Verordening 2006/318 - Gemeenschappelijke marktordening in de sector suiker

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/1

Het functioneren en de ontwikkeling van de gemeenschappelijke markt voor landbouwproducten moeten gepaard gaan met de totstandbrenging van een gemeenschappelijk landbouwbeleid en dit beleid dient met name een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten te omvatten, welke ordening verschillende vormen kan aannemen naar gelang van de producten.

De beginselen waarop de regeling voor de suikermarkt in de Gemeenschap nog steeds is gebaseerd, zijn in het verleden voor andere gemeenschappelijke marktordeningen ingrijpend hervormd. Om de in artikel 33 van het Verdrag omschreven doelstellingen te verwezenlijken, en met name om de markten in de sector suiker te stabiliseren en de betrokken landbouwbevolking een redelijke levensstandaard te verzekeren, is een fundamentele herziening van de gemeenschappelijke marktordening in de sector suiker nodig.

Gezien deze ontwikkelingen dient Verordening (EG) nr. 1260/2001 van de Raad van 19 juni 2001 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker (3) te worden ingetrokken en door een nieuwe verordening te worden vervangen.

Er dienen referentieprijzen te worden vastgesteld voor standaardkwaliteiten van witte suiker en ruwe suiker. Deze standaardkwaliteiten moeten gemiddelde kwaliteiten zijn die representatief zijn voor de in de Gemeenschap geproduceerde suiker, en dienen te worden vastgesteld aan de hand van door de sector suiker gebruikte criteria. Ook moeten de standaardkwaliteiten kunnen worden herzien om met name rekening te houden met commerciële eisen en met ontwikkelingen op het gebied van technische analyse.

Om over betrouwbare informatie over de suikerprijzen op de communautaire markt te kunnen beschikken dient een systeem voor de mededeling van prijzen te worden opgezet, op basis waarvan de marktprijsniveaus voor witte suiker dienen te worden vastgesteld.

Om de communautaire telers van suikerbieten en suikerriet een redelijke levensstandaard te verzekeren, moet een minimumprijs worden vastgesteld voor quotumbieten van een nader te bepalen standaardkwaliteit.

Specifieke instrumenten zijn nodig om op het gebied van rechten en plichten voor een redelijk evenwicht tussen de suikerproducerende ondernemingen en de suikerbietentelers te zorgen. Daarom moeten standaardbepalingen inzake de contractuele betrekkingen tussen de kopers en de verkopers van suikerbieten worden vastgesteld. Door de verscheidenheid van de natuurlijke, economische en technische omstandigheden is het moeilijk uniforme voorwaarden voor de aankoop van suikerbieten die in de hele Gemeenschap gelden, te bepalen. Ook bestaan reeds sectorale overeenkomsten tussen verenigingen van suikerbietentelers en suikerproducerende ondernemingen. In het licht van een en ander dienen in kaderbepalingen alleen de minimumgaranties te worden vastgesteld die voor een soepel functioneren van de suikermarkt niet alleen aan de suikerbietentelers moeten worden geboden, maar ook aan de suikerindustrie, met de mogelijkheid om door middel van een sectorale overeenkomst van sommige regels af te wijken.

De redenen waarom de Gemeenschap in het verleden een stelsel van productiequota voor suiker, isoglucose en inulinestroop heeft ingevoerd, zijn nog steeds geldig. In verband met ontwikkelingen in de Gemeenschap en op internationaal niveau dient het productiesysteem echter te worden aangepast, waarbij nieuwe regelingen moeten worden ingesteld en de quota moeten worden verlaagd. Net als in het oude quotastelsel dient elke betrokken lidstaat quota toe te kennen aan de op zijn grondgebied gevestigde ondernemingen. Het juridische statuut van de quota moet in de nieuwe gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker worden gehandhaafd, aangezien het quotastelsel volgens de jurisprudentie van het Hof van Justitie een mechanisme ter regulering van de markt in de sector suiker is dat is gericht op de verwezenlijking van doelstellingen van algemeen belang.

Na de recente besluiten over uitvoersubsidies van het Panel van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en de Beroepsinstantie inzake de uitvoersubsidies van de EG voor suiker dient, om voor de communautaire marktdeelnemers een soepele overgang van het oude naar het nieuwe quotastelsel mogelijk te maken, de mogelijkheid te worden geopend dat in het verkoopseizoen 2006/2007 aan de ondernemingen in de sector suiker een extra quotum wordt toegekend onder zodanige voorwaarden dat rekening wordt gehouden met de lagere waarde van C-suiker.

Om een tegenwicht te bieden aan de effecten die de daling van de suikerprijzen zal hebben voor isoglucose, en om te voorkomen dat nadeel wordt ondervonden bij de productie van sommige isoglucosekwaliteiten, dienen extra quota te worden toegekend aan de bestaande houders van een isoglucosequotum. Daarenboven moeten aanvullende quota beschikbaar zijn voor aanpassingen van de zoetstofsector van een aantal lidstaten onder de voorwaarden die gelden voor de toekenning van extra suikerquota.

Om ervoor te zorgen dat de communautaire productie van suiker, isoglucose en inulinestroop in voldoende mate afneemt, moet het de Commissie mogelijk worden gemaakt om na de beëindiging van het herstructureringsfonds in 2010 de quota op zodanige wijze aan te passen dat zij op een duurzaam niveau komen.

Gezien de noodzaak enige nationale flexibiliteit mogelijk te maken met het oog op de structurele aanpassing van de verwerkende industrie en van de teelt van suikerbieten en suikerriet in de periode waarin de quota gelden, dient de lidstaten te worden toegestaan de quota van de ondernemingen binnen bepaalde grenzen te wijzigen, zonder beperking van de werking van het herstructureringsfonds dat bij Verordening (EG) nr. 320/2006 van de Raad van 20 februari 2006 tot instelling van een tijdelijke regeling voor de herstructurering van de suikerindustrie in de Europese Gemeenschap (4) als instrument is ingesteld.

