Turkije nooit bij de EU
Voorzitter, “Timmermans riep maar wat,” kopte de Telegraaf vorige week. En de krant had hierin groot gelijk. Wederom was het ego van Frans groter dan zijn verstand.
We doelen natuurlijk op zijn opmerking dat er bewijs is dat de Gülen-beweging betrokken was bij de Turkse coup. Want, het bewijs is er helemaal niet. Timmermans praatte totale onzin, waarschijnlijk om een wit voetje te halen bij zijn goede vriend Erdogan.
Alles moet namelijk wijken voor het redden van de migratiedeal. En daar wordt nu ook de Turkse oppositie de dupe van. De opmerking van Timmermans draagt bij aan het legitimeren van het zuiveringsbeleid van de AK-partij. Onze collega’s van DENK zullen het wel weer prachtig vinden.
Voorzitter, de situatie in Turkije is schrijnend. Tienduizenden mensen zijn gearresteerd, kritische mediakanalen zijn gesloten, Koerdische parlementariërs zijn opgepakt en de doodstraf zal waarschijnlijk weer worden ingevoerd.
De islamisering van het land is in volle gang. Er werd zelfs wetgeving overwogen om kinderverkrachters hun straf te laten ontlopen door met het seksueel misbruikte kind te trouwen. Een afschuwelijk voorstel. Turkije gaat echt lichtjaren terug in ontwikkeling.
Toch blijven de onderhandelingen over Turkse toetreding tot de EU gewoon doorgaan. Wij zeggen tegen de minister van Buitenlandse Zaken: Neem een voorbeeld aan uw Oostenrijkse collega. Veroordeel de Turkse chantagepolitiek. Maak duidelijk dat er geen plaats is voor Turkije in de EU. En nooit visumvrij reizen voor de bijna 80 miljoen Turken.
Voorzitter, ondanks de situatie in Turkije, is 2016 toch een historisch jaar geworden. Eerst de uitslag van het Oekraïne-referendum, toen de Brexit en daarna de verkiezing van Donald Trump tot president van de Verenigde Staten. Over de hele Westerse wereld verliest de politieke elite haar macht. Het is geweldig om te zien.
De bureaucraten in Brussel zijn nu in blinde paniek. Zij kiezen voor de vlucht naar voren en zoeken het antwoord in méér EU. Een EU-federatie, een EU-leger, een Europees Openbaar Ministerie en het afschaffen van het vetorecht van de lidstaten.
Zij hebben echt een groot eurofiel bord voor hun kop. Meer EU leidt niet tot meer stabiliteit, maar tot chaos en conflict. Het antwoord ligt juist in het omgekeerde, het terughalen van bevoegdheden. Nederland moet weer een soeverein land worden. Zo moet niet Brussel, maar wij zelf weer bepalen wie ons land binnenkomt.
Net als Frits Bolkestein zijn wij van mening dat het europroject volledig is mislukt. Een munt die met Noord-Europese miljarden kunstmatig in leven wordt gehouden, heeft geen bestaansrecht. We kunnen niet zo blijven doormodderen.
Wij zeggen daarom: splits de euro op in een noordelijke en zuidelijke munt. Wij willen een nieuwe valuta binnen een economische Noord-Europese alliantie met landen als Duitsland, Oostenrijk en Luxemburg.
Voorzitter, we leven in onzekere en onveilige tijden. Mondiale spanningen vragen om een stevig buitenlands- en defensiebeleid. Maar bij dit kabinet ontbreekt elke noodzaak daartoe.
Diplomatiek durft het nooit met haar vuist op tafel te slaan en op militair vlak mist Nederland slagkracht. Afgelopen maandag zei de commandant der strijdkrachten wederom dat onze krijgsmacht is uitgehold en de bezuinigingen hebben geleid tot een ernstig verzwakte informatiepositie.
Desondanks komt het kabinet keer op keer haar afspraken niet na. Ons land houdt zich al jarenlang niet aan de NAVO-norm en heeft, ondanks de verkiezing van Trump, geen enkel plan om dat wel te gaan doen. Dit terwijl de dreiging in Europa steeds verder toeneemt. We zien dat Rusland nieuwe raketsystemen, die kunnen worden uitgerust met kernwapens, in zijn enclave Kaliningrad stationeert. Neemt het kabinet afstand van deze agressieve daad? Graag een reactie.
Voorzitter, dit kabinet stelt iedere keer de verkeerde prioriteiten. Deze minister van Buitenlandse Zaken subsidieert anti-Israëlische hulpclubs en gaat nu ook voor miljoenen investeren in cultuurprojecten voor jongeren in Egypte, Marokko en Tunesië. We weten al dat het helemaal niets gaat opleveren, net als de vier miljard euro die jaarlijks wordt uitgegeven aan ontwikkelingshulp.
Het naïeve beleid is echt hopeloos om te zien. Gelukkig krijgt de kiezer de kans om op 15 maart 2017 met het kabinet af te rekenen. Wij kunnen niet wachten.
Dank u wel.