde een formule van marktwaarden is, voert de beleggingsonderneming de CMV in om de notionele waarde van de transactie te bepalen;

voor variabele notionele swaps zoals in waarde verminderende (amortising) en in waarde vermeerderende (accreting) swaps gebruiken beleggingsondernemingen de gemiddelde notionele waarde over de resterende looptijd van de swap als de notionele waarde van de transactie;

leveraged swaps worden omgerekend naar de notionele waarde van de gelijkwaardige unleveraged swaps zodat, wanneer alle rentetarieven in een swap met een factor worden vermenigvuldigd, de aangegeven notionele waarde is vermenigvuldigd met de factor op de rentetarieven om de notionele waarde te bepalen;

voor een derivatencontract met meervoudige uitwisselingen van de hoofdsom wordt de notionele waarde vermenigvuldigd met het aantal uitwisselingen van de hoofdsom in het derivatencontract om de uiteindelijke notionele waarde te bepalen.

0,42 voor verrekeningsregelingen van transacties met financiële en niet-financiële tegenpartijen waarvoor indien nodig bilateraal zekerheden worden uitgewisseld met de tegenpartij, overeenkomstig de voorwaarden van artikel 11 van Verordening (EU) nr. 648/2012;

1 voor andere verrekeningsregelingen.

voor de toepassing van artikel 25, lid 1, punten a), e) en g): door het bedrag van de zekerheid die de beleggingsonderneming van haar tegenpartij heeft ontvangen verminderd overeenkomstig tabel 4;

voor de transacties bedoeld in artikel 25, lid 1, punten b), c) d) en f): door de som van de CMV van het effectengedeelte en het nettobedrag van de door de beleggingsonderneming gestorte of ontvangen zekerheid.

een verrekeningsovereenkomst met de tegenpartij of een andere overeenkomst waaruit één juridische verplichting ontstaat die alle in die overeenkomst opgenomen transacties bestrijkt, zodat de beleggingsonderneming slechts gerechtigd is tot ontvangst of verplicht is tot betaling van het nettobedrag van de positieve en negatieve tegen marktwaarde gewaardeerde waarden van de afzonderlijke betrokken transacties ingeval een tegenpartij haar verplichtingen niet nakomt als gevolg van een van de volgende situaties:

de verrekeningsovereenkomst bevat geen beding op grond waarvan, bij wanbetaling van een tegenpartij, een niet in gebreke blijvende tegenpartij slechts beperkte betalingen of in het geheel geen betalingen aan de boedel van de in gebreke blijvende partij hoeft te verrichten, zelfs indien de in gebreke blijvende partij een nettocrediteur is;

de beleggingsonderneming heeft een onafhankelijk, met redenen omkleed schriftelijk juridisch advies verkregen waarin wordt geconcludeerd dat, in geval van aanvechting van de verrekeningsovereenkomst voor de rechter, de vorderingen en verplichtingen van de beleggingsonderneming gelijkwaardig zouden zijn met die, bedoeld in punt a) binnen het volgende rechtskader:

transacties met niet-financiële tegenpartijen als gedefinieerd in artikel 2, punt 9, van Verordening (EU) nr. 648/2012, of met in een derde land gevestigde niet-financiële tegenpartijen, indien die transacties de in artikel 10, leden 3 en 4, van die verordening bepaalde clearingdrempel niet overschrijden;

intragroeptransacties als bepaald in artikel 3 van Verordening (EU) nr. 648/2012;

transacties met afwikkeling op lange termijn;

SFT's, met inbegrip van margeleningstransacties, tenzij de bevoegde autoriteit constateert dat de uit die transacties voortvloeiende blootstellingen van de beleggingsonderneming aan het CVA-risico wezenlijk zijn; en

kredieten en leningen als bedoeld in artikel 25, lid 1, punt g).

voor contante transacties: de waarde is het bedrag, betaald of ontvangen voor elke transactie;

voor derivaten: de waarde van de transactie is het notionele bedrag van het contract.

methodologische opties voor de beoordeling van de blootstellingen van activaklassen aan activiteiten die hoofdzakelijk worden geassocieerd met milieu- of sociale doelstellingen;

specifieke risicoprofielen van activa die blootgesteld zijn aan activiteiten die hoofdzakelijk worden geassocieerd met milieu- of sociale doelstellingen;

risico's in verband met de waardevermindering van activa als gevolg van wijzigingen in de regelgeving zoals mitigatie van de klimaatverandering;

potentiële effecten van specifieke prudentiële behandeling van activa die blootgesteld zijn aan activiteiten die hoofdzakelijk worden geassocieerd met milieu- of sociale doelstellingen, op de financiële stabiliteit.

