Verordening 2019/1009 - Voorschriften inzake het op de markt aanbieden van EU-bemestingsproducten

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 170/1

De voorwaarden voor het aanbieden van meststoffen op de interne markt zijn gedeeltelijk geharmoniseerd door Verordening (EG) nr. 2003/2003 van het Europees Parlement en de Raad (3), die vrijwel uitsluitend betrekking heeft op meststoffen bestaande uit gedolven of chemisch vervaardigde, anorganische materialen. Ook gerecycleerde en organische materialen moeten kunnen worden gebruikt voor bemesting. Teneinde een krachtige stimulans te bieden om meer gebruik te maken van meststoffen vervaardigd uit gerecycleerde of organische materialen, moeten geharmoniseerde voorwaarden worden vastgesteld voor het op de gehele interne markt aanbieden van deze meststoffen. De bevordering van het gebruik van gerecycleerde nutriënten draagt verder bij aan de ontwikkeling van de circulaire economie, maakt een hulpbronnenefficiënter algemeen gebruik van nutriënten mogelijk, en zorgt er tevens voor dat de Unie minder afhankelijk wordt van nutriënten uit derde landen. De reikwijdte van de harmonisatie moet daarom worden uitgebreid tot gerecycleerde en organische materialen.

Bepaalde producten worden in combinatie met meststoffen gebruikt om de voedingsefficiëntie te verbeteren, met als gunstig gevolg een vermindering van de hoeveelheid gebruikte meststoffen en dus van het effect ervan op het milieu. Om het vrije verkeer van die producten op de interne markt te vergemakkelijken, moet de harmonisatie niet enkel betrekking hebben op meststoffen, d.w.z. producten die bestemd zijn om planten nutriënten te verschaffen, maar ook op producten die bestemd zijn om de voedingsefficiëntie van planten te verbeteren.

Verordening (EG) nr. 765/2008 van het Europees Parlement en de Raad (4) stelt regels vast voor de accreditatie van conformiteitsbeoordelingsinstanties, verschaft een kader voor het markttoezicht op producten en voor de controle van producten uit derde landen, en voorziet in algemene beginselen voor CE-markering. Die verordening moet van toepassing zijn op de producten waarop deze verordening betrekking heeft, opdat producten die onder het vrije verkeer van goederen binnen de Unie vallen, voldoen aan eisen die een hoog niveau van bescherming waarborgen van maatschappelijke belangen zoals gezondheid van mensen, dieren en planten, veiligheid en het milieu.

Besluit nr. 768/2008/EG van het Europees Parlement en de Raad (5) stelt gemeenschappelijke beginselen en referentiebepalingen vast die bedoeld zijn om in alle sectorale wetgeving te worden toegepast, zodat een coherente basis voor de herziening of herschikking van die wetgeving wordt gelegd. Verordening (EG) nr. 2003/2003 moet daarom worden vervangen door deze verordening, die voor zover mogelijk is opgesteld overeenkomstig die gemeenschappelijke beginselen en referentiebepalingen.

In tegenstelling tot andere productharmonisatiemaatregelen in het Unierecht, verhindert Verordening (EG) nr. 2003/2003 niet dat niet-geharmoniseerde meststoffen op de interne markt worden aangeboden overeenkomstig het nationale recht en de algemene, in het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) neergelegde regels voor het vrije verkeer. Gezien het zeer lokale karakter van bepaalde productmarkten moet deze mogelijkheid blijven bestaan. Overeenstemming met de geharmoniseerde regels moet derhalve facultatief blijven en slechts verplicht zijn voor producten die bestemd zijn om planten nutriënten te verschaffen of om de voedingsefficiëntie van planten te verbeteren en die een CE-markering hebben wanneer zij op de markt worden aangeboden. Deze verordening mag derhalve niet van toepassing zijn op producten die geen CE-markering hebben wanneer zij op de markt worden aangeboden.

De verschillende productfuncties rechtvaardigen verschillende productveiligheids- en -kwaliteitseisen die aangepast zijn aan de verschillende beoogde gebruiksdoeleinden. De EU-bemestingsproducten moeten daarom worden verdeeld in verschillende productfunctiecategorieën, en op iedere categorie moeten specifieke veiligheids- en kwaliteitseisen van toepassing zijn.

Een EU-bemestingsproduct kan meer dan één van de functies hebben die zijn beschreven in de productfunctiecategorieën van deze verordening. Indien slechts één van die functies wordt aangegeven, volstaat het dat het EU-bemestingsproduct voldoet aan de eisen van de productfunctiecategorie waarin de aangegeven functie wordt beschreven. Worden daarentegen meer dan één van die functies aangegeven, dan moet het EU-bemestingsproduct worden beschouwd als een blend van twee of meer samenstellende EU-bemestingsproducten, en moet worden verlangd dat elk samenstellend EU-bemestingsproduct voldoet aan de functie-eisen. Derhalve dient op die blends een specifieke productfunctiecategorie van toepassing te zijn.

Een fabrikant die gebruikmaakt van een of meer EU-bemestingsproducten waarvan de conformiteit reeds door die fabrikant of door een andere fabrikant is beoordeeld, kan zich willen baseren op die conformiteitsbeoordeling. Teneinde de administratieve lasten tot een minimum te beperken, moet het resulterende EU-bemestingsproduct tevens worden beschouwd als een blend van twee of meer samenstellende EU-bemestingsproducten, en moeten de aanvullende conformiteitseisen voor de blend worden beperkt tot de kenmerken die het product door het mengen heeft verkregen.

Het bestaan van verschillende bestanddelen rechtvaardigt verschillende procesvoorschriften en controlemechanismen die toegesneden zijn op de verschillen in potentiële gevaarlijkheid en veranderlijkheid. De bestanddelen van EU-bemestingsproducten moeten daarom worden opgedeeld in verschillende categorieën, en op iedere categorie moeten specifieke procesvoorschriften en controlemechanismen van toepassing zijn. Het moet mogelijk zijn een EU-bemestingsproduct op de markt aan te bieden dat is samengesteld uit meerdere bestanddelen uit verschillende bestanddelencategorieën, indien elk bestanddeel voldoet aan de eisen voor de categorie waartoe het bestanddeel behoort.

Contaminanten in EU-bemestingsproducten, zoals cadmium, zouden een risico voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor de veiligheid of voor het milieu kunnen inhouden, aangezien zij zich opstapelen in het milieu en terechtkomen in de voedselketen. Het gehalte aan contaminanten in dergelijke producten moet daarom worden beperkt. Verder moeten onzuiverheden in van bioafval afgeleide EU-bemestingsproducten, in het bijzonder polymeren, maar ook metaal en glas, worden voorkomen of beperkt voor zover dat technisch mogelijk is, door dergelijke onzuiverheden in gescheiden ingezameld bioafval op te sporen voordat het afval wordt verwerkt.

In verscheidene lidstaten gelden nationale bepalingen ter beperking van het gehalte aan cadmium in fosfaatmeststoffen om redenen die verband houden met de bescherming van de menselijke gezondheid en van het milieu. Indien een lidstaat het nodig acht dergelijke nationale bepalingen te handhaven nadat krachtens deze verordening geharmoniseerde grenswaarden zijn vastgesteld en totdat die geharmoniseerde grenswaarden gelijk zijn aan of lager zijn dan de reeds geldende nationale grenswaarden, moet hij de Commissie van deze bepalingen in kennis stellen overeenkomstig artikel 114, lid 4, VWEU. Indien een lidstaat het overeenkomstig artikel 114, lid 5, VWEU noodzakelijk acht nationale bepalingen te treffen, zoals bepalingen ter beperking van het gehalte aan cadmium in fosfaatmeststoffen, die gebaseerd zijn op nieuwe wetenschappelijke gegevens die verband houden met de bescherming van het milieu of het arbeidsmilieu vanwege een specifiek probleem dat zich in die lidstaat heeft aangediend nadat deze verordening is vastgesteld, moet hij de Commissie voorts in kennis stellen van de voorgenomen bepalingen en de redenen voor het vaststellen ervan. In elk van de gevallen moet de Commissie overeenkomstig artikel 114, lid 6, VWEU nagaan of de ter kennis gebrachte nationale bepalingen al dan niet een middel tot willekeurige discriminatie, een verkapte handelsbeperking of een hinderpaal voor de werking van de interne markt vormen.

Gezien het feit dat overeenkomstig het VWEU aan bepaalde lidstaten, gezien de bijzondere bodemgesteldheid en de klimatologische omstandigheden aldaar, vrijstellingen van artikel 5 van Verordening (EG) nr. 2003/2003 zijn verleend wat betreft het gehalte aan cadmium in meststoffen met het oog op, onder meer, de bescherming van de menselijke gezondheid en het milieu, en aangezien de feitelijke omstandigheden die tot de verlening van deze vrijstellingen door de Commissie hebben geleid, nog steeds aanwezig zijn, moeten die lidstaten hun nationale grenswaarden voor het gehalte aan cadmium kunnen blijven toepassen totdat op Unieniveau geharmoniseerde grenswaarden voor het gehalte aan cadmium in fosfaatmeststoffen van toepassing zijn die gelijk of lager zijn dan de grenswaarden die in de bedoelde lidstaten geldt.

Om te bevorderen dat fosfaatmeststoffen in overeenstemming zijn met de eisen van deze verordening en om innovatie te stimuleren, moeten er voldoende stimulansen worden geboden voor de ontwikkeling van de nodige technologieën, in het bijzonder cadmiumverwijderingstechnologie, en voor het beheer van gevaarlijk afval met een hoog cadmiumgehalte, in de vorm van relevante financiële middelen, zoals die welke beschikbaar zijn in het kader van Horizon Europa, het ondersteuningsplatform voor financiering op het gebied van de circulaire economie, dan wel via de Europese Investeringsbank. Die stimulansen moeten gericht zijn op oplossingen voor cadmiumverwijdering die economisch haalbaar zullen zijn op industriële schaal en de passende verwerking van de gegenereerde afvalstoffen mogelijk zullen maken.

Een EU-bemestingsproduct dat aan de eisen van deze verordening voldoet, moet worden toegelaten tot het vrije verkeer op de interne markt. Indien een of meer bestanddelen afgeleide producten zijn in de zin van Verordening (EG) nr. 1069/2009 van het Europees Parlement en de Raad (6), maar een punt in de productieketen hebben bereikt waarna zij niet langer een significant risico voor de gezondheid van mensen, dieren of planten of voor de veiligheid of voor het milieu inhouden (het "eindpunt in de productieketen"), zou het blijven toepassen van de bepalingen van voornoemde verordening op deze producten voor onnodige administratieve belasting zorgen. De voorschriften ervan dienen derhalve niet te gelden voor die bemestingsproducten. Verordening (EG) nr. 1069/2009 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

Voor iedere bestanddelencategorie die afgeleide producten in de zin van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bevat, moet het eindpunt in de productieketen worden vastgesteld overeenkomstig de procedures van die verordening. Indien dat eindpunt is bereikt voordat het EU-bemestingsproduct in de handel is gebracht, maar nadat het krachtens deze verordening gereguleerde productieproces is gestart, moeten de procesvoorschriften van Verordening (EG) nr. 1069/2009 en die van deze verordening cumulatief van toepassing zijn op EU-bemestingsproducten. Dit betekent dat, indien beide verordeningen dezelfde parameter reguleren, de strengste voorschriften worden toegepast.

