Visserijministers beslissen over vangstquota

Met dank overgenomen van Belgisch voorzitterschap Europese Unie 2e helft 2010 i, gepubliceerd op maandag 13 december 2010.

Vandaag en morgen beslist de Raad Visserij i over de visserijquota voor 2011. Die bepalen hoeveel ton vis de Europese lidstaten in 2011 mogen vangen. Kristof Geutjens, voorzitter van de raadswerkgroep Visserij, legt uit hoe die beslissing tot stand komt.

Elk jaar moeten de Europese Commissie i en de 27 lidstaten van de Europese Unie i tot een compromis komen over de totale hoeveelheid vis die gevangen mag worden, de zogenaamde TAC of Total Allowable Catch (=Totale Toegestane Vangst). Ze bepalen dan exact hoeveel er van elke vissoort in alle verschillende sectoren van de Europese zeeën gevangen mag worden.

Dat is elk jaar een zeer delicate evenwichtsoefening”, zegt Kristof Geutjens. “Ik vergelijk het met een cijferslot met 27 cijfers, waarbij de code telkens verandert wanneer je een van de cijfers aanpast. De bedoeling is om een compromis te vinden waar genoeg lidstaten akkoord mee kunnen gaan om een gekwalificeerde meerderheid te hebben bij de stemming.”

Het werk van de raadswerkgroep

De onderhandelingen beginnen met het voorstel voor de TAC van de Commissie, waarvoor zij zich baseren op wetenschappelijk advies. “De TAC die de Commissie dit jaar heeft voorgesteld, zijn vrij streng”, zegt Geutjens. “Er is dan ook nog veel werk om de visserij duurzamer te maken.”

Daarna bespreekt Geutjens het voorstel van de Commissie in de raadswerkgroep Visserij. Die werkgroep bereidt het werk van de ministers in de formele Raad voor. “De lidstaten houden vaak ook rekening met andere argumenten, zoals de socio-economische gevolgen, waardoor ze andere quota vragen dan wat de Commissie voorstelt”, weet Geutjens. “De lidstaten moeten immers ook aan de vissers en de visindustrie in hun land denken.”

Na zes bijeenkomsten van de werkgroep, hebben we alle opmerkingen van de lidstaten verzameld in één document. Dat document noemen we ook wel de ‘bijbel’. Daarin staat exact welke lidstaten meer willen vangen van welke vissoorten en waarom. De bijbel is een heel handig document voor de visserijministers, zodat zij tijdens de formele raad in één oogopslag kunnen zien wat de verhoudingen zijn.”

Marathonraad

Vandaag bespreken de visserijministers het TAC-dossier in de formele Raad. Zij moeten samen tot een akkoord komen over de exacte quota voor elke vissoort.

Eerst presenteert de Commissie haar voorstel en leggen de ministers één voor één uit op welke punten ze het niet eens zijn met dat voorstel”, vertelt Geutjens. “Daarna gaan de ministers uiteen en komen de lidstaten elk apart samen met de Commissie en Vlaams minister van Visserij Kris Peeters, die op dit moment voorzitter is van de Raad. Tijdens die ‘trilaterales’ zoeken we naar een compromis waar de lidstaten en de Commissie akkoord mee kunnen gaan.”

Na de trilaterales overleggen het Voorzitterschap en de Commissie verder over mogelijke compromissen. “Rond middernacht gaan de delegaties van de lidstaten naar huis, maar dan hebben wij nog een paar uur werk om de aanpassingen in de tekst te verwerken.”

De volgende dag komen alle lidstaten weer samen om te luisteren naar het gezamenlijke voorstel van de Commissie en de Raadsvoorzitter. De ministers kunnen dan verklaren waarom ze al dan niet akkoord gaan met het voorstel. “Het komt er in die plenaire zittingen op aan om goed te luisteren naar de lidstaten en in te schatten waar ze wel akkoord mee kunnen gaan.”

Als dat nodig is, volgt daarna nog een nieuwe ronde trilaterales en een nieuwe compromistekst. “Van zodra er genoeg lidstaten zijn voor een gekwalificeerde meerderheid, kan het compromis aangenomen worden”, besluit Geutjens.