het positieve verschil tussen de lange en korte posities van de beleggingsonderneming in alle door de betrokken cliënt uitgegeven financiële instrumenten van de handelsportefeuille, waarbij de nettopositie voor elk instrument wordt berekend overeenkomstig de bepalingen van artikel 22, punten a), b) en c).

de blootstellingswaarde van contracten en transacties als bedoeld in artikel 25, lid 1, met de betrokken cliënt, berekend op de in artikel 27 bepaalde wijze.

niet meer dan 500 % van het eigen vermogen van de beleggingsonderneming indien niet meer dan tien dagen zijn verstreken sedert de overschrijding zich heeft voorgedaan;

in totaal niet meer dan 600 % van het eigen vermogen van de beleggingsonderneming, voor overschrijdingen die langer dan tien dagen duurden.

200 %, indien de overschrijding niet langer dan tien dagen heeft geduurd;

de overeenkomstige factor in kolom 2 van tabel 6, na de periode van tien dagen, berekend vanaf de datum waarop de overschrijding heeft plaatsgevonden, door elk deel van de overschrijding toe te wijzen aan de passende regel in kolom 1 van tabel 6.

blootstellingen die volledig in mindering worden gebracht op het eigen vermogen van een beleggingsonderneming;

blootstellingen, ontstaan tijdens de normale afwikkeling van betaaldiensten, valutatransacties, effectentransacties en het verrichten van geldovermakingsdiensten;

blootstellingen die bestaan in vorderingen op:

gedekte obligaties;

blootstellingen die een beleggingsonderneming heeft met betrekking tot haar moederonderneming, andere dochterondernemingen van de moederonderneming of haar eigen dochterondernemingen, voor zover die ondernemingen op geconsolideerde basis onder toezicht staan overeenkomstig artikel 7 van deze verordening of Verordening (EU) nr. 575/2013, of met het oog op naleving van het groepskapitaalcriterium onder toezicht staan overeenkomstig artikel 8 van deze verordening, of onder toezicht staan overeenkomstig gelijkwaardige in een derde land geldende standaarden, en mits de volgende voorwaarden zijn vervuld:

de andere tegenpartij is een niet-financiële tegenpartij;

beide tegenpartijen zijn onderworpen aan adequate gecentraliseerde risicobeoordelings-, risicometings- en risicobeheersingsprocedures;

de transactie kan worden beoordeeld als een vermindering van de risico's die rechtstreeks verband houden met de commerciële activiteit of de treasuryfinancieringsactiviteit van de niet-financiële tegenpartij of van die groep.

de in de artikelen 10 tot en met 13 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/61 bedoelde activa, onder dezelfde voorwaarden wat betreft de criteria om in aanmerking te komen en dezelfde toepasselijke reductiefactoren als die welke zijn neergelegd in die artikelen;

de in artikel 15 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/61 bedoelde activa, tot een absoluut bedrag van 50 miljoen EUR of het gelijkwaardige bedrag in de nationale munteenheid, onder dezelfde voorwaarden wat betreft de criteria om in aanmerking te komen, met uitzondering van het in artikel 15, lid 1, van die verordening bedoelde drempelbedrag van 500 miljoen EUR, en dezelfde toepasselijke reductiefactoren als die welke zijn neergelegd in dat artikel;

niet onder de punten a) en b) van deze alinea vallende financiële instrumenten die worden verhandeld op een handelsplatform waarvoor een liquide markt bestaat in de zin van artikel 2, lid 1, punt 17, van Verordening (EU) nr. 600/2014 en van de artikelen 1 tot en met 5 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/567 van de Commissie (26), en waarop een reductiefactor van 55 % wordt toegepast;

onbezwaarde kortetermijndeposito's bij een kredietinstelling.

zij maken tot maximaal één derde uit van de minimale liquiditeitsvereisten als bedoeld in lid 1 van dit artikel;

zij worden niet meegenomen in aanvullende liquiditeitsvereisten die de bevoegde autoriteit overeenkomstig artikel 39, lid 2, punt k), van Richtlijn (EU) 2019/2034 voor ondernemingsspecifieke risico's eist;

daarop wordt een reductiefactor van 50 % toegepast.