Afgeleide producten in de zin van Verordening (EG) nr. 1069/2009 die reeds in de handel zijn gebracht en in de Unie worden gebruikt als organische meststoffen en bodemverbeteraars overeenkomstig die verordening, zijn veelbelovende grondstoffen voor de productie van innovatieve bemestingsproducten in een circulaire economie. Zodra voor het desbetreffende afgeleide product een eindpunt in de productieketen is vastgesteld, dient aan de EU-bemestingsproducten die dergelijke afgeleide producten overeenkomstig deze verordening bevatten het recht van vrij verkeer in de interne markt worden toegekend zonder aan de voorschriften van Verordening (EG) nr. 1069/2009 te zijn onderworpen. Daartoe dient de Commissie zonder onnodige vertraging een eerste evaluatie te verrichten om na te gaan of een eindpunt in de productieketen kan worden vastgesteld.

Wanneer van dierlijke bijproducten afgeleide bemestingsproducten een risico vormen voor de volksgezondheid of de diergezondheid, moeten beschermingsmaatregelen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad (7) kunnen worden genomen, zoals dat ook het geval is voor andere van dierlijke bijproducten afgeleide productcategorieën.

Het op de markt aanbieden van een dierlijk bijproduct of een afgeleid product in de zin van Verordening (EG) nr. 1069/2009 waarvoor geen eindpunt in de productieketen is vastgesteld, of waarvoor het vastgestelde eindpunt niet is bereikt op het moment dat het product op de markt wordt aangeboden, is onderworpen aan de voorschriften van die verordening. Het zou derhalve misleidend zijn als deze verordening in de CE-markering van het product zou voorzien. Producten die dergelijke dierlijke bijproducten of afgeleide producten bevatten of eruit bestaan, moeten derhalve van het toepassingsgebied van deze verordening worden uitgesloten. Onbehandelde dierlijke bijproducten mogen niet onder deze verordening te vallen.

Er is vastgesteld dat er op de markt een vraag bestaat om bepaalde afvalstoffen, zoals struviet, biochar en uit as verkregen producten, die nuttig zijn toegepast in de zin van Richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad (8), als bemestingsproducten te gebruiken. Om ervoor te zorgen dat het gebruik van die bemestingsproducten niet leidt tot over het geheel genomen ongunstige effecten op het milieu of de menselijke gezondheid, zijn bovendien bepaalde eisen noodzakelijk voor de afvalstoffen die als input worden gebruikt in de nuttige toepassing, voor de verwerkingsprocessen en -technieken, en voor de bemestingsproducten die het resultaat zijn van de nuttige toepassing. Wat EU-bemestingsproducten betreft, moeten die eisen in deze verordening worden vastgelegd. Vanaf het moment waarop aan alle eisen van deze verordening wordt voldaan, mogen die producten dus niet meer als afvalstoffen worden beschouwd in de zin van Richtlijn 2008/98/EG, en derhalve moeten bemestingsproducten die dergelijke nuttig toegepaste afvalstoffen bevatten of daaruit bestaan, op de interne markt kunnen worden gebracht. Onmiddellijk na de inwerkingtreding van deze verordening moet op het niveau van de Unie een aanvang worden gemaakt met de wetenschappelijke analyses en de vaststelling van eisen inzake nuttige toepassing voor dergelijke producten, teneinde rechtszekerheid te garanderen, voordeel te halen uit technische ontwikkelingen en de motivatie onder producenten om meer gebruik te maken van waardevolle afvalstromen verder te stimuleren. Dienovereenkomstig moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen om zonder onnodige vertraging uitgebreidere of aanvullende bestanddelencategorieën te bepalen die in aanmerking komen voor gebruik in de productie van EU-bemestingsproducten.

Bepaalde bijproducten in de zin van Richtlijn 2008/98/EG worden momenteel door fabrikanten gebruikt als bestanddelen van bemestingsproducten of zullen naar verwachting in toekomstige opkomende markten worden gebruikt. Voor dergelijke bestanddelen moeten in een afzonderlijke bestanddelencategorie in bijlage II bij deze verordening specifieke eisen worden vastgelegd.

Bepaalde stoffen en mengsels, gewoonlijk aangeduid als remmers (inhibitoren), verbeteren het afgiftepatroon van een nutriënt in een meststof door de activiteit van specifieke groepen micro-organismen of enzymen te vertragen of te stoppen. Voor remmers die op de markt worden aangeboden met de bedoeling ze om die reden aan bemestingsproducten toe te voegen, moet de fabrikant verantwoordelijk zijn ervoor te zorgen dat die remmers aan bepaalde werkzaamheidscriteria voldoen. Derhalve moeten die remmers krachtens deze verordening als EU-bemestingsproducten worden beschouwd. Bovendien moeten voor EU-bemestingsproducten die dergelijke remmers bevatten, bepaalde werkzaamheids-, veiligheids-, en milieucriteria gelden. Dergelijke remmers moeten derhalve ook als bestanddelen van EU-bemestingsproducten worden gereguleerd.

Bepaalde stoffen, mengsels en micro-organismen, aangeduid als biostimulanten voor planten, vormen geen inputs van nutriënten als zodanig, maar stimuleren wel de natuurlijke voedingsprocessen van planten. Indien dergelijke producten als enige doel hebben het gebruik van nutriënten door de plant efficiënter te maken, de tolerantie voor abiotische stress en de kwaliteitskenmerken te verbeteren, of de beschikbaarheid van in de bodem of in de rhizosfeer vastgehouden nutriënten te vergroten, hebben zij in wezen meer gemeen met bemestingsproducten dan met de meeste categorieën gewasbeschermingsmiddelen. Hun werking vormt een aanvulling op die van meststoffen en is bedoeld om de efficiëntie van die meststoffen te vergroten zodat de dosering van nutriënten kan worden verlaagd. Die producten moeten derhalve in aanmerking komen voor CE-markering op grond van deze verordening en uitgesloten worden van het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 1107/2009 van het Europees Parlement en de Raad (9). Verordening (EG) nr. 1107/2009 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

Producten met één of meer functies waarvan er één onder Verordening (EG) nr. 1107/2009 valt, zijn gewasbeschermingsmiddelen die onder het toepassingsgebied van die verordening vallen. Op die producten moet de voor dergelijke producten ontwikkelde controle van toepassing blijven waarin die verordening voorziet. Indien dergelijke producten ook de functie van bemestingsproduct hebben, zou het misleidend zijn deze producten uit hoofde van de onderhavige verordening van een CE-markering te voorzien, aangezien het op de markt aanbieden van een gewasbeschermingsmiddel afhangt van een producttoelating die geldig is in de betrokken lidstaat. Die producten moeten derhalve van het toepassingsgebied van de onderhavige verordening worden uitgesloten.

Deze verordening mag geen beletsel vormen voor de toepassing van bestaande Uniewetgeving betreffende aspecten van de bescherming van de gezondheid van mensen, dieren en planten, van de veiligheid en van het milieu waarop deze verordening geen betrekking heeft. Deze verordening moet om die reden van toepassing zijn zonder afbreuk te doen aan Richtlijn 86/278/EEG van de Raad (10), Richtlijn 89/391/EEG van de Raad (11), Richtlijn 91/676/EEG van de Raad (12), Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad (13), Richtlijn 2001/18/EG van het Europees Parlement en de Raad (14), Verordening (EG) nr. 852/2004 van het Europees Parlement en de Raad (15), Verordening (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad (16), Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad (17), Verordening (EG) nr. 1881/2006 van de Commissie (18), Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad (19), Verordening (EG) nr. 1272/2008 van het Europees Parlement en de Raad (20), Verordening (EU) nr. 98/2013 van het Europees Parlement de Raad (21), Verordening (EU) nr. 1143/2014 van het Europees Parlement en de Raad (22), Verordening (EU) 2016/2031 van het Europees Parlement en de Raad (23), Richtlijn (EU) 2016/2284 van het Europees Parlement en de Raad (24) en Verordening (EU) 2017/625 van het Europees Parlement en de Raad (25).

Volgens de gangbare praktijk moeten stikstof, fosfor, en kalium "primaire macronutriënten" worden genoemd, en moeten calcium, magnesium, natrium en zwavel secundaire macronutriënten worden genoemd. Eveneens volgens de gangbare praktijk moeten meststoffen "enkelvoudig" worden genoemd indien zij ofwel slechts één macronutriënt bevatten, ongeacht of deze primair of secundair is, of slechts één primaire macronutriënt in combinatie met één of meerdere secundaire macronutriënten bevatten. Volgens diezelfde praktijk moeten meststoffen "samengesteld" worden genoemd indien zij meer dan één primaire macronutriënt bevatten, ongeacht of ze ook één of meer secundaire macronutriënten bevatten, of geen primaire macronutriënt maar wel meer dan één secundaire macronutriënt bevatten.

Indien een EU-bemestingsproduct een stof of mengsel in de zin van Verordening (EG) nr. 1907/2006 bevat, moet de veiligheid van de samenstellende stoffen voor het beoogde gebruik worden bepaald door middel van registratie op grond van die verordening. De informatievereisten moeten ervoor zorgen dat de veiligheid van het beoogde gebruik van het EU-bemestingsproduct wordt aangetoond op een manier die vergelijkbaar is met die van andere regelgevingen betreffende producten die bestemd zijn voor gebruik op landbouwgrond of akkerbouwgewassen, in het bijzonder nationale wetgeving van de lidstaten betreffende meststoffen en Verordening (EG) nr. 1107/2009. Indien de hoeveelheid die feitelijk in de handel wordt gebracht, minder dan tien ton per onderneming per jaar bedraagt, moeten de bij Verordening (EG) nr. 1907/2006 vastgestelde informatievereisten voor de registratie van stoffen in hoeveelheden van tien tot honderd ton derhalve bij wijze van uitzondering een voorwaarde vormen voor het gebruik van deze stoffen in EU-bemestingsproducten. Die informatievereisten moeten van toepassing zijn op de eigenlijke stoffen die het EU-bemestingsproduct bevat, en niet op de precursoren die worden gebruikt voor de productie van die stoffen. De precursoren zelf, zoals zwavelzuur dat als een precursor voor de productie van gewoon superfosfaat wordt gebruikt, mogen voor de toepassing van deze verordening niet als bestanddelen worden gereguleerd, aangezien de chemische veiligheid beter zal worden gewaarborgd door de stoffen die uit de precursoren worden gevormd en die het EU-bemestingsproduct feitelijk bevat, als bestanddelen te reguleren. De verplichting om te voldoen aan alle eisen van een bestanddelencategorie ("component material category" of "CMC") dient derhalve op die stoffen van toepassing te zijn.

Indien de feitelijke hoeveelheid stoffen in de door deze verordening gereguleerde EU-bemestingsproducten meer dan honderd ton bedraagt, moeten de aanvullende informatievereisten van Verordening (EG) nr. 1907/2006 rechtstreeks van toepassing zijn uit hoofde van die verordening. De onderhavige verordening moet ook de toepassing van de andere bepalingen van Verordening (EG) nr. 1907/2006 onverlet laten.

