Verordening 2014/542 - Wijziging van Verordening (EU) nr. 1215/2012, met betrekking tot de toe te passen regels aangaande het eengemaakt octrooigerecht en het Benelux-Gerechtshof

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 163/1

Op 19 februari 2013 hebben het Koninkrijk België, de Republiek Bulgarije, de Tsjechische Republiek, het Koninkrijk Denemarken, de Bondsrepubliek Duitsland, de Republiek Estland, Ierland, de Helleense Republiek, de Franse Republiek, de Italiaanse Republiek, de Republiek Cyprus, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, het Groothertogdom Luxemburg, Hongarije, de Republiek Malta, het Koninkrijk der Nederlanden, de Republiek Oostenrijk, de Portugese Republiek, Roemenië, de Republiek Slovenië, de Slowaakse Republiek, de Republiek Finland, het Koninkrijk Zweden en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland de Overeenkomst betreffende een eengemaakt octrooigerecht (3) („de UPC-Overeenkomst”) ondertekend. In de UPC–Overeenkomst is bepaald dat zij niet eerder in werking zal treden dan op de eerste dag van de vierde maand na de datum van inwerkingtreding van de wijzigingen in Verordening (EU) nr. 1215/2012 van het Europees Parlement en de Raad (4) inzake de verhouding van die verordening tot de UPC- Overeenkomst.

Op 15 oktober 2012 hebben het Koninkrijk België, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden, die partij zijn bij het Verdrag van 31 maart 1965 betreffende de instelling en het statuut van een Benelux-Gerechtshof (het „Verdrag betreffende het Benelux-Gerechtshof”) een protocol tot wijziging van dat verdrag ondertekend. Dat protocol maakte het mogelijk om bevoegdheden over te dragen aan het Benelux-Gerechtshof met betrekking tot specifieke aangelegenheden die binnen de werkingssfeer van Verordening (EU) nr. 1215/2012 vallen.

De verhouding van Verordening (EU) nr. 1215/2012 tot de UPC-Overeenkomst en tot het Verdrag betreffende het Benelux-Gerechtshof dient door middel van wijzigingen van die verordening te worden geregeld.

Het eengemaakt octrooigerecht en het Benelux-Gerechtshof moeten als gerechten in de zin van Verordening (EU) nr. 1215/2012 worden beschouwd, teneinde te zorgen voor rechtszekerheid en voorspelbaarheid voor verweerders die voor deze twee gerechten zouden kunnen worden gedaagd op een plaats die gelegen is in een andere lidstaat dan die welke door de regels van Verordening (EU) nr. 1215/2012 is aangewezen.

De bij deze verordening in Verordening (EU) nr. 1215/2012 aangebrachte wijzigingen met betrekking tot het eengemaakt octrooigerecht zijn bedoeld om de internationale bevoegdheid van dat gerecht te vestigen, en laten de interne toewijzing van rechtszaken aan de verschillende afdelingen van dat gerecht en de in de UPC-Overeenkomst neergelegde regelingen betreffende de uitoefening van bevoegdheid, waaronder de exclusieve bevoegdheid, gedurende de in die overeenkomst vermelde overgangsperiode onverlet.

Het eengemaakt octrooigerecht en het Benelux-Gerechtshof zijn gerechten die gemeenschappelijke zijn aan verscheidene lidstaten, en kunnen als zodanig niet, in tegenstelling tot een gerecht van één lidstaat, op grond van het nationale recht bevoegdheid uitoefenen ten aanzien van verweerders die hun woonplaats niet in een...