het aantal bestuursmandaten dat wordt gehouden door leden van het leidinggevende orgaan;

het beleid inzake diversiteit wat de selectie van leden van het leidinggevende orgaan betreft, de in dat beleid vastgestelde doelstellingen en relevante streefdoelen, en de mate waarin die doelstellingen en streefdoelen zijn verwezenlijkt;

de vraag of de beleggingsonderneming een aparte risicocommissie heeft ingesteld en het aantal keren dat deze commissie jaarlijks is bijeengekomen.

een volledig afstemmingsoverzicht van de tier 1‐kernkapitaalbestanddelen, aanvullend-tier 1‐bestanddelen, tier 2‐bestanddelen en filters en aftrekposten die worden toegepast op het eigen vermogen van de beleggingsonderneming en de balans in de gecontroleerde financiële overzichten van de beleggingsonderneming;

een beschrijving van de belangrijkste kenmerken van de tier 1‐kernkapitaal-, aanvullend-tier 1‐ en tier 2‐instrumenten die door de beleggingsonderneming zijn uitgegeven;

een beschrijving van alle beperkingen die zijn toegepast op de berekening van het eigen vermogen overeenkomstig deze verordening en de instrumenten en aftrekken waarop die beperkingen van toepassing zijn.

een samenvatting van de benadering die de beleggingsonderneming hanteert om te beoordelen of haar intern kapitaal toereikend is om huidige en toekomstige activiteiten te ondersteunen;

op verzoek van de bevoegde autoriteit, het resultaat van de interne beoordelingsprocedure inzake kapitaaltoereikendheid van de beleggingsonderneming, met inbegrip van de samenstelling van het aanvullende eigen vermogen op basis van de toezichtsprocedure als bedoeld in artikel 39, lid 2, punt a), van Richtlijn (EU) 2019/2034;

de K‐factorvereisten, berekend overeenkomstig artikel 15 van deze verordening, in geaggregeerde vorm voor RtM, RtF, en RtC, op basis van de som van de toepasselijke K‐factoren; en

het overeenkomstig artikel 13 van deze verordening vastgestelde vastekostenvereiste.

de belangrijkste kenmerken van het beloningssysteem, met inbegrip van de hoogte van de variabele beloning en de criteria voor de toekenning van variabele beloning, het beleid inzake uitbetaling in instrumenten, het uitstelbeleid en de criteria voor definitieve verwerving;

de overeenkomstig artikel 30, lid 2, van Richtlijn (EU) 2019/2034 vastgestelde verhoudingen tussen vaste en variabele beloning;

geaggregeerde kwantitatieve informatie over de beloning, uitgesplitst naar directie en personeelsleden wier werkzaamheden het risicoprofiel van de beleggingsonderneming wezenlijk beïnvloeden, met opgave van de volgende gegevens:

informatie over de vraag of de beleggingsonderneming een afwijking geniet als bepaald in artikel 32, lid 4, van Richtlijn (EU) 2019/2034.

het percentage van de stemrechten, verbonden aan de aandelen die direct of indirect in het bezit zijn van de beleggingsonderneming, uitgesplitst naar lidstaat en sector;

een volledige beschrijving van het stemgedrag in de algemene vergaderingen van ondernemingen waarvan de aandelen worden aangehouden overeenkomstig lid 2, een toelichting bij de stemming, en het aantal door het administratieve of het leidinggevende orgaan van de onderneming ingediende voorstellen dat de beleggingsonderneming heeft goedgekeurd; en

een toelichting bij het gebruik van volmachtadviseurs;

de stemrichtsnoeren met betrekking tot de ondernemingen waarvan de aandelen overeenkomstig lid 2 worden aangehouden.

omvang en samenstelling van het eigen vermogen;

eigenvermogensvereisten;

berekeningen van het eigenvermogensvereiste;

de omvang van de activiteiten met betrekking tot de voorwaarden van artikel 12, lid 1, met inbegrip van het balanstotaal en de uitsplitsing van de inkomsten naar beleggingsdienst en toepasselijke K‐factor;

concentratierisico;

liquiditeitsvereisten.