Marktdeelnemers zijn ervoor verantwoordelijk dat EU-bemestingsproducten in overeenstemming zijn met deze verordening, gezien de rol die ieder van hen vervult in de toeleveringsketen. Hierdoor kan een hoog niveau van bescherming van onder deze verordening vallende aspecten van het algemeen belang worden gewaarborgd, alsmede eerlijke mededinging op de interne markt. In voorkomend geval dienen fabrikanten en importeurs, ter bescherming van de gezondheid en veiligheid van consumenten en het milieu, steekproeven uit te voeren op de EU-bemestingsproducten die zij op de markt aanbieden.

Een duidelijke en evenredige verdeling van de verplichtingen overeenkomstig de rol van iedere marktdeelnemer in de toeleverings- en distributieketen is geboden.

Fabrikanten, die op de hoogte zijn van de details van het ontwerp- en productieproces, zijn het best in staat om de conformiteitsbeoordelingsprocedure uit te voeren. De verplichting om een conformiteitsbeoordeling van EU-bemestingsproducten uit te voeren moet daarom uitsluitend op de fabrikant blijven rusten.

EU-bemestingsproducten uit derde landen die op de interne markt komen, moeten ook aan deze verordening voldoen, en met name moeten fabrikanten adequate conformiteitsbeoordelingsprocedures met betrekking tot die EU-bemestingsproducten hebben uitgevoerd voordat zij op de markt komen. Daarom moet worden bepaald dat importeurs erop toezien dat EU-bemestingsproducten die zij in de handel brengen, aan de eisen van deze verordening voldoen, en dat zij geen EU-bemestingsproducten in de handel brengen die niet aan deze eisen voldoen of een risico voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor de veiligheid of voor het milieu inhouden. Tevens moet worden bepaald dat importeurs erop toezien dat er conformiteitsbeoordelingsprocedures zijn uitgevoerd en dat de markering van EU-bemestingsproducten en de door fabrikanten opgestelde documenten beschikbaar zijn voor inspectie door de bevoegde nationale autoriteiten.

Om markttoezicht mogelijk te maken, moeten importeurs die een EU-bemestingsproduct in de handel brengen, hun naam, hun geregistreerde handelsnaam of geregistreerd merk en het postadres waarop contact met hen kan worden opgenomen, op de verpakking van het EU-bemestingsproduct vermelden.

Aangezien distributeurs een EU-bemestingsproduct op de markt aanbieden nadat het door de fabrikant of de importeur in de handel is gebracht, moeten zij de nodige zorgvuldigheid betrachten om ervoor te zorgen dat de wijze waarop zij met het EU-bemestingsproduct omgaan, geen negatieve invloed heeft op de conformiteit van dat EU-bemestingsproduct met deze verordening.

Indien marktdeelnemers een EU-bemestingsproduct onder hun eigen naam of merk in de handel brengen, dan wel een EU-bemestingsproduct zodanig wijzigen dat de conformiteit ervan met deze verordening in het gedrang kan komen, dienen zij als fabrikanten te worden beschouwd en de verplichtingen van fabrikanten op zich te nemen. In andere gevallen dienen marktdeelnemers die door andere marktdeelnemers reeds in de handel gebrachte EU-bemestingsproducten slechts verpakken of herverpakken, aan te kunnen tonen dat naleving van de eisen van deze verordening niet in het gedrang is gekomen, en wel door hun identiteit op de verpakking te vermelden en door een kopie van de oorspronkelijke etiketteringsinformatie te bewaren.

Omdat distributeurs en importeurs dicht bij de markt staan, moeten zij worden betrokken bij de markttoezichttaken van de bevoegde nationale autoriteiten en moeten zij worden verplicht actief medewerking te verlenen en de autoriteiten alle nodige informatie over het EU-bemestingsproduct te verstrekken.

Het markttoezicht wordt eenvoudiger en efficiënter indien een EU-bemestingsproduct in de gehele toeleveringsketen traceerbaar is. Een efficiënt traceringssysteem verlicht de taak van de markttoezichtautoriteiten in het geval dat zij marktdeelnemers moeten opsporen die niet-conforme EU-bemestingsproducten op de markt hebben aangeboden. Van de marktdeelnemers mag niet worden verlangd dat zij, wanneer zij de gegevens die nodig zijn voor de identificatie van andere marktdeelnemers bewaren, die gegevens bijwerken wat betreft andere marktdeelnemers die een EU-bemestingsproduct aan hen hebben geleverd of aan wie zij een EU-bemestingsproduct hebben geleverd, aangezien zij dergelijke actuele gegevens doorgaans niet ter beschikking hebben.

Om de beoordeling van de conformiteit met de eisen van deze verordening te vergemakkelijken, moet worden voorzien in een vermoeden van conformiteit voor EU-bemestingsproducten die voldoen aan de overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1025/2012 van het Europees Parlement en de Raad (26) vastgestelde geharmoniseerde normen of aan de overeenkomstig deze verordening vastgestelde gemeenschappelijke specificaties.

Er moeten conformiteitsbeoordelingsprocedures komen waarmee marktdeelnemers kunnen aantonen - en de bevoegde instanties kunnen verifiëren - dat op de markt aangeboden EU-bemestingsproducten aan de eisen van deze verordening voldoen. Besluit nr. 768/2008/EG stelt modules voor conformiteitsbeoordelingsprocedures vast, van de minst stringente tot de meest stringente procedure, afhankelijk van de hoogte van het risico en het vereiste veiligheidsniveau. Om voor coherentie tussen de sectoren te zorgen en ad-hocvarianten te voorkomen, moeten conformiteitsbeoordelingsprocedures uit die modules worden gekozen. Het moet mogelijk zijn voor fabrikanten om te kiezen voor een stringentere conformiteitsbeoordelingsprocedure voor de beoordeling van een EU-bemestingsproduct dat in aanmerking komt voor een minder stringente procedure, aangezien zij hierdoor misschien hun administratie kunnen stroomlijnen zonder de conformiteit van het EU-bemestingsproduct in het gedrang te brengen. Voorts moeten de bij Besluit nr. 768/2008/EG vastgestelde modules worden aangepast om rekening te houden met de specifieke aspecten van bemestingsproducten. In het bijzonder moeten voor de conformiteitsbeoordeling van bepaalde van nuttig toegepaste afvalstoffen afgeleide EU-bemestingsproducten de kwaliteitssystemen worden verbeterd en moet de betrokkenheid van de aangemelde instanties worden vergroot.

Om ervoor te zorgen dat de meststoffen op basis van ammoniumnitraat en met een hoog stikstofgehalte geen gevaar inhouden voor de veiligheid, en dat deze meststoffen niet worden gebruikt voor andere doelen dan die waarvoor zij bestemd zijn – bijvoorbeeld als explosieven – moeten er voor dergelijke meststoffen specifieke eisen gelden in verband met detonatiebestendigheidsproeven en traceerbaarheid.

Om daadwerkelijke toegang tot informatie voor markttoezichtdoeleinden te bewerken, moeten de gegevens betreffende de conformiteit met alle Uniewetgeving die op EU-bemestingsproducten van toepassing is, in één EU-conformiteitsverklaring worden verstrekt. Ter vermindering van de administratieve lasten voor marktdeelnemers zou die EU-conformiteitsverklaring moeten kunnen bestaan uit een dossier van relevante afzonderlijke conformiteitsverklaringen.

De CE-markering, waarmee de conformiteit van een EU-bemestingsproduct met deze verordening wordt aangegeven, is de zichtbare uitkomst van een uitgebreid proces van conformiteitsbeoordeling. In Verordening (EG) nr. 765/2008 zijn algemene beginselen voor het gebruik van de CE-markering en de verhouding daarvan tot andere markeringen vastgesteld. Er moeten specifieke voorschriften voor het aanbrengen van de CE-markering op EU-bemestingsproducten worden vastgesteld.

Bepaalde in deze verordening beschreven conformiteitsbeoordelingsprocedures vereisen interventie van door de lidstaten bij de Commissie aangemelde conformiteitsbeoordelingsinstanties.

Het is van belang dat alle aangemelde instanties hun werk op hetzelfde niveau en onder eerlijke concurrentievoorwaarden uitoefenen. Hiertoe moeten verplichte eisen worden vastgesteld voor conformiteitsbeoordelingsinstanties die aangemeld willen worden omdat zij conformiteitsbeoordelingsdiensten willen verlenen.

Indien een conformiteitsbeoordelingsinstantie aantoont dat zij voldoet aan in geharmoniseerde normen vastgelegde criteria, dient deze instantie te worden geacht te voldoen aan de overeenkomstige eisen van deze verordening.

Om bij de conformiteitsbeoordeling van EU-bemestingsproducten een consistent kwaliteitsniveau te waarborgen, moeten ook voorschriften worden vastgesteld voor de aanmeldende autoriteiten en voor andere instanties die bij de beoordeling en aanmelding van en het toezicht op aangemelde instanties betrokken zijn.

Het in deze verordening beschreven systeem moet worden aangevuld door het accreditatiesysteem van Verordening (EG) nr. 765/2008. Omdat accreditatie een essentieel middel is om te controleren of de conformiteitsbeoordelingsinstanties bekwaam zijn, dient accreditatie ook bij de aanmelding te worden gebruikt.

Wegens de variabele aard van bepaalde bestanddelen van EU-bemestingsproducten en de mogelijk onomkeerbaarheid van bepaalde schade waartoe de blootstelling van bodem en gewassen aan onzuiverheden kan leiden, moet transparante accreditatie (zoals voorzien in Verordening (EG) nr. 765/2008), waarmee het nodige vertrouwen in conformiteitscertificaten voor EU-bemestingsproducten wordt gewaarborgd, het enige middel zijn om de technische bekwaamheid van conformiteitsbeoordelingsinstanties aan te tonen.

Conformiteitsbeoordelingsinstanties besteden dikwijls een deel van hun taken uit aan onderaannemers of maken gebruik van een dochteronderneming. Om het beschermingsniveau te verzekeren dat nodig is voor EU-bemestingsproducten die in de handel worden gebracht, is het belangrijk dat onderaannemers en dochterondernemingen bij de uitvoering van conformiteitsbeoordelingstaken aan dezelfde eisen voldoen als de aangemelde instanties. Daarom is het van belang dat ook de activiteiten van onderaannemers en dochterondernemingen worden betrokken in de beoordeling van de bekwaamheid en de prestaties van instanties die worden aangemeld, alsook in het toezicht op reeds aangemelde instanties.

Het is nodig te voorzien in een efficiënte en transparante aanmeldingsprocedure, en die met name aan te passen aan nieuwe technologie, opdat de aanmelding online kan worden verricht.

Omdat de diensten van aangemelde instanties in een lidstaat betrekking kunnen hebben op EU-bemestingsproducten die op de gehele markt van de Unie worden aangeboden, moeten de andere lidstaten en de Commissie in staat worden gesteld bezwaar te maken tegen een aangemelde instantie. Daarom moet voorzien worden in een termijn waarbinnen twijfels of bedenkingen omtrent de bekwaamheid van conformiteitsbeoordelingsinstanties kunnen worden weggenomen alvorens zij als aangemelde instantie aan het werk gaan.

