Mr. H.W. (Harry) van Doorn

Bekwame progressieve katholieke magistraat, die in 1956 als voorzitter van de KVP harde strijd voerde tegen de PvdA i, maar in 1968 uit onvrede over de koers van zijn partij uit de Kamer trad. In de Nacht van Schmelzer i één van de vier KVP-dissidenten. Minister van CRM i voor de PPR in kabinet-Den Uyl i. Maakte tijdens zijn ministerschap een einde aan radiopiraten die vanuit de Noordzee uitzonden en produceerde een reeks nota's over cultuur- en welzijnsbeleid. Voor hij de politiek in ging advocaat-fiscaal bij het Bijzonder Gerechtshof waar hij vele malen de doodstraf eiste tegen landverraders. Later de dominante voorzitter van de KRO. Eigenzinnig, autoritair en moedig man, die tegen de waan van de dag durfde in te gaan.

KVP, PPR
functie(s) in de periode 1956-1977: lid Tweede Kamer, minister, partijvoorzitter

• - 

  KVP (Katholieke Volkspartij), tot 26 februari 1968
• - 

  PPR (Politieke Partij Radikalen), van 27 april 1968 tot 8 februari 1986
• - 

  PvdA (Partij van de Arbeid), vanaf 9 februari 1986

• - 

  ambtenaar afdeling politie (belast met reorganisatie van de politie), ministerie van Justitie, van januari 1952 tot juli 1956
• - 

  voorzitter KVP, van 23 januari 1954 tot 23 juni 1962
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 3 juli 1956 tot 28 februari 1968
• - 

  voorzitter KRO (Katholieke Radio-Omroep), van 1 juli 1961 tot 11 mei 1973
• - 

  minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk, van 11 mei 1973 tot 19 december 1977
• - 

  rechter-plaatsvervanger Arrondissementsrechtbank te Utrecht, van september 1979 tot 1 november 1985

• - 

  Was tevens coördinerend minister voor het emancipatiebeleid

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.

• - 

  voorzitter NCB (Nederland Centrum Buitenlanders), van september 1978 tot 12 januari 1992
• - 

  voorzitter Algemene Reclasseringsvereniging, omstreeks 1984

• - 

  voorzitter bijzondere commissie voor het wetsontwerp wijziging Loterijwet en de ontwerp-wet op de Loterijbelasting (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van maart 1961 tot juli 1961
• - 

  voorzitter Commissie van Voorbereiding voor de Nota betreffende "de zaak Van der Putten" (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 8 maart 1962 tot 20 februari 1963

U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Was in 1957 woordvoerder van zijn fractie bij de behandeling van de ontwerp-Politiewet
• - 

  Was in 1961 woordvoerder van zijn fractie bij de behandeling van wetsvoorstellen tot herziening van het kinderstrafrecht en kinderstrafprocesrecht
• - 

  Voerde in 1968 namens de KVP-fractie het woord bij de behandeling van de Nota over de bestuurscrisis in Amsterdam

In de uitgebreide versie is een overzicht van opvallend stemgedrag opgenomen.

• - 

  Diende in 1977 een wetsvoorstel in tot wijziging van de Omroepwet, waardoor onder meer de koppeling tussen een abonnement op een omroepblad en lidmaatschap van een omroepvereniging zou vervallen. Zijn opvolgster handhaafde die koppeling echter. (14.486)
• - 

  Diende in 1977 samen met minister-president Den Uyl het wetsvoorstel Kaderwet specifiek welzijn in, waarmee een wettelijke plannings- en bekostigingskader moest worden geschapen voor alle welzijnsvoorzieningen. Het wetsvoorstel werd in 1981 met succes door minister Gardeniers in de Tweede Kamer en in 1982 door minister De Boer in de Eerste Kamer verdedigd, maar zou daarna, voor de inwerkingtreding, worden ingetrokken. (14.493)
• - 

  Bracht in 1977 de Emancipatienota ('Emancipatie, proces van verandering en groei') uit. Hierin wordt ingegaan op allerlei aspecten die samenhangen met vrouwenemancipatie, zoals vrouwen en openbaar bestuur, arbeid, inkomen en sociale zekerheid, overheidspersoneelsbeleid, onderwijs, volwasseneneducatie, emancipatiewerk, gezondheidszorg en internationale samenwerking. Doel van het emancipatiebeleid is het scheppen van voorwaarden voor, en het zo nodig stimuleren van veranderingsprocessen gericht op een grotere vrijheid van keuze voor vrouwen en mannen om alleen of samen met anderen vorm en inhoud aan hun leven te geven. Beleidsinstrumenten om dit te bereiken zijn wetgeving, bestuur, voorlichting, maar ook bevordering van onderzoek, het benoemingenbeleid en subsidies. (14.496)