het niveau van concentratierisico, verbonden aan de wanbetaling van tegenpartijen en aan handelsportefeuilleposities, zowel op het niveau van individuele tegenpartijen als op geaggregeerde basis;

het niveau van concentratierisico met betrekking tot kredietinstellingen, beleggingsondernemingen en andere entiteiten waar gelden van cliënten worden aangehouden;

het niveau van concentratierisico met betrekking tot kredietinstellingen, beleggingsondernemingen en andere entiteiten waar effecten van cliënten zijn gedeponeerd;

het niveau van concentratierisico met betrekking tot de kredietinstellingen waar de eigen kasmiddelen van de beleggingsonderneming zijn gestort;

het niveau van concentratierisico als gevolg van opbrengsten;

het niveau van concentratierisico als beschreven in de punten a) tot en met e), berekend met inachtneming van activa en posten buiten de balanstelling die niet in de handelsportefeuille zijn opgenomen, naast blootstellingen die voortkomen uit posities in de handelsportefeuille.

de formats;

rapportagedata en definities, en bijbehorende instructies voor het gebruik van die formats.

tweemaal het desbetreffende eigenvermogensvereiste op grond van deel drie, titel I, hoofdstuk 1, van Verordening (EU) nr. 575/2013, onder voorbehoud van artikel 93, lid 1, van die verordening, met vermelding van de in titel IV van Richtlijn 2013/36/EU, als gewijzigd bij Richtlijn (EU) 2019/878, vastgestelde niveaus voor het aanvangskapitaal, dat van toepassing zou zijn geweest wanneer de beleggingsonderneming onder de eigenvermogensvereisten van die verordening, als gewijzigd bij Verordening (EU) 2019/630, was blijven vallen; of

tweemaal het in artikel 13 van deze verordening bepaalde toepasselijke vastekostenvereiste, indien de beleggingsonderneming niet bestond op of vóór 26 juni 2021.

beleggingsondernemingen die vóór 26 juni 2021 alleen aan een aanvangskapitaalvereiste onderworpen waren mogen hun eigenvermogensvereisten beperken tot tweemaal het toepasselijke aanvangskapitaalvereiste als bepaald in titel IV van Richtlijn 2013/36/EU, als gewijzigd bij Richtlijn (EU) 2019/878, met uitzondering van artikel 31, lid 1, punten b) en c), respectievelijk artikel 31, lid 2, van die richtlijn;

beleggingsondernemingen die vóór 26 juni 2021 bestonden, mogen hun permanente minimumkapitaalvereisten beperken tot die welke zijn bepaald in artikel 93, lid 1, van Verordening (EU) nr. 575/2013, als gewijzigd bij Verordening (EU) 2019/876, met vermelding van de in titel IV van Richtlijn 2013/36/EU, als gewijzigd bij Richtlijn (EU) 2019/878, vastgestelde niveaus voor het aanvangskapitaal, die van toepassing zouden zijn geweest indien de beleggingsonderneming aan die verordening onderworpen gebleven zou zijn, behoudens een jaarlijkse verhoging van het bedrag van die vereisten met ten minste 5 000 EUR tijdens de periode van vijf jaar;

beleggingsondernemingen die vóór 26 juni 2021 bestonden en die geen vergunning hebben om de in bijlage I, deel B, punt 1, bij Richtlijn 2014/65/EU bedoelde nevendiensten te verrichten en die slechts een of meer van de in bijlage I, deel A, punten 1, 2, 4 en 5, bij die richtlijn bedoelde beleggingsdiensten en -activiteiten verrichten, en die geen toestemming hebben om aan hun cliënten toebehorende gelden of effecten aan te houden, en die derhalve jegens hun cliënten nooit in een debiteurspositie kunnen verkeren, mogen hun permanent minimumkapitaalvereiste beperken tot ten minste 50 000 EUR, behoudens een jaarlijkse verhoging van ten minste 5 000 EUR tijdens de periode van vijf jaar.

de voorwaarden voor beleggingsondernemingen om overeenkomstig artikel 12 als kleine en niet-verweven beleggingsonderneming aangemerkt te worden;

de methoden om de K‐factoren in deel drie, titel II, waaronder beleggingsadvies op het gebied van AUM, en in artikel 39 te meten;

de in artikel 15, lid 2, bedoelde coëfficiënten;

de voor de berekening van K‐CMG gebruikte methode, de hoogte van de eigenvermogensvereisten, afgeleid uit K‐CMG in vergelijking met K‐NPR, en de ijking van de in artikel 23 bepaalde vermenigvuldigingsfactor;

de bepalingen van de artikelen 43, 44 en 45 en met name het in aanmerking komen voor het liquiditeitsvereiste van liquide activa in artikel 43, lid 1, punten a), b) en c);

de bepalingen van deel drie, titel II, hoofdstuk 4, afdeling 1;

de toepassing van deel drie op grondstoffen- en emissierechtenhandelaren.

de wijziging van de definitie van "kredietinstelling" in Verordening (EU) nr. 575/2013 ingevolge artikel 62, lid 3, punt a), van de onderhavige verordening, en de potentiële onbedoelde negatieve effecten daarvan;

de bepalingen van de artikelen 47 en 48 van Verordening (EU) nr. 600/2014 en de aanpassing daarvan aan een consistent kader voor gelijkwaardigheid op het gebied van financiële diensten;

de in artikel 12, lid 1, vastgestelde drempels;

de toepassing van de normen van deel drie, titel IV, hoofdstukken 1 bis en 1 ter van Verordening (EU) nr. 575/2013 op beleggingsondernemingen;

de in artikel 20, lid 2, punt b), en artikel 33, lid 2, punt b), beschreven methode om de waarde van derivaten te meten, en of het wenselijk is een alternatieve meet- en/of ijkingsmethode in te voeren;

de bepalingen van deel twee, met name betreffende de toestemming voor andere instrumenten of middelen om als eigen vermogen te worden aangemerkt en de mogelijkheid om dergelijke toestemming te verlenen aan beleggingsondernemingen die voldoen aan de in artikel 12, lid 1, gestelde voorwaarden om als kleine en niet-verweven beleggingsondernemingen aangemerkt te worden;

de voorwaarden voor de toepassing door beleggingsondernemingen van de vereisten van Verordening (EU) nr. 575/2013 overeenkomstig artikel 1, lid 2, van deze verordening;

het bepaalde in artikel 1, lid 5;

de relevantie van de toepassing van de openbaarmakingsvereisten van artikel 52 van deze verordening voor andere sectoren, met inbegrip van beleggingsondernemingen bedoeld in artikel 1, leden 2 en 5, van deze verordening en kredietinstellingen als gedefinieerd in artikel 4, lid 1, punt 1, van Verordening (EU) nr. 575/2013.

wat Verordening (EU) 2019/2033 van het Europees Parlement en de Raad (*1) en Richtlijn (EU) 2019/2034 van het Europees Parlement en de Raad (*2) betreft, de bevoegde autoriteiten als gedefinieerd in artikel 3, lid 1, punt 5), van die richtlijn.

de titel wordt vervangen door het volgende:

"Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 betreffende prudentiële vereisten voor kredietinstellingen en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 648/2012".

aan artikel 2 wordt de volgende alinea toegevoegd:

"5.   Bij de toepassing van de bepalingen van artikel 1, leden 2 en 5, van Verordening (EU) 2019/2033 van het Europees Parlement en de Raad (*3) ten aanzien van in die leden bedoelde beleggingsondernemingen behandelen de bevoegde autoriteiten als omschreven in artikel 3, lid 1, punt 5, van richtlijn (EU) 2019/2034 van het Europees Parlement en de Raad (*4) die beleggingsondernemingen alsof zij "instellingen" uit hoofde van deze verordening zijn.

(*3)  Verordening (EU) 2019/2033van het Europees Parlement en de Raad van 27 november 2019 betreffende prudentiële vereisten voor beleggingsondernemingen en tot wijziging van Verordeningen (EU) nr. 1093/2010, (EU) nr. 575/2013, (EU) nr. 600/2014 en (EU) nr. 806/2014 (PB L 314 van 5.12.2019, blz. 1)."

(*4)  Richtlijn (EU) 2019/2034van het Europees Parlement en de Raad van 27 november 2019 betreffende prudentiële vereisten voor beleggingsondernemingen en tot wijziging van Richtlijnen 2002/87/EG, 2009/65/EG, 2011/61/EU, 2013/36/EU, 2014/59/EU en 2014/65/EU (PB L 314 van 5.12.2019, blz. 64).";"

artikel 4, lid 1, wordt als volgt gewijzigd:

artikel 6 wordt als volgt gewijzigd:

in deel één, titel II, hoofdstuk 2, afdeling 1, wordt het volgende artikel ingevoegd:

"Artikel 10 bis

Toepassing van prudentiële vereisten op geconsolideerde basis ingeval beleggingsondernemingen moederondernemingen zijn

Voor de toepassing van dit hoofdstuk worden beleggingsondernemingen beschouwd als financiële moederholdings in een lidstaat of financiële EU-moederholdings indien die beleggingsondernemingen moederonderneming van een instelling of van een onder deze verordening vallende beleggingsonderneming als bedoeld in artikel 1, lid 2 of lid 5, van Verordening (EU) 2019/2033 zijn.";

in artikel 11 wordt lid 4 vervangen door:

"4.   EU-moederinstellingen voldoen op basis van hun geconsolideerde situatie aan deel zes en artikel 430, lid 1, punt d), van deze verordening indien de groep uit één of meer kredietinstellingen of beleggingsondernemingen bestaat waaraan een vergunning is verleend voor het verstrekken van de in afdeling A, punten 3 en 6, van bijlage I bij Richtlijn 2014/65/EU vermelde beleggingsdiensten en -activiteiten.

Indien er uit hoofde van artikel 8, leden 1 tot en met 5, ontheffing is verleend, voldoen de instellingen en, in voorkomend geval, de financiële holdings of gemengde financiële holdings die deel uitmaken van een liquiditeitssubgroep, op geconsolideerde basis of op de gesubconsolideerde basis van de liquiditeitssubgroep aan deel zes en artikel 430, lid 1, punt d), van deze verordening.";

de artikelen 15, 16 en 17 worden geschrapt;

in artikel 81, lid 1, wordt punt a) vervangen door:

in artikel 82 wordt punt a) vervangen door:

artikel 84 wordt als volgt gewijzigd:

artikel 85 wordt als volgt gewijzigd:

artikel 87 wordt als volgt gewijzigd:

artikel 93 wordt als volgt gewijzigd:

in deel drie, titel I, hoofdstuk 1, wordt afdeling 2 (de artikelen 95 tot en met 98) geschrapt met ingang van 26 juni 2026;

in artikel 119 wordt lid 5 vervangen door:

"5.   Blootstellingen met betrekking tot financiële instellingen waaraan een vergunning is verleend door en die onder toezicht staan van de bevoegde autoriteiten, en die onderworpen zijn aan prudentiële vereisten die qua degelijkheid vergelijkbaar zijn met die welke op instellingen worden toegepast, worden behandeld als blootstellingen met betrekking tot instellingen.

Voor de toepassing van dit lid worden de in Verordening (EU) 2019/2033 vastgestelde prudentiële vereisten geacht qua degelijkheid vergelijkbaar te zijn met die welke op instellingen worden toegepast.";

in artikel 162, lid 3, tweede alinea, wordt punt a) vervangen door:

artikel 197 wordt als volgt gewijzigd:

in artikel 200 wordt punt c) vervangen door:

in artikel 202 wordt de aanhef vervangen door:

"Een instelling kan instellingen, beleggingsondernemingen, verzekerings- en herverzekeringsondernemingen en exportkredietverzekeringsmaatschappijen gebruiken als toelaatbare verschaffers van niet-volgestorte kredietprotectie die voor de in artikel 153, lid 3, beschreven behandeling in aanmerking komen, indien zij alle volgende voorwaarden vervullen:";

in artikel 224 wordt lid 6 vervangen door:

"6.   Op door instellingen of beleggingsondernemingen uitgegeven schuldtitels zonder externe rating die voldoen aan de toelaatbaarheidscriteria van artikel 197, lid 4, zijn dezelfde volatiliteitsaanpassingen van toepassing als die welke van toepassing zijn op door instellingen of ondernemingen uitgegeven effecten waarvan de externe kredietbeoordeling in kredietkwaliteitscategorie 2 of 3 is ondergebracht.";

in artikel 227, lid 3, wordt het volgende punt ingevoegd:

in artikel 243, lid 1, wordt de tweede alinea vervangen door:

"In het geval van handelsvorderingen is de eerste alinea, punt b), niet van toepassing indien het kredietrisico van die handelsvorderingen volledig gedekt is door toelaatbare kredietprotectie overeenkomstig hoofdstuk 4, mits in dat geval de protectiegever een instelling, een beleggingsonderneming, een verzekeringsonderneming of een herverzekeringsonderneming is.";

in artikel 382, lid 4, wordt punt b) vervangen door:

artikel 388 wordt geschrapt;

in artikel 395 wordt lid 1 vervangen door:

"1.   Een instelling gaat geen blootstelling jegens een cliënt of een groep van verbonden cliënten aan waarvan de waarde, na inaanmerkingneming van het effect van de kredietrisicolimitering overeenkomstig de artikelen 399 tot en met 403, 25 % van haar tier 1‐kapitaal overschrijdt. Indien die cliënt een instelling of een beleggingsonderneming is of indien een groep van verbonden cliënten één of meer instellingen of beleggingsondernemingen omvat, is die waarde niet hoger dan 25 % van het tier 1‐kapitaal van de instelling of – als dit meer is – 150 miljoen EUR, met dien verstande dat de som van de blootstellingswaarden met betrekking tot alle verbonden cliënten die geen instelling zijn, na inaanmerkingneming van het effect van de kredietrisicolimitering overeenkomstig de artikelen 399 tot en met 403, niet hoger is dan 25 % van het tier 1‐kapitaal van de instelling.";

in artikel 402 wordt lid 3 als volgt gewijzigd:

in artikel 412 wordt lid 4 bis vervangen door:

"4 bis.   De in artikel 460, lid 1, bedoelde gedelegeerde handelingen zijn van toepassing op instellingen.";

in artikel 422, lid 8, punt a), wordt punt i) vervangen door:

in artikel 428 bis wordt punt d) geschrapt;

in artikel 430 ter wordt lid 1 vervangen door:

"1.   Met ingang van de datum van toepassing van de in artikel 461 bis bedoelde gedelegeerde handeling, rapporteert een kredietinstelling die niet voldoet aan de voorwaarden van artikel 94, lid 1, noch aan de voorwaarden van artikel 325 bis, lid 1, voor al haar handelsportefeuille- en niet handelsportefeuilleposities waaraan wisselkoers- of grondstoffenrisico's verbonden zijn, de resultaten van de berekening volgens de alternatieve standaardbenadering als beschreven in deel drie, titel IV, hoofdstuk 1 bis, op dezelfde basis als die waarop zulke instellingen de verplichtingen in artikel 92, lid 3, punt b), i), en punt c), rapporteert.";

in artikel 456, lid 1, worden de punten f) en g) geschrapt;

artikel 493 wordt als volgt gewijzigd:

in artikel 498, lid 1, wordt de eerste alinea vervangen door:

"Tot 26 juni 2021 zijn de in deze verordening vervatte eigenvermogensvereisten niet van toepassing op beleggingsondernemingen waarvan het hoofdbedrijf uitsluitend bestaat in het verrichten van beleggingsdiensten of -activiteiten in verband met de financiële instrumenten die worden omschreven in bijlage I, deel C, punten 5, 6, 7, 9, 10 en 11, bij Richtlijn 2014/65/EU en waarop Richtlijn 2004/39/EG op 31 december 2006 niet van toepassing was.";

in artikel 508 worden de leden 2 en 3 geschrapt;

in bijlage I, punt 1, wordt punt d) vervangen door:

bijlage III wordt als volgt gewijzigd:

in artikel 1 wordt het volgende lid ingevoegd:

"4 bis.   Titel VII, hoofdstuk 1, van deze verordening is eveneens van toepassing op ondernemingen uit derde landen die beleggingsdiensten verlenen of beleggingsactiviteiten verrichten binnen de Unie.";

in titel III wordt de titel vervangen door:

"TRANSPARANTIE VOOR BELEGGINGSONDERNEMINGEN MET SYSTEMATISCHE INTERNE AFHANDELING EN BELEGGINGSONDERNEMINGEN DIE BUITEN DE BEURS HANDELEN EN VERHANDELINGSEENHEIDREGELING VOOR BELEGGINGSONDERNEMINGEN MET SYSTEMATISCHE INTERNE AFHANDELING";

het volgende artikel wordt ingevoegd:

"Artikel 17 bis

Verhandelingseenheden

Koersen van beleggingsondernemingen met systematische interne afhandeling, prijsverbeteringen op die koersen en de gerealiseerde prijzen zijn in overeenstemming met de verhandelingseenheden als bepaald in artikel 49 van Richtlijn 2014/65/EU.

De toepassing van verhandelingseenheden belet niet dat beleggingsondernemingen met systematische interne afhandeling orders van aanzienlijke omvang matchen op het gemiddelde van de spread tussen de actuele biedprijzen en laatprijzen.";

artikel 46 wordt als volgt gewijzigd:

artikel 47 wordt als volgt gewijzigd:

artikel 49 wordt vervangen door:

"Artikel 49

Door de ESMA te nemen maatregelen

• 1. 

  De ESMA kan het overeenkomstig artikel 46, lid 1, verrichten van beleggingsdiensten of -activiteiten, met of zonder nevendiensten, door een onderneming uit een derde land tijdelijk verbieden of beperken indien de onderneming uit een derde land verzuimd heeft te voldoen aan een verbodsbepaling of beperking die is opgelegd door de ESMA of de EBA overeenkomstig de artikelen 40 en 41 of door een bevoegde autoriteit overeenkomstig artikel 42, of niet tijdig en naar behoren heeft voldaan aan een verzoek van de ESMA overeenkomstig artikel 46, leden 6 bis en 6 ter, of indien de onderneming uit een derde land niet meewerkt met overeenkomstig artikel 47, lid 2, verrichte onderzoeken of inspecties ter plaatse.

• 2. 

  Onverminderd lid 1 trekt de ESMA de registratie van een onderneming uit een derde land in het overeenkomstig artikel 48 ingestelde register in indien de ESMA de zaak heeft doorverwezen naar de bevoegde autoriteit van het derde land en die bevoegde autoriteit niet de passende maatregelen heeft genomen die nodig zijn om de beleggers of de goede werking van de markten in de Unie te beschermen, of heeft verzuimd aan te tonen dat de betrokken onderneming uit het derde land voldoet aan de op haar in het derde land toepasselijke vereisten of aan de voorwaarden waaronder een besluit overeenkomstig artikel 47, lid 1, is vastgesteld, en een van de volgende gevallen zich voordoet:

• 3. 

  De ESMA stelt de bevoegde autoriteit van het derde land in kennis van haar voornemen om te zijner tijd overeenkomstig lid 1 of lid 2 op te treden.

Wanneer zij haar besluit over passende maatregelen uit hoofde van dit artikel neemt, houdt de ESMA rekening met de aard en de ernst van het risico voor beleggers en de goede werking van de markten in de Unie, waarbij zij de volgende criteria in overweging neemt:

De ESMA stelt de Commissie en de betrokken onderneming uit een derde land onverwijld in kennis van maatregelen die overeenkomstig lid 1 of lid 2 zijn genomen en maakt het besluit bekend op haar website.

De Commissie beoordeelt of de omstandigheden waarin het besluit overeenkomstig artikel 47, lid 1, werd vastgesteld, nog bestaan met betrekking tot het betrokken derde land.";

aan artikel 52 wordt het volgende lid toegevoegd:

"13.   Uiterlijk op 31 december 2020 beoordeelt de ESMA de behoeften op het gebied van personeel en middelen die voortvloeien uit de overname van haar bevoegdheden en functies overeenkomstig artikel 64 van Verordening (EU) 2019/2033 en brengt zij over die beoordeling verslag uit aan het Europees Parlement, de Raad en de Commissie.";

in artikel 54 wordt lid 1 vervangen door:

"1.   Ondernemingen uit derde landen hebben tot drie jaar na de vaststelling door de Commissie van een besluit ten aanzien van het betrokken derde land overeenkomstig artikel 47 de mogelijkheid om overeenkomstig de nationale regelingen diensten en activiteiten te blijven verrichten in de lidstaten. Diensten en activiteiten die niet onder een dergelijk besluit vallen, kunnen overeenkomstig een nationale regeling verder worden verricht.".

verwijzingen in de onderhavige verordening naar artikel 92, lid 1, punt c), van Verordening (EU) nr. 575/2013 wat betreft het totale kapitaalratiovereiste, gelden als verwijzingen naar artikel 11, lid 1, van Verordening (EU) 2019/2033;

verwijzingen in de onderhavige verordening naar artikel 92, lid 3, van Verordening (EU) nr. 575/2013 wat betreft het totaal van de risicoposten, gelden als verwijzingen naar het toepasselijke vereiste in artikel 11, lid 1, van Verordening (EU) 2019/2033, vermenigvuldigd met 12,5.

zijn de punten 2 en 3 van artikel 63 van toepassing vanaf 26 maart 2020;

is punt 30 van artikel 62 van toepassing vanaf 25 december 2019.