Om de toegang tot de markt te vergemakkelijken, is het cruciaal dat de aangemelde instanties bij de toepassing van de conformiteitsbeoordelingsprocedures geen onnodige lasten creëren voor de marktdeelnemers. Om dezelfde reden en om gelijke behandeling van marktdeelnemers te waarborgen, moet worden gezorgd voor consistentie bij de technische uitvoering van de conformiteitsbeoordelingsprocedures. Dit kan het best worden bereikt door passende coördinatie en samenwerking tussen de aangemelde instanties.

Ter wille van de rechtszekerheid moet duidelijk worden gemaakt dat de in Verordening (EG) nr. 765/2008 vastgestelde regels inzake toezicht op de interne markt en controle van producten die de interne markt binnenkomen, van toepassing zijn op EU-bemestingsproducten die onder deze verordening vallen. Deze verordening mag de lidstaten niet beletten te kiezen, welke autoriteiten voor de uitvoering van die taken bevoegd zijn.

EU-bemestingsproducten mogen slechts in de handel worden gebracht indien zij voldoende effectief zijn en geen risico voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor de veiligheid of voor het milieu inhouden indien zij naar behoren worden opgeslagen en worden gebruikt voor het beoogde doel of in redelijkerwijs voorspelbare omstandigheden, te weten een gebruik dat voortvloeit uit rechtmatig en gemakkelijk voorspelbaar menselijk gedrag.

Verordening (EG) nr. 2003/2003 voorziet in een vrijwaringsprocedure die de Commissie in staat stelt te onderzoeken of een maatregel van een lidstaat tegen EG-meststoffen die worden geacht een risico in te houden, gerechtvaardigd is. Om de transparantie te vergroten en de behandelingstijd te verkorten, moet de bestaande vrijwaringsprocedure worden verbeterd teneinde de efficiëntie ervan te vergroten en gebruik te maken van de deskundigheid in de lidstaten.

Het bestaande systeem moet worden aangevuld met een procedure om belanghebbenden te informeren over beoogde maatregelen ten aanzien van EU-bemestingsproducten die een risico voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor de veiligheid of voor het milieu inhouden. Deze procedure moet markttoezichtautoriteiten ook in staat stellen om samen met de betrokken marktdeelnemers vroegtijdig tegen dergelijke EU-bemestingsproducten op te treden.

De verplichtingen van markttoezichtautoriteiten uit hoofde van deze verordening om van marktdeelnemers te verlangen dat zij corrigerende maatregelen nemen, dienen alleen van toepassing te zijn op bemestingsproducten met CE-markering wanneer zij op de markt worden aangeboden. Die verplichtingen mogen derhalve geen afbreuk doen aan enige uit hoofde van nationaal recht bestaande mogelijkheid voor de marktdeelnemers om de CE-markering te verwijderen en om het product rechtmatig in de handel te brengen als een product dat niet onder het toepassingsgebied van deze verordening valt.

Ter verwezenlijking van de doelstellingen van deze verordening moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen met betrekking tot de aanpassing aan de technische vooruitgang, met name op het gebied van de productie van bemestingsproducten uit dierlijke bijproducten en op het gebied van de nuttige toepassing van afval, alsook in de landbouwsector en de agrovoedingsmiddelenindustrie.

Op het gebied van recycling van afvalstoffen wordt veelbelovende technische vooruitgang geboekt, bijvoorbeeld recycling van fosfor uit zuiveringsslib en de productie van bemestingsproducten op basis van dierlijke bijproducten, zoals biochar. Wanneer de productieprocessen wetenschappelijk geanalyseerd zijn en er op Unieniveau procesvoorschriften zijn vastgesteld, moeten producten die dergelijke materialen bevatten of eruit bestaan, zonder onnodige vertraging toegang krijgen tot de interne markt. Daartoe moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ter omschrijving en invoering van bijkomende bestanddelen die in aanmerking komen voor gebruik in de productie van EU-bemestingsproducten en van de overeenkomstige grenswaarden voor contaminanten in dergelijke producten. Die bevoegdheidsoverdracht dient slechts van toepassing zijn voor zover gerechtvaardigd door technische vooruitgang vastgesteld ná de vaststelling van deze verordening en kan niet worden gebruikt voor de wijziging van enig element van deze verordening indien nieuw bewijsmateriaal voor dergelijke vooruitgang ontbreekt. Teneinde bij de invoering van nieuwe grenswaarden voor contaminanten in EU-bemestingsproducten ten volle rekening te houden met de directe en indirecte gevolgen voor de veiligheid van levensmiddelen en diervoeders en voor het milieu, dienen de wetenschappelijke adviezen van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid, het Europees Agentschap voor chemische stoffen of het Gemeenschappelijk Centrum voor onderzoek van de Commissie, naargelang het geval, in aanmerking te worden genomen alvorens nieuwe grenswaarden voor contaminanten vast te stellen. Wat betreft afgeleide producten in de zin van Verordening (EG) nr. 1069/2009 mogen de bestanddelencategorieën slechts worden uitgebreid of mogen er slechts bestanddelencategorieën worden toegevoegd voor zover een eindpunt in de productieketen is vastgesteld overeenkomstig de procedures van die verordening, aangezien afgeleide producten waarvoor geen eindpunt is vastgesteld, in elk geval van het toepassingsgebied van deze verordening zijn uitgesloten.

Aangezien micro-organismen niet onderworpen zijn aan registratie overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1907/2006 of aan enige andere horizontale Uniewetgeving die voorschrijft dat fabrikanten de veiligheid van het voorgenomen gebruik moeten aantonen, mogen zij slechts als bestanddeel van een EU-bemestingsproduct in aanmerking komen indien zij duidelijk zijn geïdentificeerd, er gegevens voorhanden zijn waaruit blijkt dat het gebruik ervan veilig is en zij op die grondslag in een limitatieve lijst zijn opgenomen. De bevoegdheid om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ten aanzien van het toevoegen op dezelfde grondslag van nieuwe micro-organismen aan die limitatieve lijst moet aan de Commissie worden overgedragen.

Een EU-bemestingsproduct kan naast nutriëntenpolymeren ook andere polymeren bevatten. Dit moet echter beperkt blijven tot gevallen waarin de polymeer tot doel heeft de afgifte van nutriënten te reguleren of de vochtopnamecapaciteit of bevochtigbaarheid van het EU-bemestingsproduct te verhogen. Het moet mogelijk zijn innovatieve producten die dergelijke polymeren bevatten, toe te laten op de interne markt. Om de risico's die andere polymeren dan nutriëntenpolymeren zouden kunnen inhouden voor de menselijke gezondheid, de veiligheid en het milieu, tot een minimum te beperken, moet worden voorzien in criteria voor de biologische afbreekbaarheid ervan zodat deze polymeren geschikt zijn voor fysische en biologische afbraak. Daartoe dient aan de Commissie de bevoegdheid te worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ter bepaling van de criteria voor de omzetting van koolstofpolymeren in koolstofdioxide en van een gerelateerde testmethode. Polymeren die niet aan die criteria voldoen, dienen na een overgangsperiode te worden verboden.

Bovendien moet het mogelijk zijn om onmiddellijk te reageren op nieuwwetenschappelijk bewijs en op nieuwe risicobeoordelingen betreffende de gezondheid van mensen, dieren of planten, betreffende de veiligheid of betreffende het milieu. Daartoe moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen om de eisen die van toepassing zijn op de verschillende categorieën van EU-bemestingsproducten, te wijzigen.

Bij het vaststellen van gedelegeerde handelingen krachtens deze verordening is het van bijzonder belang dat de Commissie tijdens haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (27). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen, ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden tot vaststelling van handelingen worden toegekend om te bepalen of maatregelen van lidstaten met betrekking tot niet-conforme EU-bemestingsproducten al dan niet gerechtvaardigd zijn. Aangezien die handelingen betrekking zullen hebben op de vraag of nationale maatregelen gerechtvaardigd zijn, hoeven zij niet te worden gecontroleerd door de lidstaten.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten aan de Commissie ook andere uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (28).

De raadplegingsprocedure moet worden toegepast voor de vaststelling van uitvoeringshandelingen om de aanmeldende lidstaat te verplichten de nodige corrigerende maatregelen te nemen ten aanzien van aangemelde instanties die niet of niet meer aan de aanmeldingseisen voldoen.

De onderzoeksprocedure moet worden toegepast voor de vaststelling van uitvoeringshandelingen ten aanzien van de vaststelling in gemeenschappelijke specificaties van eenvormige voorwaarden voor de uitvoering van de vereisten van deze verordening en tests voor het verifiëren van de conformiteit van EU-bemestingsproducten indien er geen geharmoniseerde normen zijn vastgesteld, of indien de geharmoniseerde normen niet voldoen aan de eisen van deze verordening, of indien er sprake is van onnodige vertraging bij de vaststelling of bijwerking van die normen; ten aanzien van de wijziging of intrekking van gemeenschappelijke specificaties indien niet-naleving wat betreft EU-bemestingsproducten kan worden toegeschreven aan tekortkomingen in die gemeenschappelijke specificaties; en ten aanzien van het bepalen of een nationale maatregel inzake een EU-bemestingsproduct dat conform is met deze verordening maar een risico inhoudt voor de gezondheid van mensen, dieren of planten, voor de veiligheid of voor het milieu, al dan niet gerechtvaardigd is.

De Commissie moet onmiddellijk toepasselijke uitvoeringshandelingen vaststellen waarbij wordt bepaald of een nationale maatregel inzake een EU-bemestingsproduct dat conform is met deze verordening maar een risico inhoudt al dan niet gerechtvaardigd is indien dit, in naar behoren gemotiveerde gevallen die verband houden met de bescherming van de gezondheid van mensen, dieren of planten, de veiligheid of het milieu, om dwingende redenen van urgentie vereist is.

De lidstaten moeten regels voor sancties wegens overtredingen van deze verordening vaststellen en erop toezien dat die worden toegepast. De sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

Aangezien een hoog niveau van milieubescherming moet worden gewaarborgd en rekening moet worden gehouden met nieuwe, op wetenschappelijke gegevens gebaseerde ontwikkelingen, moet de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad een verslag voorleggen dat voorziet in een evaluatie van de grenswaarden voor het gehalte aan cadmium.

Er moet een overgangsregeling worden vastgesteld opdat EG-meststoffen die vóór de datum van toepassing van deze verordening overeenkomstig Verordening (EG) nr. 2003/2003 in de handel zijn gebracht, op de markt kunnen worden aangeboden zonder dat zij aan nadere productvereisten hoeven te voldoen. Distributeurs moeten derhalve EG-meststoffen kunnen leveren die vóór de toepassingsdatum van deze verordening in de handel zijn gebracht, te weten voorraden die zich reeds in de distributieketen bevinden.