• - 

  Bracht in 1974 samen met de staatssecretarissen Van Hulten en Kooijmans en minister Van Agt twee wetjes tot stand waarbij de op 22 januari 1965 te Straatsburg tot stand gekomen Europese Overeenkomst inzake voorkoming van radio- en televisie-uitzendingen door stations buiten nationaal gebied werd goedgekeurd en waardoor de Telefoon- en telegraafwet 1904 hieraan werd aangepast (de zgn. anti-piratenwetjes). Daardoor kon een einde worden gemaakt aan de uitzendingen van de piratenzender "Radio Veronica" vanaf de Noordzee. Deze zenders onttrokken zich aan regels en controle en gebruikten zonder toestemming frequenties. De voorstellen waren in 1971 ingediend door de ministers Bakker, Luns, Polak en Klompé. (11.373 & 11.374)
• - 

  Bracht in 1975 de Tijdelijke verstrekkingenwet Maatschappelijke Dienstverlening (Stb. 157) tot stand, die beleidsregels voor gesubsidieerde instellingen zoals dagverblijven voor gehandicapten bevatte. Deze beleidsregels ontbraken doordat deze instellingen onder de werking van de AWBZ waren gebracht. Het wetsvoorstel was in 1971 ingediend door staatssecretaris Van de Poel (11.371)
• - 

  Bracht in 1977 een wet (Stb. 364) tot stand waarbij de Raad voor de Kunst werd gemoderniseerd. Er komt een systeem van voordrachten door organisaties voor de benoeming van de leden. (13.035)

U ziet een selectie van activiteiten. In de uitgebreide versie is het gehele overzicht van activiteiten in te zien.

• - 

  Weigerde in maart 1963 als KRO-voorzitter aanvankelijk gehoor te geven aan een verzoek van de staatssecretarissen Scholten en Van Houten om een interview met de Franse politicus Bidault niet uit te zenden. Na dreiging door de regering om de KRO van de zender te halen, werd het interview onder protest toch niet uitgezonden.
• - 

  Behoorde in juni 1963 tot de 12 leden van de KVP-fractie die de keuze van formateur (en KVP-fractievoorzitter) De Kort voor een coalitie met de VVD afwezen
• - 

  Stapte in 1968 met Jacques Aarden, Paul Janssen en Annie Kessel uit de KVP-fractie. In tegenstelling tot hen vertrok hij als Tweede Kamerlid.

• - 

  Fervent pijproker
• - 

  Eiste onder de bijzondere rechtspleging verscheidene malen de doodstraf, maar was blij dat het gewone strafrecht in Nederland de doodstraf niet kent.
• - 

  Eiste de doodstraf tegen de landverrader Anton van der Waals die schuldig was aan de dood van tachtig mensen en woonde als advocaat-fiscaal diens fusillade persoonlijk bij.

• - 

  "Oud-minister Harry van Doorn: 'Ik hoefde nooit twee keer te zeggen dat ik iets niet pikte', Haagse Post, 2 augustus 1980
• - 

  Maarten Huygen, "Afscheid van een statig magistraat met natuurlijk gezag", NRC Handelsblad, 30 oktober 1985
• - 

  Frits Groeneveld, "H.W. van Doorn 1915-1992; Katholiek bestuurder", NRC Handelsblad, 13 januari 1992
• - 

  Kees Bastianen, "Mr Harry van Doorn stond model voor een linkse héér" (in memoriam), De Volkskrant, 14 januari 1992
• - 

  Hans Goslinga, "Oud-politicus pleitte al vroeg voor een duaal omroepbestel. Harry van Doorn 1915-1992", Trouw, 14 januari 1992
• - 

  Kris van der Aar: "Harry van Doorn: veelzijdig, rechtlijnig en eigenzinnig", in: Ch. van de Belt e.a. (red.), "De Politieke Partij Radikalen 1968-1990. Macht uit het zadel" (2022), 84-86

In de uitgebreide versie is een overzicht van publicaties opgenomen.

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.