De fusie of vervreemding van ondernemingen of de vervreemding of verhuur van fabrieken leidt tot de toekenning of verlaging van suikerquota. De voorwaarden waaraan de lidstaten bij de aanpassing van de quota van de betrokken suikerproducerende ondernemingen moeten voldoen, dienen te worden vastgesteld en daarbij moet ervoor worden gezorgd dat de belangen van de betrokken telers van suikerbieten of suikerriet niet worden geschaad door de wijzigingen van de quota van suikerproducerende ondernemingen.

Aangezien de toekenning van een productiequotum aan ondernemingen een middel is om ervoor te zorgen dat de telers van suikerbieten en suikerriet de communautaire prijzen uitbetaald krijgen en een afzetmogelijkheid hebben voor hun productie, moet bij de overdracht van quota binnen productiegebieden rekening worden gehouden met de belangen van alle betrokken partijen, waaronder met name de telers van suikerbieten en suikerriet.

Om de afzetmogelijkheden voor suiker, isoglucose en inulinestroop op de interne markt van de Gemeenschap te vergroten, dient het mogelijk te zijn onder vast te stellen voorwaarden de productie van suiker, isoglucose en inulinestroop die worden gebruikt voor de vervaardiging in de Gemeenschap van bepaalde producten zoals chemische producten, farmaceutische producten, alcohol of rum, als productie buiten het quotum te beschouwen.

Een deel van de productie buiten het quotum dient te worden gebruikt om een adequate voorziening van de ultraperifere gebieden te garanderen, of kan worden uitgevoerd in het kader van de WTO-verbintenissen van de Gemeenschap.

Er dient te worden voorzien in een regeling die het mogelijk maakt om in het geval dat de productie van suiker, isoglucose of inulinestroop het quotum overtreft, de overtollige suiker, isoglucose of inulinestroop over te boeken en als quotumproductie van het volgende verkoopseizoen te behandelen om te voorkomen dat het overschot de suikermarkt verstoort.

Voor productie buiten het quotum kan gebruik worden gemaakt van bepaalde regelingen. Indien daarbij voor sommige hoeveelheden niet aan de geldende voorwaarden wordt voldaan, dient voor die hoeveelheden een overschotheffing te worden opgelegd om een zodanige opeenstapeling ervan dat een risico voor de marktsituatie ontstaat, te voorkomen.

Er dient een productieheffing te worden ingevoerd als bijdrage in de financiering van de met de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker gemoeide uitgaven.

Met het oog op een efficiënte controle op de productie van de marktdeelnemers die suiker, isoglucose of inulinestroop produceren, dient een systeem voor de erkenning van dergelijke marktdeelnemers te worden ingevoerd en moet van hen worden verlangd dat zij aan de betrokken lidstaat gedetailleerde informatie over hun productie verstrekken.

Er moet een tijdelijk en beperkt aankoopinterventiesysteem worden gehanteerd om bij te dragen tot de stabilisatie van de markt voor gevallen waarin de marktprijzen in een bepaald verkoopseizoen dalen tot onder de voor het volgende verkoopseizoen vastgestelde referentieprijs.

Nieuwe, door de Commissie te beheren marktinstrumenten moeten worden ingevoerd. In de eerste plaats moeten de marktdeelnemers in het geval dat de marktprijzen onder de referentieprijs voor witte suiker dalen, onder door de Commissie te bepalen voorwaarden gebruik kunnen maken van een regeling voor particuliere opslag. In de tweede plaats moet, voor het behoud van het structurele evenwicht op de markten voor suiker op een prijsniveau dat dicht bij de referentieprijs ligt, de Commissie kunnen besluiten om zo lang als voor het herstel van het marktevenwicht nodig is, suiker aan de markt te onttrekken.

Als gevolg van de eenmaking van de communautaire markt voor suiker is aan de buitengrenzen van de Gemeenschap een regeling van het handelsverkeer nodig. In beginsel kan de communautaire markt worden gestabiliseerd door een regeling van het handelsverkeer die invoerrechten en uitvoerrestituties omvat. Deze regeling dient te zijn gebaseerd op de verbintenissen die zijn aangegaan bij de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde.

Om de omvang van de handel in suiker met derde landen te kunnen volgen dient een stelsel van invoer- en uitvoercertificaten te worden opgezet dat voorziet in het stellen van een zekerheid om de daadwerkelijke uitvoering te garanderen van de transacties waarvoor deze certificaten worden afgegeven.

Om ervoor te zorgen dat de voornoemde regeling van het handelsverkeer naar behoren kan functioneren, dient de mogelijkheid te worden geopend om de toepassing van de regeling actieve veredeling te reguleren of, wanneer de marktsituatie dat vereist, te verbieden.

Het stelsel van douanerechten maakt het mogelijk af te zien van iedere andere beschermende maatregel aan de buitengrenzen van de Gemeenschap. Onder uitzonderlijke omstandigheden kunnen de voor de interne markt en de douanerechten geldende regelingen echter tekortschieten. Om de communautaire markt in dergelijke gevallen niet zonder bescherming te laten tegen verstoringen die daaruit kunnen voortvloeien, moet de Gemeenschap in staat worden gesteld snel alle vereiste maatregelen te nemen. Die maatregelen moeten in overeenstemming zijn met de internationale verplichtingen van de Gemeenschap.

De douanerechten die op grond van de WTO-overeenkomsten gelden voor landbouwproducten, zijn voor het grootste deel vastgesteld in het gemeenschappelijk douanetarief. In verband met de instelling van aanvullende regelingen moeten echter voor sommige producten die onder deze verordening vallen, afwijkingen kunnen worden vastgesteld.

Om de nadelen voor de communautaire markt die het gevolg kunnen zijn van de invoer van bepaalde landbouwproducten, te voorkomen of te beperken, moet onder bepaalde voorwaarden bij de invoer van die producten een aanvullend recht worden geheven.

