Jerzy Buzek over 10 jaar na de uitbreiding: " De droom van een Europa dat met beide longen ademt, is uitgekomen"
Tien jaar zijn verstreken sinds de ‘big bang’-uitbreiding van de EU in 2004, die Oost-, Midden- en West-Europa eindelijk samenbracht. Wat is tien jaar later het verdict? Wij spraken met voormalig EP-Voorzitter Jerzy Buzek i. Buzek was Voorzitter van half 209 tot begin 2012 en hij was de eerste EP-Voorzitter afkomstig uit één van de nieuwe lidstaten. Hij sprak met ons over de zorgen, verwachtingen en prestaties van een decennium om te herinneren.
Op 1 mei vierden we de tiende verjaardag van de grootste uitbreiding van de EU ooit. Wat betekent het voor u persoonlijk?
Ik herinner me dat moment tien jaar geleden. Het was een droom die uitkwam van een Europa dat met beide longen ademhaalt. Het was een belangrijke dag op weg naar transformatie en vernieuwing van onze wortels in de westerse beschaving. Tegelijkertijd was het een hoogtepunt van een langdurige inspanning en een enorme uitbarsting van energie. Mensen in het hele land vierden dit einde aan een lange deling.
We hebben nu zowel de mogelijkheid en de verantwoordelijkheid om de Europese Unie samen vorm te geven, om aan gemeenschappelijk welzijn te werken. Oost-Europa heeft deze rol op zich genomen en het is belangrijk om na te denken over hoe we het nu samen moeten uitvoeren.
Velen vreesden het verlies van onafhankelijkheid of identiteit en sommigen speelden op die gevoelens in om hun doelen te bereiken. Wat zou u hen nu willen zeggen?
De burgers zelf hebben daar het beste antwoord op gegeven. Onder degenen die tien jaar geleden deel werden van een gemeenschappelijk Europa, zullen velen zich nog bewuster zijn van hun identiteit en geen verlies van onafhankelijkheid voelen. De laatste jaren zijn een grote les in het presenteren van onze zienswijze geweest: met overtuigende argumenten kun je winnen in de Europese besluitvorming en het EU-beleid beïnvloeden.
Hoe ziet u de positie van de landen die in 2004 bij de EU kwamen? Wat is hun toegevoegde waarde voor het project en wat voor soort rol ligt voor hen in het verschiet?
Ik moet zeggen dat, ik tot mijn grote tevredenheid, nauwelijks meer hoor spreken over “nieuwe lidstaten" in de wandelgangen. Het wordt tijd dat iedereen stopt ons zo te noemen. We moeten de EU vormgeven en er niet alleen aan deelnemen, vooral wanneer geconfronteerd met nieuwe geopolitieke uitdagingen en de vermoeidheid met de EU-integratie die in veel westerse landen zichtbaar is.
Met de uitbreiding in 2004 is het project voor het Oostelijk Partnerschap geboren en de Euronest opgericht. We besteden meer aandacht aan kwesties op het gebied van energie.
Moet de EU streven naar verdere uitbreiding? Zo ja, welk land zou het volgende lid moeten worden en waarom?
De EU moet de deuren openouden. Echter, zonder te voldoen aan de criteria, zonder voorafgaande, uitgebreide onderhandelingen en de bereidheid om de EU-normen aan te nemen, is het onmogelijk om te praten over toetreding. Anders zullen zowel het land als de EU verliezen, door niet in staat te zijn om allebei van de integratie te profiteren.
REF. : 20140502STO46005