Marktdeelnemers moeten voldoende tijd krijgen om aan de verplichtingen van deze verordening te voldoen, en de lidstaten moeten voldoende tijd krijgen om de nodige administratieve infrastructuur voor de toepassing van deze verordening in te richten. De toepassing van deze verordening moet derhalve worden uitgesteld tot een datum waarop redelijkerwijs kan worden verwacht dat die voorbereidingen voltooid zijn.

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk het waarborgen van de goede werking van de interne markt en er tegelijkertijd voor zorgen dat EU-bemestingsproducten die zich op de markt bevinden, voldoen aan de eisen die moeten zorgen voor een hoog niveau van bescherming van de gezondheid van mensen, dieren en planten, de veiligheid en het milieu, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en gevolgen ervan beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstelling te verwezenlijken,

dierlijke bijproducten of afgeleide producten die onderworpen zijn aan de voorschriften van Verordening (EG) nr. 1069/2009 wanneer zij op de markt worden aangeboden;

gewasbeschermingsmiddelen die binnen het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 1107/2009 vallen.

Richtlijn 86/278/EEG;

Richtlijn 89/391/EEG;

Richtlijn 91/676/EEG;

Richtlijn 2000/60/EG;

Richtlijn 2001/18/EG.

Verordening (EG) nr. 852/2004;

Verordening (EG) nr. 882/2004;

Verordening (EG) nr. 1881/2006;

Verordening (EG) nr. 1907/2006;

Verordening (EG) nr. 834/2007;

Verordening (EG) nr. 1272/2008;

Verordening (EU) nr. 98/2013;

Verordening (EU) nr. 1143/2014;

Verordening (EU) 2016/2031;

Richtlijn (EU) 2016/2284;

Verordening (EU) 2017/625.

voldoet aan de eisen van bijlage I voor de relevante productfunctiecategorie;

voldoet aan de eisen van bijlage II voor de relevante bestanddelencategorie of -categorieën, en

is voorzien van een etiket overeenkomstig de etiketteringsvoorschriften van bijlage III.

de EU-conformiteitsverklaring en de technische documentatie ter beschikking van de nationale markttoezichtautoriteiten houden gedurende vijf jaar nadat het EU-bemestingsproduct waarop die documenten betrekking hebben, in de handel is gebracht;

een bevoegde nationale autoriteit, indien deze een met redenen omkleed verzoek daartoe indient, alle benodigde informatie en documentatie verstrekken om de conformiteit van een EU-bemestingsproduct aan te tonen;

op verzoek van de bevoegde nationale autoriteiten zijn medewerking verlenen aan eventueel genomen maatregelen ter eliminatie van de risico's van EU-bemestingsproducten die onder het mandaat van de gemachtigde vallen.

ervoor zorgen dat zijn naam, zijn geregistreerde handelsnaam of geregistreerd merk en het postadres op de verpakking worden vermeld, voorafgegaan door de vermelding "verpakt door" of "herverpakt door", en

gedurende een periode van vijf jaar nadat hij het EU-bemestingsproduct op de markt heeft aangeboden, een exemplaar van de in artikel 6, lid 7, of artikel 8, lid 4, bedoelde oorspronkelijke informatie ter beschikking houden van de markttoezichtautoriteiten.

welke marktdeelnemers een EU-bemestingsproduct aan hen hebben geleverd;

aan welke marktdeelnemers zij een EU-bemestingsproduct hebben geleverd.

die eisen of tests niet worden bestreken door geharmoniseerde normen, of delen daarvan, waarvan de referenties in het Publicatieblad van de Europese Unie zijn bekendgemaakt;

de Commissie onnodige vertragingen bij de vaststelling van de vereiste geharmoniseerde normen constateert, of

de Commissie overeenkomstig de procedure als bedoeld in artikel 11, lid 5, van Verordening (EU) nr. 1025/2012 heeft besloten om de referenties van de geharmoniseerde normen of de delen daarvan, waardoor die eisen of tests worden bestreken, te handhaven met beperkingen dan wel in te trekken.

het nodige personeel met technische kennis en voldoende passende ervaring om de conformiteitsbeoordelingstaken te verrichten;

de nodige beschrijvingen van de procedures voor de uitvoering van de conformiteitsbeoordeling, waarbij de transparantie en de mogelijkheid tot reproductie van die procedures worden gewaarborgd. Zij beschikt over een gepast beleid en geschikte procedures om een onderscheid te maken tussen taken die zij als aangemelde instantie verricht en andere activiteiten;

procedures voor de uitoefening van haar activiteiten die naar behoren rekening houden met de omvang van een onderneming, de sector waarin deze actief is, haar structuur, de mate van complexiteit van de producttechnologie in kwestie en het massa- of seriële karakter van het productieproces.

een gedegen technische en beroepsopleiding die alle conformiteitsbeoordelingsactiviteiten omvat waarvoor de conformiteitsbeoordelingsinstantie is aangemeld;

een toereikende kennis van de eisen inzake de beoordelingen die het verricht en voldoende bevoegdheden om deze uit te voeren;

voldoende kennis van en inzicht in de eisen van de bijlagen I, II en III, de toepasselijke in artikel 13 bedoelde geharmoniseerde normen en in artikel 14 bedoelde gemeenschappelijke specificaties, alsmede de relevante bepalingen van de harmonisatiewetgeving van de Unie en de nationale wetgeving;

de bekwaamheid om certificaten, dossiers en rapporten op te stellen die aantonen dat de beoordelingen zijn verricht.

elke weigering, beperking, schorsing of intrekking van een certificaat of goedkeuringsbesluit;

omstandigheden die van invloed zijn op de werkingssfeer van of de voorwaarden voor de aanmelding;

informatieverzoeken over conformiteitsbeoordelingsactiviteiten die zij van markttoezichtautoriteiten ontvangen;

op verzoek, de binnen de werkingssfeer van hun aanmelding verrichte conformiteitsbeoordelingsactiviteiten en andere activiteiten, waaronder grensoverschrijdende activiteiten en onderaanneming.

het niet voldoen van het EU-bemestingsproduct aan de eisen van bijlage I, II of III;

tekortkomingen in de geharmoniseerde normen waarnaar in artikel 13 wordt verwezen;

tekortkomingen in de in artikel 14 bedoelde gemeenschappelijke specificaties.

de CE-markering is aangebracht in strijd met artikel 30 van Verordening (EG) nr. 765/2008 of artikel 18 van deze verordening;

het identificatienummer van de aangemelde instantie is aangebracht in strijd met artikel 18 of is niet aangebracht hoewel dat op grond van artikel 18 vereist is;

er is geen EU-conformiteitsverklaring opgesteld of ze is niet correct opgesteld;

de technische documentatie is niet beschikbaar of is onvolledig;

de gegevens zoals bedoeld in artikel 6, lid 6, of artikel 8, lid 3, ontbreken, zijn onjuist of zijn onvolledig;

er is niet voldaan aan een ander administratief voorschrift van artikel 6 of van artikel 8.

waarin mogelijk aanzienlijk zal worden gehandeld op de interne markt, en

waarvoor er wetenschappelijk bewijs bestaat dat zij:

de naam van het micro-organisme;

de taxonomische indeling van het micro-organisme: geslacht, soort, stam en vermeerderingsmethode;

wetenschappelijke literatuur waarin verslag wordt uitgebracht over het veilig produceren, conserveren en gebruiken van het micro-organisme;

het taxonomische verband met soorten micro-organismen die voldoen aan de vereisten voor een gekwalificeerd vermoeden van veiligheid zoals bepaald door de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid;

informatie over het productieproces, in voorkomend geval met inbegrip van verwerkingsmethoden zoals sproeidrogen, wervelbeddrogen, statisch drogen, centrifugering, deactivering door warmte, filtratie en fijnmaken;

informatie over de identiteit en de residugehalten van resterende tussenproducten, toxines of microbiële metabolieten in het bestanddeel, en

natuurlijk voorkomen, levensvatbaarheid en mobiliteit in het milieu.

het polymeer fysisch en biologisch kan worden afgebroken onder natuurlijke bodemomstandigheden en aquatische milieus in de hele Unie, zodat het uiteindelijk uiteenvalt in uitsluitend koolstofdioxide, biomassa en water;

er, ten opzichte van een passende norm in de test op biologische afbreekbaarheid, ten minste 90 % van de organische koolstof in het polymeer wordt omgezet in koolstofdioxide in maximaal 48 maanden na afloop van de op het etiket aangegeven werkingsperiode van het bemestingsproduct, en

het gebruik van polymeren niet leidt tot een opeenhoping van kunststoffen in het milieu.

In artikel 5 worden de leden 2 en 3 vervangen door:

"2.   Voor de in de artikelen 32, 35 en 36 genoemde afgeleide producten die geen significant risico voor de volksgezondheid of de diergezondheid meer inhouden, kan een eindpunt in de productieketen worden vastgesteld, waarna de vereisten van deze verordening niet langer op hen van toepassing zijn.

Die afgeleide producten mogen vervolgens in de handel worden gebracht zonder beperkingen uit hoofde van deze verordening en er worden geen officiële controles overeenkomstig deze verordening meer op uitgevoerd.

De Commissie is overeenkomstig artikel 51 bis bevoegd gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening door het vaststellen van een eindpunt in de productieketen, waarna de vereisten van deze verordening niet langer van toepassing zijn op de in dit lid bedoelde afgeleide producten.

• 3. 

  In geval van risico’s voor de volksgezondheid of de diergezondheid zijn de artikelen 53 en 54 van Verordening (EG) nr. 178/2002 betreffende noodmaatregelen op gezondheidsgebied van overeenkomstige toepassing op de in de artikelen 32, 33 en 36 van deze verordening genoemde afgeleide producten.

• 4. 

  Binnen zes maanden na 15 juli 2019 gaat de Commissie van start met een eerste beoordeling van de in artikel 32 bedoelde afgeleide producten die reeds op grote schaal in de Unie worden gebruikt als organische meststoffen en bodemverbeteraars. Die beoordeling heeft betrekking op ten minste de volgende producten: vleesmeel, beendermeel, vleesbeendermeel, dierlijk bloed, gehydrolyseerde eiwitten van categorie 3-materiaal, verwerkte mest, compost, gistingsresiduen van biogas, verenmeel, glycerine en andere producten van materialen uit categorie 2 of 3, afkomstig van de productie van biodiesel en hernieuwbare brandstoffen, alsmede voeder voor gezelschapsdieren, diervoeders en hondenkluiven die om commerciële redenen of wegens technische tekortkomingen zijn geweigerd, alsmede afgeleide producten van dierlijk bloed, huiden en vellen, hoeven en hoorns, guano van vleermuizen en vogels, wol en haar, veren en dons, en varkenshaar. Indien uit de beoordeling blijkt dat die afgeleide producten niet langer een significant risico voor de volksgezondheid of de diergezondheid inhouden, stelt de Commissie zonder onnodige vertraging, en in elk geval niet later dan zes maanden nadat de beoordeling is afgerond, op grond van lid 2 van dit artikel een eindpunt in de productieketen vast.".

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

"Artikel 51 bis

Uitoefening van de bevoegdheidsdelegatie

• 1. 

  De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

• 2. 

  De in artikel 5, lid 2, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van 15 juli 2019. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden voor het einde van de termijn van vijf jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

• 3. 

  Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 5, lid 2, bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

• 4. 

  Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (*1).

• 5. 

  Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

• 6. 

  Een op grond van artikel 5, lid 2, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

(*1)  PB L 123 van 12.5.2016, blz. 1."."

In artikel 2, lid 1, wordt punt b) vervangen door:

Aan artikel 3 wordt het volgende punt toegevoegd:

Aan artikel 80 wordt het volgende lid toegevoegd:

"8.   Deze verordening blijft van toepassing voor de in de toelating vastgestelde termijn op een product waarvoor ingevolge een aanvraag ingediend vóór 15 juli 2019, een toelating is verleend krachtens artikel 32, lid 1, en dat na die datum onder de definitie van artikel 3, punt 34, valt.".

een beoordeling van de werking van de interne markt voor bemestingsproducten, met inbegrip van de doeltreffendheid van de conformiteitsbeoordeling en het markttoezicht en een analyse van de effecten van optionele harmonisatie met betrekking tot productie, marktaandelen en handelsstromen van EU-bemestingsproducten en bemestingsproducten die volgens de nationale regels in de handel worden gebracht;

een evaluatie van de grenswaarden voor het gehalte aan cadmium in fosfaatmeststoffen, met als doel na te gaan of het haalbaar is die grenswaarden naar een lager gepast niveau te brengen op basis van beschikbare technologieën en wetenschappelijke gegevens over de blootstelling aan cadmium en de accumulatie ervan in het milieu, rekening houdend met milieufactoren, met name in de context van de bodem- en klimaatgesteldheid, gezondheidsfactoren en sociaal-economische factoren, waarbij ook de voorzieningszekerheid in overweging wordt genomen;

een beoordeling van de toepassing van beperkingen op de gehalten aan contaminanten als vastgelegd in bijlage I, en een beoordeling van eventuele nieuwe relevante wetenschappelijke informatie met betrekking tot de toxiciteit en carcinogeniteit van contaminanten die beschikbaar wordt, met inbegrip van de risico's van uraniumcontaminatie in bemestingsproducten.

zijn artikel 4, lid 3, en de artikelen 14, 42, 43, 44, 45, 46 en 47 van toepassing met ingang van 15 juli 2019, en

zijn de artikelen 20 tot en met 36 van toepassing met ingang van 16 april 2020.

I.

Vaste organische meststof

II.

Vloeibare organische meststof

I.

Vaste organo-minerale meststof

II.

Vloeibare organo-minerale meststof

I.

Anorganische macronutriëntenmeststof

II.

Anorganische micronutriëntenmeststof

A.

Organische bodemverbeteraar

B.

Anorganische bodemverbeteraar

A.

Nitrificatieremmer

B.

Denitrificatieremmer

C.

Ureaseremmer

A.

Microbiële biostimulant voor planten

B.

Niet-microbiële biostimulant voor planten

1.

Dit deel bevat de eisen met betrekking tot de PFC's waartoe EU-bemestingsproducten behoren uit hoofde van hun geclaimde functie.

2.

De in deze bijlage vastgestelde eisen voor een bepaalde PFC zijn van toepassing op EU-bemestingsproducten in alle subcategorieën van die PFC.

3.

De claim dat een EU-bemestingsproduct voldoet aan de in deze bijlage beschreven functie voor de desbetreffende PFC, wordt gestaafd door de werkingswijze van het product, het relatieve gehalte van de samenstellende delen, of enige andere relevante parameter.

4.

Indien de naleving van een bepaalde eis (zoals het ontbreken van een bepaalde contaminant) zeker en onweerlegbaar voortvloeit uit de aard of het productieproces van een EU-bemestingsproduct, kan er, op verantwoordelijkheid van de fabrikant, bij de conformiteitsbeoordelingsprocedure zonder controle (bijvoorbeeld door middel van tests) van uit worden gegaan dat die eis inderdaad is nageleefd.

5.

Indien het EU-bemestingsproduct een stof bevat waarvoor maximumresidugrenswaarden voor levensmiddelen en diervoeders zijn vastgesteld overeenkomstig:

mag het gebruik van het EU-bemestingsproduct zoals gespecificeerd in de gebruiksaanwijzing niet leiden tot een overschrijding van die grenswaarden in levensmiddelen of diervoeders.

6.

Fosfonaten worden niet doelbewust toegevoegd aan een EU-bemestingsproduct. De onbedoelde aanwezigheid van fosfonaten bedraagt ten hoogste 0,5 massaprocent.

7.

De eisen in deze bijlage worden voor bepaalde nutriënten uitgedrukt in geoxideeerde vorm. Indien de naleving wordt beoordeeld op basis van de aanwezigheid van de betrokken nutriënt in haar elementaire vorm, worden daarbij de volgende omrekeningsfactoren toegepast:

8.

De eisen in deze bijlage worden uitgedrukt met een verwijzing naar organische koolstof (Corg). Indien de naleving wordt beoordeeld op basis van organische stof, wordt de volgende omrekeningsfactor toegepast:

organische koolstof (Corg) = organische stof × 0,56.

1.

Een organische meststof bevat:

van uitsluitend biologische oorsprong.

Een organische meststof kan turf, leonardiet en ligniet bevatten, maar geen andere materialen die zijn gefossiliseerd of ingebed in geologische formaties.

2.

Contaminanten in een organische meststof mogen de volgende grenswaarden niet overschrijden:

Biureet (C2H5N3O2) mag niet voorkomen in een organische meststof.

3.

Het gehalte aan koper (Cu) in een organische meststof mag 300 mg/kg droge stof niet overschrijden, en het gehalte aan zink (Zn) mag 800 mg/kg droge stof niet overschrijden.

4.

Pathogenen in een organische meststof mogen de in de volgende tabel vermelde grenswaarden niet overschrijden:

waarbij:

1.

Een vaste organische meststof heeft een vaste vorm.

2.

Een vaste organische meststof bevat ten minste één van de volgende aangegeven primaire nutriënten: stikstof (N), fosforpentoxide (P2O5) of kaliumoxide (K2O).

Indien een vaste organische meststof slechts één aangegeven primaire nutriënt bevat, is dat nutriëntengehalte ten minste:

Indien een vaste organische meststof meer dan één aangegeven primaire nutriënt bevat, zijn die nutriëntengehalten ten minste:

De som van die nutriëntengehalten bedraagt ten minste 4 massaprocent.

3.

Het gehalte aan organische koolstof (Corg) in een vaste organische meststof is ten minste 15 massaprocent.

1.

Een vloeibare organische meststof heeft een vloeibare vorm.

2.

Een vloeibare organische meststof bevat ten minste één van de volgende aangegeven primaire nutriënten: stikstof (N), fosforpentoxide (P2O5) of kaliumoxide (K2O).

Indien een vloeibare organische meststof slechts één aangegeven primaire nutriënt bevat, is dat nutriëntengehalte ten minste:

Indien een vloeibare organische meststof meer dan één aangegeven primaire nutriënt bevat, zijn die nutriëntengehalten ten minste:

De som van die nutriëntengehalten bedraagt ten minste 3 massaprocent.

3.

Het gehalte aan organische koolstof (Corg) in een vloeibare organische meststof is ten minste 5 massaprocent.

1.

Een organo-minerale meststof is een gecombineerde formulering van:

Een organo-minerale meststof kan turf, leonardiet en ligniet bevatten, maar geen andere materialen die zijn gefossiliseerd of ingebed in geologische formaties.

2.

Indien een of meer van de anorganische meststoffen in de gecombineerde formulering een enkelvoudige of samengestelde vaste anorganische macronutriëntenmeststof op basis van ammoniumnitraat en met een hoog stikstofgehalte is, zoals gespecificeerd in PFC 1 C) I) a) i-ii) A), is het gehalte aan stikstof (N) afkomstig van ammoniumnitraat (NH4NO3) in een organo-minerale meststof lager dan 16 massaprocent.

3.

Contaminanten in een organo-minerale meststof mogen de volgende grenswaarden niet overschrijden:

4.

Het gehalte aan koper (Cu) in een organo-minerale meststof mag 600 mg/kg droge stof niet overschrijden, en het gehalte aan zink (Zn) in een organo-minerale meststof mag 1 500 mg/kg droge stof niet overschrijden. Die grenswaarden zijn echter niet van toepassing ingeval koper (Cu) of zink (Zn) doelbewust aan een organo-minerale meststof is toegevoegd met als doel een tekort aan micronutriënten in de bodem te verhelpen, en dit overeenkomstig bijlage III is aangegeven.

5.

Pathogenen in een organo-minerale meststof mogen de in de volgende tabel vermelde grenswaarden niet overschrijden:

waarbij:

1.

Een vaste organo-minerale meststof heeft een vaste vorm.

2.

Een vaste organo-minerale meststof bevat ten minste één van de volgende aangegeven primaire nutriënten: stikstof (N), fosforpentoxide (P2O5) of kaliumoxide (K2O).

Indien een vaste organo-minerale meststof slechts één aangegeven primaire nutriënt bevat, is dat nutriëntengehalte ten minste:

Indien een vaste organo-minerale meststof meer dan één aangegeven primaire nutriënt bevat, zijn die nutriëntengehalten ten minste:

De som van die nutriëntengehalten bedraagt ten minste 8 massaprocent.

3.

Het gehalte aan organische koolstof (Corg) in een vaste organo-minerale meststof is ten minste 7,5 massaprocent.

4.

In een vaste organo-minerale meststof bevat elke fysieke eenheid organische koolstof (Corg) en alle nutriënten in de aangegeven gehalten. Onder fysieke eenheid wordt verstaan een samenstellend deel van een product, zoals korrels of pellets.

1.

Een vloeibare organo-minerale meststof heeft een vloeibare vorm.

2.

Een vloeibaar organo-minerale meststof bevat ten minste één van de volgende aangegeven primaire nutriënten: stikstof (N), fosforpentoxide (P2O5) of kaliumoxide (K2O).

Indien een vloeibare organo-minerale meststof slechts één aangegeven primaire nutriënt bevat, is dat nutriëntengehalte ten minste:

Indien een vloeibare organo-minerale meststof meer dan één aangegeven primaire nutriënt bevat, zijn die nutriëntengehalten ten minste:

De som van die nutriëntengehalten bedraagt ten minste 6 massaprocent.

3.

Het gehalte aan organische koolstof (Corg) in een vloeibare organo-minerale meststof is ten minste 3 massaprocent.

1.

Een anorganische meststof is een meststof die nutriënten in een minerale vorm bevat of afgeeft en die geen organische of organo-minerale meststof is.

2.

Naast de eisen van PFC 1 C) I) of PFC 1 C) II) voldoet een anorganische meststof met meer dan 1 massaprocent organische koolstof (Corg) die niet afkomstig is van

aan de eis dat pathogenen in een anorganische meststof de in de volgende tabel vermelde grenswaarden niet mogen overschrijden:

waarbij:

1.

Een anorganische macronutriëntenmeststof heeft tot doel planten of paddenstoelen van een of meer van de volgende macronutriënten te voorzien:

2.

Contaminanten in een anorganische macronutriëntenmeststof mogen de volgende grenswaarden niet overschrijden:

3.