Onder bepaalde voorwaarden dient aan de Commissie de bevoegdheid te worden verleend om de tariefcontingenten te openen en te beheren die voortvloeien uit de overeenkomstig het Verdrag gesloten internationale overeenkomsten of uit andere handelingen van de Raad.

De Gemeenschap heeft verscheidene regelingen voor preferentiële markttoegang getroffen met derde landen die het die landen mogelijk maakt onder gunstige voorwaarden rietsuiker uit te voeren naar de Gemeenschap. In verband daarmee is het noodzakelijk de behoefte aan suiker voor raffinage te ramen en de betrokken invoercertificaten onder bepaalde voorwaarden te reserveren voor gespecialiseerde gebruikers van aanmerkelijke hoeveelheden ruwe rietsuiker, die geacht worden voltijdraffinaderijen in de Gemeenschap te zijn.

De mogelijkheid voor de Gemeenschap om deel te nemen aan de internationale handel in suiker dient te worden veiliggesteld door middel van bepalingen inzake de toekenning van restituties bij uitvoer naar derde landen die zijn gebaseerd op het prijsverschil tussen de Gemeenschap en de wereldmarkt en die binnen de grenzen blijven van de verbintenissen die de Gemeenschap in de WTO is aangegaan. Voor de gesubsidieerde uitvoer moeten derhalve grenzen aan de hoeveelheid en aan de begrotingsuitgaven worden gesteld.

Voor de inachtneming van de grenzen aan de waarde van de restituties bij uitvoer moet worden gezorgd bij de vaststelling van die restituties, zulks via het toezicht op de betalingen overeenkomstig de voorschriften betreffende het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw. Het toezicht kan door verplichte vaststelling vooraf van de uitvoerrestituties worden vergemakkelijkt, waarbij in het geval van gedifferentieerde restituties de mogelijkheid dient te worden geboden om binnen een geografisch gebied waarvoor hetzelfde eenheidsbedrag van de uitvoerrestituties geldt, de vermelde bestemming door een andere te vervangen. Bij wijziging van de bestemming dient de voor de werkelijke bestemming geldende uitvoerrestitutie te worden betaald met als maximum het eenheidsbedrag dat geldt voor de vooraf vastgestelde bestemming.

De inachtneming van de grenzen aan de hoeveelheid moet worden gegarandeerd door middel van een betrouwbaar en effectief toezichtsysteem. Daartoe moet de toekenning van uitvoerrestituties afhankelijk worden gesteld van de overlegging van een uitvoercertificaat. Uitvoerrestituties dienen te worden toegekend tot de hoeveelheden waarvoor dit binnen de gestelde grenzen mogelijk is, naar gelang van de specifieke situatie voor elk betrokken product. Daarop kunnen alleen uitzonderingen worden gemaakt voor niet in bijlage I bij het Verdrag genoemde verwerkte producten, waarvoor geen grenzen aan de hoeveelheid gelden. Van een strikte toepassing van de beheersregels moet kunnen worden afgeweken in het geval van uitvoer met uitvoerrestituties waarbij het niet waarschijnlijk is dat de vastgestelde hoeveelheid zal worden overschreden.

Het behoorlijk functioneren van de op gemeenschappelijke prijzen gebaseerde eengemaakte markt zou door de toekenning van nationale steun in gevaar worden gebracht. Daarom dienen de Verdragsbepalingen betreffende staatssteun te gelden voor de producten die onder deze gemeenschappelijke marktordening vallen. Niettemin dient de toekenning van bepaalde staatssteun te worden toegestaan ter leniging van de gevolgen die de hervorming van de suikersector in bepaalde omstandigheden naar verwacht zal hebben.

In lidstaten met een beduidende verlaging van de suikerquota zullen de suikerbietenproducenten geconfronteerd worden met bijzonder ernstige aanpassingsproblemen. In die gevallen zal de communautaire overgangssteun aan de suikerbietentelers onvoldoende zijn om hun moeilijkheden volledig op te vangen. Bijgevolg dienen de lidstaten die hun quota met meer dan 50 % verlaagd hebben toestemming te krijgen om tijdens de toepassingsperiode van de communautaire overgangssteun staatssteun aan de suikerbietentelers toe te kennen. Om te voorkomen dat de lidstaten die staatssteun toekennen de noden van hun suikerbietentelers overschrijden dient voor de bepaling van het totale bedrag van de betrokken staatssteun toestemming van de Commissie te worden verkregen, behalve in het geval van Italië waar de maximumbehoefte voor de meest productieve suikerbiet om zich na de hervorming aan de marktomstandigheden aan te passen, geraamd kan worden op 11 EUR per ton geteelde suikerbiet. Daarenboven moeten er wegens de specifieke in Italië te verwachten problemen regelingen worden getroffen om suikerbietentelers toe te staan direct of indirect in aanmerking te komen voor de toegekende staatssteun.

In Finland is de suikerbietenteelt onderhevig aan bijzondere geografische en klimatologische omstandigheden die, naast de algemene gevolgen van de hervorming van de suikersector, een negatieve invloed hebben op de teelt. Daarom moet de mogelijkheden worden geboden dat de liststaat zijn suikerbietentelers doorlopend een passend bedrag aan staatssteun mag toekennen.

Er dient te worden voorzien in de mogelijkheid maatregelen te nemen bij een aanzienlijke prijsstijging of -daling die de communautaire markt verstoort of dreigt te verstoren. Een dergelijke maatregel kan inhouden dat een contingent tegen verlaagd tarief wordt geopend om zo lang als nodig is, suiker uit de wereldmarkt in te voeren.

Omdat de gemeenschappelijke suikermarkt voortdurend in beweging is, dienen de lidstaten en de Commissie elkaar op de hoogte te houden van de relevante ontwikkelingen.

De voor de uitvoering van deze verordening vereiste maatregelen moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (5).

De Commissie dient te worden gemachtigd om in een spoedeisend geval de voor de oplossing van specifieke praktische problemen benodigde maatregelen vast te stellen.

De suikerproductie in de ultraperifere gebieden van de Gemeenschap heeft kenmerken die deze productie anders maken dan de suikerproductie in de rest van de Gemeenschap. Daarom dient de financiële steun aan de sector suiker in die gebieden te worden verleend door na de inwerkingtreding van de steunprogramma's ten behoeve van de lokale productie die de lidstaten opstellen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 247/2006 van de Raad van 30 januari 2006 houdende specifieke maatregelen op landbouwgebied ten behoeve van de ultraperifere gebieden vande Unie (6), in het kader van die programma's middelen toe te wijzen aan de betrokken landbouwers. Om dezelfde reden dient Frankrijk toestemming te krijgen om een vast bedrag aan staatssteun toe te kennen aan zijn ultraperifere gebieden.

De uitgaven die de lidstaten doen als gevolg van de uit de toepassing van deze verordening voortvloeiende verplichtingen, moeten door de Gemeenschap worden gefinancierd overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1258/1999 van de Raad van 17 mei 1999 betreffende de financiering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (7), en vanaf 1 januari 2007 overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1290/2005 van de Raad van 21 juni 2005 betreffende de financiering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid.

Bij de overgang van de bij Verordening (EG) nr. 1260/2004 vastgestelde regeling naar de bij deze verordening vastgestelde regeling, alsook bij de overgang van de marktsituatie in het verkoopseizoen 2005/2006 naar de marktsituatie in het verkoopseizoen 2006/2007 en in het kader van de internationale verplichtingen van de Gemeenschap ten aanzien van C-suiker zoals bedoeld in artikel 13 van Verordening (EG) nr. 1260/2001, zouden zich problemen kunnen voordoen die in deze verordening niet worden behandeld. Om dergelijke moeilijkheden te kunnen aanpakken moet de Commissie in staat worden gesteld overgangsmaatregelen aan te nemen,

„witte suiker”: suiker die niet is gearomatiseerd en waaraan geen kleurstoffen noch andere stoffen zijn toegevoegd en die in droge toestand 99,5 of meer gewichtspercenten sacharose bevat, bepaald met behulp van de polarimeter;

„ruwe suiker”: suiker die niet is gearomatiseerd en waaraan geen kleurstoffen noch andere stoffen zijn toegevoegd en die in droge toestand minder dan 99,5 gewichtspercenten sacharose bevat, bepaald met behulp van de polarimeter;

„isoglucose”: het uit glucose of glucosepolymeren verkregen product dat ten minste 10 gewichtspercenten fructose bevat, berekend op de droge stof;

„inulinestroop”: het onmiddellijk na hydrolyse van inuline of oligofructose verkregen product dat in droge toestand ten minste 10 % vrije fructose of fructose in de vorm van sacharose bevat, uitgedrukt in suiker/isoglucose-equivalent. Ter voorkoming van beperkingen op de markt van producten met lage zoetkracht die zonder inulinestroopquota worden geproduceerd door verwerkers van inulinevezels, kan deze definitie worden gewijzigd overeenkomstig de procedure van artikel 39, lid 2;

„quotumsuiker”, „quotumisoglucose” en „quotuminulinestroop”: elke hoeveelheid suiker, isoglucose of inulinestroop die voor rekening van een bepaald verkoopseizoen binnen het quotum van de betrokken onderneming wordt geproduceerd;

„industriële suiker”: elke hoeveelheid suiker die voor rekening van een bepaald verkoopseizoen boven de in punt 5 bedoelde hoeveelheid suiker wordt geproduceerd en bestemd is voor de productie door de industrie van een van de in artikel 13, lid 2, bedoelde producten;

„industriële isoglucose” en „industriële inulinestroop”: elke hoeveelheid isoglucose of inulinestroop die voor rekening van een bepaald verkoopseizoen bestemd is voor de productie door de industrie van een van de in artikel 13, lid 2, bedoelde producten;

„overtollige suiker”, „overtollige isoglucose” en „overtollige inulinestroop”: elke hoeveelheid suiker, isoglucose of inulinestroop die voor rekening van een bepaald verkoopseizoen boven de in de punten 5, 6 en 7 bedoelde respectieve hoeveelheden wordt geproduceerd;

„quotumbieten”: alle suikerbieten die tot quotumsuiker worden verwerkt;

„leveringscontract”: een contract dat tussen een verkoper en een onderneming wordt gesloten voor de levering van bieten voor de productie van suiker;

„sectorale overeenkomst”: een van de volgende vormen:

„ACS-/Indiase suiker”: suiker van GN-code 1701 van oorsprong uit de in bijlage VI genoemde staten die in de Gemeenschap wordt ingevoerd in het kader van:

„Voltijdraffinaderij”: een productie-eenheid

631,9 EUR per ton voor elk van de verkoopseizoenen 2006/2007 en 2007/2008;

541,5 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2008/2009;

404,4 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2009/2010.

496,8 EUR per ton voor elk van de verkoopseizoenen 2006/2007 en 2007/2008;

448,8 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2008/2009;

335,2 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2009/2010.

32,86 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2006/2007;

29,78 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2007/2008;

27,83 EUR per ton voor het verkoopseizoen 2008/2009;

26,29 EUR per ton vanaf het verkoopseizoen 2009/2010.

quotumsuiker

of

buiten het quotum geproduceerde suiker zullen zijn.

de hoeveelheden bieten zoals bedoeld in lid 3, eerste streepje, waarvoor zij vóór de inzaai leveringscontracten heeft gesloten, en het suikergehalte waarop die contracten zijn gebaseerd,

het daarmee overeenkomende geschatte rendement.

met ten hoogste 25 % voor de verkoopseizoenen 2006/2007 en 2007/2008, mits hij de vrijheid van ondernemingen eerbiedigt om deel te nemen aan de bij in Verordening (EG) nr. 320/2006 ingevoerde mechanismen,

en

met ten hoogste 10 % voor het verkoopseizoen 2008/2009 e.v.

gebruikt voor de vervaardiging van bepaalde producten zoals bedoeld in artikel 13,

overeenkomstig artikel 14 overgeboekt naar de quotumproductie van het volgende verkoopseizoen,

gebruikt voor de specifieke voorzieningsregeling ten behoeve van de ultraperifere gebieden, overeenkomstig titel II van Verordening (EG) nr. 247/2006,

of

uitgevoerd binnen de kwantitatieve grens die is vastgesteld volgens de procedure van artikel 39, lid 2, met inachtneming van de verbintenissen uit hoofde van op grond van artikel 300 van het Verdrag gesloten overeenkomsten.

vóór het einde van het verkoopseizoen een leveringscontract voor de betrokken suiker, isoglucose of inulinestroop is gesloten tussen de producent ervan en een gebruiker, welke beiden overeenkomstig artikel 17 zijn erkend;

en

deze suiker, isoglucose of inulinestroop uiterlijk op 30 november van het volgende verkoopseizoen aan de gebruiker is geleverd.

bioethanol, alcohol, rum, levende gisten en hoeveelheden smeersiroop en hoeveelheden stroop voor de productie van „Rinse appelstroop”;

bepaalde industriële producten die geen suiker bevatten maar voor de vervaardiging waarvan suiker, isoglucose of inulinestroop wordt gebruikt;

bepaalde producten van de chemische of farmaceutische industrie die suiker, isoglucose of inulinestroop bevatten.

stellen de betrokken lidstaat voor een door deze lidstaat te bepalen datum

verbinden zich ertoe die hoeveelheden op eigen kosten tot het einde van het lopende verkoopseizoen op te slaan.

de in enig verkoopseizoen geproduceerde hoeveelheden overtollige suiker, overtollige isoglucose en overtollige inulinestroop met uitzondering van de overeenkomstig artikel 14 naar de quotumproductie van het volgende verkoopseizoen overgeboekte en opgeslagen hoeveelheden en van de in artikel 12, onder c) en d), bedoelde hoeveelheden;

de hoeveelheden industriële suiker, industriële isoglucose en industriële inulinestroop waarvoor uiterlijk op een te bepalen datum nog geen bewijs is geleverd dat die hoeveelheden zijn verwerkt bij de vervaardiging van een van de in artikel 13, lid 2, bedoelde producten;

de overeenkomstig artikel 19 aan de markt onttrokken hoeveelheden suiker, isoglucose en inulinestroop waarvoor de in artikel 19, lid 3, bedoelde verplichtingen niet worden nagekomen.

het bewijs levert van zijn professionele productiecapaciteit;

ermee instemt alle informatie te verstrekken en controles te ondergaan die verband houden met deze verordening;

niet het voorwerp is van een schorsing of intrekking van de erkenning.

de hoeveelheden suikerbieten of suikerriet waarvoor een leveringscontract is gesloten, en de desbetreffende schattingen van de fysieke opbrengsten aan suikerbieten of suikerriet en aan suiker per hectare;

gegevens over de verwachte en werkelijke leveringen van suikerbieten, suikerriet en ruwe suiker en over de suikerproductie, alsmede opgaven van de suikervoorraden;

de verkochte hoeveelheden witte suiker en de desbetreffende prijzen en voorwaarden.

geproduceerd is in het kader van quota en vervaardigd is van in de Gemeenschap geoogste suikerbieten of suikerriet;

is opgeslagen volgens een tussen de verkoper en het interventiebureau gesloten contract.

de suiker mogen verkopen tegen een prijs die gelijk is aan of lager is dan de in de eerste alinea bedoelde referentieprijs indien de suiker bedoeld is

de bij de interventiebureaus aanwezige onverwerkte suiker op de interne markt voor menselijke consumptie beschikbaar zullen stellen aan — door de betrokken lidstaat of door de Commissie in gevallen dat een lidstaat deze niet heeft erkend — erkende liefdadigheidsinstellingen tegen een prijs die lager is dan de huidige referentieprijs of gratis voor distributie in het kader van individuele spoedhulpoperaties.

hetzij overtollige suiker, overtollige isoglucose of overtollige inulinestroop die beschikbaar is om industriële suiker, industriële isoglucose of industriële inulinestroop te worden,

hetzij tijdelijke quotumproductie, waarvan een deel voor de uitvoer kan worden gereserveerd met inachtneming van de verbintenissen van de Gemeenschap uit hoofde van op grond van artikel 300 van het Verdrag gesloten overeenkomsten.

de toepassing van enige heffing van gelijke werking als een douanerecht en

de toepassing van enige kwantitatieve beperking of maatregel van gelijke werking.

ruwe suiker bestemd om te worden geraffineerd van de GN-codes 1701 11 10 en 1701 12 10,

melasse van GN-code 1703.

op basis van de chronologische volgorde waarin de aanvragen zijn ingediend (het beginsel „wie het eerst komt, het eerst maalt”);

evenredige verdeling van de hoeveelheden waarom bij de indiening van de aanvragen is verzocht (de „methode van het gelijktijdige onderzoek”);

rekening houdend met de traditionele handelsstromen (de „methode van de traditionele en de nieuwe marktdeelnemers”).

296 627 ton voor Frankrijk

291 633 ton voor Portugal

19 585 ton voor Slovenië

59 925 ton voor Finland

1 129 581 ton voor het Verenigd Koninkrijk.

met 50 000 ton in het verkoopseizoen 2007/2008 en met 100 000 ton vanaf het verkoopseizoen 2008/2009. Deze hoeveelheden worden alleen in de verkoopseizoenen 2007/2008 en 2008/2009 ter beschikking gesteld van Italië;

met 30 000 ton vanaf het verkoopseizoen 2006/2007 en met een aanvullende 35 000 ton vanaf het verkoopseizoen waarin het suikerquotum met ten minste 50 % verlaagd is.

de minst ontwikkelde landen in het kader van de bij de artikelen 12 en 13 van Verordening (EG) nr. 980/2005 ingestelde regeling;

de in bijlage VI bij de onderhavige verordening genoemde staten voor de in artikel 29, lid 4, bedoelde aanvullende hoeveelheid.

de restitutie die geldt bij uitvoer van producten van GN-code 1702 30 91,

de restitutie die geldt bij uitvoer van de in artikel 1, lid 1, onder c), genoemde producten,

de economische aspecten van de voorgenomen uitvoer.

die het best is aangepast aan de aard van het product en aan de situatie op de betrokken markt, zodat de beschikbare middelen zo doeltreffend mogelijk kunnen worden gebruikt, rekening houdend met de doeltreffendheid en de structuur van de uitvoer van de Gemeenschap, zonder dat dit leidt tot discriminatie tussen de betrokken marktdeelnemers, en met name tussen grote en kleine marktdeelnemers;

die, gezien de beheerseisen, administratief het minst belastend is voor de marktdeelnemers.

periodiek worden vastgesteld;

door middel van een openbare inschrijving worden vastgesteld voor de producten waarvoor deze procedure in het verleden gold.

de op het certificaat vermelde bestemming

of

in voorkomend geval, de werkelijke bestemming indien deze verschilt van de op het certificaat vermelde bestemming, in welk geval het toe te passen bedrag niet hoger kan zijn dan het bedrag dat geldt voor de op het certificaat vermelde bestemming.

alle op grond van de overige artikelen van deze verordening beschikbare maatregelen zijn genomen,

de situatie de markt waarschijnlijk verder zal verstoren of dreigen te verstoren,

bepalingen voor de toepassing van de artikelen 3 tot en met 6, en met name bepalingen inzake de toeslagen of kortingen die overeenkomstig artikel 3, lid 3, op de referentieprijs en overeenkomstig artikel 5, lid 3, op de minimumprijs moeten worden toegepast wegens de kwaliteitsverschillen ten opzichte van de standaardkwaliteit;

bepalingen voor de toepassing van de artikelen 7 tot en met 10;

bepalingen voor de toepassing van de artikelen 12, 13, 14 en 15, en met name de voorwaarden voor de toekenning van productierestituties, de bedragen van die restituties en de in aanmerking komende hoeveelheden;

bepalingen inzake de vaststelling en de mededelingen van de in de artikelen 8, 9, 15 en 16 bedoelde heffingen;

bepalingen voor de toepassing van de artikelen 26, 27 en 28. Bij deze bepalingen kunnen met name worden vastgesteld:

bepalingen voor de toepassing van de artikelen 36 en 38;

bepalingen voor de toepassing van hoofdstuk 3 van titel III. Deze bepalingen kunnen met name omvatten:

de criteria die de suikerproducerende ondernemingen moeten toepassen bij de verdeling van de hoeveelheden bieten waarop de vóór de inzaai gesloten leveringscontracten zoals bedoeld in artikel 6, lid 4, betrekking moeten hebben, over de verkopers van de bieten;

wijzigingen van de bijlagen I en II;

een afwijking van de in artikel 14, lid 2, vastgestelde data;

bepalingen voor de toepassing van de artikelen 16 tot en met 19, die met name betrekking kunnen hebben op:

bepalingen voor de toepassing van de in artikel 23, lid 1, bedoelde afwijking;

bepalingen voor de toepassing van de artikelen 29 en 30, en in het bijzonder, met het oog op de naleving van internationale overeenkomsten:

bepalingen voor de toepassing van artikel 37.

aan artikel 16 wordt het volgende lid toegevoegd:

„3.   Frankrijk mag voor de suikersector in de Franse ultraperifere gebieden nationale steun toekennen tot 60 miljoen EUR voor het verkoopseizoen 2005/2006 en tot 90 miljoen EUR vanaf het verkoopseizoen 2006/2007.

De artikelen 87, 88 en 89 van het Verdrag zijn niet van toepassing op de in dit lid bedoelde steun.

Frankrijk stelt de Commissie binnen 30 dagen voor het einde van elk verkoopseizoen in kennis van het bedrag van de werkelijk toegekende steun.”

;

artikel 23, lid 2, wordt vervangen door:

„2.   De Gemeenschap financiert de maatregelen waarin de titels II en III van deze verordening voorzien, tot het volgende jaarlijkse maximum:

.

om de overgang te vergemakkelijken van de marktsituatie in het verkoopseizoen 2005/2006 naar de marktsituatie in het verkoopseizoen 2006/2007, in het bijzonder door de vermindering van de hoeveelheid die in het kader van de quota mag worden geproduceerd, en de overgang van de regels van Verordening (EG) nr. 1260/2001 naar die van deze verordening,

en

om ervoor te zorgen dat de Gemeenschap zich houdt aan haar internationale verplichtingen met betrekking tot C-suiker bedoeld in artikel 13 van Verordening (EG nr. 1260/2001 zonder dat de suikermarkt in de Gemeenschap verstoord wordt.

gezonde handelskwaliteit;

suikergehalte van 16 % bij de inontvangstneming.

Witte suiker van de standaardkwaliteit heeft de volgende eigenschappen:

Een punt wordt toegekend:

De methoden welke dienen voor de bepaling van de in lid 1 bedoelde elementen, zijn dezelfde als die welke daarvoor worden gebruikt in het kader van de interventiemaatregelen.

Ruwe suiker van de standaardkwaliteit is suiker met een rendement aan witte suiker van 92 %.

Het rendement van ruwe bietsuiker wordt berekend door op het getal van de polarisatiegraad van deze suiker in mindering te brengen:

Het rendement van ruwe rietsuiker wordt berekend door op het dubbele van zijn polarisatiegraad het getal 100 in mindering te brengen.

de suiker producerende onderneming, hierna „fabrikant” genoemd,

de verkoper van suikerbieten, hierna „verkoper” genoemd.

Het leveringscontract wordt schriftelijk en voor een bepaalde hoeveelheid quotumbieten gesloten.

In het leveringscontract wordt bepaald of en onder welke voorwaarden een extra hoeveelheid suikerbieten kan worden geleverd.

In het leveringscontract worden de aankoopprijzen voor de hoeveelheden suikerbieten zoals bedoeld in het eerste streepje en, in voorkomend geval, het tweede streepje van artikel 6, lid 3, vermeld. Voor de in het eerste streepje van artikel 6, lid 3, bedoelde hoeveelheden mogen die prijzen niet lager zijn dan de in artikel 5, lid 1, bedoelde minimumprijs voor quotumbieten.

In het leveringscontract wordt voor de suikerbieten een bepaald suikergehalte vermeld. Het leveringscontract bevat een omrekeningstabel met de verschillende suikergehalten en de coëfficiënten waarmee de geleverde hoeveelheden suikerbieten worden omgerekend in hoeveelheden die met het in het leveringscontract vermelde suikergehalte overeenkomen.

De tabel wordt vastgesteld op basis van het met de verschillende suikergehalten overeenkomende rendement.

Wanneer een verkoper een leveringscontract met een fabrikant heeft gesloten voor de levering van in het eerste streepje van artikel 6, lid 3, bedoelde suikerbieten, worden alle leveringen van deze verkoper, omgerekend overeenkomstig lid 2 van dit punt, tot de in het leveringscontract voor deze suikerbieten vermelde hoeveelheid beschouwd als leveringen in de zin van het eerste streepje van artikel 6, lid 3.

Wanneer een fabrikant uit de suikerbieten waarvoor hij vóór de inzaai overeenkomstig het eerste streepje van artikel 6, lid 3, leveringscontracten heeft gesloten, een hoeveelheid suiker produceert die minder bedraagt dan zijn quotum, is hij verplicht de hoeveelheid suikerbieten die met zijn eventuele extra productie tot de hoeveelheid van zijn quotum overeenkomt, te verdelen over de verkopers met wie hij vóór de inzaai een leveringscontract in de zin van het eerste streepje van artikel 6, lid 3, heeft gesloten.

In een sectorale overeenkomst kan van deze bepaling worden afgeweken.

Het leveringscontract bevat bepalingen betreffende de normale duur van de leveringen van suikerbieten en de spreiding van deze leveringen in de tijd.

De in lid 1 bedoelde bepalingen zijn gelijk aan die welke golden voor het voorgaande verkoopseizoen, rekening houdend met de omvang van de werkelijke productie; in een sectorale overeenkomst kan hiervan worden afgeweken.

Het leveringscontract stelt verzamelplaatsen voor suikerbieten vast.

Voor een verkoper met wie de fabrikant reeds een leveringscontract voor het voorgaande verkoopseizoen had gesloten, gelden de verzamelplaatsen die tussen hem en de fabrikant voor levering in dat verkoopseizoen waren overeengekomen. In een sectorale overeenkomst kan van deze bepaling worden afgeweken.

In het leveringscontract wordt bepaald dat de kosten van het laden op de verzamelplaatsen en van het vervoer vanaf die plaatsen voor rekening van de fabrikant komen, behoudens specifieke gewoonten waarbij het gaat om plaatselijke regels of gebruiken die dateren van vóór het voorgaande verkoopseizoen.

Wanneer echter in Denemarken, Griekenland, Spanje, Ierland, Portugal, Finland of het Verenigd Koninkrijk de suikerbieten franco suikerfabriek worden geleverd, wordt in het leveringscontract bepaald dat de fabrikant bijdraagt in de kosten van laden en vervoer en wordt het betrokken percentage of bedrag vastgesteld.

Het leveringscontract stelt de plaatsen van ontvangst van de suikerbieten vast.

Voor een verkoper met wie de fabrikant reeds een leveringscontract voor het voorgaande verkoopseizoen had gesloten, gelden de plaatsen van ontvangst die tussen hem en de fabrikant voor levering in dat verkoopseizoen waren overeengekomen. In een sectorale overeenkomst kan van deze bepaling worden afgeweken.

In het leveringscontract wordt geregeld dat het suikergehalte wordt bepaald volgens de polarimetrische methode. De monsterneming vindt plaats bij de ontvangst.

In een sectorale overeenkomst kan een ander stadium voor de monsterneming worden vastgesteld. In dit geval wordt in het leveringscontract een correctiefactor vastgesteld ter compensatie van een eventuele vermindering van het suikergehalte tussen de ontvangst en de monsterneming.

door de fabrikant en de beroepsorganisatie van de suikerbietentelers gezamenlijk, wanneer zulks in een sectorale overeenkomst is bepaald;

door de fabrikant onder toezicht van de beroepsorganisatie van de suikerbietentelers;

door de fabrikant onder toezicht van een door de betrokken lidstaat erkende deskundige, wanneer de verkoper de kosten van dat toezicht voor zijn rekening neemt.

Het leveringscontract voorziet voor de fabrikant in een of meer van de onderstaande verplichtingen voor de totale geleverde hoeveelheid suikerbieten:

Wanneer gedeelten van de totale geleverde hoeveelheid suikerbieten verschillend moeten worden behandeld, voorziet het leveringscontract in meer dan een van de in de eerste alinea genoemde verplichtingen.

In een sectorale overeenkomst kan een ander leveringsstadium voor de pulp worden vastgesteld dan het in lid 1, onder a), b) en c), genoemde stadium.

In het leveringscontract worden de termijnen vastgesteld voor het voldoen van de eventuele aanbetalingen en voor de betaling van de aankoopprijs van de suikerbieten of het saldo daarvan.

De in lid 1 bedoelde termijnen zijn die welke in het voorgaande verkoopseizoen golden. In een sectorale overeenkomst kan van deze bepaling worden afgeweken.

De in artikel 2, lid 10, onder b), bedoelde sectorale overeenkomsten bevatten een arbitrageclausule.

Wanneer een sectorale overeenkomst op communautair, regionaal of plaatselijk niveau in deze verordening behandelde aangelegenheden nader regelt of andere aangelegenheden regelt, mogen de bepalingen en de gevolgen van die sectorale overeenkomst niet in strijd zijn met deze bijlage.

In de in lid 2 bedoelde sectorale overeenkomsten worden met name geregeld:

„fusie van ondernemingen”: de samenvoeging van twee of meer ondernemingen tot een enkele onderneming;

„vervreemding van een onderneming”: de overdracht of de overneming van het vermogen van een onderneming die over een quotum beschikt, aan of door een of meer ondernemingen;

„vervreemding van een fabriek”: de eigendomsoverdracht, aan een of meer ondernemingen, van een technische eenheid die alle voor de vervaardiging van het betrokken product benodigde installaties omvat, waardoor de productie van de overdragende onderneming geheel of gedeeltelijk wordt overgenomen;

„verhuur van een fabriek”: de overeenkomst van huur en verhuur van een technische eenheid die alle voor de suikerproductie benodigde installaties omvat, welke overeenkomst met het oog op exploitatie van die eenheid voor een aaneengesloten periode van ten minste drie verkoopseizoenen wordt gesloten met een in dezelfde lidstaat als de betrokken fabriek gevestigde onderneming, waarbij de partijen zich ertoe verbinden deze overeenkomst niet te beëindigen vóór het einde van het derde verkoopseizoen, mits na de inwerkingtreding van de huur en verhuur de onderneming die de betrokken fabriek huurt, ten aanzien van haar gehele productie kan worden beschouwd als een enkele suikerproducerende onderneming.

In geval van fusie of vervreemding van suikerproducerende ondernemingen en in geval van vervreemding van een suikerfabriek worden de quota, onverminderd het bepaalde in lid 2, als volgt gewijzigd:

Wanneer sommigen van de telers van suikerbieten of suikerriet die rechtstreeks de gevolgen ondervinden van een van de in lid 1 bedoelde transacties, uitdrukkelijk de wens te kennen geven hun suikerbieten of suikerriet te leveren aan een suiker producerende onderneming die geen partij bij die transacties is, kan de lidstaat bij de toekenning van de quota rekening houden met de productiehoeveelheid die wordt overgenomen door de onderneming waaraan de betrokkenen voornemens zijn hun suikerbieten of suikerriet te leveren.

In geval van bedrijfsbeëindiging, onder andere dan de in lid 1 bedoelde omstandigheden, van:

kan de lidstaat het quotum of het deel van het quotum dat door deze bedrijfsbeëindiging vrijkomt, toekennen aan een of meer suikerproducerende ondernemingen.

In het in de eerste alinea, onder b), bedoelde geval kan de lidstaat ook, wanneer sommigen van de betrokken telers uitdrukkelijk de wens te kennen geven hun suikerbieten of suikerriet aan een bepaalde suikerproducerende onderneming te leveren, het gedeelte van het quotum dat overeenkomt met die suikerbieten of dat suikerriet, toekennen aan de onderneming waaraan de betrokkenen voornemens zijn die suikerbieten of dat suikerriet te leveren.

Wanneer gebruik wordt gemaakt van de in artikel 6, lid 6, bedoelde afwijking, kan de betrokken lidstaat van de onder die afwijking vallende suikerbietentelers en suikerproducerende ondernemingen verlangen dat zij in hun sectorale overeenkomsten speciale clausules opnemen met het oog op de eventuele toepassing door die lidstaat van de leden 2 en 3 van dit punt.

Bij verhuur van een fabriek die toebehoort aan een suikerproducerende onderneming, kan de lidstaat het quotum van de onderneming die deze fabriek verhuurt, verlagen en het van het quotum afgetrokken gedeelte toekennen aan de onderneming die de fabriek huurt om er suiker te produceren.

Indien de verhuur tijdens de in punt I, onder d), bedoelde periode van drie verkoopseizoenen wordt beëindigd, wordt de aanpassing van het quotum die heeft plaatsgevonden krachtens het bepaalde in de eerste alinea van dit lid, door de lidstaat ingetrokken met terugwerkende kracht tot het tijdstip waarop zij in werking is getreden. Eindigt de verhuur echter als gevolg van overmacht, dan hoeft de lidstaat de aanpassing niet in te trekken.

Wanneer een suikerproducerende onderneming niet langer de verplichtingen kan nakomen die zij krachtens de communautaire regelgeving ten aanzien van de betrokken telers van suikerbieten of suikerriet heeft, en zulks door de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaat is geconstateerd, kan deze lidstaat het betrokken gedeelte van het quotum voor een of meer verkoopseizoenen aan een of meer suikerproducerende ondernemingen toekennen, in voorkomend geval naar evenredigheid van de overgenomen productiehoeveelheid.

Wanneer een suikerproducerende onderneming van de lidstaat prijs- en afzetgaranties krijgt voor de verwerking van suikerbieten tot ethylalcohol, kan de lidstaat in overeenstemming met deze onderneming en met de betrokken suikerbietentelers het quotum van deze onderneming of een gedeelte ervan voor een of meer verkoopseizoenen voor de productie van suiker toekennen aan een of meer andere ondernemingen.

met het belang van elk van de betrokken partijen rekening wordt gehouden;

de betrokken lidstaat van oordeel is dat deze maatregelen kunnen bijdragen tot een structuurverbetering in de sectoren suikerbieten- of suikerrietteelt en suikerproductie;

deze maatregelen betrekking hebben op ondernemingen die alle op hetzelfde grondgebied zijn gevestigd, te weten een van de grondgebieden waarvoor in bijlage III een desbetreffend quotum is vastgesteld.

Barbados

Belize

Republiek Congo

Fiji

Guyana

India

Ivoorkust

Jamaica

Kenia

Madagaskar

Malawi

Mauritius

Mozambique

Oeganda

Saint Kitts en Nevis — Anguilla

Suriname

Swaziland

Tanzania

Trinidad en Tobago

Zambia

Zimbabwe