Toelichting Job Cohen op vertrek
Ik ben twee jaar geleden opnieuw de landelijke politiek in gegaan omdat ik meende een effectieve bijdrage te kunnen leveren aan een samenleving, waarin lasten en lusten eerlijker worden verdeeld en waarin mensen, ook als zij zeer verschillende zijn, toch gelijkwaardig worden behandeld. Terugkijkend moet ik helaas vaststellen dat ik er in de politieke- en mediawerkelijkheid van 'Den Haag' onvoldoende in ben geslaagd om de weg naar zo'n ander beleid geloofwaardig over het voetlicht te brengen.
De sociaaldemocratie kan en wil richting geven aan een noodzakelijke hervorming van de samenleving. Een hervorming die ons in staat stelt perspectief te bieden voor de toekomst. Mensen perspectief bieden, zeker in deze crisistijd, dat is de taak van de Partij van de Arbeid. En wanneer je als politiek leider daaraan onvoldoende effectief kunt bijdragen, behoor je terug te treden. Want wij staan in dienst van iets wat groter is dan wijzelf. Daarom treed ik vandaag af als voorzitter van de Tweede Kamerfractie en verlaat ik ook de Kamer.
Klik op 'lees verder' onder de video voor de integrale verklaring.
Amsterdam, 20 februari 2012.
'Ik ben twee jaar geleden opnieuw de landelijke politiek ingegaan omdat ik meende een effectieve bijdrage te kunnen leveren aan een samenleving, waarin lasten en lusten eerlijker worden verdeeld en waarin mensen, ook als zij zeer verschillende zijn, toch gelijkwaardig worden behandeld.
We werden met 30 zetels net niet de grootste partij. VVD en CDA hebben er vervolgens nadrukkelijk voor gekozen een samenwerking met de PVV aan te gaan, waardoor ons land nu onder moeilijke economische en financiële omstandigheden wordt geregeerd door de helft plus één, in een coalitie die naar mijn oordeelt heilloze polarisatie leidt.
De sociaaldemocratie kan en wil bijdragen aan een noodzakelijke hervorming van de samenleving, een modernisering die ons in staat stelt ook onze kinderen en kleinkinderen perspectief te bieden. Zo'n modernisering krijgt alleen voldoende draagvlak als niet het recht van de sterkste, of het recht van de grootste mond geldt, maar een fatsoenlijke omgang met elkaar. Partijen bijeen brengen in plaats van polarisatie, daar gaat het om.
Terugkijkend moet ik helaas vaststellen dat ik er in de politieke- en mediawerkelijkheid van 'Den Haag' onvoldoende in ben geslaagd om de weg naar zo'n ander beleid geloofwaardig over het voetlicht te brengen.
Het gaat met aan het hart zo veel mensen, partijgenoten, kiezers, maar ook velen buiten onze kring, die me goed gezind waren en zijn, teleurgesteld te hebben doordat ik de hoge, soms veel te hoge, verwachtingen niet hebben kunnen waarmaken. Weet dat ik serieus en vasthoudend heb geprobeerd dat wel te doen.
Ik reken mij dat aan, maar het gaat uiteindelijk niet om mij. Het gaat om de pijn die de onzekerheid in Europa en de recessie veroorzaken voor miljoenen mensen. Die pijn te bestrijden, mensen weer perspectief te bieden, dat is de taak waar de PvdA voor staat. En wanneer je als politiek leider daaraan onvoldoende effectief kunt bijdragen, behoor je terug te treden. Want wij staan in dienst van iets wat groter is dan wijzelf.
Daarom treed ik vandaag af als voorzitter van de Tweede Kamerfractie en verlaat ik ook de Kamer. Ik zal natuurlijk in de toekomst proberen mijn bijdrage te blijven leveren aan de publieke zaak en aan de ontwikkeling van het gedachtegoed van de sociaaldemocratie.
Nederland heeft een coalitie van de goedwillenden nodig, een coalitie die zich verzet tegen tendensen en uitsluiting, verruwing en scheidslijnen tussen mensen. De Partij van de Arbeid heeft daar als vanouds een belangrijke rol bij te vervullen. Ik ben ervan overtuigd dat dat ook zal gebeuren.'