EIB, reisbureau of investeringsbank?

Voorzitter,

Vandaag bespreken wij het voorstel om het budget voor het “Garantiefonds voor extern optreden” te verhogen. Daarbij wordt ook het financieel beheer van het fonds aan de Commissie overgedragen.

Wat mijn partij betreft stoppen we direct met deze ontwikkelingshulp.

Waarom heeft de Europese Investeringsbank (EIB) tientallen vestigingen in allerlei exotische oorden? Wat hebben we te zoeken in Bogota, Dakar, Nairobi en Caïro? Het EIB lijkt meer op een reisbureau dan op een investeringsbank.

Het plan is om het bedrag waarvoor het Europees Parlement garant moet staan met meer dan vijf miljard euro te verhogen. Wie gaat dat betalen voorzitter?

Om nog maar niet te spreken over de landen die het meest zullen profiteren van het extra budget. Landen zoals Syrië, Iran en Turkije. Islamitische dictaturen waar geen cent Europees belastinggeld naar toe zou moeten gaan.

Turkije spant daarbij de kroon; nota bene een land dat totaal niet voldoet aan de voorwaarden die de EIB stelt. Eisen zoals behoorlijk bestuur, het respecteren van mensenrechten en persvrijheid. Zo’n land verdient geen steun, en zou de status van kandidaat-lidstaat moeten worden ontnomen.

Voortaan worden ook commerciële risico’s gedekt door het garantiefonds. Speculeren met geld van de belastingbetaler. Kwalijk en verwerpelijk.

Er is geen sluitend bewijs dat de overdracht van het beheer naar de Commissie enig nut heeft. Dit is niet mijn conclusie, maar de mening van de rapporteur van de commissie buitenlandse zaken. Men heeft op dit moment geen idee van de kosten en baten.

Ik wil tot slot alle parlementariërs bedanken die afgelopen maandag hun ware gezicht hebben laten zien. Zij stemden tegen het verzoek om enkele stemmingen met één dag te verplaatsen in verband met de begrafenis van onze gewaardeerde collega Edouard Ferrand. Normen, waarden en solidariteit, waar men in dit Huis geen genoeg van krijgt, waren ver te zoeken.

Voorzitter, dank.