Klimaatsceptici: bij pijntje geen been afzetten

In aanloop na de klimaattop in Kopenhagen bereik je steeds vaker het nieuws over desastreuze ontwikkelingen in het klimaat. Over 20 jaar zou het laatste ijs van de top van de Kilimanjaro (pdf), de hoogste berg van Afrika, verdwenen kunnen zijn. Voor het eerst in 11.000 jaar is het hoogste bergmassief van Afrika dan zonder permanente ijskap. Een beeld waar ik niet aan wil denken.

Vanuit de Tweede Kamer wordt de noodzaak onderschreven om straks in Kopenhagen een allesomvattend akkoord te sluiten. Uit de Kamer druipt de teleurstelling door over de onderhandelingsresultaten tot dusver. Ook ik had liever gezien dat we al verder waren en er wereldwijd consensus is over de maatregelen die we moeten nemen om de CO2-uitstoot te beperken en over het geld dat nodig is om alle maatregelen te betalen. We moeten er de komende maand nog hard aan trekken. Het is dan ook goed om te horen dat ook Obama zijn inspanningen wil verdubbelen om van Kopenhagen een succes te maken.

Hoe serieus moet ik dan een krant nemen waarin de fotobijschriften bij dit verhaal op pagina 6 en 7 van de papieren dagbladversie niet kloppen? In dezelfde krant lees ik dat Richard de Mos van de PVV politieke munt wil slaan uit de klimaatverandering. Hij werpt zich op als de politieke tak van de klimaatsceptici van Nederland.

Deze discussie lijkt wel een beetje op die in de jaren '50 over de gevaren van roken. Sigarettenfabrikanten voerden nog rokende dokters op, zwangere vrouwen rookten. Toch stapelde het bewijs zich gestaag op dat roken tot hart en vaatziektes en kanker leidde. De tabaksindustrie bleef dit aanvankelijk ontkennen, liet eigen onderzoeken uitvoeren en betoogde dat men niets zeker wist en daarom maar niets moest doen. Natuurlijk kent iedereen in zijn buurt wel iemand die rookt als een schoorsteen en toch al 90 is. De klimaatsceptici van nu doen hetzelfde. Ze zeggen: ik laat toch niet een been afzetten als ik een pijntje vermoed. Maar daar gaat het niet om. De bewijzen stapelen zich op dat als we onze levenswijze niet aanpassen die een vernietigend effect heeft op ons wereld.

Ik ga straks naar Kopenhagen om een goed en noodzakelijk klimaatakkoord te smeden. Dit is de enige manier om ook de wereld voor de volgende generaties te behouden. Nog 42 dagen te gaan.

Minister Cramer gaat in december naar Kopenhagen voor de VN-klimaatconfrentie. Op weg naar Kopenhagen blogt zij vanaf 3 november dagelijks.