Z.K.H. prins (prins Claus) Claus George Willem Otto Frederik Geert , prins der Nederlanden, jonkheer van Amsberg

Deels in Afrika opgegroeide Duitse diplomaat die in 1966 in het huwelijk trad met de toenmalige kroonprinses Beatrix. Vanwege zijn Duitse afkomst maakten sommigen (met name uit het voormalig verzet) bezwaar tegen een toekomstige rol als prins-gemaal. Dankzij zijn optreden wist hij zich echter allengs een grote populariteit te verwerven. Zette zich vooral in voor ontwikkelingssamenwerking en milieubescherming. Kreeg enige jaren nadat Beatrix koningin was geworden te maken met klachten van depressieve aard en was hier opmerkelijk open over. In de laatste jaren van zijn leven speelde hij de rol als wijze pater familias. Trad in het openbaar vaak onconventioneel op en beschikte over de nodige humor.

functie(s) in de periode 1967-2002: zitting verleend in de Raad van State

• - 

  plaatsvervangend chef afdeling economische betrekkingen met Afrika bezuiden de Sahara, ministerie van Buitenlandse Zaken van Bondsrepubliek Duitsland, van juni 1963 tot juni 1965
• - 

  voorzitter NCO (Nationale Commissie voor Ontwikkelingsstrategie), van 2 december 1970 tot februari 1974
• - 

  bijzonder adviseur van de minister voor Ontwikkelingssamenwerking, vanaf 1978
• - 

  inspecteur-generaal Ontwikkelingssamenwerking, vanaf 1984

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

• - 

  voorzitter Export Platform Verkeer en Waterstaat
• - 

  lid Bankraad, van 26 augustus 1986 tot 1998

• - 

  erevoorzitter SNV (Stichting Nederlandse Vrijwilligers), van 1980 tot 6 oktober 2002
• - 

  erevoorzitter Prins Claus Fonds voor Cultuur en Ontwikkeling, vanaf 1996 (ingesteld t.g.v. zijn zeventigste verjaardag)

U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Begin 1972 ontstond politieke ophef over de weigering van minister Boertien van Ontwikkelingssamenwerking over het door de NCO (Nationale Commissie Ontwikkelingsstrategie, toen ook wel Commissie-Claus genoemd) verlenen van een subsidie van f. 9500 aan het Angola Comité ter ondersteuning van een boycotactie van Angolese koffie (Angola werd gekoloniseerd door Portugal en was in een vrijheidsstrijd verwikkeld). Hoewel Claus tegenstemde, werden in sommige kringen vraagtekens gezet bij de staatsrechtelijke positie van prins Claus als NCO-voorzitter.
• - 

  In juli 1973 gaf de NCO haar mandaat terug (dat liep formeel pas op 2 december 1973 af). Na een verdeeld advies van de NCO, met name over de vraag of (boycot)acties onder bewustwording vielen, veranderde minister Pronk dat mandaat. Zij werd omgevormd tot Nationale Commissie Voorlichting en Bewustwording Ontwikkelingssamenwerking. Pronk maakte toen een einde aan het voorzitterschap van prins Claus en benoemde hem in 1974 tot voorzitter van de (minder betekenisvolle) Stichting Nederlandse Vrijwilligers (SNV).
• - 

  Ook als voorzitter van de SNV lag hij soms onder vuur (bijvoorbeeld vanuit de De Telegraaf) vanwege kritiek op die organisatie. In mei 1974 stelde de VVD mondelinge vragen over de positie van de prins in relatie tot diens voorzitterschap. De VVD vroeg ook toen aan minister Pronk of een dergelijke ('controversiële') functie voor Claus wel verstandig was.

• - 

  Moest vanwege zijn gezondheidsproblemen in 1991 en in 2001 en 2002 verstek laten gaan op Prinsjesdag
• - 

  Op 25 juni 2005 is in Hitzacker (Dld.) een borstbeeld van hem onthuld
• - 

  Zijn vader was sisal- en koffieplanter en bedrijfsleider van een Duits-Engelse plantage in Tanganjika

• - 

  prins der Nederlanden, 10 maart 1966
• - 

  jonkheer van Amsberg, 10 maart 1966

U ziet een selectie van wetenswaardigheden. In de uitgebreide versie is een overzicht van wetenswaardigheden opgenomen.

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.