Het gehalte aan koper (Cu) in een anorganische macronutriëntenmeststof mag 600 mg/kg droge stof niet overschrijden, en het gehalte aan zink (Zn) in een anorganische macronutriëntenmeststof mag 1 500 mg/kg droge stof niet overschrijden. Die grenswaarden zijn echter niet van toepassing ingeval koper (Cu) of zink (Zn) doelbewust aan een anorganische macronutriëntenmeststof is toegevoegd met als doel een tekort aan micronutriënten in de bodem te verhelpen, en dit overeenkomstig bijlage III is aangegeven.

1.

Een enkelvoudige vaste anorganische macronutriëntenmeststof heeft een aangegeven gehalte van:

2.

Indien een enkelvoudige vaste anorganische macronutriëntenmeststof slechts één aangegeven macronutriënt (stikstof (N), fosfor (P), kalium (K), calcium (Ca), magnesium (Mg), natrium (Na), zwavel (S)) bevat, is dat macronutriëntengehalte ten minste:

Het gehalte aan natriumoxide (Na2O) is echter niet meer dan 40 massaprocent.

Indien een enkelvoudige vaste anorganische macronutriëntenmeststof slechts één aangegeven primaire macronutriënt (stikstof (N), fosfor (P), kalium (K)) en een of meer aangegeven secundaire macronutriënten (calcium (Ca), magnesium (Mg), natrium (Na), zwavel (S)) bevat:

De som van alle aangegeven gehalten aan primaire en secundaire macronutriënten bedraagt ten minste 18 massaprocent.

1.

Een samengestelde vaste anorganische macronutriëntenmeststof heeft een aangegeven gehalte van:

2.

Een samengestelde vaste anorganische macronutriëntenmeststof bevat meer dan één van de volgende aangegeven macronutriënten in ten minste de volgende gehalten:

Het gehalte aan totaal natriumoxide (Na2O) is echter niet meer dan 40 massaprocent.

1.

Een enkelvoudige of samengestelde vaste anorganische macronutriëntenmeststof op basis van ammoniumnitraat en met een hoog stikstofgehalte is gebaseerd op ammoniumnitraat (NH4NO3) en bevat ten minste 28 massaprocent stikstof (N) afkomstig van ammoniumnitraat (NH4O3).

2.

Alle eventueel aanwezige andere stoffen dan ammoniumnitraat (NH4NO3) zijn inert voor ammoniumnitraat (NH4NO3).

3.

Een enkelvoudige of samengestelde vaste anorganische macronutriëntenmeststof op basis van ammoniumnitraat en met een hoog stikstofgehalte wordt uitsluitend in verpakte vorm aan de eindgebruiker ter beschikking gesteld. De verpakking is op zodanige wijze of met een zodanig systeem gesloten dat door het openen ervan de sluiting, het sluitzegel of de verpakking zelf onherstelbaar wordt beschadigd. Het gebruik van klepzakken is toegestaan.

4.

De olieretentie van een enkelvoudige of samengestelde vaste anorganische macronutriëntenmeststof op basis van ammoniumnitraat en met een hoog stikstofgehalte, dat vooraf twee temperatuurcycli heeft doorlopen zoals beschreven in punt 4.1 van module A1 in deel II van bijlage IV, mag niet meer dan 4 massaprocent bedragen.

5.

De detonatiebestendigheid van een enkelvoudige of samengestelde vaste anorganische macronutriëntenmeststof op basis van ammoniumnitraat en met een hoog stikstofgehalte is zodanig dat:

een of meer van de loden steuncilinders minder dan 5 % wordt gestuikt.

6.

Het massapercentage van als koolstof (C) gemeten brandbaar materiaal mag niet meer bedragen dan:

7.

De pH van een oplossing van 10 g van een enkelvoudige of samengestelde vaste anorganische macronutriëntenmeststof op basis van ammoniumnitraat en met een hoog stikstofgehalte, in 100 ml water moet ten minste 4,5 bedragen.

8.

Ten hoogste 5 massaprocent mag door een zeef met een maaswijdte van 1 mm gaan, en ten hoogste 3 massaprocent door een zeef met een maaswijdte van 0,5 mm.

9.

Het gehalte aan koper (Cu) mag niet hoger zijn dan 10 mg/kg, en het gehalte aan chloor (Cl) niet hoger dan 200 mg/kg.

1.

Een enkelvoudige vloeibare anorganische macronutriëntenmeststof heeft een aangegeven gehalte van:

2.

Indien een enkelvoudige vloeibare anorganische macronutriëntenmeststof slechts één aangegeven macronutriënt (stikstof (N), fosfor (P), kalium (K), calcium (Ca), magnesium (Mg), natrium (Na), zwavel (S)) bevat, is dat macronutriëntengehalte ten minste:

Het gehalte aan totaal natriumoxide (Na2O) is echter niet meer dan 40 massaprocent.

Indien een enkelvoudige vloeibare anorganische macronutriëntenmeststof slechts één aangegeven primaire macronutriënt (stikstof (N), fosfor (P) of kalium (K)) en een of meer aangegeven secundaire macronutriënten (calcium (Ca), magnesium (Mg), natrium (Na) of zwavel (S)) bevat:

De som van alle aangegeven gehalten aan primaire en secundaire macronutriënten bedraagt ten minste 7 massaprocent.

1.

Een samengestelde vloeibare anorganische macronutriëntenmeststof heeft een aangegeven gehalte van:

2.

Een samengestelde vloeibare anorganische macronutriëntenmeststof bevat meer dan één van de volgende aangegeven nutriënten in ten minste de volgende gehalten:

Het gehalte aan totaal natriumoxide (Na2O) is echter niet meer dan 20 massaprocent.

1.

Een anorganische micronutriëntenmeststof is een anorganische meststof die geen anorganische macronutriëntenmeststof is en tot doel heeft planten of paddenstoelen van een of meer van de volgende micronutriënten te voorzien: boor (B), kobalt (Co), koper (Cu), ijzer (Fe), mangaan (Mn), molybdeen (Mo) of zink (Zn).

2.

Anorganische micronutriëntenmeststoffen worden uitsluitend in verpakte vorm aan de eindgebruiker ter beschikking gesteld.

3.

Contaminanten in een anorganische micronutriëntenmeststof mogen de volgende grenswaarden niet overschrijden:

1.

Een enkelvoudige anorganische micronutriëntenmeststof heeft een aangegeven gehalte van niet meer dan één micronutriënt.

2.

Een enkelvoudige anorganische micronutriëntenmeststof behoort tot één van de typologieën, en voldoet aan de overeenkomstige beschrijving en eisen voor het minimale gehalte aan micronutriënten in de volgende tabel:

1.

Een samengestelde anorganische micronutriëntenmeststof heeft een aangegeven gehalte van meer dan één micronutriënt.

2.

De som van alle aangegeven gehalten aan micronutriënten in een samengestelde anorganische micronutriëntenmeststof bedraagt ten minste:

1.

Een kalkmeststof is een EU-bemestingsproduct dat tot doel heeft de zuurgraad van de bodem te corrigeren.

Een kalkmeststof bevat oxiden, hydroxiden, carbonaten of silicaten van de nutriënten calcium (Ca) of magnesium (Mg).

2.

Contaminanten in een kalkmeststof mogen de volgende grenswaarden niet overschrijden:

3.

Het gehalte aan koper (Cu) in een kalkmeststof mag 300 mg/kg droge stof niet overschrijden, en het gehalte aan zink (Zn) in een kalkmeststof mag 800 mg/kg droge stof niet overschrijden.

4.

Er wordt voldaan aan de volgende parameters gemeten op basis van de massa van een kalkmeststof:

1.

Een organische bodemverbeteraar bestaat voor 95 % uit materialen van uitsluitend biologische oorsprong.

Een organische bodemverbeteraar kan turf, leonardiet en ligniet bevatten, maar geen andere materialen die zijn gefossiliseerd of ingebed in geologische formaties.

2.

Contaminanten ineen organische bodemverbeteraar mogen de volgende grenswaarden niet overschrijden:

3.

Het gehalte aan koper (Cu) in een organische bodemverbeteraar mag 300 mg/kg droge stof niet overschrijden, en het gehalte aan zink (Zn) in een organische bodemverbeteraar mag 800 mg/kg droge stof niet overschrijden.

4.

Pathogenen in een organische bodemverbeteraar mogen de in de volgende tabel vermelde grenswaarden niet overschrijden:

waarbij:

5.

Een organische bodemverbeteraar bevat ten minste 20 % droge stof.

6.

Het gehalte aan organische koolstof (Corg) in een organische bodemverbeteraar is ten minste 7,5 massaprocent.

1.

Een anorganische bodemverbeteraar is een bodemverbeteraar die geen organische bodemverbeteraar is.

2.

Contaminanten ineen anorganische bodemverbeteraar mogen de volgende grenswaarden niet overschrijden:

3.

Het gehalte aan koper (Cu) in een anorganische bodemverbeteraar mag 300 mg/kg droge stof niet overschrijden, en het gehalte aan zink (Zn) in een anorganische bodemverbeteraar mag 800 mg/kg droge stof niet overschrijden.

1.

Een groeimedium is een EU-bemestingsproduct, anders dan bodem in situ, bedoeld om planten of paddenstoelen in te laten groeien.

Voor de toepassing van dit punt omvatten planten ook algen.

2.

Contaminanten ineen groeimedium mogen de volgende grenswaarden niet overschrijden:

3.

Het gehalte aan koper (Cu) in een groeimedium mag 200 mg/kg droge stof niet overschrijden, en het gehalte aan zink (Zn) in een groeimedium mag 500 mg/kg droge stof niet overschrijden.

4.

Pathogenen in een groeimedium mogen de in de volgende tabel vermelde grenswaarden niet overschrijden:

waarbij:

1.

Een nitrificatieremmer remt de biologische oxidatie van ammoniumstikstof (NH3-N) tot nitrietstikstof (NO2-), en vertraagt daardoor de vorming van nitraatstikstof (NO3-).

2.

De oxidatiesnelheid van ammoniumstikstof (NH3-N) wordt gemeten als:

In vergelijking met een controlemonster waaraan de nitrificatieremmer niet is toegevoegd, daalt in een bodemmonster met een nitrificatieremmer de oxidatiesnelheid van ammoniumstikstof (NH3-N) met 20 % op basis van een analyse die wordt uitgevoerd 14 dagen na toepassing bij een betrouwbaarheidsniveau van 95 %.

1.

Een denitrificatieremmer remt de vorming van distikstofoxide (N2O) door het vertragen of blokkeren van de omzetting van nitraat (NO3-) in distikstof (N2) zonder invloed uit te oefenen op het nitrificatieproces als beschreven in PFC 5 A).

2.

In vergelijking met een controlemonster waaraan de denitrificatieremmer niet is toegevoegd, daalt in een in-vitrotest met de denitrificatieremmer de afgiftesnelheid van distikstofoxide (N2O) met 20 % op basis van een analyse die wordt uitgevoerd 14 dagen na toepassing bij een betrouwbaarheidsniveau van 95 %.

1.

Een ureaseremmer remt de hydrolytische werking op ureum (CH4N2O) van het urease-enzym, voornamelijk om ammoniakvervluchtiging tegen te gaan.

2.

In vergelijking met een controlemonster waaraan de ureaseremmer niet is toegevoegd, daalt in een in-vitrotest met de ureaseremmer de hydrolysesnelheid van ureum (CH4N2O) met 20 % op basis van een analyse die wordt uitgevoerd 14 dagen na toepassing bij een betrouwbaarheidsniveau van 95 %.

1.

Een biostimulant voor planten is een EU-bemestingsproduct dat tot doel heeft de voedingsprocessen van een plant te stimuleren onafhankelijk van het gehalte aan nutriënten van het product, met als enige doel een of meer van de volgende eigenschappen van de plant of de rhizosfeer van de plant te verbeteren:

2.

Contaminanten ineen biostimulant voor planten mogen de volgende grenswaarden niet overschrijden:

3.

Het gehalte aan koper (Cu) in een biostimulant voor planten mag 600 mg/kg droge stof niet overschrijden, en het gehalte aan zink (Zn) in een biostimulant voor planten mag 1 500 mg/kg droge stof niet overschrijden.

4.

De biostimulant voor planten heeft de op het etiket geclaimde effecten op de eveneens op het etiket vermelde planten.

1.

Een microbiële biostimulant voor planten bestaat uit een micro-organisme of een consortium van micro-organismen zoals bedoeld in CMC 7 in deel II van bijlage II.

2.

Pathogenen in een microbiële biostimulant voor planten mogen de in de volgende tabel vermelde grenswaarden niet overschrijden:

waarbij:

3.

Indien de microbiële biostimulant voor planten in vloeibare vorm is, heeft de biostimulant voor planten een pH die optimaal is voor de micro-organismen die hij bevat, en voor planten.

1.

Een niet-microbiële biostimulant voor planten is een biostimulant voor planten die geen microbiële biostimulant voor planten is.

2.

Pathogenen in een niet-microbiële biostimulant mogen de in de volgende tabel vermelde grenswaarden niet overschrijden:

waarbij:

1.

Een bemestingsproductenblend is een EU-bemestingsproduct dat bestaat uit twee of meer EU-bemestingsproducten van de PFC 1 tot en met PFC 6 waarvoor is aangetoond dat elk samenstellend EU-bemestingsproduct in de blend voldoet aan de eisen van deze verordening overeenkomstig de conformiteitsbeoordelingsprocedure die op dit samenstellend EU-bemestingsproduct van toepassing is.

2.

Door het blenden wordt de aard van elk samenstellend EU-bemestingsproduct niet gewijzigd en treedt geen nadelig effect op de gezondheid van mensen, dieren of planten, op de veiligheid of op het milieu op, onder redelijkerwijs te verwachten omstandigheden bij de opslag of het gebruik van de bemestingsproductenblend.

3.

De fabrikant van de blend beoordeelt de conformiteit van de blend met de in de punten 1 en 2 van deze PFC beschreven eisen, zorgt ervoor dat de blend voldoet aan de etiketteringsvoorschriften van bijlage III, en draagt op grond van artikel 16, lid 4, van deze verordening de verantwoordelijkheid voor de conformiteit van de blend met de eisen van deze verordening door:

4.

Marktdeelnemers die bemestingsproductenblends op de markt aanbieden, nemen de volgende bepalingen van deze verordening met betrekking tot de EU-conformiteitsverklaring voor elk samenstellend EU-bemestingsproduct en voor de blend in acht:

1.

Een EU-bemestingsproduct mag stoffen en mengsels bevatten, met uitzondering van (1)

2.

Alle stoffen die, als zodanig of in een mengsel, in het EU-bemestingsproduct zijn verwerkt, worden op grond van Verordening (EG) nr. 1907/2006 (2) geregistreerd, waarbij het registratiedossier het volgende bevat:

tenzij de stof expliciet onder een van de vrijstellingen van de registratieplicht valt waarin is voorzien in bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1907/2006 of in punt 6, 7, 8 of 9 van bijlage V bij die verordening.

3.

Indien de stof of een van de stoffen in het mengsel bestemd is om de beschikbaarheid op lange termijn van in het EU-bemestingsproduct aanwezige micronutriënten voor planten te verbeteren, is deze stof een chelaatvormer of een complexvormer, en zijn de volgende voorschriften van toepassing:

4.

Indien de stof of een van de stoffen in het mengsel bestemd is om de afgiftepatronen van een nutriënt in het EU-bemestingsproduct te verbeteren door het vertragen of stopzetten van de activiteit van specifieke groepen micro-organismen of enzymen, is deze stof een nitrificatieremmer, een denitrificatieremmer of een ureaseremmer, en zijn de volgende voorschriften van toepassing:

Ten minste 50 % van het totale gehalte aan stikstof (N) van het EU-bemestingsproduct is stikstof (N) in de vorm van ureum (CH4N2O).

1.

Een EU-bemestingsproduct mag compost bevatten die is verkregen uit aerobe compostering van uitsluitend een of meer van de volgende uitgangsmaterialen:

2.

De compostering vindt plaats in een inrichting:

3.

De aerobe compostering bestaat uit een beheerste, voornamelijk aerobe, ontleding van biologisch afbreekbaar materiaal, die dankzij langs biologische weg opgewekte warmte de ontwikkeling van temperaturen mogelijk maakt die geschikt zijn voor thermofiele bacteriën. Alle delen van elke charge worden hetzij regelmatig en grondig verplaatst en omgezet, hetzij onderworpen aan gedwongen ventilatie om te zorgen voor de juiste hygiënisering en homogeniteit van het materiaal. Tijdens het composteringsproces hebben alle delen van elke charge een van de volgende temperatuur-tijdsprofielen:

4.

De compost bevat:

Met ingang van 16 juli 2026 bedraagt de hoeveelheid kunststof groter dan 2 mm aanwezig binnen de onder b) bedoelde maximale grenswaarde ten hoogste 2,5 g/kg droge stof. Uiterlijk op 16 juli 2029 wordt de grenswaarde van 2,5 g/kg droge stof voor kunststof groter dan 2 mm opnieuw beoordeeld teneinde rekening te houden met de vooruitgang op het gebied van de gescheiden inzameling van bioafval.

5.

De compost voldoet aan ten minste een van de volgende stabiliteitscriteria:

1.

Een EU-bemestingsproduct mag digestaat bevatten dat is verkregen uit anaerobe vergisting van uitsluitend een of meer van de volgende uitgangsmaterialen:

2.

De anaerobe vergisting vindt plaats in een inrichting:

3.

De anaerobe vergisting bestaat uit een beheerste, voornamelijk anaerobe, ontleding van biologisch afbreekbaar materiaal, bij temperaturen die geschikt zijn voor mesofiele of thermofiele bacteriën. Alle delen van elke charge worden regelmatig en grondig verplaatst en omgezet, om te zorgen voor de juiste hygiënisering en homogeniteit van het materiaal. Tijdens het vergistingsproces hebben alle delen van elke charge een van de volgende temperatuur-tijdsprofielen:

4.

Zowel het vaste als het vloeibare deel van het digestaat voldoet aan ten minste een van de volgende stabiliteitscriteria:

1.

Een EU-bemestingsproduct mag digestaat bevatten dat is verkregen uit anaerobe vergisting van uitsluitend een of meer van de volgende uitgangsmaterialen:

2.

De anaerobe vergisting vindt plaats in een inrichting:

3.

De anaerobe vergisting bestaat uit een beheerste, voornamelijk anaerobe, ontleding van biologisch afbreekbaar materiaal, bij temperaturen die geschikt zijn voor mesofiele of thermofiele bacteriën. Alle delen van elke charge worden regelmatig en grondig verplaatst en omgezet, om te zorgen voor de juiste hygiënisering en homogeniteit van het materiaal. Tijdens het vergistingsproces hebben alle delen van elke charge een van de volgende temperatuur-tijdsprofielen:

4.

Noch het vaste, noch het vloeibare deel van het digestaat bevat meer dan 6 mg/kg droge stof PAK16 (10).

5.

Het digestaat bevat:

Met ingang van 16 juli 2026 bedraagt de hoeveelheid kunststof groter dan 2 mm aanwezig binnen de onder a) bedoelde maximale grenswaarde ten hoogste 2,5 g/kg droge stof. Uiterlijk op 16 juli 2029 wordt de grenswaarde van 2,5 g/kg droge stof voor kunststof groter dan 2 mm opnieuw beoordeeld teneinde rekening te houden met de vooruitgang op het gebied van de gescheiden inzameling van bioafval.

6.

Zowel het vaste als het vloeibare deel van het digestaat voldoet aan ten minste een van de volgende stabiliteitscriteria:

1.

Een EU-bemestingsproduct mag bestanddelen bevatten die uit een van de volgende stoffen bestaan:

2.

Alle stoffen die, als zodanig of in een mengsel, in het EU-bemestingsproduct zijn verwerkt, worden op grond van Verordening (EG) nr. 1907/2006 (11) geregistreerd, waarbij het registratiedossier het volgende bevat:

tenzij de stof expliciet onder een van de vrijstellingen van de registratieplicht valt waarin is voorzien in bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1907/2006 of in punt 6, 7, 8 of 9 van bijlage V bij die verordening.

geen andere bewerking dan drogen of vriesdrogen hebben ondergaan, en

in de volgende tabel zijn vermeld:

1.

Een EU-bemestingsproduct mag polymeren bevatten die uitsluitend bestaan uit monomeren die voldoen aan de in de punten 1 en 2 van CMC 1 omschreven criteria, indien de polymerisatie tot doel heeft de afgifte van nutriënten uit een of meerdere van de monomeren te reguleren.

2.

Ten minste 60 % van de polymeren is oplosbaar in een fosfaatbufferoplossing met pH van 7,5 bij 100 °C.

3.

De uiteindelijke afbraakproducten zijn uitsluitend ammoniak (NH3), water en koolstofdioxide (CO2).

4.

De polymeren bevatten niet meer dan 600 ppm vrij formaldehyde.

1.

Een EU-bemestingsproduct mag andere polymeren dan nutriëntenpolymeren bevatten, maar uitsluitend in gevallen waarin het polymeer tot doel heeft:

2.

Met ingang van 16 juli 2026 voldoen de in punt 1, onder a) en b), bedoelde polymeren aan de criteria inzake biologische afbreekbaarheid die zijn vastgesteld in dein artikel 42, lid 6, bedoelde gedelegeerde handelingen. Bij het ontbreken van dergelijke criteria mag een EU-bemestingsproduct dat na die datum in de handel wordt gebracht, dergelijke polymeren niet bevatten.

3.

Voor de in punt 1, onder a) en b), bedoelde polymeren, vertonen noch het polymeer, noch de bijproducten van de afbraak ervan een algemeen nadelig effect op de gezondheid van dieren en planten, of op het milieu, onder redelijkerwijs te verwachten omstandigheden bij het gebruik ervan in het EU-bemestingsproduct. Het polymeer doorstaat een test op de acute toxiciteit voor plantengroei, een test op de acute toxiciteit voor regenwormen en een test op remming van de nitrificatie met in de bodem levende micro-organismen, overeenkomstig de volgende voorschriften: